Een andere kustplek is Pointe de Kastel Koz. We verwachtten een kasteel te zien op de rotsen, strategisch geplaatst om aanvallende troepen te kunnen weren. Op afstand bleken er geen echte restanten meer te zijn van het platform op de rots wat dateert uit 450 voor Christus. De plaats van Kastel Koz huisvestte een dorp van ongeveer 200 inwoners. De vindplaats wordt toegeschreven aan het einde van het Neolithicum of het begin van de Bronstijd. We wandelden op de helling van dit rotsplatform en zagen onderweg nog een geelgroene hagedis voorbij springen (zie later blog item).
 

De noordkust van de punt ten westen van Douarnenez is bijzonder rotsachtig en hoog ten opzichte van de waterlijn. We maakten een aantal bezoekjes aan deze kust om de rotsen te beklimmen en van het uitzicht te genieten. Met Noud en Sanne maakte ik een uitstapje bij de plek Pointe de Penharn. Hier zagen we vele vogels en een prachtige hagedis (zie later blog item).
Met Ingrid’s vader zocht ik de plek met hele steile rotswanden. De dieptes zijn zo groot dat we ons maar neerlegden op de grond om naar beneden te kijken. Eén misstap of uitglijder betekent einde oefening en dat is bijzonder ongewenst natuurlijk. Dit uitstapje hadden we ook al eens gedaan in 2015. We waren wel benieuwd welke kustplek het nu eigenlijk was. Het bleek Brézellec te zijn.

 

Het gehucht waar ons vakantiehuis in Frankrijk staat heet Brigneoc. Aan het einde van de straat naar de zee staat het huis en vandaar uit kun je een rondje omloop doen van 1,8km die je langs door duingebied, langs rotsen en langs de oceaan leiden. Overal waar je loopt zie je ver over het water of over het landschap met strand en typische Bretonse witte huizen. Midden op de omloop staan twee oude kannonnen die werden gebruikt tussen 1633 en 1871. We boften enorm met het prachtige weer met heerlijke ochtend- en avondzon. Met zulk licht konden we even wat familie-foto’s maken.
 

De kustroute van Frankrijk is voor elke wandelaar toegankelijk. Dit komt door een wet die Napoleon ooit uitvaardigde dat voorschrijft. Een rijke oliebaron kocht eens een huis aan de Franse kust en liet zijn grond omheinen tot aan de waterlijn. Omdat wandelaars niet meer konden oversteken werd een rechtzaak aangespannen. De rijke baron verloor de zaak en moest zijn grond open stellen. Vandaag liepen we 6,5km over zo’n kustroute. In Bretagne is dit een must-do want de begroeiing is zo prachtig terwijl je de oceaangolven op de rotsen hoort beuken. Samen met Ingrid en haar vader liepen we het kustpad terug naar het vakantie-adres nadat Noud ons had gedropt bij een punt waar oceaan en weg samenkomen.



 

Het woord rotswandeling bestaat eigenlijk niet maar toch ging onze wandelroute over de rotsen en grote keien. Het was één van de eerste dingen die we deden toen we voor het eerst hier in Esquibien waren, toen de kinderen nog heel klein waren. Rotswandelen is een beetje sentiment en leuk om te doen. Voor het huis ligt een grote punt dat omringd is door een rotspartij en grote keien. Het is een kleine kilometer in lengte en je bent een klein uurtje bezig. De spieren worden even gerekt maar zolang je niet op gladde stukken springt is het goed te doen.
 

Bij aankomst in Esquibien hebben we eerst boodschappen gedaan, de baggage uitgeladen, even wat gegeten en gedronken, hondjes uitgelaten en in mijn geval even een dutje gedaan. Vannacht waren we om 3:00 uur vertrokken en om 15:00 uur aangekomen. Het was een lange rit maar de mooie bestemming maakt alles goed. Er staan prachtige bloemen in de tuin, we hebben oceaan-zicht, een perfecte plek om lekker te genieten; en een heerlijke omgeving om weer te fotograferen.
 

Pasen is het feest van de opstanding van Jezus. Dit is niet alleen een historische gebeurtenis maar een verandering die grote betekenis heeft voor ons mensen. Jezus overwon de dood. Hij werd gemarteld en gekruisigd om in onze plaats te gaan staan. De opstanding geeft uitzicht over de dood, namelijk eeuwig leven met Hem. De gebeurtenis gaf veel beroering onder Zijn volgelingen, kijk maar eens in Lucas 24. Er was zelfs een hevige aardbeving toen Jezus opstond uit de dood. Indrukwekkend!
Vandaag kregen we een Paasgroet van Annelot en Salomo vanuit Guatemala. Zij vierden Pasen met de locale mensen aldaar. We groetten elkaar via Whatsapp en wensten elkaar een fijne Pasen.
 

We hadden onze ouders uitgenodigd om samen te eten in bistro Aragosta in Leeuwarden. We lieten ons verrassen met een 4-gangen menu. De bediening en het eten waren voortreffelijk. De onderlinge gesprekken waren ontzettend fijn. We praatten over familie historie, over de opstanding van Jezus en de gevolgen daarvan voor ons, over vakanties en alles wat ons bindt. Iedereen genoot en sloten we een mooie avond uit af.
 

Het uitgestelde bezoek van de familie vond vandaag plaats. Sam had een oude motor gekocht en zou die opknappen met zijn oom, mijn zwager. Terwijl de heren klusten aan de 1000cc Suzuki, ging ik met Ingrid, mijn moeder en zus door de bollenstreek. De jongste dames maakten daarna een wandeling over het strand naar Wassenaar waar mijn moeder en ik hen weer ophaalden. Thuis aangekomen lunchten we met elkaar en genoten we van het mooie weer in de tuin. Helaas was er voor de motor geen goed nieuws: er was teveel om te herstellen. De dag was erg gezellig en enorm geslaagd. Tot de volgende keer maar weer.

Zes jaar geleden leverde mijn vader, na een ziekbed, zijn aardse koffertje in. Hij was een charismatisch man en goede vader voor ons. Ondanks de ernst van de leukemie heeft hij nog enige tijd bij ons kunnen zijn. Nu verblijft hij bij Zijn Hemelse Vader. Het is een vast gegeven voor ieder mens dat ons fysieke bestaan op een bepaald moment ten einde komt. Bij de een is dat helaas heel jong en bij anderen op hogere leeftijd. Voor de nabestaanden is er altijd verlies te dragen wat kan worden verzacht als je weet welke hoop er bij God is. Tijdens het rouwen is dat voor mij en de familie steeds opnieuw een houvast. Ons afscheid van hem was geen vaarwel maar een tot-ziens. Wat een dag zal dat zijn als Jezus straks terugkomt! Wat een ontmoeting met Hem en met hen die ons voorgingen. Het is niet te bevatten maar het vertrouwen in deze uitkomst maakt het leven zinvol. Toen Jezus stierf en korte tijd daarna opstond uit de dood, waren er opmerkelijke gebeurtenissen die het besef van Zijn grootheid alleen maar doen groeien; ik schreef hierover in: 21.04.2019 – Hij Leeft!. Zelf ban ik dankbaar dat mij dit besef en geloof is bijgebracht. Mijn vader, grootvader van mijn kinderen, is niet meer onder ons en vandaag staan we daar even bij stil en denken we met dankbaarheid terug over zijn leven en wat hij voor ons heeft betekend. Tegelijkertijd geeft dit moment ook aan dat we zelf kwetsbaar zijn maar in goede handen van onze Schepper en Hemelse Vader zijn. (Onderstaande foto werd genomen in 2012.)

De klap op zijn gebit en het herstel van de ingreep heeft Sam toch aardig te pakken gehad vandaag. Maar vanavond was hij weer fit genoeg om samen gezellig een klein rondje bollenstreek te fietsen. We legden ruim 15km af in een lekker hoog tempo. Dat is op zich niet zo moeilijk met deze zware elektrische fietsen (van FatDaddy). We wisselden zo nu en dan even van paard. De lucht was helder, de avondzon scheen heerlijk in ons gezicht en het wind voor of tegen maakte met deze paarden niet uit. Sam was weer bijgekomen en de buitenlucht deed ons goed.

 

Gisteravond, na de hockeytraining, belde Sam me. Ik dacht: gezellig. Hij had een rustige stem maar al snel kwam de reden waarom hij belde. HIj had een stuk van zijn voorste tand af. Een hockeybal raakte hem hard in het gezicht. Door het dragen van een goed bitje is erger voorkomen. Vanmorgen kon hij meteen bij de tandarts terecht. Ingrid ging even mee en samen reden ze er in de Volvo naar toe. Er werden foto’s gemaakt. het spalkje achter de tanden werd opnieuw gesteld en de tand is weer bijgewerkt. Gelukkig bleek er op de foto’s geen verdere schade te zijn. “Samen uit, samen thuis” ging maar net goed want tijdens het laatste stukje begon Sam zich onwel te voelen. Hoe het kon is niet bekend maar hij heeft de auto nog wel op het pad gezet, wel schuin in het gras. Hij kon het zich niet meer herinneren. Ingrid kon de auto nog uit zetten, op 30 cm van het huis. Eind goed, al goed.

De hockey is weer begonnen met de lente-competitie. Eerst speelden de Dames 1 tegen Abcoude en maakte ik foto’s van en voor het team. Daarna speelden de Heren 1 waar ook Sam in speelt. Samen met een collega was ik scheidsrechter op deze thuiswedstrijd tegen het eerste team uit Nieuwegein. De teams waren aan elkaar gewaagd en het werd een bijzonder spannende wedstrijd, ook wel lastig om te fluiten. In het vierde kwart werd de sfeer al wat harder en eindigde de wedstrijd zonder kaarten in 3-3. Op de foto na de shake-hands staan Sam en ik er samen op als hij een scoop heeft genomen (met de bal op de hoogte van de lantaarnpaal). Ook Ingrid kwam kijken en op de grote foto staan we er met zijn drieën op.


 

Het rondje Friesland ging door het noord-oostelijk gedeelte naar mijn zussen, zwagers en mijn moeder. Het was aangename winterse dag met volop zon. Zo kon ik even bijpraten met de familie en tussendoor even een toeschouwer zijn bij de Friesche Boys waar mijn neef de linksmidden positie prima uitvoerde. Hij was met zowel verdedigen als aanvallen van de partij en wist regelmatig de tegenstander op het verkeerde been te zetten. Het is al weer lang geleden dat ik de grasmat van zo dichtbij heb gezien. Ik lette ook op de scheidsrechter want morgen fluit ik namelijk de hockeywedstrijd van het eerste team met Sam. En tsjonge wat is voetbal fysiek. Het sportieve intermezzo was ontzettend leuk want voor balsporten (behalve handbal) ben ik altijd wel te porren, zeker als er familie speelt. Het bezoek bij mijn zussen en zwagers en moeder was onverwacht en daarom ook erg fijn.

We kregen bericht van Annelot dat ze vanuit Mexico naar Guatemala is gereisd met een Duitse vriend van YWAM en zijn zuster die overgevlogen is uit Duitsland. Hij heeft een schoolbus gekocht om straks mee te gaan reizen. Het worden avontuurlijke maanden en ik vraag me af of Annelot voor de kerst nog thuis komt. In ieder geval is er avontuur en contact.