Scheidsrechter zijn bij het eerste heren team, de H1, is een grote eer. Het zijn atletische jongens en het spel gaat super snel. Afgelopen seizoen kon ik met collega-scheidsrechters de thuiswedstrijden onder onze hoede nemen. Het was niet altijd gemakkelijk en er zijn veel leermomenten geweest die ik mee neem in mijn scheidsrechters ervaring. Door de tegenvallende uitslag vorige week (2-2 tegen Strawberries) was deze thuiswedstrijd plotseling de kampioenswedstrijd geworden. Het was dan ook een geweldige ervaring om deze wedstrijd samen met Maarten, mijn vaste collega-scheidsrechter, te mogen fluiten. We vormen samen een team en kunnen op afstand razendsnel met elkaar communiceren zonder radiografische middelen. Bovendien werken onze afspraken feilloos waardoor we nooit tegengestelde aanwijzigingen geven. Vandaag kwam de kers op de taart: de kampioenswedstrijd. We hebben genoten en volgens beide teams heel goed gefloten. Hisalis won met 6-0 en promoveert naar de 2de klasse. Was er vuurwerk vooraf, toen ik het eindsignaal gaf kwam er een oorverdovend gejuich van het in grote getale aanwezige publiek en natuurlijk weer rook- en vuurwerk, ongevaarlijk overigens. Alle teamleden van het H1 team deden daarna ere rondjes en was er feest op de club.



 

Het is vandaag de op een na laatste speeldag en het eerste dames team, de D1, speelde tegen Purmerend. Zoals ik schreef in 8.05.2022 Laatste H1 dat ik deze D1 wedstrijd zou gaan fluiten. Omdat de H1 zijn kampioenswedstrijd zou spelen heb ik kunnen wisselen met een collega-scheidsrechter. In plaats van fluiten ging ik bij de D1 wedstrijd fotograferen. De dames verloren helaas met 0-2 van de gasten die moedig hun degradatie wilden veilig stellen.
In de H1 wedstrijd daarna speelde Sam ook weer mee na een liesblessure. Zijn eerste strafcorner was ook meteen een goal! Ook Noud kwam bij de wedstrijd kijken (laatste foto) bij de kampioenswedstrijd van de H1 (zie volgende item).

Het eerste heren hockey team is goed op weg naar het kampioenschap. Vandaag speelden ze tegen Woerden en mocht ik samen met collega scheidsrechter de wedstrijd fluiten. Er is nog een aantal wedstrijden te spelen waarvan slechts nog één thuiswedstrijd op 29 mei. Ik zal dan het eerste dames team fluiten, ook ontzettend leuk, en daarmee wordt dit mijn laatste H1 wedstrijd. Het ligt in de lijn der verwachting dat de mannen promoveren naar de 2de klasse waar clubscheidsrechters niet voor ingedeeld worden. Het was een boeiende wedstrijd om te fluiten. Helaas was er een blessure voor Sam na een tackle. Hij moet opnieuw weer rustig aan doen. Vóór de H1 wedstrijd schoot ik foto’s van de D1 wedstrijd. Het verslag van de wedstrijden is hier te vinden: D1 en H1.

Alle senioren teams speelden vandaag een thuiswedstrijd. Bij Hisalis D1 fotografeerde ik de wedstrijd, die de dames verloren van Shinty met 0-3. Bij Hisalis H1 (waar Sam in meespeelt) was ik een van de twee arbiters. De heren wonnen met 2-0 van Rijnvliet uit Utrecht. Het werd een heerlijke sportieve wedstrijd. Als scheidsrechters hebben we met veel plezier de wedstrijd kunnen fluiten. Ook de sportieve gasten spraken hun waardering uit voor het fluiten. Na afloop ontvang je altijd wel feedback en pak je je leermomenten, ook als het goed gaat. Sam stond een uitstekende wedstrijd te spelen. Hij sleepte een tweetal strafcorners hard in maar de keeper stond sterk te keepen. Ook maakte Sam een geweldige stick-redding van een strafcorner toen ze eentje tegen kregen. Dat was een zeer belangrijke redding voor het kampioenschap anders was het 1-1 geworden.

Sam speelde een competitie wedstrijd in Nieuwkoop. Om de koppositie te behouden voor het kampioenschap moest er gewonnen worden. Ik ging mee als supporter (en fotograaf). Het werd een spannende wedstrijd want de gasten lieten zich niet gemakkelijk passeren. De winst van 2-3 werd pas in het laatste quart verzilverd. Het was koud maar als toeschouwer prima te doen dankzij een warm thermo en dankzij het zonnetje. Het werd een mooie sportieve wedstrijd. Sam leidde de eerste goal in en was helemaal in een “yes” moment; de eerste drie foto’s.

Gisteren was ik scheidsrechter bij de wedstrijd Jongens A1 tegen Rotterdam A2. Het was niet alleen leuk om te doen (mooie leeftijd, 16-18 jaar) maar ook een test om te kijken hoe mijn knie zich houdt met de dag er na weer een wedstrijd. Het was een spannende wedstrijd met als uitslag 5-4. Vandaag speelde het eerste team met Sam, de Heren 1, tegen de Zwaluwen uit Utrecht. Met de zon strak op het veld was het heerlijk hockeyweer en opnieuw een fijne wedstrijd om te fluiten. Tijdens een wedstrijd zijn er altijd momenten dat spelers het niet eens zijn met je beslissing. Dat hoort er bij, je legt het uit, overlegt eventueel met de andere scheidsrechter en dan gaat het spel weer verder. Het was een sympathieke wedstrijd en de thuisploeg won met 3-0. Sam maakte de tweede uit een strafcorner. Twee van de spelers van het gastenteam gaven ons complimenten voor het fluiten: “Hadden we elke week maar zulke scheidsrechters“. Dat was prettig om te horen. En de knie had geen klachten na afloop. Ook wel eens leuk voor de verandering.
 

De hockey is weer begonnen met de lente-competitie. Eerst speelden de Dames 1 tegen Abcoude en maakte ik foto’s van en voor het team. Daarna speelden de Heren 1 waar ook Sam in speelt. Samen met een collega was ik scheidsrechter op deze thuiswedstrijd tegen het eerste team uit Nieuwegein. De teams waren aan elkaar gewaagd en het werd een bijzonder spannende wedstrijd, ook wel lastig om te fluiten. In het vierde kwart werd de sfeer al wat harder en eindigde de wedstrijd zonder kaarten in 3-3. Op de foto na de shake-hands staan Sam en ik er samen op als hij een scoop heeft genomen (met de bal op de hoogte van de lantaarnpaal). Ook Ingrid kwam kijken en op de grote foto staan we er met zijn drieën op.


 

Het was een druilerig weekend met veel regen behalve vanmiddag. Tijdens de hockeywedstrijden van de D1 was het redelijk droog en bij de H1 was het helemaal droog. Nadat ik eerst foto’s van de Dames 1 wedstrijd had gemaakt mocht ik zelf aan de bak bij de Heren 1. Ook Sam speelde weer mee en had een paar mooie acties. Het fluiten samen met de andere scheidsrechter verliep prima. Onderling overleg was soms nodig om een beslissing te bevestigen. Het thuisteam won met 5-0. Hiermee zijn ze ongeslagen winterkampioen en gaat de veldcompetitie over naar de zaalcompetitie.

 

De hockeycompetitie werd dit weekend geraakt door de nieuwe corona maatregelen: er mocht niet met publiek worden gespeeld. Rondom het clubgebouw werd vanaf vorige week al gescand op de QR code. Vanmiddag was het erg leeg rondom het veld in de wedstrijd van de H1 tegen de Strawberries. Sam speelde eindelijk weer mee na een blessure periode. Meteen scoorde hij vanuit een strafcorner. Zelf floot ik de wedstrijd die eindigde in een 4-1 winst voor de thuisploeg. Omdat er geen publiek aanwezig mocht zijn had de club live streaming met camera georganiseerd.

Ook vandaag werd er een minuut stilte gehouden en waren de 3 kinderen van de overleden scheidsrechter naar het begin van de wedstrijd gekomen. Het was een emotioneel moment en een prachtig eerbetoon van de spelers van het Dames 1 team. Daarna floot ik samen met Maarten de wedstrijd tegen Spitsbergen uit Veenendaal. Met hem fluit ik inmiddels al meer dan 3 jaar en het samenwerken is elke keer weer een groot plezier. Scheidrechters vormen het derde (onafhankelijke) team op het veld.
 

Vanavond werd bij de hockeyclub de derde ronde van de Silvercup gespeeld voor het H1 team. Gisteren overleed een lid van de club, die als scheidsrechter, sponsor en hockeyer aan de club verbonden was. Om die reden was er een indrukwekkende minuut stilte voor de wedstrijd. Met Silvercup wedstrijden is altijd veel publiek en dus veel herrie, muziek en gejuich. Het was muisstil tijdens dit moment van respect.
Hisalis H1 won de wedstrijd met 4-2 en is door naar de volgende ronde.
 


Die ene wedstrijd op 30 september 2018 met de scheidsrechter, die nu overleden is, staat me nog enorm bij. De bond kon toen geen arbitrage leveren en we floten de wedstrijd van de H1 toen samen. Hij zou wel wel voor gelijke tenues zorgen. In een roze maat S en een mooie Olmenhorst pet had de arbitrage een grappig begin en een een goed vervolg.

Afgelopen nacht was er een extra uurtje ingelast. Het wordt ‘s ochtends iets eerder licht maar ‘s avonds eerder donker. ‘t Is maar wat je leuker vindt. Voor de winter maakt het mij niet uit maar zomers heb ik toch liever langer licht in de avond.
Vanmorgen waren dus uitgerust om naar Hour of Power te luisteren wat ging over het eren van de jongere generatie van de oudere, en omgekeerd het zegenen van de oudere generatie van de jongere. Het is een belangrijk principe vanuit de Bijbel en het sprak mij erg aan omdat verschillende generaties elkaar iets te bieden hebben.
Vanmiddag floot ik de Jong Heren 1 (HJ1) van Hisalis tegen de Kraaien in een mooie sportieve wedstrijd. De thuisploeg won ruim en het fluiten ging ons beide (scheidsrechters) goed af.
Daarna gingen Sam en ik kijken bij de wedstrijd van zijn team in Woerden. Helaas kan hij zelf nog niet meespelen vanwege een blessure. Toch was het gezellig om samen op pad te gaan. Het was wel nat en koud. Met de camera legde ik de wedstrijd vast en maakte later een kort verslag voor de club.

Vanmorgen keken we eerst naar Hour of Power met als onderwerp: een verschil kunnen maken. De preek ging hier over en ook het interview met Jan Slagter, de oprichter vam omroep Max. Na de online kerkdienst maakten we een wandeling door de duinen. Met maar 9 graden op de thermometer dachten we in een frisse buitenlucht te komen maar de laagstaande zon maakte veel verschil. De jas kon zelfs uit. Het licht was hard waardoor foto’s maken niet echt lukte behalve een aantal van lucht, maan en een zweefvliegtuig.
‘s Middags floot ik de hockeywedstrijd van het H1 team tegen Gouda. Wat een warmte-verschil met afgelopen donderdag toen het zo vreselijk woei met koude regen. Vanmiddag was het aangenaam warm.


 

Een oefenwedstrijd door de week is altijd leuk. Lekker bewegen en alert zijn bij zwak licht. Dat ging me in principe goed. In de tweede helft werden alle actievelingen binnen de lijn op de proef gesteld. Met een strakke wind in het gezicht bij zo’n 9 graden kwam het met bakken uit de lucht. Iedereen was nat tot aan het ondergoed en kreeg koude handen of werd koud over het hele lijf. Wel weer een oefening om bij kou geconcentreerd te blijven. De wedstrijd verliep goed en de 3de klasse thuisploeg won met 2-1 van de 2de klasse gasten.
 

Met collega scheidsrechter (van de Silvercup van afgelopen vrijdagavond) floot ik vandaag de competitie wedstrijd van Hisalis D1 tegen Loenen D1. De wedstrijd kende (helaas) geen doelpunten. Er waren 3 strafcorners (voor de gasten) maar zonder resultaat. In het vierde kwart hebben we de teugels wat strakker aangetrokken omdat het hakken en praten toenam. Eén van de verschillen tussen dames en heren teams is de uiting van ongenoegen. Bij heren is er vaak een “bosbrand” die je moet blussen en dan is het klaar. Bij dames uit zich het vaak als een “veenbrand”; het lijkt rustig maar dan is er toch plotseling die utibarsting. Dit neem ik zelf mee als een leerpunt voor de volgende wedstrijd. Het positieve van vandaag is dat ik in de afgelopen wedstrijden van de D1 het plezier weer zie toenemen en dat maakt het fluiten van de D1 ook erg leuk.