Het vaderschap is goud waard. Trots ontving ik van mijn kinderen een nieuwe parfum verpakt als goudstaaf en een prachtige kaart uit Cambodja met warme woorden.
In de ochtenddienst in de Kaleb Warmond werd ook stilgestaan bij God onze Hemelse Vader die elke dag zorg draagt voor Zijn kinderen zoals David dat beschrijft in Psalm 103:11-13.

Het is vandaag eerste Pinksterdag. Na een ontbijt met elkaar lazen we uit het boek Handelingen hoofdstuk 2 van de uitstorting van de Heilige Geest. Het vuur van de Heilige Geest kwam op de discipelen van Jezus en er gebeurden bijzondere dingen met taal en vele mensen lieten zich dopen. Leven met en door de Heilige Geest verrijkt ons leven en ook de kijk op het leven. Dit weekend waren we even niet naar de opwekkingsbijeenkomst in Walibi bij Biddinghuizen noch op de ICF Conferentie in Zürich. We genoten van de bloeiende natuur en elkaar.

De ICF in Leiden gaf een kerstvoorstelling in de Stadsgehoorzaal. Vele jonge mensen, waaronder Annelot, hadden het theaterstuk “Esther” ingestudeerd dat inspeelt on de vluchtelingenproblematiek en geïnspireert door het verhaal in het Bijbelboek Esther. Nadat we Ingrid’s verjaardag hadden gevierd togen we met familie en vrienden naar Leiden. Het was een prachtavond.
Zie ook Esther (2).

In ons westers denken is er weinig ruimte meer voor Bijbelse referentie. Het is zeker de moeite waard om alle terreur en oorlogsdreiging tegen het Bijbels perspectief te houden. Wat er wereldwijd gebeurt past zeer goed in het eindtijd denken waar Jezus in Matteus over spreekt: “Jullie zullen berichten horen over oorlogen en oorlogsdreiging. Laat dat je dan niet verontrusten, die dingen moeten namelijk gebeuren, al is daarmee het einde nog niet gekomen. (Matteüs 24:6)“.
Op de website “Tekenen van de eindtijd, paragraaf 2” staat dit summier beschreven. Het doet niks af van de ergheid van de gebeurtenissen maar plaatst deze in het licht van de eindtijd waar Jezus over sprak.

Tijdens de afgelopen dagen werd de gezondheidstoestand van mijn vader weer minder. Het zijn steeds kleine golfbewegingen waarin je als familie wordt meegenomen, en soms zit er een klapper tussen. Vanmiddag liepen Ingrid en ik in de motregen door de duinen en geniet je van de herfstkleuren en denk je aan leven en de seizoenen. Het leven heeft zijn kleuren, net als de seizoenen, die zich steeds in andere vormen doen voor komen. De kleurrijkheid van de natuur en het leven brengt straks een nieuw Kleur-Rijk waar we in dit leven nog niet echt van geproefd hebben. In het Bijbelboek 1 Korintiërs 2:9 staat het zo: “Wat het oog niet heeft gezien en het oor niet heeft gehoord, wat in geen mensenhart is opgekomen, dat heeft God bestemd voor wie hem liefheeft.“. In het boek Openbaring 21 vers 1 staat: “En ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde; want de eerste hemel, en de eerste aarde was voorbijgegaan, en de zee was niet meer” en in vers 10-11: “Ik raakte in vervoering, en hij nam mij mee naar een heel hoge berg en liet me de heilige stad Jeruzalem zien, die uit de hemel neerdaalde, bij God vandaan. De stad schitterde door Gods luister, met een schittering als van een edelsteen, als een kristalheldere jaspis“. In de Bijbel spreekt God over een kleurrijk leven met Hem, nu, en Zijn komende Kleur-Rijk, straks.

Welke kleur Pasen ook krijgt, het is voor mij de hoofdreden om te geloven. De opstanding van Jezus uit de dood geeft toegang tot God de Vader. Zonder deze opstanding zou christen zijn religie worden. En daar heb ik totaal niks mee. Wel met de liefde en kracht die God laat zien door Pasen heen. Het graf is leeg staat er in het Bijbelboek Lukas, hoofdstuk 24, verzen 1-8. Daar word je echt vrolijk van.
 

Wat er de afgelopen week is gebeurd, houdt onze gemoederen flink bezig. In een volgende blog wil ik daarover mijn gedachten delen. Maar eerst maar even bij vandaag blijven: een bijzonder feestelijke celebration met Kees Kraayenoord in ICF Leiden en hockey. Gisteren met Sam en vandaag had Noud zijn wedstrijden; Sam floot de eerste, ikzelf de tweede. Volle winst voor Noud vandaag, gisteren won de A1 van Sam de ene wedstrijd en verloor de tweede. Kan verkeren.
Vanavond was wel toppie met een goed terugkijk op Romeinen 12:1-2 over Jezus als voorbeeld nemen in je leven, leren leven als Hij. Vertaald naar de slogan die in de demonstraties in Parijs werden gebruikt zou je voor Rom. 12:1-2 de bewoording “je suis Jésus” kunnen toepassen. Met als doel de ander dienen, liefhebben en helpen.
 

Vanmorgen was de aftrap van de eerste celebration bij de ICF in Leiden. Het thema was “Back to the Roots” met als doel terugkijken naar het Oude Testament. Vanmorgen was dat in het bijzonder over Abraham die God volgde in stappen die gevolgen zouden hebben voor de volgende generaties maar die hij zelf in eerste instantie niet kon bevatten en zelfs niet zou meemaken. Dat is nou typisch voor geloven. In Hebreeën 11:1-2 staat dat mooi beschreven. Prachtig om zo het jaar te beginnen.

Vanmiddag maakten Ingrid en ik een wandeling in de duinen onder het genot van een heerlijke winterzon. Vorige week heb ik de lens afgesteld om de scherpte te calibreren, een optie bij de Sony A77, en dat kon ik vandaag even proberen. Voelde goed.

De brandlucht is nu zo goed als weg en het herstel is op gang gekomen. Bedrading, dak, plafonds, muren en wandconstructies worden weer opgebouwd. Als je je bedenkt wat in een paar minuten stuk kan gaan, sta je ook even stil wat in de minuten daarna nog meer fout had kunnen gaan. Wat ben je dan even blij dat iedereen zo alert reageerde. Ik ervaar dat als de bescherming van boven.

Xpact staat voor de jongerenafdeling van de kerk waar ik vandaag meewerkte aan de speciale jongerendiensten voor de leeftijd 15-17 jaar. Samen met een groep jongerenleiders stonden we stil bij de waarde van vriendschappen onderling en ook met Jezus zoals Hij dat aanbiedt in het evangelie van Johannes 15:11-17. Vanmiddag ontvingen we het bericht dat de buren bij mijn ouderlijk huis binnen 9 maanden nog een zoon hebben verloren door een tragisch verkeersongeluk. Wat een Impact! Het is niet te bevatten. Het brengt mijn gedachten terug bij de dag van bezinning in de kerk, gisteren, die eindigde met de vraag of je de Vader kent, belicht vanuit de gelijkenis van de verloren zoon (zie ook: wikipedia, Nouwen). De uitleg van de gelijkenis is dat de vader (God) belang hecht aan contact (relatie) met jou en mij. Daar is weer de vriendschap die Jezus in Joh. 15 noemde. Die vriendschap is mooi vertolkt in het lied van Delirious:

Hemelvaartsdag is traditioneel een vrije dag. Maar waarom eigenlijk? Op Bijbelkring kwam onlangs het thema nog aan de orde en dan ook met betrekking tot de verwachting dat Christus terug zal komen net zoals hij ten hemel voer. In het boek Handelingen staat de hemelvaart beschreven, gevolgd door de uitstorting van de Heilige Geest, het verhaal van Pinksteren wat we over 10 dagen vieren.

Vandaag zijn we naar de kerk geweest met goede samenzang en een sterke preek. De spreker wees op 1 Kor 15:51-57 waarin Paulus zegt dat we “in een ondeelbaar ogenblik, bij de laatste bazuin, zullen veranderd worden in een onvergankelijke gedaante“. Een opvallende beschrijving van de verwachting voor gelovigen. In eenzelfde adem noemt Paulus dat “de dood niet meer zal zijn” omdat Christus die heeft overwonnen (met Pasen). Voor mij zijn dit cruciale elementen van het christelijk geloof. Zonder deze zou ik acuut met geloven stoppen. Dat hoeft dus niet.
Na de dienst zijn we naar Tabitha en Abner gegaan die op verlof zijn vanuit Hong Kong en de Filipijnen en daar werken onder drugsverslaafden en extreem arme bevolking.

Vanavond Goede Vrijdag gevierd met de kinderen. Goede Vrijdag staat stil bij de kruisdood van Jezus en wat er gebeurde bij Zijn sterven, zie o.a. Mat. 27:33-55. Met Pasen vieren we Zijn opstanding.

Vanmorgen naar de crematieplechtigheid van Fred geweest en nagepraat met zijn vrouw en kinderen. Een boeiende man is niet meer. De kanker maakte aan zijn leven een einde. Gelukkig reikt het evangelie van Jezus ons verder dan de dood, en kunnen we zeggen: “Dood, waar is je angel”. Jezus overwon de dood door Zijn dood, en ook Fred heeft dat ervaren. Dit afscheid is niet een vaarwel maar een totziens.

Gisteravond, 18 februari, is Fred overleden, 3 uren nadat ik nog bij hem op bezoek was. Een bijzondere man, een bijzondere en opmerkelijke ontmoeting, verdrietig dat hij er niet meer is, zeker ook bijzonder want “hij had er vrede mee om te gaan omdat hij naar het Huis van de Vader zou gaan”. Onze ontmoeting doet mij denken aan het verhaal van Filippus en de kamerling.