Een week na de Silvercupwedstrijd van de Dames 1 werd vanavond de Silvercup van de Heren 1 gespeeld tegen Alliance. Voor het begin waren er de kleurrijke rookpluimen. De sfeer zat er meteen goed in. Ook vanavond maakte ik foto’s van de wedstrijd. De lichtomstandigheden waren ongunstig maar er zaten toch wel wat mooie foto’s tussen. De wedstrijd tegen het in de eerste klasse spelende Alliance H1 team eindigde na 70 minuten in 2-2. De beslissing moest komen uit shoot-outs. De eerste serie van 5 per team eindigde gelijk op waarna de shoot-outs om en om moeten worden genomen. Na een spannende wedstrijd verloor Hisalis uiteindelijk in de om en om serie.



 

Enkele weken geleden had ik Sam toegezegd foto’s te maken van zijn eerstvolgende thuiswedstrijd met de Jong Heren 1 (HJ1). Het team speelde vandaag thuis tegen Pinoké HJ1 en dus kon ik wat opnames maken. Ook het Jong Dames 1 (DJ1) team speelde thuis, net iets eerder, en zo kon ik van beide teams een aantal acties fotograferen. In totaal maakte ik 802 foto’s die ik ‘s avonds heb gereduceerd tot ongeveer de helft. Beide teams wonnen hun thuiswedstrijd. De HJ1 met 7-1 waarvan 4 goals van Sam, de DJ1 met 3-1.


 

Het dames 1 team (D1) speelde vanavond in de Silvercup tegen Haarlem. Een bekerwedstrijd is altijd leuk omdat de belangen anders zijn. Je gaat door of niet.
De toeschouwers hadden rookbommen meegenomen waardoor de wedstrijd iets later begon. Hisalis viel vurig aan in de eerste helft en creëerde veel kans. Toch kwam de 0-1 nog in de eerste helft. Hisalis verdedigde met al haar kracht maar verloor helaas met 0-2. Tijdens de wedstrijd maakte ik foto’s. Het was best lastig met het beperkte (kunst)licht. De sluitertijd hield ik op 1/320 waardoor de ISO naar 5000 kroop. In de nabewerking heb ik de DeNoise van Lightroom gebruikt waardoor de kwaliteit echt beter wordt.
 

Ingrid en ik bleven nog een overnachting in de boerderij vlak onder Valkenswaard om de omgeving verder te verkennen. We trokken naar Nuenen, iets ten noord-oosten van Eindhoven. De schilder van grootse werken, Vincent van Gogh heeft van 1883-1885 in Nuenen gewoond en daar 25% van zijn werk gemaakt bestaande uit 194 schilderijen, waaronder De Aardappeleters, 313 tekeningen, 25 aquarellen en 19 briefschetsen. Ondanks een zorgvuldige check vooraf bleek het Van Gogh museum op maandag gesloten. We deden onze wandelschoenen aan en liepen de Van Gogh route door Nuenen, Gerwen, Rullen en via Hool en Laar weer terug. Tijdens de wandeling liepen we door het landschap dat de schilder inspireerde voor zijn schilderen. We konden niet aan de indruk ontsnappen dat de streepjestechniek van Van Gogh ontleend was aan de afgesneden maisvelden. Wie zal het zeggen? De route was voorzien van enkele informatie-zuilen met geluid en toelichting, o.a. bij het kerkje in Nuenen.





 

Door het grensgebied loopt de Dommel rivier. Het water stroomt er zichtbaar snel door heen en meandert sierlijk door het landschap. We hadden gehoopt wellicht een bever te zien maar dat was niet het geval. De mooie wandeling bracht ons opnieuw langs en over de grenslijn, totdat het opnieuw begon te plensen. We moesten opnieuw schuilen en de route die voor ogen hadden was niet toegankelijk. Na 5km hebben we Sam en Noud gebeld om ons op te halen van een locatie net over de grens in België zodat we weer op tijd thuis konden zijn voor het eten.



 

Op zaterdagmiddag hadden we met een paar mensen op de padelbaan in Veldhoven gespeeld. Maar ook in onze eigen achtertuin was er voldoende gelegenheid om spellen te doen. Ook kwam de one-wheel er bij te pas. Kortom, het gezelschap was actief en gezellig.


 

Tijdens de vele wandelingen die we maakten boften we vaak en soms niet met het weer. Er was regen en kou voorspeld maar vaak vertrokken we met strak blauwe lucht en maakten we mooie foto’s van de wolken partijen en de landerijen. Maar dan kwam er een donkere wolk en liet de stortregen zich gelden. Dat gaf veel nattigheid maar kon de pret niet drukken.


 
 

In het grensgebied ten zuiden van Valkenswaard liggen de Plateaux. Je kunt er heerlijk wandelen door bos, heide en weilanden. We maakten op deze zaterdag een mooie wandeling van ruim 9km door Nederland en België. Onderweg was er veel lol en baanden we ons een weg door de bossen, over bruggetjes en langs grote zwarte buffels. Bij een bankje maakten we een groepsfoto en onderling werd er veel gefotografeerd wat gezellige indrukken gaf van de wandeling.

 

Het is herfst en tijdens de wandeling bij Amerongen zagen we op juist de natte plekken in het bos veel paddenstoelen. We maakten foto’s van de vele soorten, 43 foto’s daarvan zijn hieronder getoond.




 

Vanmorgen vertrokken Ingrid en ik naar Amerongen voor een wandeling op de Utrechtse Heuvelrug. Door wegwerkzaamheden moesten we omrijden en begon onze wandeling wat later. Omdat het lunchtijd was, besloten we eerst te gaan lunchen in het bosrestaurant Mas Montagne. We genoten van een mooie lunchplank en vertrokken vervolgens voor een willekeurige ronde door het bos. De weg was vol met paddenstoelen die we samen spotten en fotografeerden.
 

Tennis en squash had ik al gespeeld maar padel nog niet. Padel speel je met vier spelers en lijkt op tennis en squash. Noud had voor vanmiddag een baan gereserveerd en zo speelden we met z’n vieren in een locale sporthal. Het spel moet even wennen maar als je eenmaal de smaak te pakken hebt is het erg leuk, en gezellig.

De vroege wandeling was een genot want het was rustig en geen “kanaries” (joggers in neon-gele shirts). Ik wilde richting Zandvoort wandelen langs het Noordoosterkanaal maar het geluid van het burlen van vele herten was zo luid dat ik besloot mijn oren te volgen. En dat werd beloond. Links en rechts stonden de opgefokte mannetjes hun keel te smeren met harde geluiden. Ondertussen hoorde ik voor en achter me gekletter van geweien. Met alle bomen en takken was het niet eenvoudig om goede foto’s te schieten en te veel bewegen schrikt de beesten af. Daarnaast werkt het licht onder de bomen ook niet echt mee maar gelukkig kan de camera hoge ISO’s met gemak aan en is de Denoise in Lightroom een goede vriende geworden. Na de foto’s was het tijd voor koffie op het bankje bij het monument.
 
 

Vanmorgen was ik om 8:00 uur in het AWD bij ingang Oase (Oranjekom) om als vroege vogel een rustige wandeling te maken. Misschien zou ik wel herten horen burlen of trekvogels kunnen spotten. Het is weer de tijd voor de kramsvogel en koperwiek maar ze lieten zich niet zien. Wel zag ik de aalscholver, putter, roodborsttapuit (vliegend over het water), reiger, zwaan, dodaars, kwikstaart en veel pimpelmezen. En omdat het herfst is waren er ook veel grote paddenstoelen. Toen ik een reiger observeerde, in de hoop dat hij iets zou vangen, kwam een zwanenpaar de weg oversteken. De ene ging naar het water maar de ander maakte agressieve sisgeluiden en liep gestaag in mijn richting. Dat voelde niet goed en dus verliet ik mijn observatie-post. Ik had liever geen confrontatie met de zwaan. Daardoor miste ik wel die ene hert die vol adrenaline door het water liep en daarna het water van zich afschudde. Sukkel, zei ik tegen mezelf, wat een gemiste kans voor een mooie foto. Maar de vechtende herten maakten het weer goed, zie Burlen (2).


 
 

De KNHB is gisteren de Week van de Scheidsrechter gestart: “Namens de KNHB willen we je heel hartelijk danken voor al jouw inzet en bijdrage aan de arbitrage- en hockeysport. We begrijpen dat jullie hier veel tijd en energie in steken en deze bijdrage is van onschatbare waarde voor het succes van hockeyend Nederland“. En vandaag was het weer zover. Eerst viel ik voor Sam in die de wedstrijd van Jong Dames 1 tegen Amsterdam floot maar halverwege moest afhaken om zelf te spelen. Daarna floot ik met collega-scheids de Dames 1 tegen Alkmaar. Het was een mooie zonnige middag. Na de wedstrijd werd een foto van ons als scheidsrechters genomen met de coach van het damesteam. Daarna ging ik zelf nog fotograferen bij de Heren 1 tegen Pijnacker.

Bij de tweede koffiepauze hoopten we dat de vos voorbij zou komen. Het was dezelfde plek als op 29 juli. Helaas was ons wachten tevergeefs. We liepen verder en zochten de zonnendauw. Terwijl ik links en rechts om me heen keek, stond de vos plotseling voor mijn neus (eerste foto). Wow. Ingrid en Rein stonden verderop. Om mijn enthousiasme te beheersen wees ik heel heftig naar beneden (zonder lawaai te maken) zo van: kijk! kijk! de vos loopt voor mijn voeten. Ingrid stond naast Rein en zag het en wees ook naar Rein. We hoopten dat Rein een foto van mij en de vos zou maken maar hij kreeg de slappe lach omdat hij dacht dat ik helemaal weg was van het bloemetje wat ik zocht. De vos liep rustig langs ons en we maakten een aantal foto’s en zo was ons wachten toch beloond. De vos was ons waarschijnlijk gevolgd. Ook onderstaande foto’s zijn van Rein en mezelf.