Vanmorgen keken we eerst naar Hour of Power met als onderwerp: een verschil kunnen maken. De preek ging hier over en ook het interview met Jan Slagter, de oprichter vam omroep Max. Na de online kerkdienst maakten we een wandeling door de duinen. Met maar 9 graden op de thermometer dachten we in een frisse buitenlucht te komen maar de laagstaande zon maakte veel verschil. De jas kon zelfs uit. Het licht was hard waardoor foto’s maken niet echt lukte behalve een aantal van lucht, maan en een zweefvliegtuig.
‘s Middags floot ik de hockeywedstrijd van het H1 team tegen Gouda. Wat een warmte-verschil met afgelopen donderdag toen het zo vreselijk woei met koude regen. Vanmiddag was het aangenaam warm.


 

Een oefenwedstrijd door de week is altijd leuk. Lekker bewegen en alert zijn bij zwak licht. Dat ging me in principe goed. In de tweede helft werden alle actievelingen binnen de lijn op de proef gesteld. Met een strakke wind in het gezicht bij zo’n 9 graden kwam het met bakken uit de lucht. Iedereen was nat tot aan het ondergoed en kreeg koude handen of werd koud over het hele lijf. Wel weer een oefening om bij kou geconcentreerd te blijven. De wedstrijd verliep goed en de 3de klasse thuisploeg won met 2-1 van de 2de klasse gasten.
 

Met collega scheidsrechter (van de Silvercup van afgelopen vrijdagavond) floot ik vandaag de competitie wedstrijd van Hisalis D1 tegen Loenen D1. De wedstrijd kende (helaas) geen doelpunten. Er waren 3 strafcorners (voor de gasten) maar zonder resultaat. In het vierde kwart hebben we de teugels wat strakker aangetrokken omdat het hakken en praten toenam. Eén van de verschillen tussen dames en heren teams is de uiting van ongenoegen. Bij heren is er vaak een “bosbrand” die je moet blussen en dan is het klaar. Bij dames uit zich het vaak als een “veenbrand”; het lijkt rustig maar dan is er toch plotseling die utibarsting. Dit neem ik zelf mee als een leerpunt voor de volgende wedstrijd. Het positieve van vandaag is dat ik in de afgelopen wedstrijden van de D1 het plezier weer zie toenemen en dat maakt het fluiten van de D1 ook erg leuk.

Samen met Sam en een ouder van de Dames 1 togen we naar HDS in Den Haag waar Hisalis D1 tegen HDS D1 zou spelen voor de Silvercup. Dat zijn altijd aparte wedstrijden met veel vertoon van thuispubliek. Ik had de camera meegenomen om het een en ander vast te leggen. Dat was niet heel eenvoudig vanwege het donker en onregelmatig kunstlicht. Toch zijn er mooie foto’s uitgekomen die het team kon waarderen en op de website zijn geplaatst. Het Hisalis team won met 0-2 en is door naar de volgende ronde. De Hisalis scheidsrechter die deze Silvercup floot is a.s. zondag mijn collega om dezelfde D1 in de competitie te fluiten. Binnenkort fluit ik zelf de Silvercup van de H1, altijd weer een leuk event.
 

Voor vandaag stond ik ingeroosterd om in de hockey competitie de wedstrijd van de H1 tegen Nieuwkoop te fluiten. Samen met een collega scheidsrechter waar ik al jaren samen mee fluit was het opnieuw een groot plezier om als scheidsrechtersteam in de wedstrijd te staan. Een paar maal overlegden we over de preciese overtreding en of het een strafcorner of vrije slag zou moeten zijn. We wilden de wedstrijd het liefst zonder kaarten leiden en dat lukte na een paar vermaningen. De tegenstander die met 6-1 verloor complimenteerde ons na de wedstrijd. Omgekeerd wij hen met hun sportieve houding.
Voordat de H1 wedstrijd begon, nam ik een paar foto’s van de wedstrijd van het Dames 1 (D1) team. Helaas viel een van de scheidsrechters uit vanwege een hamstring blessure en zo was mijn opwarming voor de H1 het fluiten van de tweede helft van de D1.
De foto’s van de D1 zijn gemaakt door een speler van een ander heren team en van de H1 door een van de ouders van de spelers.

Na de wandeling in de bossen bij Hoge Vuursche gingen we kijken bij de wedstrijd van Sam tegen de Zwaluwen H1 in Utrecht. Zijn team had veel overwicht en won met 1-2. Sam speelde een uitstekende pot maar tegen het einde van de wedstrijd werd Sam letterlijk gevloerd door zijn weer opspelende liesblessure. Als ouder denk je: “oh, nee, toch niet weer een hoofdblessure?”. Ingrid vond het zeer onprettig om Sam zo op het veld te zien liggen en vroeg of ik er niet naar toe kon gaan. Inmiddels was de begeleiding bij Sam op het veld en liep Ingrid naar de dugout waar Sam met koeling op de bank zat. De liesblessure vraagt rust. Na de wedstrijd kon hij gelukkig weer rustig lopen. De winst van het team met vervelende blessure is toch wel een anticlimax.

 

Onze wandeling van vandaag was in de bossen bij Hoge Vuursche en over Landgoed Groeneveld. Door het prachtige weer lichtten de mooie herfstkleuren op in het bos en park. We hadden Borre meengenomen die enorm genoot van de 8,5km wandeling. Bij landgoed Groeneveld kwam er een hele aardige dame naar ons toe die vroeg naar Borre: “Is dit een Bichon Frisé?”. Heel toevallig was de naam Bichon afgelopen week al op twee verschillende manieren bij ons geland. Eigenlijk blijkt Borre niet een Maltezer maar een Bichon te zijn. We hadden inderdaad al heel lang verschillen gezien maar nu kwam ook deze dame met haar Bichon met gelijke kenmerken. De Bichon is zeer sociaal en wordt blij met mensen om zich heen. Omgekeerd is ook waar: hij wordt zeer stil als er geen gezelschap is. In park van Landgoed Groeneveld was het een verademing dat honden los mogen en er geen boa’s nodig zijn die je 90 euro aansmeren als de hond niet aangelijnd is. De route van vandaag lag tussen Hilversum en Baarn in en is hetzelfde gebied waar heerlijk met de mountainbike gefietst kan worden.





 

De hockey competitie is volop begonnen en alle teams staan weer scherp. Gisteren viel Sam in als hockey coach voor de MA2. Hij vroeg of ik meeging en zo stonden we samen in de dug-out als coach en ik als hulp-coach. “We” wonnen de wedstrijd met 6-1.
Vandaag floot ik de wedstrijd van Sam tegen Castricum H1. Omdat er een tekort is aan bondsscheidsrechters stond ik vandaag met collega clubscheidsrechter in het veld om de wedstrijd te leiden. Het ging er scherp aan toe. Na enkele strafcorners die mijns inziens terecht waren (maar niet volgens de bezoekers) sloeg de stemming behoorlijk om maar konden we de wedstrijd toch beheerst afronden. Het thuisteam won met 6-3 waarvan 4 door Sam met snoeiharde strafcorners.

Afgelopen week waren we samen voor een wandeling naar het strand om even te genieten van het prachtige weer en even de gedachten te verzetten. Er was bij mij toch wel enige bezorgdheid over een aantal werkgerelateerde zaken. Gewoon niet doen, denk je. Maar elke ochtend om 8 uur komt via de Dagelijks Woord app een Bijbeltekst op het scherm. De tekst uit Filippenzen 4:6-7 was even een opsteker: “Weest in geen ding bezorgd, maar laten bij alles uw wensen door gebed en smeking met dankzegging bekend worden bij God. En de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten behoeden in Christus Jezus.“.
 

Een groot liefhebber van de Formule 1 races was ik niet. Bovendien vond ik dat geschreeuw van de motoren in het nabijgelegen natuurgebied erg storend. Je hoort voortdurend de helicopters met de racers forensden, heen en weer naar Zandvoort. Als er zoveel om te doen is dan ga ik toch maar even kijken. Samen met Sam keken we gisteren naar de kwalificatie rondes van de F1 en daarmee begon bij mij wel de interesse te groeien. Bovendien hebben we een abonnement op F1 TV, voor de jongens maar nu ook voor mij. Vandaag kon ik het niet laten live naar de race te kijken en als Verstappen dan zo beheerst en snel de bolide over het circuit navigeert krijg ik daar veel respect voor. Er komt zelfs een vleugje chauvinisme bij kijken als onze Nederlandse coureur met 300km/u Bottas langs de hoofdtribune inhaalt en het publiek boven het motorgeraas uit hem toejuicht. Toch wel mooi ondanks die herrie. Ik had graag met de camera (en oordoppen) zelf sportfoto’s willen maken maar moet het met de screenshots doen.


 

 

Het is al weer een jaar geleden dat ik voor het laatst de wedstrijd van de Dames 1 floot. Vandaag stond er een oefenwedstrijd tegen HDS D1 gepland die ik met een collega scheidsrechter arbitreerde. Ondanks dat de wedstrijd goed verliep had ik meer leerpunten voor mezelf dan in eerdere wedstrijden. Aan de hand van de wedstrijdvideo gaan we later een aantal punten evalueren en proberen te verbeteren in volgende wedstrijden. Sam had wat foto’s gemaakt voordat hij naar zijn eigen wedstrijd met de H1 vertrok.

Op de plek waar we genoten van de paarse heide in een zonnige zandvlakte vlogen de boompiepers van de heidestruiken naar de dennenbomen en terug. Soms poseerden ze even tegen een zonovergoten paarse achtergrond en was het fotograferen er van weer een groot plezier. Ook waren er in het bos veel vogelgeluiden maar door de dichte begroeiing waren de vogels moeilijk te spotten, behalve die ene boomklever.

 

De herfst staat er aan te komen en de paddenstoelen verschenen zo en dan aan de rand van de weg. Ook kwamen we de reuzenbalsemien tegen in verschillende kleuren. De route was in ieder geval afwisselend in een heel mooi (voor ons nog onbekend) gebied.


 

De wandeling had ik vooraf geprobeerd uit te stippelen met MapMyWalk. Thuis kon ik niet weten dat het gebied veel ruiterpaden kent. Zo nu en dan weken we af of liepen we in een verkeerde richting. Onderweg kwamen langs een prachtige zandvlakte. Met het prachtige heldere weer was het een echte nazomerse dag. Het uitzicht was paars en het geluid kwam van de boompiepers. We fotografeerden elkaar aan de rand van bos en heideveld. Onderweg bleek dat onze kleding onder de harspuntjes zat door het lichte contact met de naaldboompjes. Toch kon dat de pret niet drukken op de route van 7,7km.



 

Na een intensieve werkweek wilden Ingrid en ik vandaag van het mooie weer genieten. Ik had de paarse heide op mijn verlanglijst staan en dit is precies de week waarin de heide in bloei staat. Via de natuurfotografie boeken had ik een geschikte plek gevonden, nl. Den Treek-Henschoten vlkabij Woudenberg en Leusden. We vertrokken al vroeg om te proberen nog wat dauw te zien. En dat lukte. De heide stond prachtig in bloei en met zon mee en tegen de zon in as het een prachtig landschapsgezicht.