De grote verrassing kwam op de terugweg in de buurt van het Groot Zwarteveld. Een kleine vossenpup was op verkenningstocht. Moeder vos had een stuk eten klaargelegd. De pup pakte het in zijn bek en liep er een stukje mee door de duinen naar het vossenhol. De vacht van het schattige beestje lichtte helemaal op in het zonlicht en de blauwe oogjes maakten het een innemend tafereel.
Het was opvallend hoeveel tjiftjaffen er vandaag in de AWD waren. Hun gezang was rondom en gaf een vrolijke noot in de duinen waar de struiken er nog wat dor uit zagen. Zo nu en dan vloog er een reiger met klapperende vleugels over. Als je dan net gunstig staat ten op zichte van de zon en de vliegrichting levert dat mooie slagen op. Ook de torenvalk liet zich hoog in de lucht zien en observeerde mij meer dan ik hem. In het water kleurden de blauwe snavels van de kuifeend mooi op in het zonlicht. En de kwikstaart liet zich in de bomen, bij het water en in het gras zien. Ze waren druk in de weer en liepen parmantig door het veld. De vink was overal en de gaai kraste zijn liedje want zingen kan hij niet. De putter was ook aanwezig maar verschool zich te veel achter donkere takken. Na een stille winter is er weer leven in de brouwerij.
Het weer lokte me naar de AWD voor een wandeling net als in mei vorig jaar. De afstand was ongeveer 15km en ik hoopte onderweg veel vogels en misschien wel een vos te zien. Het gebeurde allemaal. Met de 28-200mm lens maakte ik wat foto’s van het landschap. Eerst van de merkwaardige bomen die met veel vertakkingen uit de grond ontkiemd zijn maar ook blikken op het water en foto’s met bloemen en herten in het landschap.
De route die we vanmorgen wandelden heb ik in de app en website MapMyWalk even nagespeeld: 8,8km. De goudhaan, klapekster, koperwiek en boomklever bevonden zich tussen 1-2km, de valk rond het punt van 3km, de reigers en nonnetjes tussen 4-5km en de buizerd rond 7km (in onderstaand routekaart).
Vanmorgen scheen voor de verandering het zonnetje, en wij zagen 4 nonnetjes. Het is een eendensoort die komt overwinteren vanuit Rusland of Siberië. Deze vier zwommen in het Kromme Schusterkanaal van de AWD. Voordat we daar waren gearriveerd had de koperwiek, de torenvalk, de boomkruiper, de klapekster, de goudhaan, de kuifeend, de (witte) reiger, de aalscholver, de zwaan en op de terugweg ook nog de buizerd zich laten zien. De torenvalk ging model zitten in een kleine boom nadat hij hing te bidden in de lucht. Thuis gekomen waren er de vink en de koperwiek. De koperwiek had ik thuis nog niet gezien.
Deze week heb ik nog vakantie en dan is het tijd voor ontspanning en ontdekken. Onze reis ging vandaag naar Gouda. Ingrid had hier haar hoedencursus gedaan maar nog nooit waren we in de binnenstad van Gouda geweest om de stad te verkennen. We trokken eerst naar de Sint-Jan en gingen daarna naar Museum Gouda. Meer hierover in de volgende items. Gouda heeft prachtige grachtjes en fraaie winkeltjes. Een winkel mag niet ontbreken: de kaaswinkel. Op de grote markt was om het stadhuis een schaatsbaan aangelegd. En als je zo door Gouda wandelt vind je op een aantal plekken bronzen tegeltjes met opschriften van omgekomen burgers tijdens de tweede wereld oorlog. Gouda is een stad met veel geschiedenis en zeker de moeite waard om nog eens te bezoeken.
Vanmiddag maakte ik even een wandeling door de AWD. Vergeleken met vorige week zaterdag was het nu uitermate saai. Er was bijna geen geluid te horen behalve de twee jonge herten die stoeiden om de sterkste te bepalen. Toen ik keek stopten ze even. Nadat ik me 50m verplaatste namen de vechtersbazen het toneel weer over.
De wandeling door de AWD leverde ook nog mooie beelden op van een valk die een muis aan het opeten was en de goudhaan. De goudhaan heb ik nog nooit eerder gezien en dat was wel bijzonder. Het vogeltje laat zich niet makkelijk fotograferen want het heeft een adhd-gen, denk ik: staat nooit langer dan een seconde stil.
Na een hele lange tijd maakten we weer een wandeling door de AWD. Sam nam het initiatief en met 2 camera’s gingen we op pad: twee fotografen en een jurylid (Ingrid). Het landschap wa betoverend mooi. Hier en daar was er een roodborstje of een hert en was er één spreeuw en één zwaan. We probeerden de vorst aan het helmgras te fotograferen. In die categorie is Sam de winnaar geworden (tweede foto). De shots waar ik zelf erg blij mee ben zitten in het volgende blog item: de valk met een mol en de goudhaan, AWD(2).
De dag begon met een bezoekje aan een sanitair-winkel in Barneveld, even wat inspiratie zoeken in beschikbare materialen. Het was maar kort en daarna reden we door naar Kesteren, naar de mooie meubelzaak De Dongerd. Ook hier weer wat ideetjes opgedaan en daarna weer verder via Rhenen naar Amerongen waar we wilden wandelen en lunchen. In het bos bij Amerongen, op de Utrechtse Heuvelrug, is een restaurant Mas Montagne wat we de vorige keer (10 juli vorig jaar) gezien hebben maar niet bezocht; vandaag twee maal. Vóór de wandeling gingen we lunchen, en er na gingen we er borrelen. Met dit heerlijke nazomerse herfstweer, 20 graden, konden we buiten op terras zitten en gewoon in shirt wandelen. De herfstkleuren in het geelgekleurde bos lichtten ontzettend mooi op en de bodem was bedekt met veel bladeren met vooral heel veel paddenstoelen. Op de terugweg reden we langs Amsterdam en waarom dan niet Sam even ophalen van zijn werk. Het was een mooie warme goedbestede dag.
Vanuit de auto hadden we al hele grote paddenstoelen gespot aan de rand van het bos. We kozen een klein pad langs de brede sloot en hielden de beide honden kort om de paddenstoelen niet omver te lopen. Vooral de grote rode paddenstoel met witte stippen blijft elk jaar weer fascineren. Ze waren ook aardig uit de kluiten gewassen.
De herfst is nu een maand onderweg en maakt de paddenstoelen weer zichtbaar. In het bos van Warmond kom je heel veel soorten tegen. We wandelden vanmorgen mooie kleine paadjes waar de prachtige soorten te bewonderen waren.
Na het rondje Deventer reden we naar Haarle om te wandelen op de Sallandse Heuvelrug. Ook vandaag was het weer geweldig, tegen alle verwachtingen in. De wandeling ging langs het kasteel De Sprengenberg, door het bos en langs de heide. Tijdens het wandelen is er ruim gelegenheid om met elkaar bij te praten en te genieten van natuur en beweging.
Om ook nog iets van Deventer mee te krijgen trokken we na het late ontbijt naar de binnenstad. De dames gingen hun weg, Rein en ik ook. Eerst liepen over de kade langs de IJssel en vervolgens het centrum in. De zon scheen helder op het plein bij de Waag en we pakten een koffie op een terrasje. De kleine straatjes van Deventer zijn erg gezellig en opgesierd met hangende paraplu’s. De winkeltje waren dicht maar we proefden toch van de mooie stukjes oudheid van de hanzenstad.
Het weekendje Deventer met onze vrienden Rein en Petra begon met een bezoek aan Nijhof in Baarn en vervolgens naar Ruurlo. We lunchten in De Heikamp en maakten daarna een boswandeling in het aangelegen bos. Het weer was boven verwachting geweldig. We bleven droog en genoten van het zonnetje.
