Vanwege het mooie (wandel)weer trokken Ingrid en ik voor een kort bezoek naaar Noord-Brabant, en wel naar Oisterwijk in hotel De Leijhof. ‘s Middags maakten we een korte wandeling door natuurgebied De Kampina. De heide staat op het punt van uitbloeien maar op sommige plekken komen de kleuren nog mooi uit. Het was heerlijk om te wandelen in het mooie weer en vitamine D in te snuiven. ‘s Avonds genoten we van een 4-gangen menu in het restaurant van het hotel.
Rondom het Landalpark zijn wandelroutes die uitermate geschikt zijn voor een kleine wandeling om bijvoorbeeld de honden even uit te laten. Onderweg zijn hangmatten beschikbaar boven een koel beekje of onder de bomen in het bos. De jongste hond vond het nodig om even in de grond te woelen en ontdekte zo dat mieren in een nest wonen en van zich af bijten. Vanaf de wandelroute heb je een mooi uitzicht over het berglandschap.
In een veld in het Veldbeek gebied zag Ingrid in de verte een buizerd op een paal zitten. Hij zat erg ver weg en door de opwinding van het grote dier kon ik de camera nauwelijks stil houden, zelfs niet op de rugleuning van een bankje. Na vele foto’s (meer dan 50) te hebben gemaakt waar maar 4 van gelukt zijn probeerde ik nogmaals van iets dichterbij. Die is beter gelukt en staat groot getoond. Andere vogels die we onderweg tegenkwamen staan ook afgebeeld waaronder de roodborst, spreeuw, mus en lijster.
De route van vandaag ligt tegen Putten aan en gaat langs kasteel Oldenaller en daarna om het gebied Veldbeek heen via een smal klompenpad door varens, langs oevers en over de beek. Door het vergraven van oevers door het Waterschap kan de beek weer makkelijker slingeren. Daarmee ontstaan ook meer natuurlijke overgangszones – van natte naar droge biotopen – waarvan planten en dieren van kunnen profiteren. Onderweg kwamen we mooie bloemen tegen en prachtige landschapsuitzichten. En een kleine sprinkhaan.
Via Natuurmonumenten kwamen we in Putten terecht voor de Oldenaller route. Het is een oud klompenpad en loopt langs een prachtig uitgestrekt landgoed Oldenaller op de grens van Veluwe en Veluwemeerkust. Langs statige lanen met bijzonder oude straatklinkers, een zeventiende-eeuws kasteel en oude bossen stap je terug in de tijd.
De route van 12,5km door langs Sprengenberg en de Holterberg liep langs een groot heide veld. Aan de andere kant van het heide veld zaten we gisteren precies in de richting te kijken waar we nu wandelden. Rond het middaguur namen we even tijd voor de lunch. Ingrid had proviand meegenomen en een kleedje om op te zitten en te beschermen tegen omhoog kruipende teken. Het is een mooi gebied waar vooral de rust ons opviel; weinig tot geen mensen.
Na een fijn ontbijt reden we naar Haarle om vandaar uit onze zelf-aangepaste Natuurmonumentenroute te wandelen. Het gebied staat bekend om kasteel Sprengenberg en is bosrijk met veel gras. Ingrid kreeg hierdoor wel erg veel last van de pollen en liep met mondkapje. De enige voorbijgangers hielden niet 1,5m afstand maar wel 5 keer zoveel. De route liep ook langs mooie graanvelden met een heuse camouflage uitkijkpost. Het gebied wordt vooral beheerst door de roodborst en de gekraagde roodstaart. Hier en daar lieten een specht en een libelle zich zien.
Ingrid had hotel Hoog Holten geboekt om te wandelen en weer eens uit eten te gaan. Dat kan als je in een hotel zit. Op vrijdagmiddag maakten we een wandeling van ruim 6km door de bossen vanuit het hotel en langs de Canadese begraafplaats. Op de helft genoten we even van het uitzicht over de heide wat eigenlijk het begin van de Holterberg is. Het weer was fantastisch en onderweg genoten we van roodborstjes en vinken.
Het weer was vandaag bijzonder. We hebben de fiets gepakt en een rondje van ruim 30km door bollenstreek en duinen gedaan. Bij het afhaalloket aan het strand dronken we een ijsthee en pakten we even een lekker broodje. Het was gezellig druk en heerlijk om te fietsen.
De wandelroute in de Logtsevelden vonden we via Natuurmonumenten. De route is ongeveer 6,5km lang en gaat over velden langs het Winkelsven en gevarieerd landschap. De zon scheen af en toe door de bomen en het was een prachtige route die we nog wel eens gaan doen in de lente of zomer.
Het winterzonnetje kwam met glans door de bomen van het Warmondse bos. Een torenvalk poseerde geweldig mooi in het de gele gloed van de zon en liet zich gemakkelijk fotograferen. De parkieten vlogen driftig heen en weer. Zo was een uurtje wandelen aangenaam en verfrissend.
De zon scheen prachtig door de bomen en de bladeren zijn helemaal rood en geel gekleurd. Zo nu en dan piepen de zonnestralen door de takken en geven rechte stralen op het pad. Op de hoge bomen nestelen zich de paddenstoelen en weerspiegelt de natuur zich in de strakke vijver. Op de achtergrond is het polderlandschap zichtbaar met aan de horizon mooi windmolens. De wandeling was om in te lijsten. Bij deze.
Op zo’n heerlijke zomerdag kun je echt genieten van wandelen door het bos van Leuvenum. Van te voren hadden we een route uitgestippeld via MapMyWalk die op de kaart achter de computer 8,5km zou worden. In de praktijk blijken sommige paden niet te bestaan of zit er een groot hek tussen. Na een prachtige route van bijna 10km waren we weer terug waar we begonnen. Onderweg dachten we nog wilde zwijnen te horen maar het was een nogal vreemd geluid hoog uit een boom. Wel zagen we de boomklever, de vink, de specht en een andere ongeïdentificeerd vliegend beestje. Ik waag me even niet aan het soort omdat in deze periode de juvenielen overal rondvliegen en de amateurkenners zoals ik helemaal van hun stuk brengen (laatste foto).
Vanmiddag had ik vrij genomen en Ingrid een loopfiets geboekt in bij LopiFit in Egmond. Na een korte introductie en opstaples vertrokken we op de route langs de kust. Het duinengebied in Noord-Holland is net even anders als in Zuid-Holland en gaf verrassend mooie landschapsbeelden. We legden iets meer dan 38km al lopend op de fiets die de aandrijving via een loopband omzet naar het achterwiel. Inmiddels hadden we trek gekregen van de tocht en na inlevering van de loopfiets reden we naar Bergen en aten we ter afsluiting in restaurant Studlers.
Na een hectische week was ik blij vrijdagmiddag vrij te hebben. Ingrid en ik hadden een reservering bij restaurant “Het Koetshuis” in Bennekom. Vooraf liepen we een natuurmonumenten route bij Wolfheze door bos en langs duinen. Het was heerlijk om door de natuur de wandelen en foto’s te maken van de mooie bomen en omgeving.
