Enkele weken geleden had ik me ingeschreven bij Natuurfotografie voor een workshop om vossen te fotograferen. Vandaag was het zover. Tijdens de wandeling zie je heel veel andere mooie natuurcomposities, herten met een gekromd gewei, tijgerspinnen en zonnedauw. Zo leer je ook weer naar andere dier of (zeldzame) bloemen te kijken.
Onder een mooie avondzon gingen Ingrid en ik een wandeling maken door de AWD. Ik had de camera niet meegenomen om lekker vlot te kunnen door stappen. Toch was er een moment dat het gouden licht het landschap zo mooi verlichtte dat ik met de mobiel een paar foto’s heb gemaakt. Verrassend genoeg kwamen we slechts twee andere wandelaars tegen. Het was een heerlijk rondje met mooie wolkenpartijen en een mooie gloed over de duinen.
Vandaag gingen Ingrid en ik op bezoek bij een oud-collega en dorpsgenoot die door een ernstige ziekte verblijft in revalidatie-centrum Heliomare in Wijk aan Zee. We hadden om 12:15u afgesproken maar de Velsertunnel bleek afgesloten waardoor we vastliepen op de A22. We reden terug naar Rottepolderplein en moesten toen de A9 nogmaals volgen maar nu door de Wijkertunnel. De vertraging bracht ons een half uur later op bestemming. We ontmoetten Rob en wandelden met hem naar het strandrestaurant dat op 300m afstand ligt. Hij trakteerde ons op een heerlijke lunch met drankjes. We haalden herinneringen op, spraken over zijn situatie en hadden een goede tijd samen. We wensten hem sterkte met revalidatie en zullen voor hem blijven bidden.
Terwijl het gisteren regenachtig was, was het vandaag weer een mooie heldere zomerdag. Er stond een stevige westenwind en dat geeft schuimgolven op de Noordzee. Het is een mooi gezicht als dan de kitesurfers de golven beheersen en hoge sprongen maken. We namen een koffie bij de Koele Costa maar bekeken eerst nog even het mooie kunstobject wat op het strand geplaatst is als onderdeel van de Biënnale Noordwijk.
“Golden Hour” is het uur voor zonsondergang waardoor je een mooie gele gloed over het landschap krijgt. Ingrid en ik wandelden door de Amsterdamse Waterleiding Duinen, een rondje dat we wel vaker lopen. Het licht scheen over de duinen en over de aanwezige herten. Vanavond zagen we er erg veel. De kneu liet zich op een bepaalde plek in grote getale zien en later ook de roodborsttapuit. In de duinen groeit volop het gele gewone jakobskruiskruid met in sommige de rups van de gewone sint-jacobsvlinder. Verrassend genoeg zagen we nog een konijn die zich overdag nauwelijks laten zien.
Tijdens de mooie vaarroute zie je prachtige natuur, met de rietgors, veel zwaluwen, ooievaars, sterns en natuurlijk de Friese koeien. Ook waren er de skûtsjes met hun grote zeilen. We genoten met elkaar en van elkaar. Het is een gezellige middag geworden. Omdat de fotos niet in één blog items kunnen, is hier nog een deel van de serie.
Vanmorgen gingen we met Noud en Sanne naar Friesland om onze ouders te bezoeken. Vandaag zou de verjaardag van mijn vader en stonden we er bij stil met appeltaart tijdens het varen. We hadden nl. met de ouders afgesproken om te gaan varen in de sloep van opa en oma. Met de 30 graden Celsius en een lichte bries was het zeer aangenaam op de Friese wateren van de Alde Feanen bij Earnewâld. Opa zocht een route van ongeveer 23km langs polders en mooie locaties. Noud en Sanne waagden nog een sprong in het water. Na de vaartocht aten we gezellig met elkaar in Earnewâld.
De ouders van Salo, de vriend van Annelot, bleken ook op Corfu te zijn. We spraken af in Sidari en hadden een geweldige tijd met elkaar. Het zijn bijzonder lieve mensen en onze band voelde alsof we elkaar al jaren kennen. Ze trakteerden ons op heerlijk Grieks eten en drinken. Op de parkeerplaats namen we afscheid van elkaar maar pas nadat we ter plekke voor elkaar hadden gebeden. We voelden ons zeer gezegend.
Grieks eten is een van de prettige dingen van vakantie op Corfu. Afgelopen dagen bezochten we Jialos, Ambolenas, Elizabeth, Ladokolla en Apomero. Alle restaurantjes hebben hun eigen specialiteiten. Bij Jialos is dat de cerviche, bij Ambolenas hebben ze eigengemaakte wijn, bij Elizabeth (de beste van allemaal) hebben de beste stifado van het eiland, bij Ladokolla heerlijke souvlaki en bij Apomero de kip in mostersaus en niet te vergeten de gebakken aubergine.
Ons bezoek aan Elizabeth in Dukades was opvallend want we arriveerden in het midden van een hoosbui. Op de terugweg was er dan de regenboog.
Vandaag probeerden we een nieuwe route langs de olijfbomen naar het strand plaatsje Ermonia. Het pad was prachtig en gaf mooi uitzicht over de valei en de dorpes Giannades en Vatos. Om ons heen vlogen de vlinders, sprinkhanen en een libellen-paar. Aan het einde van de route is het strand van Ermonia waar we een dag eerder hadden gezwommen.
Na veel jaren Corfu (dit was de 6de keer) waren we nog nooit in het noordoosten geweest waar zich de hoogste berg van het eiland bevindt. Aan de noordkant van deze berg liggen de plaatsjes Nymfes en Peritheia. Beide plaatsen zijn alleen vanaf de noordkant bereikbaar. Vandaag ondernamen we de rit en stopten we bij Nymfes waar de gelijknamige waterval is. Velen doen er sceptisch over maar het was best mooi om midden in het bos de waterval te bekijken.
Terwijl in Nederland de temperatuur boven de 30 graden uitstijgt is het op Corfu voor de verandering niet zo heet. Dat geeft de gelegenheid om te wandelen. We kozen voor de route vanaf Vatos, een route die we eerder liepen maar vandaag probeerden we een variatie door een steil klimpad te nemen met dichte begroeiing. Het was een mooie route en voor het eerst moesten we even schuilen voor een lichte regenbui. Ook hier zagen we onderweg veel bloemen, vlinders en sprinkhanen. Voorbij het klooster gingen we lunchen bij Bella Vista, een eenvoudige plek met lekker eten en mooi uitzicht over de baai. Inmiddels was het al wat warmer geworden en namen we een frisse duik in het heldere zeewater.
Afgelopen weekend kregen we bezoek van de familie van Salo. De dames deden een hoedencursus bij Ingrid. Met elkaar gingen we naar het strand, barbecuen en wandelen in de duinen. Het was een heel gezellig samenzijn met een hele fijne familie.
De brochure van het hotel gaf aan dat bij de poel op de Vijverberg ringslangen zitten. TIjdens de wandeling keken we goed of we iets zagen langs de drassige oevers. Hooguit zagen we een hommel die zich in de bladeren op de grond vermaakte. Op een gegeven moment hoorden Ingrid en ik geritsel in de bladeren en zochten naar de oorzaak er van. Het was een veldmuisje die zich gewillig liet fotograferen.
Overal waar je komt zijn roodborsten aanwezig met hun luide schelle gezang. Vandaag waren er de zwartkop en mandarijneenden (zingen niet overigens) die zich voor de camera vertoonden. De kleuren van deze vogels maken ze tot een prachtige verschijning.
