Een openstaande dinerbon gaf ons de mogelijkheid vanvond te dineren in restaurant Savarin in Rijswijk. We genoten van 3 warme gerechten met daarna friandises bij koffie en thee: MRIJ rund (Aubergine, arabica, linzen, saké), Coquille St. Jacques (schorseneren, Pata Negra, kombu) en vervolgens voor mij de Hertenfilet (knolselderij, palmkool, abrikoos, ras el hanout) en voor voor Ingrid de Spitskool in eigen as (Cèpes, kefir, karnemelk, courgette). Bij enkele gerechten kwam er een passende wijn bij: een (witte) Riesling en een (rode) Italiaanse blend van Sauvignon en Merlot. Savarin heeft ook een JRE menu en toevalligerwijs staan ze met Tante Kee op dezelfde bladzijde in het JRE boekje. Ze blijken elkaar ook goed te kennen.

Nadat we terug naar huis waren gereden vanuit Enschede gingen we samen uit eten in Leiden, In Den Doofpot. Het exquise menu liet duidelijk de signaturen van de chef zien: Tonijn (avocado, mierikswortel), Eendenlever (biet, peer), Kabeljauw (rendang, schorseneer), Fazant (rode kool, truffel) en Banaan of Kaas. Alle gerechten waren bijzonder mooi opgemaakt en de topper was de combinatie van rode biet en eendenlever. Zo vierden we Ingrid’s verjaardag en het begin van mijn pensioen.
 

Tegen het einde van het werkjaar is het gebruikelijk om met collega’s het jaar met elkaar af te sluiten. Zo ook bij ons. Met het hoofd van het directoraat IT Planning hadden we gereserveerd bij restaurant WOX om in gezellige ronde zitjes met elkaar te genieten van de mooie gerechten. Na afloop gaf de directrice een mooi dankwoord aan alle werknemers. Omdat ik tijdelijk een afdeling onder mijn hoede had, mocht ik als team manager ook even spreken en mijn afdeling bedanken voor hun inzet. Het was een uitermate geslaagde avond met een grote opkomst, vrolijkheid en een enorme collegialiteit.

‘s Avonds was het alweer raak en werd ik meegenomen door mijn management en mijn directe collega’s voor een diner bij Olympia in Rijswijk. Het was een bijzonder gezellige avond en er werden veel verhalen met elkaar gedeeld. Grieks eten is aan mij zeker besteed. Het royale voorgerecht (pikilia met een variatie van traditionele Griekse hors d’oevres) en hoofdgerecht (arni stifado met lamsvlees) smaakten uitstekend. Aan het einde van de avond kreeg ik een heuse champagne uit de Reims streek mee. Dank jullie wel, collega’s.

Vanwege mijn aankomende afscheid van het werk, nam collega Paul me uiteten naar Loetje in Den Haag. Mijn eerste directeurspost was als opvolger van de positie van Paul. Door de jaren heen hebben we steeds nauw contact gehad over werk en gemeenschappelijke interesses zoals reizen en beleggen. De locatie voor vandaag was ontzettend leuk en we genoten van onze lunchgerechten en onze gesprekken. We zullen zeker contact met elkaar houden. Dank je wel voor deze lunch, Paul.

Vanmorgen vertrokken Ingrid en ik naar Amerongen voor een wandeling op de Utrechtse Heuvelrug. Door wegwerkzaamheden moesten we omrijden en begon onze wandeling wat later. Omdat het lunchtijd was, besloten we eerst te gaan lunchen in het bosrestaurant Mas Montagne. We genoten van een mooie lunchplank en vertrokken vervolgens voor een willekeurige ronde door het bos. De weg was vol met paddenstoelen die we samen spotten en fotografeerden.
 

Met onze vrienden aten we bij Limes aan den Rijn in Valkenburg. We hebben een fijne avond gehad met elkaar en mooie gesprekken gevoerd. De gerechten wisselden van kwaliteit maar het heeft de pret niet gedrukt. Zo’n avond is gauw voor herhaling vatbaar.

Annelot is dit weekend bij ons en om tijd voor elkaar te nemen gingen we met elkaar uit eten. Ook Sam ging mee naar Oude Heeren. Het restaurant is geliefd bij onze kinderen omdat ze de carpaccio in XL formaat serveren. Dat gebeurde ook vanavond. We hadden leuke gesprekken met elkaar en genoten van de XL carpaccio, pompoensoep, tonijn, steaktartaar, lam en spare ribs. Ook de wijntjes gingen er goed in behalve bij Sam want hij houdt er niet van en kon daarom mooi onze chauffeur zijn.

Maandag is meestal mijn kantoordag ozodat ik met collega’s op het werk afspreken. Maar ook om af te spreken met een oud-collega, niet op kantoor maar ‘s avonds in De Basiliek in Den Haag. We praatten bij over zijn pensioenleven en wat er allemaal bij komt kijken. De gerechten die waren voortreffelijk en mijn keuze was:
– ROCKSHRIMP: Zalm – tempura – wasabi eitjes – sesammayo
– ANGUS STEAK: Romanesco – doperwten tapenade – pepersaus
– PANNA COTTA MET DROP: Panna cotta – witte chocola – ijs – drop – aarbeiensap
Het werd een gezellig avondje dineren, zo dicht bij het Binnenhof.

Deel 2 van het vieren van mijn verjaardag was vanavond. We dineerden met onze kinderen in Leiden, met een boot die voor ons was ingericht. Helaas kon Salo door ziekte er niet bij zijn. We begonnen met een aperatif. Annelot en Sam deelden een verjaardagskado voor Noud en meteen zat de feestelijke sfeer er in. Al gauw daarna kwam de Leidse kapitein (en gids) aan boord en werden de eerste twee gangen geserveerd. Terwijl we door Leiden tourden genoten we van de culinaire gerechten en kregen we toelichting over de bezienswaardigheden van Leiden. De sfeer was geweldig en met eigen gezin een hele boot voor jezelf hebben was fantastisch. Van de kinderen kreeg ik mooie kado’s: een abonnement op een natuurtijdschrift, lekkers, een reisboek over Schotland en een weekendje Schotland om de mooie landschappen te fotograferen.
Het dineren-op-de-boot is ontzettend gezellig uitgepakt en was een groot succes.



 

Als je kind bent dan vind je de leeftijd van 10 al geweldig want je kunt het nog net met alle vingers van beide handen aangeven. Dan komt 20 en ben je bijna volwassen en bij 30 denk je dat je oud wordt. Bij 40 vertelt iedereen dat je nu in de wijze jaren bent aangekomen. Dan tik je de 50 aan en ben je niet oud maar van middelbare leeftijd wat dat ook maar mag betekenen. Nu mag ik vieren dat ik de 60 voorbij ben. En ja, de tijd vliegt maar voel ik me oud? Nee, jong van hart in een wat ouder lijf. Wat boven alles uitstijgt is dankbaarheid naar God toe dat ik dit mag meemaken en dat we als gezin gezegend en beschermd zijn door alle jaren heen. Dat hebben we gevierd met onze ouders. Wat een zegen is dat, net als toen ik 40 en 50 werd. Mijn vader was er toen nog bij; wat ben ik blij dat we die mijlpalen ook toen hebben gevierd. Vanavond hebben enorm met elkaar genoten van een speciaal voor ons ingepast 4-gangen diner. We hebben mooie verhalen gedeeld en fijne gesprekken gehad. Mijn jeugdvriend George had een mooie verrassing meegegeven met een warme groet voor iedereen. Als je 60 wordt en je met je dierbaren van hart tot hart kan spreken, dan is deel één van het vieren van mijn verjaardag zeer geslaagd.
 

 

De meeste tijd verbrachten we in het plaatsje Ponta do Sol zelf waar ons hotel Estalagem gelegen was. De tuinen van het hotel werden zorgvuldig onderhouden en de service van het personeel was heel prettig. Het ontbijt was zeer uitgebreid en werd elke dag naar wens aangevuld met een gebakken ei, roerei, omelet of zalm. Het dineren met de uitgebreide kaart is ons ook heel goed bevallen. Eén dingetje vond Ingrid niet zo leuk: wanneer we langs de rotsmuur zaten werden we verrast door de hagedissen die het lekkere eten waarschijnlijk roken. Daarna zochten we ons plekje langs een open hek en was dat probleem opgelost. ‘s Middags na onze verkenningstochten gingen we lezen, serie kijken, muziek luisteren of zwemmen en genoten van een rose of whiskey van de bar. Naast alle bezoekjes en autorijden voelde dit als een plek van ontspanning.
 

Langs de zuidkust kom je langs het plaatsje Madalena do Mar. We stopten er zo rond het middaguur en gingen op de voorste rij zitten van een strandtent Tasquinha do Henrique om een hapje te eten en wat te drinken. Een cocktail was er slechts €4 en uit het beperkte assortiment kozen we voor garnalen en French fries. Het smaakte ontzettend goed en de entourage was geweldig: de hoge golven klapten regelmatig stuk op de grote strandstenen. Enkele malen was de kracht zo groot dat het water over onze schoenen liep. Je hoort het schuren van de stenen wanneer het water weer terugstroomt en een volgende golf op komst is terwijl boven ons paragliders hun landing op het strand voorbereidden.

Enkele malen dineerden we in restaurants bij het hotel. Een daarvan was het (gele) restaurant Sol Poente dat een terras heeft wat over het water hangt. Het eten was er goed en de locatie boven het golvende water heel bijzonder. Ook hier genoten we van het uitzicht met opnieuw een zonsondergang.
 

Onze jongste telg, Noud, wordt bijna 21 jaar. Dat wilden we op een bijzondere manier met hem vieren. We reserveerden bij Tante Kee waar ze al feestelijke ballonnen op tafel hadden geplaatst. Annelot had kadootjes voor Noud meegenomen. Daarna kon de maaltijd beginnen en genoten we van 4 gangen met extras tussendoor. Het deed ons goed smaken en het was een geslaagd verjaardagsetentje.