Via airbnb hadden we een hotelovernachting in De Koog op Texel geboekt. We vertrokken vanmorgen niet zo laat en konden de boot van 9:30 uur van Den Helder naar Texel pakken. Het weertje zat mee en om 10:15 uur zaten we op Kaap-Noord met uitzicht over Vlieland. Na een koffie genoten we van het noordelijke strand bij de vuurtoren van waar je de prachtige hoge golven konden zien die op de brandingen van Vlieland en Texel stuk slaan.
Voor vandaag was het een keertje fietsen in plaats van wandelen. Ik had een kleine route uitgestippeld vanuit Ruigenhoek voorbij Langevelderslag en dan achter de AWD langs naar Zandvoort. Er stond een behoorlijk sterke wind die ons zo maar in Zandvoort bracht. Daar pakten we even een terrasje op het strand en lieten ons even afkoelen in de wind die vanuit het zuiden over het strand blies. Helaas ging de wind niet liggen en was het een flinke ploeter de duinen op en af.
Om eens iets anders te doen maar toch niet geheel anders maakten we rond het middaguur een strandwandeling van Duindamseslag naar Langevelderslag. De temperatuur was zeer aangenaam met ruim 22 graden en een zuidelijke wind. Als tussenstop lunchten we op Langeveld en keerden daarna weer terug naar Duindamse slag.
We wilden vanmiddag even uitwaaien op het strand. Omdat Noordwijk erg druk is leek ons Katwijk een goed alternatief. Maar wat een wind, zeg. Zodra je het strand op gaat mag je de duikbril opzetten. Niet tegen het water maar tegen het zand. Over water gesproken, het was donker, bewolkt en al gauw zou de eerste bui gaan vallen. We doken gauw een strandtent in; de bui bleef weg…
Het warme weer breekt de hondjes ook op. Hun enige uitlaatklep om warmte af te voeren is via hun tong. Daarom was een beetje verkoeling welkom. Met de twee Maltezers togen we naar het strand waar ze beide een kleine strandkuil moesten overzwemmen. Hun vacht was daardoor kletsnat en bij de pup viel de lichaamsverhouding enorm op omdat het klein lijfje nu zichtbaar werd. Zeiknat was ie en omdat hij koud hebben we het bij een korte wandeling gehouden.
Het is al weer zondag en de week vliegt voorbij. We reizen helemaal naar het meest zuidelijke puntje van Corfu, naar het plaatsje Kavos. Vooraf hadden we graag de “Blue Lagoon” willen bezoeken aan het vaste land maar om nu met een boot een dag trip te maken met die 100 andere mensen lokte niet. Via TripAdvisor (die altijd weet waar je bent) kreeg ik de tip voor een speedboot trip er naar toe. En die vertrok vanuit Kavos. Terwijl de kinderen met 60 km/u naar de overkant voeren genoten Ingrid en ik van lekkere hapjes en drankjes. Voor onze strandwandeling was het te warm maar niet voor het opblaasspeelkussenparadijs met de kinderen na terugkomst van de boottrip.
De vorige keer was de kleine Maltezer bang op het strand, vandaag niet. Achteraf was dat waarschijnlijk te wijten aan het eten van (giftige) planten of bloemen waardoor hij zich terugtrok en er bijna geen vrolijkheid meer te merken was aan de pup. Er stond wel een lekker windje en er waren weinig strandbezoekers. Mijn poging om droog op een hoger gelegen zandbankje te lopen mislukte omdat er een golf van achteren kwam; schoenen legen en blootvoets verder.
Het zou een hete dag worden en daarom zijn we samen naar het strand gaan fietsen. Er stond weinig wind maar op de fiets voel je een fijne bries. Zo rond tienen op het strand was drukker dan verwacht. Wel was er op het terras een plekje vooraan om ouderwets te genieten van koffie en koude appelgebak.
De strandwandeling met Borre leek vandaag meer op een strandwenning. Met zoveel mensen, activiteiten en andere honden was er voor de 15 weken oude pup veel om te verwerken. Regelmatig zocht hij bescherming bij Ingrid. Bij de ontmoeting met een andere speelse pup deed Rakker lekker mee terwijl de kleine druktemaker nu juist rustig bleef. Na een drankje en een hapje op het strand pakten we nog even een paar foto’s van de zee mee met een uitzicht tot aan Scheveningen toe.
Borre, onze Maltezer pup, mag wennen aan nieuwe ervaringen of omgevingen. Vorige week viel hij in slaap bij de hockey waar veel publiek was. Vanmiddag namen we hem mee naar het strand. Het was indrukwekkend voor de kleine viervoeter en regelmatig hintte hij ons om opgetild te worden zodat hij het immens grote strand een beetje beter kon overzien. Hij is niet bang voor grote honden maar aan grote ruimtes moet hij vaak wennen.
Gisteravond maakte ik een wandeling met de leden van de Kaleb gemeente uit Warmond, bij Duindamse slag. Dat hebben we eerder gedaan om zo elkaar te leren kennen. Vanavond waren Ingrid en ik samen en liepen we ons rondje bos-duin-strand-duin-bos bij Duindamseslag. Ondanks dat het er buiig uitzag zat het weer erg mee en wandelden we onder een strak zonnetje en wind over het strand. Rakker was ook mee en tegen de wind in bewogen zijn lange haren mooi gestroomlijnd naar achteren.
Tijdens onze wandeling door de duinen liet de vink zich een paar keer zien en ook een groot aantal duiven. Het gure weer viel op het strand uiteindelijk wel mee. De zee was rustig en het strand ook, de drukte moest nog komen.
Het strand was vanmorgen nog rustig en de jonge gezinnen komen vrolijk met schepjes en strandattributen richting zee wandelen. We zitten samen op het terras na een wandeling over het strand met Rakker trouw aan onze zij. Het is heerlijk genieten van zee en strand. De lente laat zich zien.
De foto’s van gisteren hebben uitvergroot een bijzonder partoon. De schelpen hebben een raster in hun schild en de zandkorrels lijken wel kleine textiel rafels.
Met eindelijk weer een zonnige heldere dag konden we het niet laten een strandwandeling te maken naar Duindamseslag. Vannacht had het gevroren en op sommige plekken lag de vorst nog aan de grond. Aan de horizon verscheen een verdwaalde bui die later ook het land op trok.
