Tijdens de verschillende wandelingen en rondom het huis op Corfu waren er veel vlinders te bewonderen. Het eiland lijkt wel een vlindertuin. Met de nieuwe camera was het mooi materiaal om te oefenen op scherp stellen.

 
 

In het zuidelijke deel van Corfu ligt het Korissionmeer. Langs de westelijke kant ligt een smalle duinenreeks met een onverhard pad van ongeveer 3km tot een klein kanaaltje dat het brakke water met de zee verbindt. Langs de weg kun je gemakkelijk parkeren en even een stop maken op het zandstrand. De begroeiing bij het kanaaltje deed ons denken aan de Peleponeses met groen, rotsen en kiezels. Het duinzand was behoorlijk heet en schoeisel was absoluut noodzakelijk. We genoten van het warme water en vooral van de rust op het strand. Op de terugweg aten we typisch Griekse gerechtjes met als favoriet de Griekse Salade en Tzaziki.
 

Eén van de betere restaurants op Corfu is de wijnboerderij Ambelonas. We zaten tegen de druivenranken aan en de zonsondergang maakte het tafereel opnieuw een bijzonder aangename beleving. De eigengemaakte wijn smaakte heerlijk ondanks de merkwaardige oranje kleur. De geserveerde gerechten waren van uitstekende kwaliteit en van normale proporties. Als je op Corfu bent mag je dit niet missen.

 

Op Corfu kan men mooie wandelingen maken door de olijfboomgaarden, langs stranden en door de bergachtige streken. Net als vorig jaar liepen we de route vanaf het huis naar Giannades en weer terug. In het dorpje namen we een sandwich en een frappé. Omdat de temperatuur al behoorlijk aan het stijgen was vulden we ook de koelfles bij met gekoeld water. Giannades is een klein dorp met typische eilandtaferelen: veel bloemen en zo nu en dan afgedankte geparkeerde auto’s of scooters. Onderweg zie je veel bloemen en kleine dieren zoals vlinders en spinnen. Bukken dus om je hoofd vrij te houden van kleverige spinnenwebdraad.



 

We hadden voor 10 dagen een vakantiehuis geboekt in de omgeving van Giannades op het eiland Corfu. Het inchecken op Schiphol verliep bijzonder vlot en de vlucht naar Kerkyra voelde als een bekende reis. Dit was onze 5de vakantie op Corfu. Het eiland is voor ons favoriet omdat het groen is en hele mooie rustige plekjes kent. Vanuit het vakantiehuis hebben we zicht over de blauwe zee. Bij aankomst waren net 3 katjes geboren die rond het huis tam en wild zich nestelen. Ook was de steenmarter weer van de partij (en de vos ook). de dieren waren ‘s nachts te horen bij het maanlicht. Later zouden we vanaf zee het huis kunnen zien dat zich op een hoogte van rond 200m op de rots bevindt (zie laatste rij foto’s).



 

Op onze laatste dag planden we om ‘s middags naar het strandje Yaliskari (zie foto’s vorig blog item) te gaan. Omdat het ‘s ochtends nog niet zo heel erg warm was besloten we om met bergschoenen aan een wandeling door de omgeving te maken. Onderweg dartelden de vlinders rijkelijk om ons heen en zagen we een paar hagedissen. Op het plein in Giannades dronken we een koffie en maakten we een praatje met de locale mensen. Het was een gezellige afsluiting in rijke natuur met cactussen en vele bloemen. De feestelijke reis om ons 30-jarig huwelijk te vieren is een groot succes geweest.

Eén van de leuke dingen op Corfu is het aantal kleine strandjes. We hadden al een hele afdaling gedaan om bij het Glazen Strand te komen. Vandaag reden we naar Liapades en vervolgens over een smalle bergweg naar een plek om de auto te parkeren. Vandaar moesten we door een bergachtige olijfboomgaard wandelen naar een tweelingstrandje met aan beide kanten zee. Vanaf het strand hadden we uitzicht over de andere kant waar het hotel Akrotiri in Paleokastritsa staat waar we vorige keren verbleven. Het was heel grappig om de wereld van een ander blikveld te bekijken. Met steentjes hadden vorige bezoekers “Corfu” uitgelegd. Terwijl Ingrid in haar boek dook ben ik met de flippers aan gaan snorkelen om vissen te spotten. De laatste twee foto’s zijn van een ander strandje, namelijk Yaliskari.

Vandaag is het een feestelijke dag want we zijn dertig jaar getrouwd, 30!. Het is cliché maar de tijd is onder onze ogen verdampt. Onze relatie gelukkig niet want we zijn nog steeds gelukkig getrouwd en dat wilden we samen vieren. Corfu is onze feestbestemming. Toen we vanmorgen wakker werden had onze gastvrouw een prachtig hartkrans gemaakt voor deze feestelijke dag. Onze trouwtekst uit Psalm 5:12-13 is waar gebleken: “Maar verheugen zullen zich allen die bij U schuilen, altoos zullen zij jubelen, daar Gij hen beschermt, en in U zullen juichen wie uw naam liefhebben. Want Gij zegent de rechtvaardige, o Here, Gij omgeeft hem met welbehagen als met een schild“. Maar ook Psalm 31:20: “Hoe groot is het goed dat Gij hebt weggelegd voor wie U vrezen, dat Gij bereid hebt voor wie bij U schuilen ten aanschouwen van de mensenkinderen“. We vieren deze dag in grote dankbaarheid en ontzag voor onze grote God die ons draagt en beschermt in Zijn trouw.
We genoten ‘s avonds van heerlijk eten bij restaurant Apomero vlakbij Giannades. Van het huis werden we getrakteerd op champagne, genoten we van de kip in mosterdsaus en daarna van een heerlijk chocolade toetje.
 

 

In voorgaande jaren zijn we twee keer in de plaats Paleokastritsa geweest maar nog nooit zijn we op de berg met het klooster geweest. Met het prachtige weer trokken we vandaag de berg op naar Monastery Paleokastritsa. Het was beslist de moeite waard want het klooster heeft ook een klein museum en boven op de rots heb je een prachtig uitzicht over de zee. Voordat we naar binnen konden kreeg Ingrid een mooie rok en sjaal aangeboden om de korte broek en schouders af te dekken.





 

Ook voor deze vakantie had ik de 200-600mm lens mee. En daarmee heb ik toch weer heel veel plezier gehad. De roodkopklauwier verscheen twee maal voor de camera en was voor mij de vogelverrassing. Ik had deze soort nog nooit eerder gezien. Volgens waarneming.nl is dit (in Nederland) een zeer zeldzaam inheemse soort.
 

In 2010 waren we met het hele gezin op Corfu (Barbati) aan de noord-oost kant. We bezochten toen samen met een gezin uit Leeuwarden restaurant “The White House”. Naast dat het eten heel goed was, was de boottocht er naar toe een hele belevenis. We werden toen opgehaald met een rubberboot met 2x250pk, en dat ging snel. Om nu weer naar het Witte Huis te gaan was ook een beetje sentiment. Intussen was het restaurant een stapje hoger gegaan en kun je er heel culinair (vis) eten. De derde en vierde foto op de vierde rij van dit blog item zijn van het bezoek op 31.07.2010 – Corfu (1).
 

Met een nieuw advies onder de arm trokken we naar Corfu-stad (Kerkyra) om naar het mini-eiland Vido te gaan. Vanuit de haven vertrekken er regelmatig boten naar het eilandje maar vanwege de covid-19 situatie is er minder toerisme en dus geen boot te vinden, behalve de piratenboot. Deze boot verzorgde een rondvaart langs de hoofdstad, langs het vliegveld en weer terug. Een beetje verkoeling op zee was eigenlijk aangenamer dan een eilandje bezoeken met niks. Dus wij op de piratenboot met de Pink Floyd muziek luid schallend over de zee en ondertussen een drankje er bij. Toch best wel leuk met slechts 4 passagiers.

 

De gastvrouw verzorgde twaalf wilde katten en haar eigen huiskat met grote betrokkenheid. De katten voelden zich uitermate thuis rondom het huis maar blijven gewend aan het buitenleven. Het voer voor de katten was ook opgemerkt door de wildere buitendieren. Regelmatig kwamen de steenmarters, de vos en de wasbeer ook even snuffelen. ‘s Avonds hoorde je steenmarters met elkaar vechten, zeer boeiend en zeker als je deze bijzondere dieren op de foto kan krijgen. De lichtcondities zijn ‘s avonds helaas erg mager. Zelfs met hoge ISO is het moeilijk te doen. Toch heb ik een paar foto’s kunnen maken. Met de steenmarter zat ik op ooghoogte op een afstand van ongeveer 3 meter. Bij elk gering geluid zijn ze foetsie.
 

De natuur op Corfu is prachtig. Omdat er relatief veel regen valt buiten de zomer periode is er veel groen. En dat trekt natuurlijk kleine (en grote) dieren aan. Tijdens wandelingen en struinen rondom het huis kom je van alles tegen: de vlinders die letterlijk om je oren vliegen, hagedissen op de grond, in het water en in de boom, sprinkhanen, goudgekleurde torren, zwart-blauwe hommels en een heuse reuzenwesp die een spin vervoert voor een fijne maaltijd.


 

De gastvrouw had ons attent gemaakt op een wijnboer(in) met een restaurant genaamd Ambelonas. Het is gelegen tussen Kerkyra en Pelekas. De locatie is al prachtig en het eten was echt fijn. Het openingsaperatiefje was een eigen gemaakte rozenwijn, erg passend voor onze reisgelegenheid.