En dat was het. De tocht naar de “Blue Lagoon” duurt maar 7 minuten als de boot op volle snelheid vaart. Annelot, Sam en Noud stapten aan boord, kregen instructies en hupakee daar ging hij. Aan de overkant zijn ze gaan snorkelen. Op de terugweg werden alle waardevolle spullen waterdicht veilig gesteld want het “crazy” gedeelte kon beginnen. De boot was een oud-militair gereedschap voor de commando’s en was uitgerust met 2x 200pk. Dat was blazen en water scheppen door korte bochten te draaien die de boot zelf had gemaakt. De kinderen vonden het geweldig en kwamen superenthousiast terug. De leiding van www.crazyspeedboat.com was zeer attent en gaf ons meteen de video en foto’s mee van de dag. Als je op Corfu bent, dan mag je dit niet missen.

Het is al weer zondag en de week vliegt voorbij. We reizen helemaal naar het meest zuidelijke puntje van Corfu, naar het plaatsje Kavos. Vooraf hadden we graag de “Blue Lagoon” willen bezoeken aan het vaste land maar om nu met een boot een dag trip te maken met die 100 andere mensen lokte niet. Via TripAdvisor (die altijd weet waar je bent) kreeg ik de tip voor een speedboot trip er naar toe. En die vertrok vanuit Kavos. Terwijl de kinderen met 60 km/u naar de overkant voeren genoten Ingrid en ik van lekkere hapjes en drankjes. Voor onze strandwandeling was het te warm maar niet voor het opblaasspeelkussenparadijs met de kinderen na terugkomst van de boottrip.

Hoger noordelijk van Paleokastritsa ligt het plaatsje Afionas. Onderweg er naar toe stopten we bij een Grieks winkeltje met olijfolie en andere typische dingen van het eiland. Omdat de wegen er krap zijn moet je elkaar ruimte geven om te passeren. Zo heb ik een nieuwe hellingproef ontdekt en overleefd: niet voorwaarts of achterwaarts maar zijwaarts. De auto kantelde bijna de olijfboomgaard in maar door net op tijd het stuur te corrigeren bleven we netjes overeind staand. Voorbij het strand van Agios Georgios klim je de berg op naar het kleine plaatsje Afionas waar we eerst lunchten bij “The 3 Brothers”. Het uitzicht van het terras was adembenemend mooi (zie tweede rij foto’s met en zonder filter). Van hieruit kun je de berg te voet afdalen om naar een verbindingsstuk te lopen wat twee bergen verbindt met aan beide kanten een strandje, vandaar tweelingstrand. De afdaling is steil en de klim terug goed voor de bloedsomloop. Aan het strand gingen we snorkelen en lekker zwemmen in het dan koude en dan met wat warme stromingen. Na de klim terug omhoog dronken we een koel drankje op de taverne “Porto Timoni” boven op de berg.


(Zonder filter)                                (Met polarisatie filter)

De vorige keer was de kleine Maltezer bang op het strand, vandaag niet. Achteraf was dat waarschijnlijk te wijten aan het eten van (giftige) planten of bloemen waardoor hij zich terugtrok en er bijna geen vrolijkheid meer te merken was aan de pup. Er stond wel een lekker windje en er waren weinig strandbezoekers. Mijn poging om droog op een hoger gelegen zandbankje te lopen mislukte omdat er een golf van achteren kwam; schoenen legen en blootvoets verder.

Het zou een hete dag worden en daarom zijn we samen naar het strand gaan fietsen. Er stond weinig wind maar op de fiets voel je een fijne bries. Zo rond tienen op het strand was drukker dan verwacht. Wel was er op het terras een plekje vooraan om ouderwets te genieten van koffie en koude appelgebak.

De strandwandeling met Borre leek vandaag meer op een strandwenning. Met zoveel mensen, activiteiten en andere honden was er voor de 15 weken oude pup veel om te verwerken. Regelmatig zocht hij bescherming bij Ingrid. Bij de ontmoeting met een andere speelse pup deed Rakker lekker mee terwijl de kleine druktemaker nu juist rustig bleef. Na een drankje en een hapje op het strand pakten we nog even een paar foto’s van de zee mee met een uitzicht tot aan Scheveningen toe.

Borre, onze Maltezer pup, mag wennen aan nieuwe ervaringen of omgevingen. Vorige week viel hij in slaap bij de hockey waar veel publiek was. Vanmiddag namen we hem mee naar het strand. Het was indrukwekkend voor de kleine viervoeter en regelmatig hintte hij ons om opgetild te worden zodat hij het immens grote strand een beetje beter kon overzien. Hij is niet bang voor grote honden maar aan grote ruimtes moet hij vaak wennen.
 

Gisteravond maakte ik een wandeling met de leden van de Kaleb gemeente uit Warmond, bij Duindamse slag. Dat hebben we eerder gedaan om zo elkaar te leren kennen. Vanavond waren Ingrid en ik samen en liepen we ons rondje bos-duin-strand-duin-bos bij Duindamseslag. Ondanks dat het er buiig uitzag zat het weer erg mee en wandelden we onder een strak zonnetje en wind over het strand. Rakker was ook mee en tegen de wind in bewogen zijn lange haren mooi gestroomlijnd naar achteren.
 

Terwijl alle overheidsgebouwen gesloten zijn en de bouw even stil staat vanwege dag van de arbeid, genieten we van een boottochtje naar het schiereiland Bygdøy. Hier bevindt zich o.a. het Vikingmuseum (wat dan gelukkig wel geopend is) en het Maritiem museum met zijn sterke driehoeksvormen. Tegen Bygdøy aan ligt het huis op de rots Dyna Fyr wat niet zo bekend is maar wel een mooi tafereeltje geeft met de Noorse wateren. Vanaf de boot is het een leuk wandelingetje langs mooie huizen naar het strand maar toegankelijk is het niet echt omdat de buurt onder eigen beheer is. We vonden onze weg en genoten even van het uitzicht en de vogels voor ons. De eider(eend) liet zich zien met zijn prachtige kleuren en unieke gedaante. De eider is een snelle vlieger (113km/u) en kan wel 60cm groot worden.



 

Tijdens onze wandeling door de duinen liet de vink zich een paar keer zien en ook een groot aantal duiven. Het gure weer viel op het strand uiteindelijk wel mee. De zee was rustig en het strand ook, de drukte moest nog komen.

Het strand was vanmorgen nog rustig en de jonge gezinnen komen vrolijk met schepjes en strandattributen richting zee wandelen. We zitten samen op het terras na een wandeling over het strand met Rakker trouw aan onze zij. Het is heerlijk genieten van zee en strand. De lente laat zich zien.

Voor de hockey waren we vanmorgen met de jongens bij Hillsong waar een spreker uit London (Robi Sonderegger) vertelde over Jesaja 40:30-31 dat God de jongeren kracht geeft en laat vliegen als op adelaarsvleugels. Hij gebruikte beroepsvliegen als een metafoor en benadrukte drie dingen die je tegenwerken: angst, vergeving, geloof. Bij angst ga je niet vliegen, als je niet besluit om te vergeven blijf je op je plek zitten en koester je soms het verleden, en tot slot, als je niet gelooft dat God met je is dan kom je niet in beweging.
Na de hockey maakten Ingrid en ik een strandwandeling in de sterke wind. Onderweg zie je al de eerste bollenvelden in hun kleurige patronen verschijnen; we zijn al half maart voorbij. Bij herhaling vloog de kustwacht over het duingebied en was er zelfs een helicopter langdurig op een bepaalde plek. Ook politie speurde met auto’s en motor naar iets wat op een zoekactie leek.
Met de krachtige wind en heerlijk zonnetje was het weer bijzonder aangenaam om buiten te zijn.

Met eindelijk weer een zonnige heldere dag konden we het niet laten een strandwandeling te maken naar Duindamseslag. Vannacht had het gevroren en op sommige plekken lag de vorst nog aan de grond. Aan de horizon verscheen een verdwaalde bui die later ook het land op trok.

De tweede tour op zee (oceaan) was vanuit Ucluelet bij Jamie’s Whaling Station. Het personeel is vriendelijk en kundig. De dag begon met een prachtig heldere blauwe lucht. Dat zag er goed uit voor vandaag. Maar eenmaal op zee zagen we een dichte mist en vermoedden we dat whale watching in het honderd zou gaan. Niets was minder waar want het was een prachtige tour. Voor fotograferen kon het niet beroerder omdat alles grijs was en de camera bijna niet kan scherp stellen. Daarnaast weet je als kijker niet waar de vis zich om de 4-6 minuten weer zal laten zien. Het was een lust om de arenden om je heen te zien vliegen.
Voor alle items, zie Canada 2018.
 

Het rondje bij Noordwijk wat we geregeld lopen met de hond was vandaag bijna een Grieks rondje vanwege de zomerse temperatuur. Met een aflandse wind ligt het strand bezaaid met kwallen en glij je regelmatig uit over de vieze substantie. De lucht kleurt helder blauw en het uitzicht was ruim. Naar het zuiden toe kon je pier en reuzenrad van Scheveningen zien en naar het noorden toe de hoogovens van IJmuiden.