Vandaag is de dag van de wereldgezondheid: World Heath Day 2020 uitgeroepen door de WHO. Op vele plekken in de wereld worden de mensen bedankt die in de zorg werken voor de gezondheid van anderen. Nu het Corona-virus hard toeslaat wordt er van artsen, verpleegkundigen en zorgmedewerkers een enorme inspanning gevraagd voor een lange tijd. Vanwege het hoge besmettingsrisico wordt er bijzondere aandacht gegeven aan hun doorzettingsvermogen en tonen we allen respect voor hun inzet. Ook via mijn blog wil ik hen bedanken; dit is niet anoniem omdat ik sowieso 5 mensen persoonlijk ken in eigen kring die of op de IC, op in verloskunde, of in andere zorggebieden kennis, behandelingen, hulp en bijstand bieden. In deze bijzondere tijd is ook bezinning op maakbaarheid nodig. Daarom bid ik iedereen gezondheid en kracht toe in afhankelijkheid van God. De woorden van een goed verwoord gebed komen van de katholieke kerk uit Singapore en zijn iets aangepast weergegeven.
 

Om beweging te houden en de drukte van de zondag te ontwijken wandelden we vanmiddag met gepaste afstand van elkaar een rondje door de AWD. Het is een voor ons bekend rondje met een lengte van 5,7km. Onderweg was het gezellig kletsen en genoten we van de stralende zon. Het was nog warm ook.



 

Na 3 weken thuiswerken (vanwege het corona-besmettingsgevaar) had ik vanmiddag vrij genomen voor een beeldschermvrij moment. Nadat de wolken waren weggetrokken wandelden Ingrid en ik een rondje polderdijk van ruim 7km. De zon scheen prachtig, de wind was fris en het verkeer op de wegen buiten de polder leek erg druk. Bij thuiskomst gingen we met de jongens en hun vriendinnen gezellig gourmetten. Een geslaagde middag. Helaas zijn er nog geen berichten wanneer Annelot vanuit Guatemala terug kan naar huis. We bidden er elke dag voor en verwachten dat God hierin voorziet.



 

Het is vier jaar geleden dat “heit” ons ontviel. Steeds meer schuiven de meest recente jaren van zijn ziekte naar de achtergrond en maken plaats voor mooie herinneringen van de tijd daar voor. Met het zelf ouder worden spiegel je je eigen vaderschap naar hoe hij was. En dat geeft een beeld van een actieve vader die altijd plezier haalde uit het contact met zijn kinderen, en vooral ook in onze tienerjaren. De dingen die we samen deden springen er nu uit. Dankbaar ben ik voor die goede zorg en beleving maar zeker net zo blij met de kracht die onze Hemelse Vader geeft door tijden van verdriet en rouw. Dat is wat God geeft door alle tijden heen zoals in het bijbelboek Jeremia 31:13 staat: “Dan verheugt zich het meisje in de reidans, jongelingen en grijsaards tezamen. Ik verander hun rouw in vreugde. Ik troost en verblijd hen na hun smart.“.

Op dit moment is Nederland in onrust. En eigenlijk mondiaal is er ongerustheid over de gevolgen van het uitbreken van het Corona virus. Stichting Opwekking riep vandaag op om 13:00 uur vanmiddag gezamenlijk het nummer “Jezus is Overwinnaar” te zingen in zoveel mogelijk huizen in Nederland met daarna te bidden voor opwekking in Nederland en daarna voor bevrijding en herstel van Corona virus. Na de wandeling in de duinen waren we op tijd thuis en samen met Sam zongen we het lied en baden tegelijkertijd met vele Nederlanders. Het eerste veld met met gele bloemen laat de overwinningskleur al weer zien.
Zojuist kregen we bevestiging dat Annelot eerder thuis komt vanuit Guatemala 🇬🇹.

Het Corona virus, ofwel COVID-19, is onze wereld binnengeslopen. Het voelt anders nu iedereen alert is en we met elkaar een zelfde gemeenschappelijke verantwoordelijkheid hebben om het virus niet te verspreiden. Dit had mijns inziens al veel eerder ingezet moeten worden. Annelot zit in Guatemala en zou 25ste naar huis vliegen. Vanmiddag appten we om te kijken of ze in de komende dagen al terug kan vliegen nu er een dreiging is om alle vliegverkeer naar Europa ook stop te zetten.
Toch is ons motto om kalm te blijven. Deze generatie heeft eigenlijk nog nooit een terugslag ervaren die nationale en internationale reikwijdte heeft. Vorige generaties wel en zij getuigen er van dat in alle omstandigheden God trouw is en bij ons is. In Psalm 121 staat dat God onze bewaarder is. Dat is de reden dat we onze hulp van Hem verwachten.
 

Jawel, wij houden allerlei data bij om te vieren en zo ook vandaag. Het is 37 jaar geleden dat we elkaar ontmoetten. De jaren verkering hebben een goede brug geslagen naar een mooi huwelijk en een fijn gezin met inmiddels grote kinderen. We zijn bijzonder gezegend met elkaar en met gezin, familie, vriendinnen van de jongens en de vrienden om ons heen.
 

Kort na thuiskomst speelde Sam alweer een hockeywedstrijd. Het telefoontje kwam om kwart over drie: “Sam heeft een stick tegen zijn hoofd gehad en is even dizzy geweest. De ambulance is onderweg”. Snel in de auto naar het clubhuis toe en daar zat Sam: helemaal verdwaasd en stilletjes voor zich uitkijkend. Al gauw kwam het ambulance personeel dat hem onderzocht op reactie, aanspraak, bloed, hartslag en eventuele afwijkingen in gedrag die zouden kunnen duiden op hersenletsel. Sam was namelijk in botsing gekomen met een tegenspeler waarbij zijn hoofd eerst hard tegen de schouder van de speler kwam en vervolgens hard op de grond. Toen is hij even “buiten westen” geweest. Na onderzoekjes bleek verder onderzoek nodig in het ziekenhuis en zaten we even later, samen met zijn vriendin, in het LUMC. Daar was zijn reactie goed genoeg om hem weer te ontslaan en kregen we instructies voor de komende week.

Rond één uur vanmiddag kwam Sam terug uit Zwitserland na een week snowboarden met zijn vriend in Laax. Het weer was uitstekend; op die ene dag na met die flinke storm. De mannen hebben de reis veilig afgelegd en ook het snowboarden verliep dit jaar zonder kleerscheuren. Fijn dat ze weer gezond terug zijn.

 

Voor het weekend stond gepland om mijn moeder te bezoeken en Sam zou weer thuis komen. Aanvankelijk dachten we dat hij laat op de zondag zou arriveren maar dat bleek heel vroeg in de middag te worden. De rit naar Friesland konden daardoor op alle gemak op zaterdag doen. Wel zo fijn om dan de tijd te hebben. Het was heel gezellig om elkaar weer te zien en samen te eten. Als je het fijn hebt dan vliegt de tijd en zo reden we door Noord-Holland met de Mini (want de Volvo was in Zwitserland) langs de molen met een heerlijk zonnetje in de auto.

De weg naar Clervaux verliep over de nationale route E421. Vanaf Marbourg is het nog een paar kilometer voordat je het witte kasteel en de centrale kerk in Clervaux ziet. We wilden beide bezoeken maar helaas was het witte slot gesloten voor bezoekers. Gelukkig was de kerk wel open en zagen we prachtige mozaiken en ook hier glas-in-lood. Na het stadje bezocht te hebben zetten we onze terugreis voort. Eerst nog even tanken in Luxemburg waar de literprijs Euro95 €0,50 goedkoper is dan in Nederland. Dankzij de navigatie ging de route over kleine landweggetjes via Trois-Ponts waar we in 2002 met familie een weekendhuis huurden om het 40-jarig huwelijk van mijn ouders te vieren. Bij het noemen van de plaatsnaam veert de familie altijd overeind omdat de herinnering zo leuk was. Zo ook nu toen we via tekstberichtjes elkaar op de hoogte hielden van het passeren van Trois-Ponts en er een oude video van het verblijf destijds werd gedeeld. De dag werd afgesloten met een bezoek aan de bakker van Trois-Ponts voor een pizza brood en wat andere lekkernijen.




 

Vanmorgen vroeg feliciteerden we Sam met zijn 21ste verjaardag. Hij zit in Zwitserland om met zijn vriend en zijn familie te snowboarden in de omgeving van Laax. Van te voren kreeg hij alvast van Noud en Sanne zijn verjaardagskado. Die van ons was aan Lucas meegegeven voor een serie verrassingskados op de dag zelf. Sam, gefeliciteerd. Volwassen worden in Zwitserland is niet aan iedereen gegeven.

Onverwacht leuk was het om mijn zus en zwager te ontvangen. Ze waren in de buurt op doorreis terwijl Ingrid bij Sam’s hockeywedstrijd keek en ikzelf elders hockeywedstrijd floot. We hadden hun oproep gemist maar konden gelukkig nog op tijd contact maken en met elkaar borrelen en eten.

Sam kwam vanmiddag op bezoek op mijn werk. Natuurlijk gingen we even naar het terras van het nieuwe gebouw op de 27ste etage. Zo werd het bezoek hoog ontvangen en was het bijzonder gezellig om met elkaar bij te praten. Sam had namelijk zijn eerste toelatingsgesprek voor de politie-opleiding vlak bij mijn werkplek in Rijswijk. Sam is nu door de eerste ronde. Samen liepen we nog naar mijn kantoor en hadden we gelegenheid om wat te drinken.

De tweede kerstdag was voor familie. Samen met mijn moeder en schoonouders vierden we kerst samen aan tafel. Vooraf ontmoetten we mijn zus, zwager en neef bij mijn moeder samen met Sam, Noud en Sanne. Aan tafel genoten we van de heerlijke beef van slager Riemersma en van de lekkernijen bij de gourmet. Het was gezellig met elkaar en zeer prettig om samen te eten.