Volgens planning zouden we via Workum naar de zuid-west hoek van Friesland gaan. Door de gezellige lunch zo dicht bij het vertrekpunt kozen we voor de snelweg naar Laaksum, het kleinste haventje van Friesland aan de oude Zuiderzee. Onderweg hadden we plensbuien maar eenmaal op bestemming aangekomen was de lucht weer helder. Met klapstoeltjes uit de camper en wat lekkers op tafel genoten we eerste rang van het uitzicht over het IJsselmeer. De kinderen speelden scrabble met “beppe”. Ingrid en ik liepen een rondje Laaksumse pier(tje) en maakten broodje lekkers klaar. Het was een geslaagd uitstapje op een mooi stekkie.

 

We hadden voor vandaag een fietstocht gepland. We reden vanuit het hotel op de gehuurde e-bikes door Epse via Joppe naar de Gorsselse Heide. Het ging over onverharde wegen en door de bossen naar de heide. Onderweg wilde ik even een fietsfoto van ons samen maken met de zelfontspanner van de camera. De foto is gelukt alleen lukte het mij niet om binnen 10 seconden met gezicht naar de camera te draaien… Via de vlonder van de heide gingen we verder naar Eefde waar vele ooievaars het luchtruim bezetten en trokken we verder richting Zutphen. Langs de IJssel genoten we van de lunch en trokken we op naar Gorssel voor een capuccino vlakbij het museum More waar we in september vorig jaar waren. Met tegenwind was de gevoelstemperatuur toch weer een tikkie lager. Weer bij het hotel aangekomen konden we ons opwarmen en de terugweg naar huis beginnen. Voor herhaling vatbaar.

 

De grote verrassing van vandaag was de buizerd die op 15 meter van mij rustig in de boom zat en mij toeliet op zo’n korte afstand. Heerlijk om het mooie dier van zo dicht bij te bewonderen. Na een stuk of 6 foto’s vond hij dat de fotoshoot wel lang genoeg had geduurd en vloog een metertje of 20 verder om daar rustig en laag op een tak te zitten. Kort daarna was er de rietgors. Door het prachtige licht was de vogel in zijn achtergrond een mooie verschijning. Niet veel later gebeurt hetzelfde kleurrijke tafereel met het brilduikers echtpaar. De gelopen route was ruim 10km. Op het kaartje is te zien waar de foto’s zijn genomen.
 


 

Naarmate de zon lager op de horizon stond des te meer het landschap goudkleurig oplichte. Het gaf een prachtig beeld door het riet en door de bomen, en zelfs het water kleurde geel. Kortom, de latere wandeling leverde onverwacht hele mooie landschapsbeelden op.



 
 

Nog niet eerder heb ik een hert voor mijn camera een zwemmende oversteek zien maken. We zagen een hert naar het water lopen om te drinken. Plotseling zette hij zijn poten in het water en zwom naar de overkant. Aan de overkant aangekomen werd het water even afgeschud en liep hij zijn weg verder door bos en duinen.


 

Met Annelot, Lianne, Sam, Noud en Sanne togen we zaterdag naar het plaatsje Ainet vlakbij Lienz om met elkaar te raften op de Isel bij Eddy Rafting. We kozen voor de Rock’n’Roll tour, iets ruiger dan de standaard tour. Het water was ijskoud en de rivier prettig gestoord. We hebben er van genoten. De afstand van ons verblijf naar Ainet was ruim 1,5 uur rijden maar in zo’n gezelschap wordt de tijd letterlijk weggezongen.






 

De stuwmeer voorbij Gmünd is een grote bezienswaardigheid als je de Malta Hochalmstraße volgt. In ons geheugen zit nog het bezoek van 1988 (laatste 3 foto’s) dat indruk maakte vanwege de enorme omvang van de damwand en de weg er naar toe. De steile hellingen en beperkte doorgang zijn apart en karakteristiek voor deze weg. Onderweg kom je voorbij de prachtige Fallbach waterval gelegen in een mooi gekleurd landschap. Met stoplichten wordt het verkeer uit de twee richtingen om beurten door een serie tunnels geleid. Tijdens het (lange) wachten kun je de Hinterer Maralmfall bewonderen. Het stuwmeer is gigantisch groot aan volume en zo ook de damwand. Opnieuw was het indrukwekkend. Op de terugweg lunchten we in het “Louvre” (Café-Bistro Kap 4613) aan de Millstättersee.

Rond het middaguur vertrokken Ingrid en ik naar Friesland via de Afsluitdijk. Dat laatste was niet zo slim vanwege een enorme file door wegwerkzaamheden en vervolgens ook nog langdurig een open brug voor het scheepvaartverkeer. Na aankomst in Warten voeren we met haar ouders door de Alde Feanen (Oude Venen), een natuurgebied rondom Earnewald. Met de zon van achteren kon ik onderweg even de lens richten op vogels in het riet, watervogels (stern), zwaluwen en vliegende aalscholvers. Varen onder een temperatuur van ruim 30 graden was fijn en werd nog aangenamer toen de wind door onze haren blies.





 

Vanmiddag arriveerde de Einhell GC-GP 6538 tuinpomp van 650W en 3,6Bar. Om het regenwater uit de put te gebruiken voor besproeien van de tuin was de zwengelpomp ontoereikend. De installatie op het nieuwe bordes van de put verliep vlot. Alleen het daadwerkelijk water omhoog pompen lukte maar niet. Ik heb daarna het zuigstuk onderaan de slang verzwaard waardoor de drijvende terugslagstop van het zuigfilter onder water bleef, waarschijnlijk op de bodem van de put. En voila, met een hogere druk dan normaal op de waterleiding kon het opgeslagen regenwater zijn weg in de tuin vinden via de normale tuinslag.
 

Tijdens ons verblijf in Bergen op Zoom boekten we vanuit de hotelbrochure het hotel Mondragon in Zierikzee. Net als bij de vorige verblijfplaats vonden we een Natuurmonumenten route bij de bestemming. Onderweg, echter, viel ons oog op een plek waar auto’s geparkeerd stonden langs de N257 vlakbij Sint Philipsland, een dorp wat onstond rond 1487. Bij de auto’s stond een gebiedskaart boven op de dijk. Het bleek de wandelroute “Slikken van de Heen” te zijn. We liepen een combinatie route van rood en blauw die gemarkeerd is in geel op de tweede foto. In het gebied lopen Konikspaarden (in de weg) en ossen. De natuur is er prachtig en ligt tegen het Schelde-Rijnkanaal aan.




 

Onze bestemming voor vandaag was Bergen op Zoom maar voor aankomst hadden we via Natuurmonumenten een route gevonden bij Calfven en Hoogerheide. Deze laatste plaats zie je wel eens op de borden als je over de A4 naar het zuiden rijdt. Vandaag gingen we er wandelen in een blubberig natuurgebied, enigzins heiig en koud terwijl de zon volop scheen onderweg naar de locatie. De route heet Fazant en warempel spot Ingrid na 5 minuten de eerste en enige fazant. Ganzen deden van zich horen en een buizerd wachtte zijn buit gestadig af. Even later spurte een vos voor ons weg. De weg zelf was nat, drassig en zeer glibberig. De route was wel erg mooi.

 



 

De petgaten vullen zich met schoon water en de oevers raken begroeid en in het water komen de bijzondere waterplanten van het laagveengebied terug. Dat trekt de libellen en vogels aan. Halverwege de route keer je overdwars voor de Spiegelplas en zo weer het rechte eind terug tussen de plassen door naar ‘s-Graveland. In Ankeveen hebben we gezellig geluncht bij restaurant Lekr; zag er goed uit om eens uit eten te gaan.
Zie ook Ankeveen (1).



 

 

Nadat we vanmorgen de honden hadden uitgelaten en ontbeten, reden we naar ‘s-Graveland bij Ankeveen. Natuurmonumenten (waar we nu lid van zijn) heeft opnieuw een mooie route langs de Ankeveense plassen uitgestippeld van ongeveer 11km. Ook vandaag hadden we mooi weer en het werd zelfs 25 graden, bijna zomers in de zojuist aangebroken herfst. Onderweg krijg je veel te zien rond de opnieuw afgegraven petgaten. Uit de petgaten heeft men vroeger het veen gewonnen. Het gebied is open en afwisselend.
Zie ook Ankeveen (2).

 


 

Om de hitte te overbruggen hadden we afgesproken een vaartocht te maken met Ingrid’s ouders. De temperatuur liep op tot 39 graden en een zacht briesje bracht zo nu en dan verkoeling. Ondanks de enorme hitte was het de moeite waard om buiten van de natuur te genieten en de nieuwe lens te proberen.

 

Tot mijn grote verrassing kwamen we een prachtige torenvalk tegen op het eiland Tiengemeten. Hij liet zich graag fotograferen maar niet te dicht bij. De gele kwikstaart kwam voorbij maar die liet zich niet fotograferen. Twee haasjes die vlak voor me uit het gras opdoken schrokken net zoveel van mij als ik van hen. Dan had je de ganzen die met grote mond overvliegen, zwemmen in de Haringvliet en daar tussenin de dijk en weilanden vol kakken. Toch is het echt genieten op je eerste vakantiedag met zoveel mooie natuur.