Op de hogere stuntpistes maakte Sam reuzensprongen. De eerste keer dat Sam deze sprong maakte keek ik naar de verkeerde bult en zag Sam voor de sprong en na de sprong, maar niet tijdens de sprong. Bij de volgende sprongen richtte ik op de juiste plek en maakte met de stand 10 fps een aantal mooie opnames. De eerste 4 foto’s zijn van de 2de sprong. De volgende 6 foto’s zijn van de 3de sprong. De prachtige momenten liggen zo mooi vast. De laatste (grote) foto is van de 4de sprong. Genieten dus!

Met de camera in de tas vertrokken we opnieuw naar de stuntpistes. We wilden foto’s maken van Sam’s sprongen en later van mijn “carven”. Op de stuntpiste aangekomen stopte ik de camera onder mijn jas en koos positie waar Sam een jump zou gaan maken. Op vier verschillende plekken hebben dit ritueel (piste af, lift in) zo’n vier keer herhaald om de beste resultaten te krijgen. Wat een groot plezier was dat.

 

Les Trois Vallées is het grootste skigebied in de wereld. Waar moet je beginnen? We moesten het zelf ontdekken en binnen een week hebben we zoveel mooie pistes gezien en genoten van de afdalingen. Nou, niet allemaal vanwege te steile afdalingen. Sam neemt elke piste zonder moeite en dat hoor ik door enthousiaste lange jiiieeeeuuuw’s. Zelfs bij die ene rode piste die mij zwart voor de ogen werd. Dat was geen piste maar een vrije val, dacht ik. Na alle zenuwen onder controle te hebben gekregen slalomde ik de 800m “zwart” veilig naar beneden. In de afgelopen dagen had ik al een aantal sporters liggend op een brancard afgevoerd zien worden. Dat zou niet mijn bestemming worden en dan liever langzaam dan liggend. De mooie uitzichten waren adembenemend en de gezellige tijd samen was fantastisch. Op de laatste twee foto’s hieronder konden we op een afstand van 60km de Mont Blanc zien. Het was genieten samen.

 

 

In september vorig jaar boekten Sam en ik opnieuw een wintersport vakantie. We wilden wel iets anders proberen en daarom werd de bestemming Les Trois Vallées in Frankrijk. We hadden een appartement in Résidence MMV in Les Menuires. De autorit van afgelopen donderdag verliep wat moeizaam door de Ardennen en Noord-Frankrijk vanwege de verse sneeuw. Onderweg zagen we veel auto’s die in de berm waren beland. Gelukkig werd het weer na Metz beter en kwamen we veilig aan in Les Menuires. Het hotel heeft lockers voor de ski- en board materialen. Vanuit de lockerruimte konden we zo naar buiten lopen en op de smalle piste naar de lift glijden. ‘s Middags op de terugweg pakten we het bovenste stuk van de smalle piste en sjeesden we zo het hotel binnen, ideaal.


 


 

Na alle voorbereidingen konden we vandaag Annelot verhuizen naar Enschede. Noud was ook van de partij evenals opa en oma uit Friesland. Thuis laadden we de gehuurde verhuisbus tot op de laatste vierkante centimeter. Onderweg dronken we thuisgezette koffie en reden we gezellig naar het oosten. We haalden eerste alle spullen uit de bus. Oma had broodjes gemaakt en zo lunchten we samen en gingen vervolgens naar Almelo om de door Annelot op marktplaats gekochte kledingkast op te halen. Daarna volgde het installatie werk. Opa had ondertussen de wasmachine en het fornuis aangesloten. Ingrid en oma hadden alles woonklaar gemaakt voor etenswaar, servies en bestek. Aan het einde van de dag stond het meeste op zijn plaats en is alles klaar voor de nieuwe werkweek. Borre kon ook weer mee naar huis.

Gisteren en vandaag waren we bij Annelot in Enschede om de laatste klus te klaren voordat we haar gaan verhuizen. Borre, de waakhond, was ook mee logeren. Hij was voor het eerst in Enschede en liep bij aankomst voor ons uit maar stopte precies bij Annelot haar voordeur, goed neusje? De vloeren moesten er in en dat is gelukt. Toen de leverancier even na het middaguur de materialen leverde, konden we meteen aan de slag met het tapijt in de woonkamer en slaapkamer. Vanmorgen moesten er nog een paar kleine hoekjes worden afgewerkt en daarna kwam het vinyl er aan te pas. Het was letterlijk passen en knippen want met snijden vlieg je gauw uit de bocht. Tot slot nog lijmen op de cruciale plaatsen en het appartement is klaar voor de inboedel. Het waren intensieve dagen met veel voldoening. We dineerden en overnachten in het Van der Valk hotel in Hengelo wat ons bijzonder goed is bevallen.

De voorbereidingen voor het decoreren van Annelot’s appartement in Enschede is behoorlijk onderweg. Eerder deze week kwamen vrienden om haar te helpen met schilderen. Vandaag kwamen Ingrid en ik een handje helpen. Ingrid had overgordijnen op maat gemaakt en die gingen we ophangen. We hadden de grote lamp, inrichtingmateriaal en een oud ladenkastje meegenomen. In Enschede kocht Annelot een nieuwe keukenlamp en een nieuwe douchekop. Het keukenraam werd belegd met glas-in-lood plakplastic om inkijk te voorkomen. Nu rest nog wat lampen en het tapijt. Ze is goed om weg om er te gaan wonen wanneer het schooljaar weer begint. Op de terugweg aten we gezellig samen in Deventer.

De eerste kerstdag vierden we thuis met heerlijk eten en samen film kijken. Op tweede kerstdag reden we naar Friesland om mt familie kerst te vieren. Eerst bezochten we mijn moeder met Annelot en veel gezelligheid. ‘s Middags gingen we naar Ingrid’s ouders waar de andere kinderen zich bij ons voegden en ook de broer van Ingrid met gezin kwamen. We aten met elkaar en genoten van de lekkernijen die iedereen had voorbereid.
 


 

Kerstavond vierden we bij onze vrienden. Na heerlijke hapjes, drankjes, soep en lekkernijen vertrokken we voor de kerstnachtdienst bij Cross-Roads in Amstelveen. De kerkruimte was mooi versierd en we zongen mooie kerstliederen. De jongelui zetten zichzelf in het licht wat ook het thema was van de avond: licht brengen in deze wereld. Daarom is Jezus naar deze aarde gekomen. We zongen uit volle borst de essentie van de komt van Jezus zoals dat is beschreven in Joh. 3:16: “For God so loved the world, that he gave his only Son, that whoever believes in him should not perish but have eternal life“.

Nadat we terug naar huis waren gereden vanuit Enschede gingen we samen uit eten in Leiden, In Den Doofpot. Het exquise menu liet duidelijk de signaturen van de chef zien: Tonijn (avocado, mierikswortel), Eendenlever (biet, peer), Kabeljauw (rendang, schorseneer), Fazant (rode kool, truffel) en Banaan of Kaas. Alle gerechten waren bijzonder mooi opgemaakt en de topper was de combinatie van rode biet en eendenlever. Zo vierden we Ingrid’s verjaardag en het begin van mijn pensioen.
 

Gisteren ontving Annelot de sleutel van haar nieuwe appartement. Vandaag reden Ingrid en ik naar Enschede om met Annelot een inventarisatie te maken van de eerste benodigdheden en maatvoeringen. Eerst bezochten we Annelot op haar school waar leerlingen ons verwelkomden met bloemen. We mochten met haar klas mee lunchen van de gerechtjes die de leerlingen uit Syrië, Afghanistan en Somalië hadden meegenomen; de moeders hadden lekker eten voorbereid. In het appartement maakten we eerst schoon en installeerden we de enkele spullen die we hadden meegenomen. Na het opmeten van de ruimtes, bestelde Annelot de vloerbedekking en het vinyl. Binnenkort gaan we terug voor het leggen er van.

We vieren vandaag Ingrid’s verjaardag. We maken er een leuk feestje van met onze ouders die op bezoek komen. Met de kinderen vierden we het afgelopen weekend. En vrienden kwamen al eerder haar verjaardag vieren.

We vierden op een wat ongebruikelijk moment Sinterklaas, Ingrid’s verjaardag en Kerst met eigen gezin. We hadden allerlei leuke pakjes voor elkaar gekocht en Annelot regisseerde spelregels om de pakjes uit te pakken, weg te geven, te ruilen of af te pakken. Ook waren er opdrachten en een enkele tranentrekkende surprise. Na het pakjesdelen gingen we met elkaar aan de steengrill. Kortom, het was een gezellige familiemiddag.

Het rondje polder is bij ons vandaan precies 5km, goed voor een uurtje wandelen. Noud ging met ons mee. De camera had ik ook mee vanwege het mooie weer. Onderweg werden we verrast door een mooie buizerd en verschillende weide- en watervogels. We kletsten gezellig met elkaar, als ik tenminste het tempo bij kon houden wat niet altijd lukte vanwege het fotograferen. Na de wandeling zouden we met gezin pakjesmiddag vieren dus bleef het tempo hoog.

 

Door omstandigheden hebben we vandaag Annelot verhuisd uit Münster. Haar nieuwe bestemming in Enschede is nog niet bekend en dus is haar interieur tijdelijk bij ons opgeslagen. Ik had last minute bij Autohopper een grote Renault G20 gehuurd en vanochtend om 8:00 uur reed ik met Ingrid en Annelot de ruim 250km naar Münster. Na 4 uren inpakken en inladen was de auto tjokvol en konden we de terugreis beginnen. De hulp van Annelot’s kamergenoten was geweldig. Ze hielpen met het sjouwen van de spullen uit het appartement, 3 trappen naar beneden en dan nog naar de auto. Voor de Duitse fietsers en voetgangers had ik twee mooie rood-witte pionnen geplaatst om zo de foutgeparkeerde auto te markeren. Het hielp want alle voorbijgangers waren begripvol in tegenstelling tot de vorige keer toen we met autopech gebruik moesten maken van het fietspad. Op de terugweg dropten we Annelot’s fiets in Enschede en vervolgden we onze reis in plensregen naar huis. Thuis aangekomen laadden we de auto in zeer korte tijd uit door de hulp van Noud en Sanne. Het was 21:30 uur en de auto kon ongeschonden terug naar de verhuurder. Het is hier nu gezellig druk in en rondom het huis, wel leuk zo vlak voor de kerst.