Zullen we even naar Nistelrode? Winkelen of wandelen? Het werd beide. Bij Van Tilburg hebben we even geluncht en gewinkeld. Daarna reden we door naar de Loonse en Drunese duinen ten westen van Den Bosch, ten zuiden van Waalwijk en ten noorden van Tilburg. De heide staat prachtig paars te bloeien en de zandvlakte kleurt mooi with tegen een blauwe lucht.

Om eens iets anders te doen maar toch niet geheel anders maakten we rond het middaguur een strandwandeling van Duindamseslag naar Langevelderslag. De temperatuur was zeer aangenaam met ruim 22 graden en een zuidelijke wind. Als tussenstop lunchten we op Langeveld en keerden daarna weer terug naar Duindamse slag.

De wandeling van gisteren was niet lang en dus deden we het vandaag even goed. We wandelden door de AWD met een heerlijk wandeltemperatuurtje van 21 graden. Onderweg kwamen we veel herten tegen en zo nu en dan een mooie vogel; en twee konijntjes. De duinen blijven boeien en de nieuwe lens is smullen, zo heerlijk scherp en snel. Bij naslag in de ANWB Vogelgids van Europa lijkt de mooie vogel een zeldzame Rode Rotslijster te zijn, een vrouwtje. Maar na publicatie op waarneming.nl blijkt dat het om een “kakelnieuwe juveniele” Gekraagde Roodstaart te gaan. Het blijft lastig jonge vogels te herkennen die in een andere vacht zitten dan de boeken aangeven of schetsen.
 

 

Er zijn vele wandelroutes in Nederland in verschillende provincies. Vandaag kozen we voor de “Grootschermerroute” die was aangeboden door Wandelnetwerk Noord-Holland. Op papier was de afstand ongeveer 10,68km maar met de mapmywalk app komt die op 11,51km. De rit er naar toe leidde ons door onbekende plaatsjes zoals De Rijp, Graft en Noordeinde. In Graft en Grootschermer staan prachtige raadhuizen midden tussen de typisch Noord-Hollandse houten woningen. Het landschap in deze streek is heel kenmerkend vanuit de lucht met de kleine weilandjes en slootjes. Halverwege de wandeling loop je door Schermerhorn waar we een koffietje pakten op het terras en het kleinste museum van Nederland bezochten. Het oude huisje is in goede staat bewaard met nog alle oude elementen. De afkomst van de uitdrukking “ondergeschoven kindje” is me eindelijk helder geworden. De wandeling is een aanrader. Op de terugweg reden we via Zaanstad waar het grote hotel is gebouwd met elementen van dezelfde Noord-Hollandse houtwoningen.

Hoger noordelijk van Paleokastritsa ligt het plaatsje Afionas. Onderweg er naar toe stopten we bij een Grieks winkeltje met olijfolie en andere typische dingen van het eiland. Omdat de wegen er krap zijn moet je elkaar ruimte geven om te passeren. Zo heb ik een nieuwe hellingproef ontdekt en overleefd: niet voorwaarts of achterwaarts maar zijwaarts. De auto kantelde bijna de olijfboomgaard in maar door net op tijd het stuur te corrigeren bleven we netjes overeind staand. Voorbij het strand van Agios Georgios klim je de berg op naar het kleine plaatsje Afionas waar we eerst lunchten bij “The 3 Brothers”. Het uitzicht van het terras was adembenemend mooi (zie tweede rij foto’s met en zonder filter). Van hieruit kun je de berg te voet afdalen om naar een verbindingsstuk te lopen wat twee bergen verbindt met aan beide kanten een strandje, vandaar tweelingstrand. De afdaling is steil en de klim terug goed voor de bloedsomloop. Aan het strand gingen we snorkelen en lekker zwemmen in het dan koude en dan met wat warme stromingen. Na de klim terug omhoog dronken we een koel drankje op de taverne “Porto Timoni” boven op de berg.


(Zonder filter)                                (Met polarisatie filter)

Vooraf hadden we een boekje aangeschaft met wandelingen op Corfu, een echte aanrader. De klimpartijen op het eiland zijn weliswaar lastig met hoge temperaturen maar de natuur en de uitzichten maken veel goed. We begonnen deze route voorbij Pelekas bij het kerkje Agios Nikolaos en liepen ruim 6,5km bij een temperatuur van rond de 30 graden. Iets verder dan halverwege lunchten we bij een kleine taverne Bella Vista met zeezicht, vlakbij het strandje waar we 2 jaar geleden ook waren. De route liep dwars door olijfboomgaarden waarin de krekels als een zangkoor de stilte doorbreken. We hebben ook hier genoten van de prachtige Griekse natuur en omgeving, en niet te vergeten de vriendelijkheid van de bevolking; efgaristo.

Tot mijn grote verrassing kwamen we een prachtige torenvalk tegen op het eiland Tiengemeten. Hij liet zich graag fotograferen maar niet te dicht bij. De gele kwikstaart kwam voorbij maar die liet zich niet fotograferen. Twee haasjes die vlak voor me uit het gras opdoken schrokken net zoveel van mij als ik van hen. Dan had je de ganzen die met grote mond overvliegen, zwemmen in de Haringvliet en daar tussenin de dijk en weilanden vol kakken. Toch is het echt genieten op je eerste vakantiedag met zoveel mooie natuur.

Voor vertrek vanmorgen had ik via Natuurmonumenten een wandelroute gevonden op het eiland Tiengemeten. Een pontje meert aan bij Nieuwendijk en vertrekt elk uur naar Tiengemeten over het Haringvliet. Het eiland is een natuurgebied met veel wilde bloemen en een paar boerderijen. Vogels en dieren hebben onder de rook van Rotterdam toch een prachtig leven.

 

De fietstocht naar de Kaleb gemeente in Warmond werd vanmorgen abrupt onderbroken door een lekke band. Het was juist zo’n fijne dag om op zondag naar de kerk te fietsen. Na de wandeltocht met de fiets aan de hand maakten Ingrid en ik vanmiddag een wandeling naar de polder buiten het dorp. Op de Kaag waren veel bootjes en in de sloot veel lelies. Ik kon het niet laten om de lelies te fotograferen (met mijn nieuwe statief). De roze lelies had ik nog niet eerder gezien.

 


 

Gisteravond maakte ik een wandeling met de leden van de Kaleb gemeente uit Warmond, bij Duindamse slag. Dat hebben we eerder gedaan om zo elkaar te leren kennen. Vanavond waren Ingrid en ik samen en liepen we ons rondje bos-duin-strand-duin-bos bij Duindamseslag. Ondanks dat het er buiig uitzag zat het weer erg mee en wandelden we onder een strak zonnetje en wind over het strand. Rakker was ook mee en tegen de wind in bewogen zijn lange haren mooi gestroomlijnd naar achteren.
 

Vanmorgen heel vroeg hadden we bezoekers na het wegbrengen van vrienden naar Schiphol. Na ontbijt en koffie gingen Ingrid’s vader en ik wandelen in de duinen en Ingrid met haar moeder planten halen voor een vernieuwde tuin. Dat laatste heeft iets meer onderhoud nodig omdat alle buxussen aangetast zijn door de rups. In de AWD zagen we weer veel herten en de tjiftjaf.

 

Tijdens onze wandeling door de duinen liet de vink zich een paar keer zien en ook een groot aantal duiven. Het gure weer viel op het strand uiteindelijk wel mee. De zee was rustig en het strand ook, de drukte moest nog komen.

Na een hectische week was ik blij vrijdagmiddag vrij te hebben. Ingrid en ik hadden een reservering bij restaurant “Het Koetshuis” in Bennekom. Vooraf liepen we een natuurmonumenten route bij Wolfheze door bos en langs duinen. Het was heerlijk om door de natuur de wandelen en foto’s te maken van de mooie bomen en omgeving.







 

Met eindelijk weer een zonnige heldere dag konden we het niet laten een strandwandeling te maken naar Duindamseslag. Vannacht had het gevroren en op sommige plekken lag de vorst nog aan de grond. Aan de horizon verscheen een verdwaalde bui die later ook het land op trok.

Kortgeleden wandelden Ingrid en ik een route bij Rheden aan de oostkant van de Veluwezoom. Vandaag gingen we met Rein en Petra naar de westkant. Eerst gingen we samen lunchen bij Golfclub Rosendaelsche en vervolgens liepen we een route van bijna 13km. Het was snikheet en er was weinig bos. Het was een oude wandelroute langs oorlogs monumenten. Ik dacht slim te zijn en de route langs een oud vliegtuig te navigeren; het bleek een satelietfoto van een zweefvliegtuig dat toevallig op die plek was. Naast het natuurschoon waren er ook de Schotse Hooglanders, soms erg dichtbij. Alles bij elkaar werd het een hele mooie dag.