Voor het weekend stond gepland om mijn moeder te bezoeken en Sam zou weer thuis komen. Aanvankelijk dachten we dat hij laat op de zondag zou arriveren maar dat bleek heel vroeg in de middag te worden. De rit naar Friesland konden daardoor op alle gemak op zaterdag doen. Wel zo fijn om dan de tijd te hebben. Het was heel gezellig om elkaar weer te zien en samen te eten. Als je het fijn hebt dan vliegt de tijd en zo reden we door Noord-Holland met de Mini (want de Volvo was in Zwitserland) langs de molen met een heerlijk zonnetje in de auto.

De weg naar Clervaux verliep over de nationale route E421. Vanaf Marbourg is het nog een paar kilometer voordat je het witte kasteel en de centrale kerk in Clervaux ziet. We wilden beide bezoeken maar helaas was het witte slot gesloten voor bezoekers. Gelukkig was de kerk wel open en zagen we prachtige mozaiken en ook hier glas-in-lood. Na het stadje bezocht te hebben zetten we onze terugreis voort. Eerst nog even tanken in Luxemburg waar de literprijs Euro95 €0,50 goedkoper is dan in Nederland. Dankzij de navigatie ging de route over kleine landweggetjes via Trois-Ponts waar we in 2002 met familie een weekendhuis huurden om het 40-jarig huwelijk van mijn ouders te vieren. Bij het noemen van de plaatsnaam veert de familie altijd overeind omdat de herinnering zo leuk was. Zo ook nu toen we via tekstberichtjes elkaar op de hoogte hielden van het passeren van Trois-Ponts en er een oude video van het verblijf destijds werd gedeeld. De dag werd afgesloten met een bezoek aan de bakker van Trois-Ponts voor een pizza brood en wat andere lekkernijen.




 

Vanmorgen vroeg feliciteerden we Sam met zijn 21ste verjaardag. Hij zit in Zwitserland om met zijn vriend en zijn familie te snowboarden in de omgeving van Laax. Van te voren kreeg hij alvast van Noud en Sanne zijn verjaardagskado. Die van ons was aan Lucas meegegeven voor een serie verrassingskados op de dag zelf. Sam, gefeliciteerd. Volwassen worden in Zwitserland is niet aan iedereen gegeven.

Onverwacht leuk was het om mijn zus en zwager te ontvangen. Ze waren in de buurt op doorreis terwijl Ingrid bij Sam’s hockeywedstrijd keek en ikzelf elders hockeywedstrijd floot. We hadden hun oproep gemist maar konden gelukkig nog op tijd contact maken en met elkaar borrelen en eten.

Sam kwam vanmiddag op bezoek op mijn werk. Natuurlijk gingen we even naar het terras van het nieuwe gebouw op de 27ste etage. Zo werd het bezoek hoog ontvangen en was het bijzonder gezellig om met elkaar bij te praten. Sam had namelijk zijn eerste toelatingsgesprek voor de politie-opleiding vlak bij mijn werkplek in Rijswijk. Sam is nu door de eerste ronde. Samen liepen we nog naar mijn kantoor en hadden we gelegenheid om wat te drinken.

De tweede kerstdag was voor familie. Samen met mijn moeder en schoonouders vierden we kerst samen aan tafel. Vooraf ontmoetten we mijn zus, zwager en neef bij mijn moeder samen met Sam, Noud en Sanne. Aan tafel genoten we van de heerlijke beef van slager Riemersma en van de lekkernijen bij de gourmet. Het was gezellig met elkaar en zeer prettig om samen te eten.

Nu het jaar ten einde loopt en alle gedachten zich richten op wat het jaar gebracht heeft, zijn er veel redenen om dankbaar te zijn. Ten eerste, voelen we ons bijzonder rijk om als gezin de vrede van God in alle aspecten van het leven te ervaren. Dat overtreft alle ongenoegen en frustratie. Ten tweede zijn we dankbaar voor onze gezondheid, dat is niet een vanzelfsprekendheid. Ten derde prijzen we ons gelukkig met fijne familie en vrienden.
Eén van de grote tegenslagen was toch wel het verlies van functie door een totale overname van het topmanagement team. In eerste instantie was de teleurstelling en vernedering enorm maar langzaam heb ik geleerd me er bij neer te leggen en mogelijkheden van de verandering in te zien. En die zijn er, zij het niet zoals ik ze had verwacht. Dwars door alles heen heb ik (met ups en downs) de stok en staf van de Hemelse Vader mogen ervaren zoals dat in Psalm 23 staat. Mijn vader zei vaak: “ken je de Psalm of ken je de Herder?”. Gelukkig ken ik de Herder en Hij kent mij ook.

Vandaag kwam via Spotify een nieuwe bewerking van het liedje “God is goed” op de speakers van de auto. Het raakte me en is voor mij de afsluiting voor 2019:
“God, You’re so Good“.

Zondag waren we met Noud en Sanne in Friesland om de verjaardag van Ingrid’s moeder te vieren. Ook de twee viervoeters waren mee en wennen heel goed aan het autorijden. De middag sloten we af met gezellige gourmet.

Vanmiddag gingen we Annelot en haar reisgenote Isolde uitzwaaien op Schiphol. De meiden gaan ruim 3 maanden naar Zuid-Amerika. Hun reis zal gaan naar Argentinië, misschien naar Chili, dan naar Peru, Columbia en Costa Rica. Vanavond vliegen ze naar Madrid om vanavond later de vlucht te vervolgen naar Buonos Aires. Ook opa en oma waren van de partij en zo ook vriendinnen van Annelot. Na het inchecken en afgeven van de baggage namen we afscheid. De reis is bijzonder boeiend en geeft hun de mogelijkheid om juist nu een geweldige ervaring op te doen en te genieten van het bijzondere landschap en mensen in het Zuid-Amerikaanse continent: “Disfruta el viaje”.





 

Morgen vertrekt Annelot voor ruim drie maanden naar Zuid-Amerika. Vanavond kwam ze thuis logeren samen met een vriendin die straks haar appartement intrekt. Met z’n vijven gingen we uit eten en genoten we van elkaars gezelschap en het heerlijke eten. Noud kon er helaas niet bij zijn maar die is er morgen bij met zijn vriendin als we naar Schiphol gaan. De grote carpaccio viel bij zowel Annelot als Sam prima in de smaak.

 

De trouwdag van mijn ouders was vandaag precies 57 jaar geleden. Ze trouwden in koud vroeg winterweer met een dik pak sneeuw. Ze kregen drie kinderen waarvan ik de oudste ben. Uit familie albums heb ik prachtige fragmenten kunnen vinden waaronder onderstaande foto’s. Vanmiddag heb ik met mijn moeder gesproken die het goed maakt. Er zijn veel momenten met dankbare herinneringen waaronder de foto’s als kind en nog steeds ook het jubileumfeest toen ze 50 jaar getrouwd waren.
Zie 21.11.2012 – 50 jaar.

Alsof de tijd even stilstond voelde vandaag als een ouderwetse zaterdag waarin je aan het klussen bent. Na het opruimen van de schuurzolder en afvoeren van oude rommel naar het afvaldepot was het tijd om Sam’s kamer aan te pakken. Het nieuwe matras dat deze week aankwam had een ondermatras op maat nodig wat we samen opgelost hebben. Toen hebben we meteen maar even doorgeduwd en ook zijn bureau vernieuwd op basis van het ontwerp van Noud’s bureau. Met het blad van bijna 2,5m en nieuwe opbergruimtes kunnen de boeken weer worden uitgespit. Het was een echte klus-zaterdag.

Het is herfstvakantie voor de schoolgangers en daarom ook voor Annelot die gisteravond vanuit Amsterdam bij ons kwam eten en overnachten. Vandaag ontving ik een aantal foto’s van de vrolijke dames die een gezellige dag samen hadden. Het is altijd weer gezellig om het hele gezin compleet bij elkaar te hebben.

Vandaag brachten we Annelot naar Amsterdam, nadat ze bij ons het weekend had doorgebracht, en reden door naar Friesland om Ingrid’s ouders te bezoeken. Het werd een gezellige dag en op de terugweg belde mijn moeder dat ze terug thuis was van een vakantieweek in Tsjechië en Polen.
 

Twee jaar geleden hadden we de eer om te chauffeuren op de trouwdag van mijn nichtje in het noorden van Friesland. Nu zijn ze de gelukkige ouders van een prachtige zoon die vernoemd is naar mijn vader en haar vader, bijzonder mooi. Samen met Annelot gingen we op kraambezoek om het wonderschone nieuwe leven te bewonderen en de ouders te feliciteren. In alles kunnen we de Schepper dankbaar zijn zoals dat in Psalm 8:4-6 beschreven is (NBG 1951, Nije Fryske Bibeloersetting) want het is wonderlijk dat het nieuwe leven zo uniek is gevormd.