Sinds maart werk ik vanuit huis. Maar ik ben niet de enige. Ook de jongens gaan naar school maar dan online. Terwijl Sam in de examens zit, geeft Noud zijn presentatie over economie online voor de klas. Hij schrok even toen ik de foto maakte maar dit unieke moment moest even worden vastgelegd.
Nadat de jongens elkaar onder de tondeuse hadden behandeld en Ingrid het model weer had terug gebracht, werd vandaag ook de tondeuse op mijn lange haardos gezet. Sinds het sluiten van de kapperszaken vanwege de corona-maatregelen was mijn haar op weg naar het Simson-model. Ingrid stak daar een stokje voor. Alle mannen zijn nu weer in “shape”.
Na maanden van elkaar contactloosheid i.v.m. corona-gevaar, bezochten we voorzichtig onze ouders. Mijn moeder viert vandaag haar verjaardag en moederdag tegelijk. Na gezellige gesprekken en lekkernijen togen we naar Ingrid’s ouders om ook daar moederdag te vieren. Het was bovendien de eerste keer dat we met de max. 100 km/u maatregel naar Friesland reden, niet te doen en bovendien zinloos. Hoe dan ook, het heeft de pret van de dag niet gedrukt. Het was bijzonder fijn om elkaar weer echt te ontmoeten ondanks dat we fysiek contact (zelfs bij het feliciteren) nog even moeten uitstellen.
Onze dochter is vandaag jarig en viert haar 24ste verjaardag overzees, in Guatemala. Vanaf deze plek feliciteren we haar en wensen we haar de zegen en bescherming van onze Hemelse Vader toe. Waar je ook bent, wat je ook viert, Hij is er bij, ook vandaag. We hopen je gauw weer in Nederland te zien en de corona maatregelen de terugreis weer toestaan. Voor nu, geniet en vier het ter plekke.
Op Koningsdag werkten we lekker door aan de zitkuil. Vandaag begonnen we met het aanbrengen van de zitplankjes. Het hele binnenwerk is van KLP. Voordat we begonnen moesten we nog een buis plaatsen door de binnen- en buitenring waar straks een gasslang door heen moet voor de vuurtafel. Dat was even een stoffig klusje. Sam en ik zaagden eerst 80 plankjes waarvan de randjes vervolgens door Ingrid en Noud werd geschuurd voordat we ze monteerden. Rond 16uur waren we ver over de helft en besloten we dat het tijd werd een toost uit te brengen op deze feestelijke dag en daarmee de zitkuil officieel te openen.
Het binnenwerk van de zitkuil wordt ingericht met een onderstel voor de zitbank. Gisteren hebben Sam en ik korte palen op maat gemaakt en gepunt om ze vervolgens als onderstel in de grond te slaan en te verankeren aan de buitenring. Daarover heen kwamen de steunbalken. Vandaag kwam Noud helpen om de binnenring aan te brengen. Dat begon met het aanbrengen van de hoekplanken bij het trapje die Noud vastmaakte aan het houtwerk. Vervolgens werd begonnen met de binnenste damwand. Ingrid hielp me ‘s middags met het inslaan van de KLP planken van 85cm lang. Samen werken maakt het werk lichter en gaat ook veel sneller met uitlijnen en vastzetten.
Samen met Noud en Sanne wandelden we over de polderdijk met prachtig avondlicht. Onderweg waren er veel weide vogels en was het gezellig om samen op stap te zijn. De wandeling liep door een weiland met jonge koeien. Net toen we het grasland betraden was er een koe die Noud de stuipen op het lijf joeg. Noud was de laatste in de rij en toen hij de ene koe net was gepasseerd begon hij bokkesprongen te maken. Het leek even dat hij een kopstoot zou uitdelen maar het bleef bij een schrikactie.
Om 6:45uur vanmorgen werd er aangebeld: de chauffeur van de klinkers, “type Breda”, kwam de 8m2 afleveren. Zet ze maar in voortuin en zo geschiedde. Vroeg in de avond hebben Noud, Ingrid en ik de 10 kruiwagens naar achteren gebracht zodat ze binnen handbereik zijn als we straks in de zitkuil het harde tapijt kunnen leggen.
Door de corona-crisis zijn alle rijscholen op non-actief gezet maar daarmee ook de chauffeurs in opleiding. Een daarvan is Noud. Onder het motto dat we moeten blijven oefenen kozen we even een rustig plekje aar Noud zijn vaardigheden in de praktijk kon brengen. Geflankeerd door Sam en zijn vriendin (papa stond aan de zijkant toe te kijken), reed hij gedisciplineerd over de weg en hanteerde hij de verkeersregels op een correcte manier.
Vanmorgen vroeg werd het hardhout bezorgd waarmee we de wand voor de zitkuil kunnen maken. We monteerden de staande Azobé planken aan de achterkant van het opnieuw gebruikte trampoline frame. Vervolgens schroefden de planken vast met een RVS schroef en een verzinkte beugel. Het was wel even uitkijken met splinters want dit hout geeft niet echt mee. Samen ging het geweldig snel. Sam en ik hadden echt een ritme in het werk met gat in de grond voor de plank voorbereiden, gelijke hamerslag voor diepte en hoek, met laser uitmeten, voorboren en vastschroeven. Ingrid voerde de planken aan en zorgde voor voldoende drinken (en zonne-crème).
We waren voornemens om vandaag op de trampoline-plek een nieuwe zitkuil te gaan bouwen. Daar gaan wel een aantal weken beraadslagen en plannen aan vooraf. Door middel van een damwand schermen we de ronde kuil af. Het Azobe-hout kon nog niet worden geleverd en daarom is het vandaag voor Sam en mij bij inmeten en graafvoorbereidingswerk gebleven. Door het mooie zonnige weer bloeit alles geweldig en krijgen de bomen en planten mooie kleur. Ondertussen worden we opgeschrikt door de herrie van twee Apache helicopters die tot tweemaal toe een rondje vlogen. Aan het einde van de dag werden we via video-verbinding nog gebeld door Annelot vanuit Guatemala.
Vandaag is de dag van de wereldgezondheid: World Heath Day 2020 uitgeroepen door de WHO. Op vele plekken in de wereld worden de mensen bedankt die in de zorg werken voor de gezondheid van anderen. Nu het Corona-virus hard toeslaat wordt er van artsen, verpleegkundigen en zorgmedewerkers een enorme inspanning gevraagd voor een lange tijd. Vanwege het hoge besmettingsrisico wordt er bijzondere aandacht gegeven aan hun doorzettingsvermogen en tonen we allen respect voor hun inzet. Ook via mijn blog wil ik hen bedanken; dit is niet anoniem omdat ik sowieso 5 mensen persoonlijk ken in eigen kring die of op de IC, op in verloskunde, of in andere zorggebieden kennis, behandelingen, hulp en bijstand bieden. In deze bijzondere tijd is ook bezinning op maakbaarheid nodig. Daarom bid ik iedereen gezondheid en kracht toe in afhankelijkheid van God. De woorden van een goed verwoord gebed komen van de katholieke kerk uit Singapore en zijn iets aangepast weergegeven.
Om beweging te houden en de drukte van de zondag te ontwijken wandelden we vanmiddag met gepaste afstand van elkaar een rondje door de AWD. Het is een voor ons bekend rondje met een lengte van 5,7km. Onderweg was het gezellig kletsen en genoten we van de stralende zon. Het was nog warm ook.
Na 3 weken thuiswerken (vanwege het corona-besmettingsgevaar) had ik vanmiddag vrij genomen voor een beeldschermvrij moment. Nadat de wolken waren weggetrokken wandelden Ingrid en ik een rondje polderdijk van ruim 7km. De zon scheen prachtig, de wind was fris en het verkeer op de wegen buiten de polder leek erg druk. Bij thuiskomst gingen we met de jongens en hun vriendinnen gezellig gourmetten. Een geslaagde middag. Helaas zijn er nog geen berichten wanneer Annelot vanuit Guatemala terug kan naar huis. We bidden er elke dag voor en verwachten dat God hierin voorziet.
Het is vier jaar geleden dat “heit” ons ontviel. Steeds meer schuiven de meest recente jaren van zijn ziekte naar de achtergrond en maken plaats voor mooie herinneringen van de tijd daar voor. Met het zelf ouder worden spiegel je je eigen vaderschap naar hoe hij was. En dat geeft een beeld van een actieve vader die altijd plezier haalde uit het contact met zijn kinderen, en vooral ook in onze tienerjaren. De dingen die we samen deden springen er nu uit. Dankbaar ben ik voor die goede zorg en beleving maar zeker net zo blij met de kracht die onze Hemelse Vader geeft door tijden van verdriet en rouw. Dat is wat God geeft door alle tijden heen zoals in het bijbelboek Jeremia 31:13 staat: “Dan verheugt zich het meisje in de reidans, jongelingen en grijsaards tezamen. Ik verander hun rouw in vreugde. Ik troost en verblijd hen na hun smart.“.
