Het weer was vandaag bijzonder. We hebben de fiets gepakt en een rondje van ruim 30km door bollenstreek en duinen gedaan. Bij het afhaalloket aan het strand dronken we een ijsthee en pakten we even een lekker broodje. Het was gezellig druk en heerlijk om te fietsen.

 

Vanmiddag maakten we een wandeling naar het strand. Omdat alle parkeerplaatsen zijn afgesloten parkeerden we ergens langs de duinweg en wandelden we door de duinen naar de zee. De wind was stevig en fris. We zochten even een plekje op de duinrand en genoten van het geluid van de golven en de wind. Voor de Nieuwe Waterweg lagen grote cruiseschepen te wachten om de haven van Rotterdam binnen te kunnen. Aan de noordkant roken de schoorstenen van de hoogovens in IJmuiden. Het zicht van Hoek van Holland tot IJmuiden was hemelsbreed ruim 70km.



 

Het is Advent, de eerste dag in december is ook de eerste adventzondag; de aankondiging van kerst. Vanmorgen luisterden we naar Orlando Bottenbley in de Meerkerk. Hij sprak over geheiligd zijn en streven naar een heilig leven te leiden.
De weg naar de Meerkerk was mistig en glad. De mist trok niet snel weg maar aan het begin van de middag kroop de zon tussen de mistbanken door en maakten we een strandwandeling met de beide Maltezers. Het licht was bijzonder mooi met tegenlicht effect en heldere landschapuitzichten.



 

Het is vrijdagmiddag en ik ga vroeg naar huis. Het weer is mooi en we besluiten om een strandwandeling te maken met de honden. De zon straalt we laten ons opwarmen door de nazomerse temperatuur. We denken aan mijn zus die vanmorgen een operatie heeft gehad en nu aan het herstellen is. De rust op het strand is heerlijk. Vanavond is mijn ISRT (Interval Shuttle Run Test) voor bondsscheidsrechter. Afgelopen weken heb ik behoorlijk geoefend om de conditie op te schroeven en vanavond zal blijken of dat voldoende is geweest. Voor nu is de zee ons uitzicht en til ik Rakker zo nu en dan omdat hij vermoeid is van de wandeling. Borre wil nog wel een rondje, een pup met veel energie. Bij Duindamse Slag drinken we koffie en fris en keren huiswaarts.

Vandaag heb ik genoten van een vrije dag om de honden te verzorgen, kleine klusjes te doen en om te lunchen met Sam. Rond het middaguur togen we naar het strand en wandelden met de honden richting Zandvoort, eerst wind mee, daarna een strakke wind (en zand) in het gezicht. Op het zachte gedeelte van het strand moet de pup nog wel even worden getild om heupproblemen te voorkomen, vindt hij niet leuk want hij will rennen. Van het wandelen krijg je trek en daarom vonden we het erg prettig om daarna lekker buiten op terras te zitten. De bediening bij Nederzandt was zo slordig en langzaam dat we besloten na het drankje huiswaarts te keren en de locale middenstand te ondersteunen. Zo genoten we van een heerlijke lunch bij EigenWijze met een keurige bediening.


 

Onze wandeling ging door en langs natuurgebied De Slufter met veel weide- en watervogels. Je kunt er heerlijk struinen en dus ook vastlopen omdat de kleine stromen in de kwelders bij hoog water het gebied doordringen. Je loopt dan of op wadgrond of vast voor de soms diepe beekjes. Het gebied trekt veel bezoek en met een stralende zon op het kweldergebied waan je je in een ver vakantieland.


 

Via airbnb hadden we een hotelovernachting in De Koog op Texel geboekt. We vertrokken vanmorgen niet zo laat en konden de boot van 9:30 uur van Den Helder naar Texel pakken. Het weertje zat mee en om 10:15 uur zaten we op Kaap-Noord met uitzicht over Vlieland. Na een koffie genoten we van het noordelijke strand bij de vuurtoren van waar je de prachtige hoge golven konden zien die op de brandingen van Vlieland en Texel stuk slaan.

Om eens iets anders te doen maar toch niet geheel anders maakten we rond het middaguur een strandwandeling van Duindamseslag naar Langevelderslag. De temperatuur was zeer aangenaam met ruim 22 graden en een zuidelijke wind. Als tussenstop lunchten we op Langeveld en keerden daarna weer terug naar Duindamse slag.

We wilden vanmiddag even uitwaaien op het strand. Omdat Noordwijk erg druk is leek ons Katwijk een goed alternatief. Maar wat een wind, zeg. Zodra je het strand op gaat mag je de duikbril opzetten. Niet tegen het water maar tegen het zand. Over water gesproken, het was donker, bewolkt en al gauw zou de eerste bui gaan vallen. We doken gauw een strandtent in; de bui bleef weg…
 

Het warme weer breekt de hondjes ook op. Hun enige uitlaatklep om warmte af te voeren is via hun tong. Daarom was een beetje verkoeling welkom. Met de twee Maltezers togen we naar het strand waar ze beide een kleine strandkuil moesten overzwemmen. Hun vacht was daardoor kletsnat en bij de pup viel de lichaamsverhouding enorm op omdat het klein lijfje nu zichtbaar werd. Zeiknat was ie en omdat hij koud hebben we het bij een korte wandeling gehouden.

De ringen hadden we nog niet geprobeerd bij de watersport maar was bijzonder leuk. Sam en Noud hadden de buitenste ringen, ik mocht in het midden. Ingrid maakte foto’s vanuit de boot en had op een gegeven ogenblik de hand voor de mond. Ik dacht dat ze door de bewegingen van de boot de camera tegen de tanden had gekregen maar het omgekeerde was waar: ze kwam niet meer bij van het lachen. Ons onderling botsen en onze capriolen waren voor erg leuk maar vanuit de speedboot bijzonder vermakelijk.

 

Aan het strand naast het hotel kun je watersport bedrijven: funtube, ringen en wakeboarden. Dat laatste is voor Sam weggelegd net als in 2017.



 

En dat was het. De tocht naar de “Blue Lagoon” duurt maar 7 minuten als de boot op volle snelheid vaart. Annelot, Sam en Noud stapten aan boord, kregen instructies en hupakee daar ging hij. Aan de overkant zijn ze gaan snorkelen. Op de terugweg werden alle waardevolle spullen waterdicht veilig gesteld want het “crazy” gedeelte kon beginnen. De boot was een oud-militair gereedschap voor de commando’s en was uitgerust met 2x 200pk. Dat was blazen en water scheppen door korte bochten te draaien die de boot zelf had gemaakt. De kinderen vonden het geweldig en kwamen superenthousiast terug. De leiding van www.crazyspeedboat.com was zeer attent en gaf ons meteen de video en foto’s mee van de dag. Als je op Corfu bent, dan mag je dit niet missen.

Het is al weer zondag en de week vliegt voorbij. We reizen helemaal naar het meest zuidelijke puntje van Corfu, naar het plaatsje Kavos. Vooraf hadden we graag de “Blue Lagoon” willen bezoeken aan het vaste land maar om nu met een boot een dag trip te maken met die 100 andere mensen lokte niet. Via TripAdvisor (die altijd weet waar je bent) kreeg ik de tip voor een speedboot trip er naar toe. En die vertrok vanuit Kavos. Terwijl de kinderen met 60 km/u naar de overkant voeren genoten Ingrid en ik van lekkere hapjes en drankjes. Voor onze strandwandeling was het te warm maar niet voor het opblaasspeelkussenparadijs met de kinderen na terugkomst van de boottrip.

Hoger noordelijk van Paleokastritsa ligt het plaatsje Afionas. Onderweg er naar toe stopten we bij een Grieks winkeltje met olijfolie en andere typische dingen van het eiland. Omdat de wegen er krap zijn moet je elkaar ruimte geven om te passeren. Zo heb ik een nieuwe hellingproef ontdekt en overleefd: niet voorwaarts of achterwaarts maar zijwaarts. De auto kantelde bijna de olijfboomgaard in maar door net op tijd het stuur te corrigeren bleven we netjes overeind staand. Voorbij het strand van Agios Georgios klim je de berg op naar het kleine plaatsje Afionas waar we eerst lunchten bij “The 3 Brothers”. Het uitzicht van het terras was adembenemend mooi (zie tweede rij foto’s met en zonder filter). Van hieruit kun je de berg te voet afdalen om naar een verbindingsstuk te lopen wat twee bergen verbindt met aan beide kanten een strandje, vandaar tweelingstrand. De afdaling is steil en de klim terug goed voor de bloedsomloop. Aan het strand gingen we snorkelen en lekker zwemmen in het dan koude en dan met wat warme stromingen. Na de klim terug omhoog dronken we een koel drankje op de taverne “Porto Timoni” boven op de berg.


(Zonder filter)                                (Met polarisatie filter)