Niet verwacht maar toch gekomen: het zonnetje. Daarom maar gauw de cameras gepakt en op naar de duinen voor een wandeling. Ik had de Laowa 10-18mm op de a7s en de Sony 200-600mm op de a7iii bij me. De 10mm is super geschikt voor landschappen en mooie wolkenpartijen. Vandaag heb ik geleerd dat je de groothoek niet alleen kan gebruiken om de wolken in perspectief naar je toe te laten komen maar ook van je af. Met de wolken tegen een strak blauwe lucht krijg je een prachtige diepte-werking in de foto.


 

Vanmiddag maakten Ingrid en ik een lange wandeling door de duinen, bos en over het strand. Onderweg nam ik wat foto’s van de omgeving. De lucht was bewolkt maar het uitzicht helder. We konden de gebouwen van Den Haag duidelijk aan de horizon zien. Met de iPhone 8 had ik eerder foto’s gemaakt en ik baalde dat de resolutie maar niet verder kwam dan 2048×1536 pixels. Er blijkt een “High Efficiency” of “Most Compatible” instelling te zijn die eigenlijk betekent “Lage” of “Hoge” resolutie. Hoe achterlijk moet je zijn om zulke bewoordingen te vinden voor een camera formaat? De standard van 12M pixels is inmiddels weer terug naar 4032×3024. Los van het feit dat ik 4:3 ook absurd vind. Waarom niet gewoon 3:2? Ik krijg steeds meer een hekel aan die appels. Gelukkig is er de app Hydra die meer uit de camera haalt en een optie heeft voor laag licht en hoge resolutie. Hydra doet dat door 10 foto’s achter elkaar te maken en dan te combineren. Onderstaande foto’s zijn met Hydra gemaakt en geven een resolutie van 6528×4896 met dezelfde telefoon camera. Daardoor kon ik weer wat gaan knippen en houd ik genoeg pixels over voor de uiteindelijke foto.
 
 

Vanmiddag was de lucht opnieuw helder en gingen we een strandwandeling maken met Noud en Sanne. Noud reed de Volvo naar een nog vrije parkeerplaats. Nadat we eerst een stukje duinen hadden gelopen kwamen we aan bij het strand waar de wolkenpartijen adembenemend mooi waren. Van heel licht naar heel donker met regenval in de verte en de regenboog over de duinen. Het lichtspel was geweldig. Op de terugweg hebben we nog wel even wat de nattigheid gevoeld.


 

Het nieuwe jaar is begonnen. Na een hele gezellige oudjaarsavond met onze vrienden was de eerste dag van 2021 een beetje nat. Na het middaguur brak de zon door en maakten we een wandeling door de polder. Met zonlicht krijgt alles weer kleur en vandaag toonden de wolken een bijzonder contrast met de strakblauwe lucht. Dat is de mooie kant van de start van 2021. En nu maar gauw vaccineren. Als Israël het hele land in 3 maanden kan doen en Nederland nog niet eens is begonnen, wordt het tijd dat we wakker worden. In Israël zijn inmiddels 1 miljoen mensen gevaccineerd tegen corona. Kabinet, hup de wind er onder.


 

Vanmiddag scheen bij tijd en wijle de zon. In ieder geval was het vandaag eens droog en kozen we voor een wandeling door de polder. Op de polderdijk was het drassig en modderig. Desondanks was het lekker een frisse neus te halen in de 7 graden Celsius. Onderweg kwamen we de witte reiger en de blauwe reiger maar ook de haas en de fuut tegen. Niet bijzonder spectaculair maar goed genoeg om de telelens er op te richten.

Vanmiddag maakten Ingrid en ik een wandeling door de AWD. Het was lekker fris, 5 graden, en de zon scheen heerlijk over de duinen. Nog geen 2 minuten van de parkeerplaats zat een mooie torenvalk in de zon te schitteren met zijn mooi verenpak. Even later was daar een hert, op zich niet spannend, maar eerst in een omgeving met veel takken (weinig contrast) en dertig seconden later scheen de zon als een schijnwerper op zijn gewei. Nog even later was daar de vink die vrolijk in de boom op zoek was naar eten. Halverwege genoten we op een bankje van het zonnetje, van de roodborsttapuit en de roodborst.
 

 

Het is woensdagmiddag en ik heb nog verlof in verband met herstel van mijn elleboog. Het weer is heerlijk fris en samen laten we de honden uit op het strand. Heerlijk om de zon zo op je hoofd te krijgen. Toen ik de eerste foto maakte dacht ik, oeps, ik heb mijn camera met 10-18mm lens in de auto laten liggen. Dat was een beetje dom want hij hing aan de hoofdsteun van de achterbank vol in het zicht. Gelukkig is er niet ingebroken en bleek er achteraf niks aan de hand. De foto’s heb ik gemaakt met de iPhone.

 

De zon scheen vandaag als in de zomer en dat nodigt uit om te gaan wandelen. Met de wind en de zon in de rug voelde het bijna zomers aan. Later tegen de zon en wind in was het veel kouder en moest de jas dicht. Onderweg was er weinig leven te spotten. Wel herten en een aantal buizerds die veel herrie maakten. Hier en daar was er een vinkje. Later op de middag liep het tegen het gouden uurtje aan en kleurde de lucht geel. Het rondje was 12,5km en zeker de moeite waard. Het was voor het eerst dat ik de camera met telelens meenam zonder statief. Na de controle bij de chirurg afgelopen vrijdag durf ik mijn elleboog weer te belasten en wisselde ik regelmatig van arm om de apparatuur van 2,7kg los in de hand te dragen.
 
 

Via het boek “De mooiste fotolocaties in Oost-Nederland” kwamen we op de Empese en Tondense heide. Na een hobbelige landweg lunchten we met het luxe broodje uit Deventer. De zon begon te schijnen en deed het natte heide- en veenachtige landschap glinsteren. Het was geen spectaculaire route want het was maar 2km. Dat kwam omdat we op de verkeerde plek parkeerden maar we vonden het wel mooi om over de vlonders te lopen.

 

 

De herfst is zwaar ingetreden met prachtig gele kleuren en een dons van bladeren. Met de zon achter de wolken was het lastig oriënteren en waren we blij dat we de route op navigatie konden terugleiden naar het beginpunt. Het werd een heuse herfstwandeling en genoten we enthousiast van de kleuren en de onverwachte rijkdom die je in dit seizoen in de natuur ziet.






 

Na het ziekenhuisbezoek besloten we om de vrije dag goed te benutten en boekten we nog snel een overnachting Hotel Van der Valk in Duiven (net als in 2010). Onderweg op de A12 zocht Ingrid een wandelroute en dat werd in het bos rondom Landgoed Rosendael in Rozendaal. Na enige verwarring hoe je de dorpsnaam schrijft: Rozendaal, Rozendael, Rosendal, Roosendaal of iets dergelijks. Het blijkt Rozendaal! Aangekomen in het bos hielden we met MapMyWalk de gelopen route bij om de auto terug te kunnen vinden. Verrassend genoeg waren er nog veel paddenstolen en zelfs de sponspaddenstoel.


 

Nog niet eerder heb ik een hert voor mijn camera een zwemmende oversteek zien maken. We zagen een hert naar het water lopen om te drinken. Plotseling zette hij zijn poten in het water en zwom naar de overkant. Aan de overkant aangekomen werd het water even afgeschud en liep hij zijn weg verder door bos en duinen.


 

Vanmorgen maakten we een wandeling door de AWD bij ingang Oranjekom. Het is herfstvakantie en daardoor was er veel bezoek. De zon scheen verwarmend door de bomen en over het water. Naast de veel watervogels waren er burlende herten en veel zangvogels. Bij de terugkeer wilde ik Ingrid fotograferen op de ronde brug maar met de telelens was dat te dicht bij. Ik besloot 4 foto’s naast elkaar te maken en thuis aan elkaar te zetten met Adobe Lightroom (versie 10 inmiddels). Het was een heerlijke wandelroute van ongeveer 6km.




 

In de herfstperiode zijn de herten volop in onderlinge strijd. Overal in de duinen hoor je de mannetjes burlen. Het geluid is indrukwekkend en nieuwsgierig als Rein en ik waren probeerden we toch een glimps mee te vangen van de bewegingen van de herten. Het was een mooi gezicht en soms van heel dichtbij. We zagen ook een aantal mooie vogels waaronder de kramsvogel. Zie ook Herfst (1).

 

 

Gisteren belde mijn vriend Rein om te gaan wandelen vandaag. Na onze lunch (laatste mogelijkheid voor de horeca-lockdown) wandelden we door de AWD bij De Zilk. De herfst is duidelijk zichtbaar door de vele grote paddenstoelen. Onderweg praatten we gezellig bij, genoten we van de zon (vitamine D) en stopten we regelmatig voor een foto hier en daar. We sloten de wandeling af bij de kabouters. Zie ook Herfst (2).