Waar op Corfu bloemen zijn zie je ook ontzettend veel (vliegende) torren in verschillende maten en kleuren. Hier is een kleine verzameling van torretjes die zich stil hielden onder de macro-lens.

 

Spinnen zijn een interessant object om te fotograferen. In hun web lijkt het eenvoudig maar het omgekeerde is waar. Als je ze met macro-oog observeert zie je dat ze twee scherpe ogen hebben. Ze zien je met de camera al op afstand aan komen. Zodra je dichterbij komt rollen ze zich helemaal op, of, wanneer ze lopen, gaan ze geheid van je af lopen. Toch is het gelukt een paar mooie spinnen te fotograferen. Van dichtbij zijn ze fascinerend mooi.


 

Op Corfu heb je op krekels en sprinkhanen. Ten eerste is er de greppelsprinkhaan (donker gekleurd), de struiksprinhaan (felgroen), de bramensprinkhaan (witte kop, verticale foto) en de Egyptische treksprinkhaan. De laatste is een maatje groter dan de eerste twee en geliefd bij katten vanwege hun proteine.
 

 

De indeling van de macro-foto’s past niet helemaal in het woord van dit blog item want er zitten, naast aparte insecten, ook een paar “duizend” poten tussen. Met de Sigma 70mm macro lens zijn er een paar foto’s goed gelukt, met veel geduld. Maar ook de Tamron 28-200mm is een bijzonder scherpe lens gebleken, een 100% aanrader.

 

Dit jaar koos ik voor de macrolens-variant om te voorkomen dat ik dezelfde foto’s als voorgaande jaren zou maken. In de volgende series zijn er de bijtjes (en vliegjes), de insectjes, de sprinkhaantjes, de spinnetjes, de torretjes en de vlindertjes. Omdat de gastvrouw zoveel katten verzorgt is er nog een toegift over enkele katten.

 

Terwijl in Nederland de temperatuur boven de 30 graden uitstijgt is het op Corfu voor de verandering niet zo heet. Dat geeft de gelegenheid om te wandelen. We kozen voor de route vanaf Vatos, een route die we eerder liepen maar vandaag probeerden we een variatie door een steil klimpad te nemen met dichte begroeiing. Het was een mooie route en voor het eerst moesten we even schuilen voor een lichte regenbui. Ook hier zagen we onderweg veel bloemen, vlinders en sprinkhanen. Voorbij het klooster gingen we lunchen bij Bella Vista, een eenvoudige plek met lekker eten en mooi uitzicht over de baai. Inmiddels was het al wat warmer geworden en namen we een frisse duik in het heldere zeewater.


 

De gastvrouw en gastheer hadden met hun Zwitserse vrienden een mooi buitendiner georganiseerd met een Nederlands echtpaar die al lange tijd op Corfu wonen. Wij werden ook uitgenodigd en genoten van de heerlijk voorbereide gerechtjes en van de heerlijke champagne en rosé. Het was bijzonder gezellig en voelt als familie als je zo met elkaar aan tafel zit.

 

Een voor ons bekende wandelroute is naar het dorp Giannades. Vanaf de vakantie-woning loopt een bochtig gravelpad naar het oude centrum. Het pad slingert tussen de olijfbomen door en naast het pad staan ontzettend veel bloemen met prachtige kleuren. Vlinders en insecten kunnen hier hun lol op. Onderweg zagen we een blauw-groene hagedis, veel bloemen en veel sprinkhanen. Nadat we een cappuccino in het dorp hadden gedronken liepen we de parallelweg bergop terug naar het huis.

 

We vertrokken vanmorgen vroeg vanaf Schiphol, om 5:50 uur, en landden al om 9:30 uur ‘s ochtends op het vliegveld van de hoofdstad Kerkyra. Nadat we de baggage en huurauto hadden opgehaald, bezochten we het centrum van de oude stad waar we meteen aan de Frappa gingen. We liepen door de smalle straatjes en beklommen de aan de kust gelegen Venetiaanse historische burcht. Op het grote plein van de burcht staat de Saint George kerk die in 1840 door de Britse Emmett gebouwd werd in de stijl van een Dorische tempel. Daarna gingen we langs het oud-Brits ziekenhuis naar de top waar de vuurtoren staat. Vanaf die plek heb je een prachtig uitzicht over de oude stad en de haven. Na de bezichtiging aten we in een smalle steeg van een klein restaurantje, met overheerlijke gerechtjes.




 

In de afgelopen twee jaar hebben we ons huwelijksjubileum op Corfu gevierd op een mooie locatie bij Giannades. Ook dit jaar hebben we het mooie huis met infinity-zwembad en uitzicht over de mooie blauwe zee gehuurd. We zijn vroeg vanwege de beschikbaarheid maar ook wel handig omdat het dan niet zo warm is. En we boften, de temperatuur was rond de 26-28 graden wat heel geschikt is voor wandelen. We genoten van het zwembad, wandelen, lekker eten, touren, lezen, fotograferen (macro) en muziek luisteren. Bovendien was er de ontmoeting met de ouders van Salo, de vriend van Annelot, die later op Corfu zouden arriveren. Dit jaar had ik niet de telelens mee maar de macrolens omdat de steenmarters al op de foto staan. Toch was er de eerste dag een verrassing toen we thuiskwamen en er op de landweg zelfs 3 steenmarters aan het spelen waren, prachtig. Later zag ik een steenmarter onder een auto bij een restaurant. De foto is hieronder geplaatst.

Om naar Corfu te reizen maakte ik mee eerst wat zorgen met betrekking tot de toestand op Schiphol. De heenreis verliep zo vlot dat we na 45 minuten al bij de gates waren; koffers afgegeven en door security heen. We waren 3 uren voor vertrek aanwezig en dat bleek iets te ruim. De terugweg verliep naast enige vertraging op Corfu ook goed en op Schiphol wachtten we een uur op de koffers. Dat ging wel eens vlotter in het verleden. De vlucht naar huis ging recht over Venetië waarvan we een luchtfoto konden maken, helaas niet een hele mooie. Eind goed, al goed. We zijn weer thuis.

Deze 10 dagen Corfu was culinair gezien een groot succes. Voor deze avond volgden we een tip van vrienden van onze gastvrouw. Restaurant Stivodikion in Kalafationes is in het midden van het eiland te vinden en heeft mooie klassieke Griekse gerechten met een eigen tint. De tzaziki is iets zoeter gemaakt met bietjes en de stifado is compleet gemaakt met kaas. De salade van het huis is opgevuld met fris fruit, nootjes en heerlijke dressing. Een echte aanrader, Strivodikion.

 

Onze gastheer en gastvrouw vrogen of wij de pine-apple-tree al eens hadden gezien. Dat hebben we nog niet gezien en zouden het graag willen. Ze brachten ons via slimme paden naar een tuin met olijfbomen en prachtige bomen. Het deed me denken aan de hoge bomen van het Tarangire gebied in Tanzania. Wow, wat was dat mooi. We maakten wat foto’s met zelfontspanner en zij maakten foto’s van Ingrid en mij voor de grote pine-apple-tree. Geweldig mooi!

Vorig jaar daalden we af van de rotsen bij de kapel van de profeet Elia naar Yiali beach (glasstrand). Enkele dagen geleden waren hier met de boot en vandaag gingen we opnieuw de afdaling aan. De laagste ladder (nog steeds op 20m hoogte) was deze keer een kneusje en het vereiste concentratie en giga stappen om dat stuk verticaal langs het touw af te dalen. Het lukte en daarna konden we genieten van het rustige strandje en lekker snorkelen natuurlijk. We waren attent gemaakt op kwallen en daarvn heb ik er 3 gezien. Ze waren prachtig van kleur, 20cmd lang en uiterst vervelend bij aanraking. Vanuit de schaduw van de spelonk had Ingrid prachtig uitzicht over de baai. De klim naar boven was eenvoudiger dan de afdaling alleen iets vermoeiender met deze warmte.
 

Nog niet eerder bezochten we de burcht Angelokastro op Corfu. We hadden wel eens een poging gedaan maar toen was het zo druk dat we nergens konden parkeren. Vandaag lukte het wel om de burcht te beklimmen. Warm was het wel: 34 graden. Angelokastro is een Byzantijns kasteel en bevindt zich op de hoogste top van de noordwestelijke kustlijn van Corfu. De rotsen ten noorden van Palaeokastritsa (waar we eerder met de boot aanlegden) zijn bijzonder steil en een blik over de rand geeft merkwaardige buikkriebels. De ruïne is mooi om te zien maar nog mooier is het uitzicht over de omgeving en het water dat soms turqoise kleurt door de ondergrond en lichtinval. Bij terugkomst bij de auto gaf de thermometer 41 graden aan.