Deze zaterdag hebben we apart gezet om samen op stap te gaan. We reden naar de Kaapse Bossen bij Doorn. Tijdens een mooie wandeling van 8,5km in een stralende zon moest ik nog wel even De Kaap beklimmen. Sinds 2006 staat er een 25m hoge stalen toren, fraai met hout bekleed. Het uitzicht was zeer de moeite waard. De Utrechtse Heuvelrug is toch wel een bijzondere plek om te wandelen. We hebben er in ieder geval erg van genoten en komen nog eens terug.
De wandeling van gisteren en de fietstocht van vandaag heb ik gecombineerd in één item omdat de beleving en omgeving vrijwel hetzelfde mooie beeld van de natuur geeft. Al wandelend legden we ruim 5km af, op de fiets 32km. Je ziet op de fiets meer maar al wandelend zie je de natuur beter. We genoten van beide routes door het Salland en er om heen. Onderweg waren het vooral de vinken, koolmezen en pimpelmezen die zich lieten horen. Helaas zagen we de eekhoorn niet. BIj het hotel zagen we ‘s ochtends een muisje die zich in alle opgestelde vogelhuisje verstopte.
Om even bij te komen van alle drukke werkzaamheden afgelopen tijd, hadden Ingrid en ik geboekt bij Hoog Holten. Het hotel ligt tegen de Sallandse Heuvelrug aan, vlakbij de Holterberg. Op zaterdag winkelden we op de heenweg in Deventer waar Ingrid een prachtige zomerse (Griekse) jurk kocht en ik nieuwe leren handschoenen en twee boeken in een zeer oude, heerlijk rommelige, boekenwinkel. ‘s Middags wandelden we door bos en heide. ‘s Avonds dineerden we in het restaurant met heerlijke gerechten. Door het prachtige weer was de dag zeer aangenaam. Bovendien waren alle corona beperkingen opgeheven waardoor je het gevoel had weer vrij te kunnen bewegen. Het was een geslaagde dag. ‘s Ochtends werden we wakker in het bos vol met vogelgeluiden en met vorst op de grond.
De naam Austerlitz (op de Utrechtse heuvelrug) associeer ik altijd met Auschwitz ook al hebben de twee niks met elkaar te maken. Het was koning Lodewijk (1806-1810) die in 1806 decreet uitvaardigde, waarbij hij de bij het kamp gelegen buurtschappen Petitville, Marmontville en Bois-en-ville en de Pyramide met Marmonthoeve (‘la petite colonie’) samenvoegde onder de naam Austerlitz. Daarvoor had de Franse generaal Auguste de Marmont in 1804 een legerkamp opgericht en de pyramide van Austerlitz laten bouwen voor Napoleon (volgens ontwerp van de pyramides van Giza in Cairo). Vandaag maakten Ingrid en ik er een wandeling. We hadden in september 2021 al eens een heide wandeling gemaakt ten oosten van Austerlitz bij Den Treek. Vandaag was het net als toen heijig, dit keer vanwege de bewolking. We liepen langs de pyramide en maakten een ruime boswandeling. Ik had gedacht nog over de heide- en zandvlakte te kunnen lopen maar dat bleek een schietoefenterrein te zijn. Het was mooi om foto’s te maken van de druppels aan de bomen en van de nattigheid in het bos. Samen wandelen gaf weer een gevoel van vrijheid. Aan het einde van de route, bij de parkeerplaats, stond er warempel een koek en zopie kraampje. De warme erwtensoep lieten we ons goed smaken.
Voor een vriendin laten we video tapes van camera opnames digitaliseren. Ik had nog een oud adresje in Leiden waar ik in 2007 mijn foto’s en dia’s liet scannen, Digital-Scan. Ik belde voor een afspraak en het bedrijf was verhuisd naar Apeldoorn. We brengen het wel even, zei ik, hopende dat deze week het weer zou omslaan en we in de buurt een leuke wandeling konden maken. Het was allemaal waar, we gingen naar Apeldoorn en bij Hoog Soeren maakten we een mooie maar natte wandeling. Het was maar 4,5km die bij terugkomst bij de auto behoorlijk natte kleding had opgeleverd. Toch was het fijn om op pad te zijn en te genieten van een mooie autorit.
Rond het middaguur maakten we een wandeling in het Warmondse bos. De herfstkleuren zijn bijzonder contrastrijk en het weer aangenaam zacht. Hier en daar waren er nog paddenstoelen. Dat maakte het herfstplaatje helemaal compleet.
Onze wandeling van vandaag was in de bossen bij Hoge Vuursche en over Landgoed Groeneveld. Door het prachtige weer lichtten de mooie herfstkleuren op in het bos en park. We hadden Borre meengenomen die enorm genoot van de 8,5km wandeling. Bij landgoed Groeneveld kwam er een hele aardige dame naar ons toe die vroeg naar Borre: “Is dit een Bichon Frisé?”. Heel toevallig was de naam Bichon afgelopen week al op twee verschillende manieren bij ons geland. Eigenlijk blijkt Borre niet een Maltezer maar een Bichon te zijn. We hadden inderdaad al heel lang verschillen gezien maar nu kwam ook deze dame met haar Bichon met gelijke kenmerken. De Bichon is zeer sociaal en wordt blij met mensen om zich heen. Omgekeerd is ook waar: hij wordt zeer stil als er geen gezelschap is. In park van Landgoed Groeneveld was het een verademing dat honden los mogen en er geen boa’s nodig zijn die je 90 euro aansmeren als de hond niet aangelijnd is. De route van vandaag lag tussen Hilversum en Baarn in en is hetzelfde gebied waar heerlijk met de mountainbike gefietst kan worden.
Op de plek waar we genoten van de paarse heide in een zonnige zandvlakte vlogen de boompiepers van de heidestruiken naar de dennenbomen en terug. Soms poseerden ze even tegen een zonovergoten paarse achtergrond en was het fotograferen er van weer een groot plezier. Ook waren er in het bos veel vogelgeluiden maar door de dichte begroeiing waren de vogels moeilijk te spotten, behalve die ene boomklever.
De herfst staat er aan te komen en de paddenstoelen verschenen zo en dan aan de rand van de weg. Ook kwamen we de reuzenbalsemien tegen in verschillende kleuren. De route was in ieder geval afwisselend in een heel mooi (voor ons nog onbekend) gebied.
De wandeling had ik vooraf geprobeerd uit te stippelen met MapMyWalk. Thuis kon ik niet weten dat het gebied veel ruiterpaden kent. Zo nu en dan weken we af of liepen we in een verkeerde richting. Onderweg kwamen langs een prachtige zandvlakte. Met het prachtige heldere weer was het een echte nazomerse dag. Het uitzicht was paars en het geluid kwam van de boompiepers. We fotografeerden elkaar aan de rand van bos en heideveld. Onderweg bleek dat onze kleding onder de harspuntjes zat door het lichte contact met de naaldboompjes. Toch kon dat de pret niet drukken op de route van 7,7km.
Na een intensieve werkweek wilden Ingrid en ik vandaag van het mooie weer genieten. Ik had de paarse heide op mijn verlanglijst staan en dit is precies de week waarin de heide in bloei staat. Via de natuurfotografie boeken had ik een geschikte plek gevonden, nl. Den Treek-Henschoten vlkabij Woudenberg en Leusden. We vertrokken al vroeg om te proberen nog wat dauw te zien. En dat lukte. De heide stond prachtig in bloei en met zon mee en tegen de zon in as het een prachtig landschapsgezicht.
Via de boekenserie van Natuurfotografie reden naar locatie Deelerwoud bij Deelen waar we een route wandelden van 7km. Het ligt ten oosten van Park de Hoge Veluwe en is een prachtig natuurgebied. Er was weinig bewegend materiaal om te fotograferen maar de omgeving is wel erg mooi. De heide begint te bloeien en kleurt hier en daar al paars.
De keren dat we Park de Hoge Veluwe bezochten was in 2008, 2010 en 2015. Voor vandaag hadden we een overnachting geboekt bij Landgoed Groot Warnsborn bij Arnhem en Schaarsbergen; hier verbleef ik ook in 2016 tijdens een management workshop. Het landgoed ligt prachtig gelegen in de bossen en we genoten geweldig van een 6-gangen menu nadat we ‘s ochtends al fietsend het park hadden bekeken en ‘s middags het Kröller-Müller museum hadden bezocht. In het park zagen we een prachtig edelhert en een groep wilde zwijnen die al grazend het terrein rondstruinden.
Na het bezoek aan CODA reden we het kroondomein van Het Loo waar we een wandeling maakten in de bossen rondom paleis Het Loo. In het begin was het allemaal een beetje truttig met de aangelegde paden. De tweede helft van de 7km was veel plezieriger omdat er weinig andere wandelaars waren en de natuur niet zo op een park meer leek. Dieper het bos is de omgeving ontzettend mooi.
Na het raften brachten we de oudste dames naar de lift van Brunnach waar zij een wandeling maakten op de berg en terug naar huis. Ingrid en ik verkenden de route naar het Falkerthaus en liepen onderweg tegen een beek aan die over de weg stroomde en voor ons het pad blokkeerde. We keerden om en ontmoetten de dames weer thuis bij de vakantie-woning.
