Twee jaar geleden waren we op Corfu in hotel Akrotiri. Het is ons toen goed bevallen en een weekje uit in deze zomer was dan ook snel geboekt. We waren met z’n vijven en vlogen op een gunstige tijd van Amsterdam naar Kerkyra, de hoofdstad. Het valet parkeren op Schiphol P6 verliep gemakkelijk en op de mobiel kan ik volgen wat er met de auto gebeurt; je leest van merkwaardige verhalen maar tot nu toe is het altijd uitstekend en correct gegaan. Eenmaal op Corfu aangekomen reden we met de huurauto naar onze bestemming. Het inpakken van de koffers moest met wat kunstjes worden gedaan in de auto die ik juist om die reden groter had geboekt: een Suzuki Vitara. Het weer op Corfu was meteen zomers, zeker meer dan 10 graden verschil met Nederland.

De vlucht van Corfu naar Amsterdam gaf een mooi schouwspel aan wolkenpartijen. Hele merkwaardige patronen deden zich voor afgewisseld met wel 10 vliegtuigen die ons passeerden. Eén vliegtuig kwam erg dicht naast zij, ik denk niet meer dan 300 meter op zelfde hoogte, en maakte een scherpe afkerige bocht om vervolgens op grote afstand parallel van ons zijn weg te vervolgen. Dat heb ik nog niet eerder meegemaakt en ik was daarom erg verrast. De wolkenpartijen zijn gefotografeerd boven de Adriatische zee en de Alpen. De eerste foto is zonsopgang tijdens de vlucht naar Corfu.
Zie ook Paleokastritsa (1), (2), (3), (4), (5), (6) en (7).

We wilden nog eens naar het noorden van het eiland, Sidari, om een boot te huren om langs de krijtrotsen te varen en te zwemmen. Helaas was de wind zo sterk dat alle boten aan de ketting moesten. Op de weg terug hebben we andere strandjes bezocht waaronder Agios Georgios, eigenlijk net zo mooi. De blauwe kleuren van zee en lucht zijn fascinerend.
Zie ook Paleokastritsa (1), (2), (3), (4), (5), (6) en (8).

Ingrid en ik pakten de Renegate om even een dagje naar Corfustad, Kerkyra te gaan. Door een harde wind was de temperatuur aangenaam blijven hangen op 29 graden. Maar na een paar uren was die al weer omhoog gegaan naar 36. En dat is best warm als je door de prachtige smalle steegjes loopt van de oude stad. Op de weg naar de stad stopten we onderweg bij een “olive workshop”, een winkel in artikelen gemaakt van olijvenhout.
Zie ook Paleokastritsa (1), (2), (3), (4), (5), (7) en (8).

Samen met Noud pakten we de “air chair” achter de speedboot aan. Met hoge snelheid werden we over de golven gesleept en bij stevige bochten tegen de rand geduwd. Bij terugkomst was er bij het zwembad weer een andere sport: tafeltennis.
Zie ook Paleokastritsa (1), (2), (3), (4), (6), (7) en (8).
 

Naast het hotel waren er faciliteiten om te wakeboarden en voor andere watersporten. Sam heeft daar ervaring mee alleen waren de golven dit keer vrij hoog vanwege een stevige wind. Toch maar proberen. Ook gingen we met elkaar springen en duiken vanaf de rotsen aan de zuidelijke kant van het hotel.
Zie ook Paleokastritsa (1), (2), (3), (5), (6), (7) en (8).
 

Met de huurauto (een Jeep Renegate, 1.6 diesel) waren de bergroutes over het eiland geen probleem. Soms waren de hellingen zo steil en de haarspeldbochten zo krap dat de auto echt in de eerste versnelling moest om te klimmen. Je komt dan door de kleinste bergdorpen waar soms maar één rijbaan beschikbaar is en het verkeer om beurten mag passeren met behulp van een verkeerslicht. Op de strandjes speurde Ingrid naar seaglass.
Zie ook Paleokastritsa (1), (2), (4), (5), (6), (7) en (8).

Op Corfu zijn vele restaurantjes en gelegenheden om te genieten van de Griekse salade met echte tomaten, uien en komkommer. En natuurlijk ontbreken de kalamatas niet bij het eten. Dat is echt genieten met elkaar. De kust is prachtig aan de westkant met overal mooie kleine strandje en baaitjes en met op de meeste onverwachte plekken een eetgelegenheid.
Zie ook Paleokastritsa (1), (3), (4), (5), (6), (7) en (8).

Onze zomervakantie was dit jaar naar Paleokastritsa op het eiland Corfu. We hadden hotel Akrotiri geboekt aan de westkant van het Griekse eiland. Het hotel is gelegen op een soort schiereiland-rots dat aan weerskanten wordt omringd door een baai. Aan de zuidelijke kant was het rotsachtig met een prachtige zwem- en duikgelegenheid en aan de noordelijke kant is een kiezelstrand met restaurantjes en watervertier. Na een vroege vlucht op 5 uur ‘s ochtends gingen we op de eerste dag meteen in de huurboot de zee op.
Zie ook Paleokastritsa (2), (3), (4), (5), (6), (7) en (8).

Onverwacht werd ik afgelopen dinsdag gevraagd voor een werkbezoek naar Kreta. Woensdagochtend zaten Ingrid en ik al heel vroeg in het vliegtuig naar Heraklion en begonnen de werkvoorbereidingen. Ingrid kon ondertussen genieten van de omgeving en uitstekend klimaat. Bij de conferentie hoorden diners en een cultuuruitstapje naar Knossos, een 4000 jaar oud paleis dat opgegraven is door Artur Evans. Op zaterdag en zondag konden we samen onze tijd invullen met varen, zwemmen en Grieks eten. Ondertussen zorgden opa en oma voor de tieners. Met enige vertraging landden we op maandagochtend 01.30u, in de taxi, slapen om 02.30u en om 07.00u weer op. Zo kan een kort verblijf verrassend leuk uitpakken.

Nog even een paar indrukken van Corfu, zie ook Corfu (1) en Corfu (2). Een prachtig eiland met Italiaanse trekjes qua kleur en flora. De prachtige stad Kerkyra doet is niet typisch Grieks en doet ons denken aan Jeruzalem en Tel Aviv. Het vliegveld van Kerkyra ligt pal aan zee en vliegtuigen kunnen bijna worden aangeraakt op de aanvliegroute. De zee is helder blauw en de tafereeltjes op het eiland erg leuk, zoals de oude dame in het plaatsje Episkepsi.

Nog een aantal indrukken van de vakantie op Corfu, met name van de natuur, zee en rotsen. Opvallend waren de dolfijnen die voorbij zwommen. Een aantal mensen waren de gelukkigen om net op dat moment een boot ter plekke te hebben. Desondanks keken de passagiers van de boot op de eerste foto net even de verkeerde kant op. Hoe mooi wil je het hebben?

In juli zijn we als gezin 3 weken naar Griekenland geweest op het eiland Corfu. Op de blog zal ik een aantal reportages laten zien. De vakantie was vooral ontspannen aan zee en voor de kinderen bij/in het zwembad. Daarnaast hebben we gevaren op zee met een redelijk vlotte boot, van rotsen gesprongen in zee, bezoek gebracht aan Kerkyra en verblijf van Sissi en nog veel meer. Het huisje was 50m van het strand en 30m van het zwembad. Het vervoermiddel was een Fiat Grand Punto; het reed maar niet het type auto waarvan je zegt: doet u hier maar een van. De pret lag vooral in lezen, zwemmen, lekker eten, varen, andere mensen ontmoeten en als gezin met elkaar optrekken.

Geen fotos maar wat berichtjes van allerlei aard. Afgelopen week was mijn eerste week op de nieuwe afdeling, enerzijds verkennend en anderzijds boeiend om weer met iets totaal anders aan de slag te gaan. Vrijdagavond hebben we Leen met zijn vrouw, Pedro met zijn vrouw en dochter ontvangen voor diner en gezellig bijgepraat. Gisteren is de hockey-competitie van Sam weer begonnen nu met een achttal talentjes in een team dat de eerste wedstrijd met 1-0 won. Daarna heb ik video nr 3 in elkaar geknutseld van de Griekenland vakantie. Vandaag zijn we naar Friesland geweest voor bezoek aan onze (schoon)ouders. En zo is het weekritme al weer aardig terug.

De derde week op vakantie (tweede in Kastro) was lekker eten, zwemmen, vissen, wandelen, lezen, schaken, genieten en samen dingen doen. Van de lijst van uitstapjes uit de Duitse Marco Polo Reiseführer hebben we slechts één ding gedaan: het kasteel in Kastro bezoeken, dat stond nog op de agenda van vorig jaar. Het boek was eigenlijk overbodig. Het kasteel met citadel (Chlemoutsi) uit 1220 werd gebouwd door Geoffrey I Villehardouin en was nog bijzonder goed in takt. Verder verraste de Griekse eigenaar ons met een reuzensouvlaki: 5kg vlees gespietst en heerlijk gegrilled. De ouzo en de verrukkelijke Kalamata olijven gingen vooraf, achteraf en tijdens de maaltijden heelijk door het mondje. De Franse familie verraste ons met een heerlijke maaltijd met gegrild lamsvlees en natuurlijk Bergerac en St. Emilion wijn (“dat Griekse spul is maar niks”) uit de locale Carrefour. De jongens vermaakten zich prima met vissen en krabbetjes vangen tussen de rotsen. De meiden probeerden alle nagellak kleuren (dat kan als je vader 4 fabrieken heeft over de hele wereld in veilige nagellak). Elke avond als er in de tuin werd gegeten en het donker werd, kwam een vos zich schichtig bij ons voegen om het lekkers te proeven wat hij op afstand al rook. Hij heeft aardig wat souvlaki en vis gehad, maar ook brood en chocolade.