Onze dochter is vandaag 25 jaar geworden. We vierden het bij Ingrid’s ouders omdat we een feestelijk weekend gaan vieren met o.a. moederdag en de verjaardag van mijn moeder. Nu pakken we de gelegenheid om Annelot’s verjaardag en tegelijk ook moederdag te vieren in Friesland.
Het evenementenburo Wij-Samen organiseert cateringtours langs restaurants in de omgeving van Wezep. Dwars door de IJssellanden en Salland word je door het mooie landschap geloodst als een soort puzzeltocht (als je tenminste een keertje zonder navigatie wil rijden). Ingrid was de “navigator” en zelf was ik “courreur”. We reden door de bossen, door het rivierlandschap en door kleine dorpjes (Oene, Welsum, Olst, Wijhe, Den Nul, Heino, enz.). Tussen Welsum en Olst was er warempel een overtocht over de IJssel met een (kabel) pont. Bij elk restaurant werd een gerechtje aangereikt en drankjes aangeboden. Het was een prachtige route en de gerechtjes vielen in de smaak, de een wat meer dan de ander. Onze favoriet was de steak tartaar van restaurant Het BuitenHuys in Heino. Onder het motto “Als de restaurants niet open mogen komen we het wel halen” was de wij-samen tour zeer geslaagd.
Het is al weer een tijdje geleden kregen dat we verkering kregen, en dat is vandaag 38 jaar geleden. Voor de gelegenheid ondernamen we een aantal leuke activiteiten. Als eerste gingen we wandelen in de omgeving van Vierhouten/Elspeet en daarna deden we een tour van Wij-Samen. Een mooie titel voor deze dag. Verder gingen we fietsen in de omgeving van Deventer en Gorssel. We overnachtten in hotel van der Valk in Deventer en bestelden een uitgebreid ontbijt. Het werden geslaagde ondernemingen.
Onze oudste zoon is vandaag 22 jaar geworden. Dat hebben we met elkaar gevierd. Het is een grote zegen om kinderen te krijgen en om ze te zien opgroeien naar zelfstandigheid. We zijn dankbaar en blij dat we dit als gezin vieren met een feestelijke grill en buitenvuurtje in februari. Sam, gefeliciteerd.
Vandaag vieren we Ingrid’s verjaardag met eigen gezin en twee van onze vrienden. Ingrid ontving cadeaus van iedereen en ‘s avonds gingen met de kinderen sjoelen. De meeste punten gingen naar de jarige. Ondanks de corona beperkingen was het een hele leuke dag.
De boventoon tijdens het vieren van mijn 57ste verjaardag was dit jaar toch zeker dankbaarheid. Het besef dat het fietsongeluk in Oostenrijk toch ernstiger had kunnen aflopen maakte deze verjaardag met eigen gezin bijzonder. De gezelligheid met elkaar was, naast de leuke kado’s, eenvoudig samen borrelen, samen Sam’s scorende sleeppush bij de hockey kijken, samen eten, samen luisteren naar de ukulele en (slechts alleen voor de kinderen) samen op de e-longboard.
Wiskundig gezien is het enige interessante aan 57 dat het een Leyland priemgetal is. Dat wil zeggen dat er een combinatie xy+yx bestaat die precies op 57 uitkomt (voor de waarden 2 en 5). Maar levensbeschouwelijk gezien, met inspiratie van het gezin en de rust die God in mijn hart heeft gelegd, is 57 het getal waar voor mij het leven weer begint.
Om de verjaardag van Noud met een etentje te vieren, hadden we gereserveerd bij Woods in Leiden. Op zijn verjaardag konden we niet weggaan vanwege mijn elleboog en het lopende onderzoek naar een mogelijke MRSA bacterie vanuit het ziekenhuis in Villach (wat gelukkig niet zo bleek te zijn). Vanaf het houten menuplankje kozen we vier gerechten. Het etentje begon buiten aan de waterkant maar werd later binnen voortgezet omdat het regenwater tussen de parasols door op onze tafel begon te spetteren. Achtien jaar worden is beslist een mooie mijlpaal en het was reuze gezellig om het samen met Noud en Sanne te vieren.
Onze jongste is vandaag 18 jaar geworden. Daarmee bestaat het hele gezin uit volwassenen. Deze mijlpaal moesten we noodgedwongen bescheiden vieren vanwege mijn linkerarm maar we hebben het wel gevierd. Sam en Annelot hadden mooie kado’s voor Noud en traditie-getrouw kreeg ook Noud een fotoboek van 0-18 jaar. De feestelijkheden werden ook bij Sanne thuis verder gevierd. Wij konden helaas geen bezoek ontvangen; niet vanwege corona maar vanwege de mogelijkheid dat ik in Oostenrijk besmet zou kunnen zijn geraakt met de MRSA bacterie. Later zullen we de feestelijkheid inhalen en uit eten gaan met Noud. Voor nu gaven de chirurgen mij verlof om samen bij het gezin te zijn. Morgen volgt de tweede operatie.
We vieren de verjaardag van Annelot en tegelijk is het ook vaderdag. Dat wil zeggen dat vaders even gek mogen doen en hun kunstjes tonen. Voor mij was het kameelrijden bij Karavanserai en steltlopen in Jeruzalem. In de tuin poseerden we even voor foto’s van deze dag en lunchten we in het Romeinse restaurant.
Van Beth Juda is het even een stukje lopen naar de Romeinse Straat in Jeruzalem. Het pad loopt via een geboortegrot, een herderstoren, een tollernaarshuis, een timmermans-werkplaats en dan via Karavanserai naar het Arabisch dorp. In het dorp zijn typisch Arabische woningen met kleurrijke interieurs en een moskee ingericht. Het park wil meerdere godsdiensten uit de regio belichten. Op de route is ook een mini-aquaduct te zien met vooral veel kikkerdril en kleine kikkertjes. In de Romeinse straat aangekomen is er het plein van Pilatus en een Egyptisch huis.
Het park van museum Orientalis in Heilig Landstichting heeft een aantal nagebouwde dorpen met woningen, een synagoge en werkplaatsen. Het Joodse dorp Beth Juda laat delen zien van Bethlehem met Joodse gebruiken waaronder ook een Pesachtafel.
Vandaag vierden we met Annelot haar verjaardag. Toen ze jarig was in mei zat ze vanwege corona-maatregelen vast in Guatemala. Nu ze weer terug is in Nederland gingen we met haar naar Heilig Landstichting. De Heilig Landstichting werd opgericht in 1911 door de Waalwijkse priester Arnold Suys. Hij wilde een aantal bijzondere plekken uit de Bijbelse geschiedenis van het Heilige Land tonen. Het park bestaat nog steeds en de plaatsnaam (wat eerst als een kahtolieke stichting begon) is zelfs Heilig Landstichting genoemd. Het museum heet Museumpark Orientalis. Het park begint met een klein museum waarin oude vondsten van boeken en stenen worden getoond maar ook leeftaferelen uit een vroege tijd. Bijzonder was wel dat het paradijs niet noodzakelijkerwijs tussen de Eufraat en de Tigris lag maar ergens tussen het huidige Irak en Ethiopië.
Na maanden van elkaar contactloosheid i.v.m. corona-gevaar, bezochten we voorzichtig onze ouders. Mijn moeder viert vandaag haar verjaardag en moederdag tegelijk. Na gezellige gesprekken en lekkernijen togen we naar Ingrid’s ouders om ook daar moederdag te vieren. Het was bovendien de eerste keer dat we met de max. 100 km/u maatregel naar Friesland reden, niet te doen en bovendien zinloos. Hoe dan ook, het heeft de pret van de dag niet gedrukt. Het was bijzonder fijn om elkaar weer echt te ontmoeten ondanks dat we fysiek contact (zelfs bij het feliciteren) nog even moeten uitstellen.
Onze dochter is vandaag jarig en viert haar 24ste verjaardag overzees, in Guatemala. Vanaf deze plek feliciteren we haar en wensen we haar de zegen en bescherming van onze Hemelse Vader toe. Waar je ook bent, wat je ook viert, Hij is er bij, ook vandaag. We hopen je gauw weer in Nederland te zien en de corona maatregelen de terugreis weer toestaan. Voor nu, geniet en vier het ter plekke.
Vanmorgen vroeg feliciteerden we Sam met zijn 21ste verjaardag. Hij zit in Zwitserland om met zijn vriend en zijn familie te snowboarden in de omgeving van Laax. Van te voren kreeg hij alvast van Noud en Sanne zijn verjaardagskado. Die van ons was aan Lucas meegegeven voor een serie verrassingskados op de dag zelf. Sam, gefeliciteerd. Volwassen worden in Zwitserland is niet aan iedereen gegeven.
