Tegen de avond moest ik even de camera voelen en het geluid van de sluiter horen. In de tien minuten door het park zag ik slechts een paar eenden, een pauw en een paar kuikentjes. De avondzon lichtte mooi op op de vacht van de vogels. Het felle zonlicht gaf een mooi contrast door grote bladeren langs de vijverkant. Soms is eenvoud erg mooi.
Tijdens de wandeling vanmiddag door de AWD zat er een pad op het pad. Hij was niet veel groter dan 2cm, je zou er bijna op gaan staan. De herten voelden zich op hun gemak en lieten zich aangenaam fotograferen. Dat was weer een fijne wandeling in eigen streek.
Ons wildlife verhaal gaat nog even verder. Na Banff besloten we af te wijken van de boeking en gingen we op de bonne fooi rijden over Highway 40, een onverwacht prachtige route. Na wat zoekwerk aan het begin van deze route om te golfen of ergens te overnachten trokken we verder en raakten we gefascineerd door wildlife. Binnen een half uur zagen we de grizzly met jong, de zwarte beer van heel dichtij, berggeiten en de coyote! Wow! Dat was opnieuw veel adrenaline, adembenemend mooi.
Voor alle items, zie Canada 2018.
De wildlife tour in Blue River was uitgelopen op een teleurstelling. We hadden gehoopt de wilde dieren waar Canada zo om bekend staat te kunnen zien van dichtbij. In Jasper wordt dagelijks de 3 uren durende Evening Wildlife Watching Tour gedaan. Omdat de recenties positief waren hebben we geboekt maar zonder al te grote verwachting. Het werd een avond om van te genieten met veel uitleg en andere dieren dan we hadden gedacht: de Bighorn Sheep, de Elk, herten, de Osprey (visarend) en in de laatste 10 minuten waarempel de grizzly beer. Wow, dat was een adrenaline tour. Na afloop genoten de jongens van een ijsje en kochten we alvast een verjaardagskado voor Noud.
Voor alle items, zie Canada 2018.
Het Jasper National Park is net zo groot als Jamaica alleen wonen er geen 3 miljoen mensen maar 5000. Het park is onder strikt beheer van parkwachters en er staan hoge boetes op overtredingen. Zo is het achterlaten van rommel langs de weg een duur grapje (fine for littery: $2000). Op het Whistlers Campground wordt ook goed beheer verwacht van de gebruikers vanwege het wildlife. Beren ruiken voedsel(resten) op 1km afstand en daarom mag er niets buiten blijven liggen. De coyotes vergrijpen zich graag aan eekhoorns en marmotten, en die waren er in vele getalen met hun typische kra-kra of piep-piep geluiden. Op de camping stookten we ‘s avonds een vuurtje en smolden we de marshmellows. Ook bezochten we het typische wintersportplaatsje Jasper zelf, gezellig en kneuterig.
Voor alle items, zie Canada 2018.
Onze eerste wildlife verkenning was op zee: orka watching. Helaas geen orka’s gezien maar wel 4 walvissen (bultruggen; humpbacks in het Engels). De toer vertrok vanuit de haven van Victoria waar de watervliegtuigen af- en aanvliegen en waar woonboten en leuke pontjes het beeld versieren. De tocht ging eerst in oostelijke richting langs de vuurtoren op de Trial Islands die gebouwd is in 1906. Het bijzondere hieraan is dat hij uitgerust is met een Fresnel lens. Al snel boog het schip af om niet in de Amerikaanse wateren te komen en om verder te zoeken naar orka’s. De bultruggen lieten zich alleen met staart en wateruitlaat zien. Na de walvissen ging de tocht verder naar de vaste plek voor zeeleeuwen, zeehonden en de zee-otter.
Voor alle items, zie Canada 2018.
Munnekeburen – Tijdens de wandeling door de natuur werden we voortduren vergezeld door verschillende soorten libelles. Dichtbij de waterkant, in het riet of op waterlelies waren de snelle vliegers voortdurend in de weer. Zie ook (1) en (3).
Vanmiddag maakten gingen we wandelen in de AWD ter hoogte van Pannenland. De natuur staat in volle bloei en daardoor zijn vogels en viervoeters minder snel te spotten. Toch lukte het om een hagedis te fotograferen bij een boomstam en een libelle aan de waterkant.
 |
|
 |
Een klein beetje sentiment is soms prettig als je als gezin met elkaar weer naar de Aquashow in Audierne gaat, net als in 2010 en 2015. De zeearend blijft toch altijd weer fascinerend en natuurlijk parkeerde de kleine zilverreiger weer op een hoofd, deze keer van Sam. Zie ook Bretagne (1), (3), (4), (5), (6).
Onze eerste weerzien met Rein en Petra in de duinen van de AWD was ontzettend leuk. Tijdens onze wandeling van bijna 10km kwamen we veel herten tegen en een paar vossen. Ze genoten, net als wij, van het zonnetje. Dat was even gezellig bijpraten en genieten met elkaar. Op de terugweg pakten we even een terrasje om te borrelen.
Vandaag is onze Maltezer, Rakker, 9 jaar. Na enkele weken mocht hij uit het nest en kwam hij bij ons wonen.
Tijdens een wandeling over het strand van Langevelderslag samen met Noud en Sanne (erg gezellig) vonden we een bruinvis op het strand. Omdat we eerder al eens een zeehond in zee hadden gespot dachten we niet meteen aan een aangespoelde, wellicht verdwaalde, bruinvis.
De acrylglas foto’s voor mijn kantoor zijn binnengekomen. Om alvast een beetje voorpret te hebben, heb ik ze even op mijn blog gepubliceerd. Alle foto’s zijn door eigen persoon gemaakt.
Halverwege een flinke wandeling door de AWD kwamen we de vos tegen. Zijn oranje vacht en staart kleuren rijkelijk in het winterse zonlicht. De duinen zitten ook vol met herten en die laten zo nu en dan nieuwsgierig hun kop boven de bebossing zien om zodoende het gevaar te kunnen observeren.
Tijdens een wandeling afgelopen vrijdag over het strand bij Duindamseslag gaf onze Maltezer, Rakker, plotseling een korte janktoon. Het plezierige strandhuppeltje veranderde plotseling in een hinkstap. We dachten dat hij in een scherpe schelp was gestapt en tilden hem terug naar huis. Omdat we geen schelpwond konden vinden hebben we de dierenarts geraadpleegd: het bleek om gescheurde kruisbanden te gaan. Vandaag is Rakker geopereerd en ligt zwaar verdoofd in de woonkamer. In de komende dagen zal hij flink aan de pijnstillers moeten.
