Annelot is nu een maand op reis en haar berichten over haar verblijf in Argentinië zijn bijzonder inspirerend. Nu zitten Annelot en haar vriendin in Peru, in Cuzco. Afgelopen dagen was er communicatie stilte omdat ze de route naar Machu Picchu wandelden. Omdat de foto’s die ze deelde zo bijzonder waren kan ik het niet laten hier een paar foto’s te laten zien. De route gaat hoog in de bergen en een goede lichamelijke conditie is vereist. De lucht is ijl en het zuurstofgehalte lager dan normaal. Ze hebben genoten van de bijzondere tocht en waren lyrisch over deze belevenis. Geweldig!
 

Het vervolgbezoek na de Joodse begraafplaats was naar de nabij gelegen synagoges. Ze liggen in de Joodse wijk dichtbij het oude centrum en zijn op loopafstand van elkaar.

 

In een eerder bezoek aan Praag had ik de oude Joodse begraafplaats bekeken maar nog niet de omringende synagoges. Na de aanschaf van een schoon keppeltje kochten we onze kaartjes voor de oude begraafplaats, de aangelegen Pinkas synagage, de Staronová synagoge (oudnieuwe) en de Maisel synagoge. De Joodse bevolking is, net als in andere delen van Europa, vervolgd geweest en verbannen naar de getto’s. In de Pinkas synagoge is het herdenkingsmonument voor de 77.297 Tsjechische en Slowaakse Joden die tijdens de holocaust de dood vonden. Op de binnenmuren staan op indrukwekkende wijze de namen van de slachtoffers, met geboortedatum en de dag van transport naar de vernietigingskampen. Ook is het een monument voor de 7500 kinderen die stierven in deze kampen. Terwijl zij op deportatie vanuit Theresienstadt wachtten, werden de kinderen aangemoedigd tekeningen te maken. Deze aangrijpende expositie van tekeningen van de kinderen met hun namen en datum waarop zij overleden.
Op de Oude Joodse Begraafplaats in Praag liggen en staan meer dan 12.000 grafstenen. Het totale aantal Joden dat hier begraven ligt, is meer dan 100.000. Omdat graven ruimen verboden is liggen de graven in vele lagen boven elkaar begraven: schots en scheef en verweerd. De oudste steen is van 25 april 1439.




 

De Karelsbrug (“Karlův most”) is een hele bekende, druk bezochte, brug Moldau (ook wel Vltava) in Praag. De brug is gebouwd in 1357 en is nog steeds een bijzonder monument. Ons hotel ligt vlak bij de “Čechův most” en zo zijn er ongeveer 6 bruggen die de oude stad met de buitenstad verbinden. Op de Karelsbrug vind je ongeveer 30 standbeelden van heiligen en martelaren. Zo nu en dan staan er muzikanten hun Dvorak of Vivali te spelen en zijn er stalletjes met sieraden en portrettekenaars.



 

Aan de noordkant van de rivier de Moldau ligt de Praagse burcht. Het is niet zomaar een burcht maar een heel complex van verschillende gebouwen, kerken, paleizen en straten. Het is bijna een stad op zich. Het wemelt er van de toeristen en een bezoek aan de paleizen laat staan de grote Sint-Vituskathedraal is vrijwel niet te doen. We hebben ons beperkt tot een wandeling en een museumbezoek in het Salm en Schwarzenberg paleis.
Van een afstand, en ook vanuit het hotel, is de burcht (of ook wel kasteel) een belangrijk punt aan de horizon en hoger gelegen dan de oude stad. Bovenaan de heuvel ligt ook het witte Strahov klooster.
 



 

De oude stad van Praag is vanuit het hotel slechts 10 minuten lopen. Je komt dan op het grote plein met het monument van Jan Hus (die vanaf 1402 predikte in de Bethlehem kapel, foto’s tweede rij) met de kathedraal en de toren van de bekende astronomische klok. Het is ook de stad van de schrijver Franze Kafka maar ook van de astronomisch geleerde Johannes Kepler. Kortom, in de stad is voldoende bezienswaardigheid. Je kunt naar tal van musea, de toren beklimmen, genieten van de bouwstijlen (met name Art Deco) van de vele mooi onderhouden gebouwen. Ook ‘s avonds is het prachtig met de verlichting op de oude gebouwen. We boften met de weerscondities; 4 dagen zonnig en een temperatuur van rond 18-20 graden.





 

Op zo’n heerlijke zomerdag kun je echt genieten van wandelen door het bos van Leuvenum. Van te voren hadden we een route uitgestippeld via MapMyWalk die op de kaart achter de computer 8,5km zou worden. In de praktijk blijken sommige paden niet te bestaan of zit er een groot hek tussen. Na een prachtige route van bijna 10km waren we weer terug waar we begonnen. Onderweg dachten we nog wilde zwijnen te horen maar het was een nogal vreemd geluid hoog uit een boom. Wel zagen we de boomklever, de vink, de specht en een andere ongeïdentificeerd vliegend beestje. Ik waag me even niet aan het soort omdat in deze periode de juvenielen overal rondvliegen en de amateurkenners zoals ik helemaal van hun stuk brengen (laatste foto).





 

Er zijn vele wandelroutes in Nederland in verschillende provincies. Vandaag kozen we voor de “Grootschermerroute” die was aangeboden door Wandelnetwerk Noord-Holland. Op papier was de afstand ongeveer 10,68km maar met de mapmywalk app komt die op 11,51km. De rit er naar toe leidde ons door onbekende plaatsjes zoals De Rijp, Graft en Noordeinde. In Graft en Grootschermer staan prachtige raadhuizen midden tussen de typisch Noord-Hollandse houten woningen. Het landschap in deze streek is heel kenmerkend vanuit de lucht met de kleine weilandjes en slootjes. Halverwege de wandeling loop je door Schermerhorn waar we een koffietje pakten op het terras en het kleinste museum van Nederland bezochten. Het oude huisje is in goede staat bewaard met nog alle oude elementen. De afkomst van de uitdrukking “ondergeschoven kindje” is me eindelijk helder geworden. De wandeling is een aanrader. Op de terugweg reden we via Zaanstad waar het grote hotel is gebouwd met elementen van dezelfde Noord-Hollandse houtwoningen.

Tot mijn grote verrassing kwamen we een prachtige torenvalk tegen op het eiland Tiengemeten. Hij liet zich graag fotograferen maar niet te dicht bij. De gele kwikstaart kwam voorbij maar die liet zich niet fotograferen. Twee haasjes die vlak voor me uit het gras opdoken schrokken net zoveel van mij als ik van hen. Dan had je de ganzen die met grote mond overvliegen, zwemmen in de Haringvliet en daar tussenin de dijk en weilanden vol kakken. Toch is het echt genieten op je eerste vakantiedag met zoveel mooie natuur.

Voor vertrek vanmorgen had ik via Natuurmonumenten een wandelroute gevonden op het eiland Tiengemeten. Een pontje meert aan bij Nieuwendijk en vertrekt elk uur naar Tiengemeten over het Haringvliet. Het eiland is een natuurgebied met veel wilde bloemen en een paar boerderijen. Vogels en dieren hebben onder de rook van Rotterdam toch een prachtig leven.

 

Kortgeleden wandelden Ingrid en ik een route bij Rheden aan de oostkant van de Veluwezoom. Vandaag gingen we met Rein en Petra naar de westkant. Eerst gingen we samen lunchen bij Golfclub Rosendaelsche en vervolgens liepen we een route van bijna 13km. Het was snikheet en er was weinig bos. Het was een oude wandelroute langs oorlogs monumenten. Ik dacht slim te zijn en de route langs een oud vliegtuig te navigeren; het bleek een satelietfoto van een zweefvliegtuig dat toevallig op die plek was. Naast het natuurschoon waren er ook de Schotse Hooglanders, soms erg dichtbij. Alles bij elkaar werd het een hele mooie dag.
 

De beeldententoonstelling in Leiden was maar kort. Langs de Koemarkt liepen we richting Hooglandse kerk naar de Burcht van Leiden. Daar lunchten we bij het Koetshuis en haalden we op de terugweg kruiden bij de Wereld Kruiden Tuin aan de Haarlemmerstraat.

Via Natuurmonumenten hadden we een mooie route vanuit Rheden gevonden. De route van bijna 12km bracht ons door een bosrijk gebied waar kleine paarden gewoon los liepen in een groen weiland midden in het bos, zonder afrastering. We zagen veel wilde lupinen. De Poezieroute Veluwezoom met John Jansen van Galen was een prachtige route om te lopen maar van de poezie werd je niet blij en die hebben we halverwege dan maar afgeschaft. Bij een uitkijkpost zagen we nog een groot wildzwijn. Mijn zoektocht voor een foto van dichtbij is niet gelukt omdat het wildzwijn zo dichtbij was dat ik een groothoek nodig had.

We waren van plan tijdens de kerstvakantie een stad te bezoeken, we wisten alleen nog niet welke stad. Het werd ‘s Hertogenbosch, afgekort Den Bosch. Aangekomen in de stad hebben we eerst een lunchplek gezocht. Dat viel niet mee want we waren niet de enige die even een droog plekje zochten. Het werd Cafe ‘t Root, een echt Bosch stamcafé.
Na de lunch bezochten we de Sint-Janskathedraal. De kathderaal is enorm groot en er waren veel bezoekers voor de kerststal, gunstig als je de kathedraal wilt bekijken.

Kathedralen – Bilbao kent een aantal kathedralen in de oude binnenstad en ook in het nieuwe gedeelte. De monumenten zijn prachtig bewaard en hersteld na overstromingen in het verleden. De grootste kathedraal is de Santiago Cathedral, die in de 14-15de eeuw is gebouwd ter ere van Jacobus. Hij wordt ook de St. James Cathedral genoemd. De tweede is de St. Anton, niet ver daarvandaan. Deze kleine kathdraal was oorspronkelijk een kasteel om de stad te verdedigen en is later verbouwd tot een kerk.
Zie ook Bilbao (1), (2), (3), (4), (5), (6), (8) en Hotel De Riscal.