Op dit moment is Nederland in onrust. En eigenlijk mondiaal is er ongerustheid over de gevolgen van het uitbreken van het Corona virus. Stichting Opwekking riep vandaag op om 13:00 uur vanmiddag gezamenlijk het nummer “Jezus is Overwinnaar” te zingen in zoveel mogelijk huizen in Nederland met daarna te bidden voor opwekking in Nederland en daarna voor bevrijding en herstel van Corona virus. Na de wandeling in de duinen waren we op tijd thuis en samen met Sam zongen we het lied en baden tegelijkertijd met vele Nederlanders. Het eerste veld met met gele bloemen laat de overwinningskleur al weer zien.
Zojuist kregen we bevestiging dat Annelot eerder thuis komt vanuit Guatemala 🇬🇹.

Het Corona virus, ofwel COVID-19, is onze wereld binnengeslopen. Het voelt anders nu iedereen alert is en we met elkaar een zelfde gemeenschappelijke verantwoordelijkheid hebben om het virus niet te verspreiden. Dit had mijns inziens al veel eerder ingezet moeten worden. Annelot zit in Guatemala en zou 25ste naar huis vliegen. Vanmiddag appten we om te kijken of ze in de komende dagen al terug kan vliegen nu er een dreiging is om alle vliegverkeer naar Europa ook stop te zetten.
Toch is ons motto om kalm te blijven. Deze generatie heeft eigenlijk nog nooit een terugslag ervaren die nationale en internationale reikwijdte heeft. Vorige generaties wel en zij getuigen er van dat in alle omstandigheden God trouw is en bij ons is. In Psalm 121 staat dat God onze bewaarder is. Dat is de reden dat we onze hulp van Hem verwachten.
 

Jawel, wij houden allerlei data bij om te vieren en zo ook vandaag. Het is 37 jaar geleden dat we elkaar ontmoetten. De jaren verkering hebben een goede brug geslagen naar een mooi huwelijk en een fijn gezin met inmiddels grote kinderen. We zijn bijzonder gezegend met elkaar en met gezin, familie, vriendinnen van de jongens en de vrienden om ons heen.
 

Kort na thuiskomst speelde Sam alweer een hockeywedstrijd. Het telefoontje kwam om kwart over drie: “Sam heeft een stick tegen zijn hoofd gehad en is even dizzy geweest. De ambulance is onderweg”. Snel in de auto naar het clubhuis toe en daar zat Sam: helemaal verdwaasd en stilletjes voor zich uitkijkend. Al gauw kwam het ambulance personeel dat hem onderzocht op reactie, aanspraak, bloed, hartslag en eventuele afwijkingen in gedrag die zouden kunnen duiden op hersenletsel. Sam was namelijk in botsing gekomen met een tegenspeler waarbij zijn hoofd eerst hard tegen de schouder van de speler kwam en vervolgens hard op de grond. Toen is hij even “buiten westen” geweest. Na onderzoekjes bleek verder onderzoek nodig in het ziekenhuis en zaten we even later, samen met zijn vriendin, in het LUMC. Daar was zijn reactie goed genoeg om hem weer te ontslaan en kregen we instructies voor de komende week.

Rond één uur vanmiddag kwam Sam terug uit Zwitserland na een week snowboarden met zijn vriend in Laax. Het weer was uitstekend; op die ene dag na met die flinke storm. De mannen hebben de reis veilig afgelegd en ook het snowboarden verliep dit jaar zonder kleerscheuren. Fijn dat ze weer gezond terug zijn.

 

Voor het weekend stond gepland om mijn moeder te bezoeken en Sam zou weer thuis komen. Aanvankelijk dachten we dat hij laat op de zondag zou arriveren maar dat bleek heel vroeg in de middag te worden. De rit naar Friesland konden daardoor op alle gemak op zaterdag doen. Wel zo fijn om dan de tijd te hebben. Het was heel gezellig om elkaar weer te zien en samen te eten. Als je het fijn hebt dan vliegt de tijd en zo reden we door Noord-Holland met de Mini (want de Volvo was in Zwitserland) langs de molen met een heerlijk zonnetje in de auto.

De weg naar Clervaux verliep over de nationale route E421. Vanaf Marbourg is het nog een paar kilometer voordat je het witte kasteel en de centrale kerk in Clervaux ziet. We wilden beide bezoeken maar helaas was het witte slot gesloten voor bezoekers. Gelukkig was de kerk wel open en zagen we prachtige mozaiken en ook hier glas-in-lood. Na het stadje bezocht te hebben zetten we onze terugreis voort. Eerst nog even tanken in Luxemburg waar de literprijs Euro95 €0,50 goedkoper is dan in Nederland. Dankzij de navigatie ging de route over kleine landweggetjes via Trois-Ponts waar we in 2002 met familie een weekendhuis huurden om het 40-jarig huwelijk van mijn ouders te vieren. Bij het noemen van de plaatsnaam veert de familie altijd overeind omdat de herinnering zo leuk was. Zo ook nu toen we via tekstberichtjes elkaar op de hoogte hielden van het passeren van Trois-Ponts en er een oude video van het verblijf destijds werd gedeeld. De dag werd afgesloten met een bezoek aan de bakker van Trois-Ponts voor een pizza brood en wat andere lekkernijen.




 

Vanmorgen vroeg feliciteerden we Sam met zijn 21ste verjaardag. Hij zit in Zwitserland om met zijn vriend en zijn familie te snowboarden in de omgeving van Laax. Van te voren kreeg hij alvast van Noud en Sanne zijn verjaardagskado. Die van ons was aan Lucas meegegeven voor een serie verrassingskados op de dag zelf. Sam, gefeliciteerd. Volwassen worden in Zwitserland is niet aan iedereen gegeven.

Onverwacht leuk was het om mijn zus en zwager te ontvangen. Ze waren in de buurt op doorreis terwijl Ingrid bij Sam’s hockeywedstrijd keek en ikzelf elders hockeywedstrijd floot. We hadden hun oproep gemist maar konden gelukkig nog op tijd contact maken en met elkaar borrelen en eten.

Sam kwam vanmiddag op bezoek op mijn werk. Natuurlijk gingen we even naar het terras van het nieuwe gebouw op de 27ste etage. Zo werd het bezoek hoog ontvangen en was het bijzonder gezellig om met elkaar bij te praten. Sam had namelijk zijn eerste toelatingsgesprek voor de politie-opleiding vlak bij mijn werkplek in Rijswijk. Sam is nu door de eerste ronde. Samen liepen we nog naar mijn kantoor en hadden we gelegenheid om wat te drinken.

De tweede kerstdag was voor familie. Samen met mijn moeder en schoonouders vierden we kerst samen aan tafel. Vooraf ontmoetten we mijn zus, zwager en neef bij mijn moeder samen met Sam, Noud en Sanne. Aan tafel genoten we van de heerlijke beef van slager Riemersma en van de lekkernijen bij de gourmet. Het was gezellig met elkaar en zeer prettig om samen te eten.

Nu het jaar ten einde loopt en alle gedachten zich richten op wat het jaar gebracht heeft, zijn er veel redenen om dankbaar te zijn. Ten eerste, voelen we ons bijzonder rijk om als gezin de vrede van God in alle aspecten van het leven te ervaren. Dat overtreft alle ongenoegen en frustratie. Ten tweede zijn we dankbaar voor onze gezondheid, dat is niet een vanzelfsprekendheid. Ten derde prijzen we ons gelukkig met fijne familie en vrienden.
Eén van de grote tegenslagen was toch wel het verlies van functie door een totale overname van het topmanagement team. In eerste instantie was de teleurstelling en vernedering enorm maar langzaam heb ik geleerd me er bij neer te leggen en mogelijkheden van de verandering in te zien. En die zijn er, zij het niet zoals ik ze had verwacht. Dwars door alles heen heb ik (met ups en downs) de stok en staf van de Hemelse Vader mogen ervaren zoals dat in Psalm 23 staat. Mijn vader zei vaak: “ken je de Psalm of ken je de Herder?”. Gelukkig ken ik de Herder en Hij kent mij ook.

Vandaag kwam via Spotify een nieuwe bewerking van het liedje “God is goed” op de speakers van de auto. Het raakte me en is voor mij de afsluiting voor 2019:
“God, You’re so Good“.

Zondag waren we met Noud en Sanne in Friesland om de verjaardag van Ingrid’s moeder te vieren. Ook de twee viervoeters waren mee en wennen heel goed aan het autorijden. De middag sloten we af met gezellige gourmet.

Vanmiddag gingen we Annelot en haar reisgenote Isolde uitzwaaien op Schiphol. De meiden gaan ruim 3 maanden naar Zuid-Amerika. Hun reis zal gaan naar Argentinië, misschien naar Chili, dan naar Peru, Columbia en Costa Rica. Vanavond vliegen ze naar Madrid om vanavond later de vlucht te vervolgen naar Buonos Aires. Ook opa en oma waren van de partij en zo ook vriendinnen van Annelot. Na het inchecken en afgeven van de baggage namen we afscheid. De reis is bijzonder boeiend en geeft hun de mogelijkheid om juist nu een geweldige ervaring op te doen en te genieten van het bijzondere landschap en mensen in het Zuid-Amerikaanse continent: “Disfruta el viaje”.





 

Morgen vertrekt Annelot voor ruim drie maanden naar Zuid-Amerika. Vanavond kwam ze thuis logeren samen met een vriendin die straks haar appartement intrekt. Met z’n vijven gingen we uit eten en genoten we van elkaars gezelschap en het heerlijke eten. Noud kon er helaas niet bij zijn maar die is er morgen bij met zijn vriendin als we naar Schiphol gaan. De grote carpaccio viel bij zowel Annelot als Sam prima in de smaak.