Om even de benen te strekken en de hond uit een potentiele post-vuurwerk-zone te halen besloten we een boswandeling te maken in de duinen, onze nieuwjaarswandeling. De hond was weer ontspannen en wij genoten van het bos en de zon die zich tot grote verrassing liet zien.
Tegen de middag maakten we een wandeling van 2 uren door de AWD vanaf Pannenland. Het was er druk omdat het een prachtige dag was en waarschijnlijk veel ouders met hun kinderen de burlende herten wilden bekijken. Er waren veel herten en veel geluiden, niet alleen van de mannetjes maar ook van de vrouwtjes die met hun licht piepende gil op de burlroep van de mannetjes reageerden. Met het gunstige licht kleurden de bomen, bladeren en paddenstoelen prachtig rood tegen soms typische gele achtergronden van bomen in de herfst.
De bronsttijd is aangebroken en de herten gaan hun ritueel weer uitvoeren. Ze burlen diep vanuit hun keel wat klinkt als durpen bij mensen die snel teveel prikdrank hebben gedronken. Toch is het niet geheel ongevaarlijk omdat de hormonen bij de dieren net even anders werken dan normaal. Het gedrag en de geluiden van de dieren is altijd weer bijzonder rond deze tijd.
Met dit mooie weer kon ik de verleiding van een vroege wandeling door de AWD niet weerstaan. Ondanks dat het qua gevogelte vrij rustig is (behalve die vele joggers in kanariepakken) waren er mooie fotomomenten. De slobeend en de kleine bonte specht waren opvallend in het landschap. Het aantal herten is enorm gegroeid en je ziet ze op bijna elke hoek van het bos.
Tijdens de wandeling vanmiddag door de AWD zat er een pad op het pad. Hij was niet veel groter dan 2cm, je zou er bijna op gaan staan. De herten voelden zich op hun gemak en lieten zich aangenaam fotograferen. Dat was weer een fijne wandeling in eigen streek.
Het rondje bij Noordwijk wat we geregeld lopen met de hond was vandaag bijna een Grieks rondje vanwege de zomerse temperatuur. Met een aflandse wind ligt het strand bezaaid met kwallen en glij je regelmatig uit over de vieze substantie. De lucht kleurt helder blauw en het uitzicht was ruim. Naar het zuiden toe kon je pier en reuzenrad van Scheveningen zien en naar het noorden toe de hoogovens van IJmuiden.
Vanmiddag maakten gingen we wandelen in de AWD ter hoogte van Pannenland. De natuur staat in volle bloei en daardoor zijn vogels en viervoeters minder snel te spotten. Toch lukte het om een hagedis te fotograferen bij een boomstam en een libelle aan de waterkant.
 |
|
 |
Deze week waren mijn dochter en moeder jarig, beide met dubbele gelijke cijfers. Merkwaardig genoeg zal ik bij leven en welzijn ook dubbele gelijke cijfers halen bij mijn volgende verjaardag. Nog merkwaardiger is dat de optelsom van mijn aanstaande leeftijd en die van mijn dochter het leeftijdsgetal van mijn moeder zullen zijn (2, 5 en 7). Vandaar dat de beelden van de wandeling van vanmiddag voor de verandering dan ook maar even dubbel zijn.
De route “Sentier Cotier” loopt langs de kust van Frankrijk en dus ook in Bretagne. Het pad is dwars door natuurgebied met prachtige begroeingen waar je heerlijk geniet van de natuur en oceaan. Onderweg hoor je de diverse vogelgeluiden en dat betekent dat je de camera en lens bij de hand moet hebben. Uniek was dit jaar de geelgors. Zie ook Bretagne (1), (2), (3), (4), (5).
Laat in de ochtend gingen Ingrid en ik wandelen in de Amsterdamse Waterleiding Duinen;. De weersverwachtingen waren gunstig en het fotolicht was prima. Na weken, zo niet maanden, van stilte was het een bijna feestelijk vogelgeluid, overal hoorde je zingende exemplaren, van tjiftjaf, fitis tot braamsluiper. Doordat struiken en bomen weer in het blad komen is het fotograferen er van niet altijd zo gemakkelijk maar wel een groot plezier om te doen. Gelukkig heeft Ingrid er geduld voor en ziet de vogels soms eerder dan ik zelf.
De vorst lag vanmorgen prachtig op de duinen. We wandelden door het landschap en hoorden zo nu en dan een pimpel- of koolmees. Verder een hertje hier en daar. De zon warmde ons heerlijk op en maakte de wandeling erg aangenaam. En dan plotseling bij de scherpe bocht boven op een duin zit vlak voor ons een mooie buizerd in de boom die al gauw zijn brede vleugels uitslaat om een rustig plekje te vinden. Niet storen aub.
Het zou koud worden vandaag met zo nu en dan de zon. Dat is natuurlijk fijn om naar buiten te gaan om te wandelen in de duinen. Na een kwartiertje was de zon weg en begon het te regenen. De wind was guur en de camera houdt niet van nattigheid. Op de terugweg pakten we even een bakkie bij een duinrestaurant.
Nu de vuurwerkangst van onze Maltezer voorbij is, waagden we vandaag een nieuwe poging om door de duinen en over het strand te wandelen. Het werd onze nieuwjaarsstrandwandeling. We hebben niet overwogen om een gelijknamige duik te nemen want op het strand was de wind al striemend koud. Met het zonnetje er bij kleurde het water vrolijk blauw en de duinen prachtig geelgroen.
Onze eerste weerzien met Rein en Petra in de duinen van de AWD was ontzettend leuk. Tijdens onze wandeling van bijna 10km kwamen we veel herten tegen en een paar vossen. Ze genoten, net als wij, van het zonnetje. Dat was even gezellig bijpraten en genieten met elkaar. Op de terugweg pakten we even een terrasje om te borrelen.
