Na een hele lange tijd maakten we weer een wandeling door de AWD. Sam nam het initiatief en met 2 camera’s gingen we op pad: twee fotografen en een jurylid (Ingrid). Het landschap wa betoverend mooi. Hier en daar was er een roodborstje of een hert en was er één spreeuw en één zwaan. We probeerden de vorst aan het helmgras te fotograferen. In die categorie is Sam de winnaar geworden (tweede foto). De shots waar ik zelf erg blij mee ben zitten in het volgende blog item: de valk met een mol en de goudhaan, AWD(2).



 

Van de foto sessie met de vosjes is hier een kort overzicht van onze modellen. Wat kan de natuur soms verrassen en wat kun je er blij van worden. Zowel George als ik konden deze dag wandelen met veel voldoening afsluiten. We hadden op veel herten gerekend en gezien maar vossen zien is niet altijd raak. Vandaag wel dus. Met het prachtige licht kleuren de vossen prachtig in het landschap en kun je mooie voltreffers schieten. Wat een heerlijke dag. Hieronder zijn onze favorieten groot afgebeeld.
 


 

Eén van de hoogtepunten van onze mooie wandeling was het spotten van 4 vossen op 3 verschillende plekken. Van de vier vossen waren 3 nog pup. Ze lieten zich gemakkelijk zien voor de camera terwijl ze vrolijk door het hoge gras sprongen. George en ik maakten wederzijds foto’s van elkaar terwijl de puppies vlak bij ons langs liepen. Wonderbaarlijk mooi en spannend.

 

Mijn jeugdvriend George is vandaag op bezoek. Samen trokken we voor een flinke wandeling van 15km door de Amsterdamse Waterleiding Duinen (AWD). Onderweg praatten we gezellig bij want er was veel te vertellen. Het voelde als twee oudere tieners die met liefde voor de natuur van gedachten wisselden en verhalen met elkaar deelden. Super gezellig! Beide met camera uitgerust hoopten we wat mooi momenten te vangen. En die waren er zeker: een reiger die zich te kost deed aan libelles, zangvogels die hun lied lieten horen, allerlie libelles en een heerlijk zonnetje die het landschap kleur gaf.
 

Na het doen van de boodschappen en opruimen van oud papier en glas maakten we een wandeling door de AWD (Amsterdamse Waterleiding Duinen). De zon scheen prettig in de rug maar de wind was guur. De jas moest dus goed dicht. Onderweg kwamen we een gaai tegen en achterin bij de waterbekkens stak een zwaan het pad over. Het hele duingebied is overvloedig bezet door herten en het fotograferen is dus niet interessant meer tenzij er een mooie compositie ontstaat zoals vanmiddag. Via de kabouterbomen (een referentiepunt als je het pad niet volgt; het staat zelfs op de kaart als Het Kabouterbos) liepen we terug richting parkeerplaats.


 

Op nieuwjaarsdag maakten we onze wandeling door het duinengebied. Het weer was mild en droog. Er waren bijzonder veel mensen op de been zoals gebruikelijk op de eerste dag van het jaar. De lucht kleurde prachtig en liet streperige luchtstromen zien in het wolkendek.
 

Het bekende kerstlied “Komt laten wij aanbidden” schalde vanmorgen luid door de woonkamer. In Hour of Power sprak de voorganger over wie je aanbidt, want daaruit blijken ook je acties. Wij aanbidden Jezus als de komende Koning zoals ik eerder schreef in 03.10.2021 – Wederkomst, net zoals Jozua zei in Joz. 24:15: “Maar ik en mijn huis, wij zullen de Here dienen!“. Tijdens kerst vieren wij de komst van het kind Jezus die zoals we lezen in Mattheus 2 en in Lucas 2 werd aanbeden door wetenschappers en herders. Ze aanbeden Hem omdat ze hadden gelezen en gehoord dat Hij de Zoon van God was.
Vanmorgen begonnen we met kerstontbijt en daarna maakten Ingrid en ik een mooie wandeling door de duinen. Het was koud en helder en de AWD was vol met kramsvogels, veel herten en één roodborstje.

Vanmorgen keken we eerst naar Hour of Power met als onderwerp: een verschil kunnen maken. De preek ging hier over en ook het interview met Jan Slagter, de oprichter vam omroep Max. Na de online kerkdienst maakten we een wandeling door de duinen. Met maar 9 graden op de thermometer dachten we in een frisse buitenlucht te komen maar de laagstaande zon maakte veel verschil. De jas kon zelfs uit. Het licht was hard waardoor foto’s maken niet echt lukte behalve een aantal van lucht, maan en een zweefvliegtuig.
‘s Middags floot ik de hockeywedstrijd van het H1 team tegen Gouda. Wat een warmte-verschil met afgelopen donderdag toen het zo vreselijk woei met koude regen. Vanmiddag was het aangenaam warm.


 

In juni krijgen zowel Ingrid als ik de vaccinatie tegen corona. We hopen dat er snel een einde komt aan de pandemie en iedereen weer vrij kan bewegen zonder nare gevolgen. We zijn er bijna. Vanmorgen maakten we een wandeling door de duinen en genoten niet alleen van het prachtige weer maar ook van de rust. Het lijkt alsof door de versoepelingen de animo voor duinwandelingen afneemt. Onderweg was het geluid van de vogels een prachtig hoorspel. Helaas had ik de telelens niet mee omdat ons rondje vandaag wat sneller moest omdat we om kwart voor een bij de dierenarts moesten zijn. Onze oudste Maltezer ging vanmorgen door zijn rechtervoorpoot en hinkelde door het park en huis. Toen we na de wandeling met de hond naar de dierenarts gingen liep hij weer gewoon. Leuk als je denkt dat het spoed is en dus niet blijkt te zijn. Het voorval deed ons terugdenken aan het scheuren van de kruisbanden in december 2016 wat een kostenplaatje gaf waar je een halve Ethereum voor kan kopen. Na een pijnstiller konden we weer naar huis en is het mankement voorbij. Het zat vanmorgen bijna fout maar vanmiddag gelukkig weer goed.

 

Omdat het morgen Koningsdag is had ik vandaag vrij genomen en trok de duinen in met de camera’s. Helaas heb ik de vos niet kunnen spotten maar wel de rietgors, boompieper, putter, fitis, zwanen, reigers, meerkoet en ganzen. Met een stralende zon was er (iets te) veel licht en daar moet je even goed rekening mee houden m.b.t. positie en achtergrond.


 


 

Na geluisterd te hebben naar het verhaal van Ruth en Naomi in Hour of Power, trokken Ingrid en ik door de duinen. We gingen struinen door de duinen, los van het pad en langs veel vogels. Er waren bijzonder veel geluiden, veel meer dan een week geleden. We zagen o.a. (in volgorde van de foto’s): de vink, de boomleeuwerik, nogmaals de boomleeuwerik, de gekraagde roodstaart en de kneu.

 

Vanmorgen had ik een afspraak bij de chirurg ter controle van de elleboog operatie. De wondsnede is goed hersteld en ook de beweging in de elleboog komt weer in de buurt zoals het was. Medisch gezien is het genezen. De grootste verandering na de laatste operatie is dat er rondom het bot aanzienlijk veel litteken weefsel is verwijderd. Bij onvoldoende beweging van de arm kan dit zich opnieuw voordoen. Goed bewegen dus.
Daar ben ik vanmiddag maar meteen mee begonnen en heb een ruime wandeling door de AWD gemaakt. Het windje was fris maar met een mooi zonnetje tussen de wolken door was het aangenaam en waren er warempel nog een paar mooie vogels waar te nemen, d.w.z. te fotograferen. Het ging om de rietgors, fitis en roodborsttapuit.


 
 

Vanmorgen wandelden Ingrid en ik door de duinen. De zon verscheen zo nu en dan fel tussen het wolkendek door. Dat gaf hele mooie landschapsbeelden. Onderweg reden we met de S60 heel stil met de elektrische motor door de bollenvelden. De stilte bevalt Sam ook wel (hij werkt bij fatdaddy in de verkoop/export van elektrische steps/fietsen/boards) want tijdens de wandeling appte hij al of hij elektrisch mocht rijden naar de hockey training.

Vanwege het prachtige weer had ik vanmiddag vrijgenomen. Ingrid en ik struinden ruim 7km door de duinen, ongeveer dezelfde route als afgelopen zondag. In de zanderige duinkommen reflecteert de zon als op het water en uit de wind is het bijna zomers. De grond was nog wel koud en vochtig wat lang zitten niet erg comfortabel maakte. Onderweg was het rustig wat vogelgeluiden betreft maar toch zagen we de duin- en boompieper. En dat was het dan wel, behalve dan die vele herten. Een middagje wandelen in dit stralende weer in februari is toch weer lekker genieten.

Om half tien vanochtend wandelden door de AWD met Rein en Petra. Ingrid had koffie meegenomen die we gezellig nuttigden in een duinkom met de zon in het gezicht. Was de temperatuur vorige week nog ver onder nul, vandaag was het ver boven nul, 15 graden maar liefst. We kozen voor een 7km lange struinwandeling en kwamen veel herten tegen. Er waren veel vogelgeluiden van met name de koolmezen, vinken en kraaien. In een donker bos zagen we een specht en later de roodborsttapuit, de duinpieper, de torenvalk en enkele buizerds.