De nieuwe route gaf ook weer andere bezienswaardigheden of vertier. Allereerst reden we langs Loch Dochart (punt 24 |🌐) met een oude ruine midden in het moerasland. Ook hier was de weerspiegeling in het water prachtig helder en kleurrijk. Even verder kwamen we onverwacht langs Trossachs Woollen Mill (punt 25 |🌐) waar de Schotse hooglanders in een weiland stonden. Voor een pound kon je eten voor ze kopen en ze zelf voeren. Annelot kocht niet alleen voer maar ook een Schotse muts voor ons tweeën en zo stonden we fraai op de foto… Als laatste bezochten we het kasteel in Doune (punt 26 |🌐) waar ook opnames zijn gemaakt voor de serie Outlander. Al met al was het een bijzonder mooi en vol weekend. De route bracht ons nog langs het monument van David Stirling (Special Air Service) die de SAS heeft opgericht.

 

Op de laatste dag van ons bezoek reden we de route terug naar Glasgow maar nu via de route langs Callander ten noordoosten van Glasgow. Na een stop bij The Three Sisters (punt 11 |🌐), genoten we van de mist boven het gebied Rannoch (punt 22 |🌐). Een andere fotograaf maakte een foto van ons met op de achtergrond de bomen in een meertje ingehuld in een mist. Het was een prachtig schouwspel. Nog mooier werd het een kilometer verderop bij Lochan na h-Achlaise (punt 23 |🌐). Het beeld wat hier op ons afkwam was bijna surrealistich. De kleuren van het landschap waren buitengewoon mooi en de weerspiegeling verdubbelde het schone effect. We kregen er geen genoeg van.

 
 

Het tweede kasteel wat we wilden bekijken was Eilean Donan (punt 20 |🌐). Het ligt op de route naar het schiereiland Isle of Skye (punt 21 |🌐). We boften want op de parkeerplaats was een muzikant zijn doedelzak aan het inspelen. De muzikanten gaven een optreden in het kasteel ter gelegenheid van een bruiloft die er plaatsvond. Rondom het kasteel waren zangvogels, watervogels en een zeehond. Het water staat er in verbinding met de oceaan. Het uitzicht met kasteel was adembenemend. Ook reden we nog naar het eiland Isle of Skye maar voor een echt bezoek was de tijd te kort.



 

Het meer Loch Cluanie wordt opgehouden door een stuwdam. Omdat het bijna windstil was, was het water van Loch Cluanie ook bijna strak (punt 18 |🌐). We maakten er een paar mooie foto’s en gingen lunchen (punt 19 |🌐) bij het gelijknamige restaurant Cluanie Inn. We boften ook hier enorm met het mooie weer.
 

Langs het meer Loch Lochy (punt 16 |🌐) kon je in de verte een dik wolkenpak boven het landschap zien. We zouden er daarna midden in zitten en later met uitzicht over Loch Loyne (punt 17 |🌐) weer boven uit stijgen. Op de terugweg was het een beetje schemerig geworden en kleurde de lucht helemaal geel en weerspiegelde helder in het water met wolken dicht over de bomen.
 




 

Op dag twee vertrokken we na een leuk ontbijt naar het noordweste, richting Isle of Skye. Dat was nog een lange weg te gaan. De eerste stop was bij Ballachulish met de mooie brug en even verderop het pontje naar de overkant (punt 13 |🌐). Het uitzicht deed hier denken aan Noorwegen. We reden daarna naar de oude Harry Potter spoorbrug van Glenfinnan (punt 14 |🌐). Het uitzich over de brug was beslist de moeite waard. Terug gingen we langs Fort William langs het Commando Monument (punt 15 |🌐), een herdenking aan de gesneuvelden in WOII.



 


 

Met heel stops onderweg gaat de dag snel voorbij. We kwamen al dichterbij de eerste eindbestemming van de dag, het hotel Clachaig Inn (punt 12 |🌐) maar onderweg er naar toe was er nog het uitzicht over Loch Tulla (punt 10 |🌐) en de hoge bergen van The Three Sisters met de mooie hoge watervallen (punt 11 |🌐). De zon stond al laag en er kwam een regenboog over het landschap, een erg mooi tafereel. Nu de zon achter de horizon verdween werd het meteen een stuk kouder. Het hotel was al dichtbij en al gauw konden we inchecken en tafelen in de pub van het hotel.


 

Eén van de mooie bezienswaardigheden zijn de kastelen in Schotland. Er zijn er velen omdat er veel gevochten werd rond de 13de eeuw. Op onze route lagen verschillende kastelen waaronde die van Kilchrun (punt 8 |🌐). Voordat we het uitstapje naar het westen maakten, bezochten we eerst de plek van het verloren zwaard (punt 7 |🌐). Op deze plek, Dalrigh is veel gevochten tussen grote rivalen. Het verhaal gaat dat de soldaten na het vechten hun zwaard in het meertje hebben gegooid. Ze zijn nooit gevonden. Via een smal weggetje langs de rivier Orchy (punt 9 |🌐) reden we 16km terug naar de A82, toch altijd korter dan omrijden via de A85.






 

Firkin Point (punt 3 |🌐) is een gewone recreatieplek met prachtig uitzicht over het meer en bomen in mooie herfstkleuren. We reden verder en stopten bij de Sloy-Hydro centrale (punt 4 |🌐). Inmiddels was het tijd voor lunch en die namen we bij The Drovers Inn (punt 5 |🌐), een heel gezellige pub met opgezette wilde dieren. Na de lunch reden we naar de waterval van Falloch (punt 6 |🌐), ook weer prachtig!





 

Vanf Glasgow trokken we eerst naar het noorden over de A82. De eerste stop was bij het plaatjse Luss (punt 2 |🌐). We moesten nog steeds wennen aan het links rijden. We sloegen rechtsaf en parkeerden de auto in Luss (en wandelden verder naar de pier waar bij goed weer de rondvaartboot toeristen meeneemt over Loch Lomond. Het was een gezellig dorpje met kleine winkeltjes. Na de souvenierwinkel en wat foto’s kochten we lekkers voor onderweg en vervolgden onze reis naar Firkin Point (punt 3 |🌐).


 
 

Voor mijn 60ste verjaardag had ik van Annelot een reis naar Schotland gekregen. En vandaag was het zover: na een snelle security check en paspoortcontrole haalden we wat Britse pounds uit de muur en genoten we van een ontbijt in de business lounge van KLM. Was het vertrek vanaf Schiphol zeer nat, in de buurt van Glasgow scheen de zon door de wolken en verlichtte het landschap. Na de landing was er opnieuw paspoortcontrole. Daarna konden we meteen de huurauto ophalen: een Crossland automaat. We waren van plan naar Glencoe te rijden en onderweg verschillende stops te doen. We startten bij (punt 1 |🌐) op de kaarten die hieronder zijn getoond. Het was even wennen om links te rijden en de rotondes met de klok mee te rijden. Goed naar rechts kijken, dus.

Ruim 15 jaar geleden kregen we een kleine Maltezer pup. Hij was schattig, slim en aanhankelijk. Hij groeide op met en in ons gezin. Nu, 15 jaar later, is Rakker qua gezondheid achteruit gegaan en is hij vanmiddag ingeslapen. Door de jaren heen ging hij met ons op vakantie en was kind aan huis bij de familie in Friesland. Het was voor allemaal een verdrietige dag om afscheid te nemen van het vrolijke dier. Maar toch komt er zo’n moment en hebben we mooie herinneringen. De andere hond, Borre die we 4 jaar geleden kregen, is nu de rakker die ons hopelijk nog vele jaren gezelschap gaat houden. Hier is een kleine collage aan herinneringen van de afgelopen jaren.

We namen beide hondjes mee naar het Warmondse bos, in een beladen sfeer. Met de 28-200mm lens op de camera nam ik allerlei foto’s van de hondjes en met name closeups van de oudste (Rakker) omdat het met zijn conditie niet goed gaat. We hebben een afspraak staan dat hij deze week naar de dierenarts gaat. Deze boswandeling is daarom zijn laatste. Hij genoot van de vrije wandeling zonder riem maar hij was na de wandeling bekaf. De closeups bewaren we als mooie herinnering.

 

Onverwacht klaarde het weer vandaag op. Nadat we Annelot hadden uitgezwaaid die naar Münster vertrok, gingen Ingrid ik een rondje wandelen in het Warmondse bos. We fotografeerden een paar paddenstoelen die tegen boomstammen aan groeiden maar er waren er deze keer niet veel. De herfstkleuren zijn altijd weer boeiend en het licht viel soms verrassend mooi op oude boomstammen en paden. De hondjes liepen met ons mee, Rakker zonder riem.

 

Door het grensgebied loopt de Dommel rivier. Het water stroomt er zichtbaar snel door heen en meandert sierlijk door het landschap. We hadden gehoopt wellicht een bever te zien maar dat was niet het geval. De mooie wandeling bracht ons opnieuw langs en over de grenslijn, totdat het opnieuw begon te plensen. We moesten opnieuw schuilen en de route die voor ogen hadden was niet toegankelijk. Na 5km hebben we Sam en Noud gebeld om ons op te halen van een locatie net over de grens in België zodat we weer op tijd thuis konden zijn voor het eten.