Na het bekijken van Hour of Power vanmorgen ging ik naar de hockey om het eerste heren team, de H1, te fluiten tegen 1ste klasser Hoorn H1. Na de wedstrijd kwam Ingrid me ophalen en lunchten we samen thuis. Aan het begin van de middag reed ik naar de jaarbeurshallen in Utrecht om Sam te bezoeken op de motorbeurs. Ik kwam mooi op tijd aan bij de volle parkeerplaatsen maar moest een half uur in de file wachten om het terrein op te kunnen. Geduld loonde want ik kreeg een mooi plekje op het bovenste dek.
Sam was in hal 11 met zijn werkgever om bekendheid te geven aan de elektrische motoren van het merk Maguti die ze in het pakket van Easy Ride hebben. Beide heren waren best moe na vier dagen intensief werken van vroeg tot heel laat. De voldoening was groot omdat er veel belangstelling was van potentiele klanten. Ondanks de drukte hadden ze tijd voor een gesprekje, wat foto’s en een koffie. De verkoop van artikelen en het klanten contact is Sam op het lijf geschreven. Het was mooi om hem zo in actie te zien.

Het is de verjaardag van Sam, de 25ste. Er was vanmorgen weinig tijd om het te vieren omdat hij het reuze druk heeft op de motorenbeurs in Utrecht. Met het introduceren van het nieuwe merk Maguti hebben ze met Easy Ride de spits afgebeten: elektrische motoren. Met een taart en gebak onder de arm vertrok hij eerst langs zijn vriendin en daarna naar Houten en door naar de jaarbeurshallen. Gefeliciteerd, Sam, je bent een creatieve ondernemer.
 

Het vervolg op het klaarmaken van de kussens was het installeren er van. Vanmorgen togen we al vroeg naar Enschede. Eerst bezochten we met Annelot de kerk Thrive City waar ze haar plek heeft gevonden. Na een enthousiaste dienst vertrokken we naar haar appartement. De bankdelen waren al gauw geinstalleerd en daarna volgden er nog wat kleine klusjes. Nadat Ingrid en Annelot boodschappen hadden gedaan voor het eten en ik nog dingetje opgeruimd had, aten we van een heerlijke maaltijd die Annelot had gemaakt. Het borrelen vooraf met Zwitserse kazen beviel ook prima; heelijk die kaas met peper en met chili. Rond een uur of half acht reden we weer naar huis in de plensregen, en kwamen we zonder brokken thuis waar het inmiddels droog was. Het was een gezellige dag.

 

Vorige week had ik multiplex platen op maat laten zagen voor een zitbank voor onze dochter. Ondertussen hadden we schuimrubber en bekleding besteld die op de platen aangebracht moest worden. Deze week waren alle spullen compleet en vandaag gingen Ingrid en ik aan het stofferen. Binnenkort gaan we de meubelstukjes afleveren en monteren op de bestemming.

Onze jongens maken van deze Valentijnsdag een leuke dag. Dus waarom wij ook niet, dachten we? Nog niet eerder hebben we iets specifieks op deze dag gedaan omdat Valentijn ons daar niet aan hoeft te herinneren. Een keer moet het er dan toch van komen en daarom reden we naar Bergen. We lunchten samen bij LadyPapa en genoten van de entourage, een cocktail, een wijntje en tompouche van steak tartaar. Na de koffie en thee winkelden we nog even om vervolgens een bezoek te brengen aan het locale museum.
 

Skiën is bijzonder leuk als je technisch vaardig bent en onbevangen de piste afgaat. Voor het eerste zal ik meteen toegeven dat ik geen expert ben maar een enthousiaste liefhebber. Wat de onbevangenheid betreft, is die sinds mijn mountainbike ongeluk in 2020 helemaal weg. Daardoor ga ik alleen langzaam de piste af om volledige controle te houden. De buckelpistes zijn niet mijn vrienden maar je moet er soms letterlijk om heen. In ieder geval is het me steeds gelukt. Scherpe en snelle bochten maken (carven) is niet deel van mijn spel. Toch wist Sam enkele mooie foto’s te maken waardoor er warempel licht sprake zou kunnen zijn van “carven”. We hebben er om gelachen en genoten van de leuke foto’s die Sam al achteruit boardend maakte.
 

 

Op de hogere stuntpistes maakte Sam reuzensprongen. De eerste keer dat Sam deze sprong maakte keek ik naar de verkeerde bult en zag Sam voor de sprong en na de sprong, maar niet tijdens de sprong. Bij de volgende sprongen richtte ik op de juiste plek en maakte met de stand 10 fps een aantal mooie opnames. De eerste 4 foto’s zijn van de 2de sprong. De volgende 6 foto’s zijn van de 3de sprong. De prachtige momenten liggen zo mooi vast. De laatste (grote) foto is van de 4de sprong. Genieten dus!

Met de camera in de tas vertrokken we opnieuw naar de stuntpistes. We wilden foto’s maken van Sam’s sprongen en later van mijn “carven”. Op de stuntpiste aangekomen stopte ik de camera onder mijn jas en koos positie waar Sam een jump zou gaan maken. Op vier verschillende plekken hebben dit ritueel (piste af, lift in) zo’n vier keer herhaald om de beste resultaten te krijgen. Wat een groot plezier was dat.

 

Les Trois Vallées is het grootste skigebied in de wereld. Waar moet je beginnen? We moesten het zelf ontdekken en binnen een week hebben we zoveel mooie pistes gezien en genoten van de afdalingen. Nou, niet allemaal vanwege te steile afdalingen. Sam neemt elke piste zonder moeite en dat hoor ik door enthousiaste lange jiiieeeeuuuw’s. Zelfs bij die ene rode piste die mij zwart voor de ogen werd. Dat was geen piste maar een vrije val, dacht ik. Na alle zenuwen onder controle te hebben gekregen slalomde ik de 800m “zwart” veilig naar beneden. In de afgelopen dagen had ik al een aantal sporters liggend op een brancard afgevoerd zien worden. Dat zou niet mijn bestemming worden en dan liever langzaam dan liggend. De mooie uitzichten waren adembenemend en de gezellige tijd samen was fantastisch. Op de laatste twee foto’s hieronder konden we op een afstand van 60km de Mont Blanc zien. Het was genieten samen.

 

 

In september vorig jaar boekten Sam en ik opnieuw een wintersport vakantie. We wilden wel iets anders proberen en daarom werd de bestemming Les Trois Vallées in Frankrijk. We hadden een appartement in Résidence MMV in Les Menuires. De autorit van afgelopen donderdag verliep wat moeizaam door de Ardennen en Noord-Frankrijk vanwege de verse sneeuw. Onderweg zagen we veel auto’s die in de berm waren beland. Gelukkig werd het weer na Metz beter en kwamen we veilig aan in Les Menuires. Het hotel heeft lockers voor de ski- en board materialen. Vanuit de lockerruimte konden we zo naar buiten lopen en op de smalle piste naar de lift glijden. ‘s Middags op de terugweg pakten we het bovenste stuk van de smalle piste en sjeesden we zo het hotel binnen, ideaal.


 


 

Na alle voorbereidingen konden we vandaag Annelot verhuizen naar Enschede. Noud was ook van de partij evenals opa en oma uit Friesland. Thuis laadden we de gehuurde verhuisbus tot op de laatste vierkante centimeter. Onderweg dronken we thuisgezette koffie en reden we gezellig naar het oosten. We haalden eerste alle spullen uit de bus. Oma had broodjes gemaakt en zo lunchten we samen en gingen vervolgens naar Almelo om de door Annelot op marktplaats gekochte kledingkast op te halen. Daarna volgde het installatie werk. Opa had ondertussen de wasmachine en het fornuis aangesloten. Ingrid en oma hadden alles woonklaar gemaakt voor etenswaar, servies en bestek. Aan het einde van de dag stond het meeste op zijn plaats en is alles klaar voor de nieuwe werkweek. Borre kon ook weer mee naar huis.

Gisteren en vandaag waren we bij Annelot in Enschede om de laatste klus te klaren voordat we haar gaan verhuizen. Borre, de waakhond, was ook mee logeren. Hij was voor het eerst in Enschede en liep bij aankomst voor ons uit maar stopte precies bij Annelot haar voordeur, goed neusje? De vloeren moesten er in en dat is gelukt. Toen de leverancier even na het middaguur de materialen leverde, konden we meteen aan de slag met het tapijt in de woonkamer en slaapkamer. Vanmorgen moesten er nog een paar kleine hoekjes worden afgewerkt en daarna kwam het vinyl er aan te pas. Het was letterlijk passen en knippen want met snijden vlieg je gauw uit de bocht. Tot slot nog lijmen op de cruciale plaatsen en het appartement is klaar voor de inboedel. Het waren intensieve dagen met veel voldoening. We dineerden en overnachten in het Van der Valk hotel in Hengelo wat ons bijzonder goed is bevallen.

De voorbereidingen voor het decoreren van Annelot’s appartement in Enschede is behoorlijk onderweg. Eerder deze week kwamen vrienden om haar te helpen met schilderen. Vandaag kwamen Ingrid en ik een handje helpen. Ingrid had overgordijnen op maat gemaakt en die gingen we ophangen. We hadden de grote lamp, inrichtingmateriaal en een oud ladenkastje meegenomen. In Enschede kocht Annelot een nieuwe keukenlamp en een nieuwe douchekop. Het keukenraam werd belegd met glas-in-lood plakplastic om inkijk te voorkomen. Nu rest nog wat lampen en het tapijt. Ze is goed om weg om er te gaan wonen wanneer het schooljaar weer begint. Op de terugweg aten we gezellig samen in Deventer.

De eerste kerstdag vierden we thuis met heerlijk eten en samen film kijken. Op tweede kerstdag reden we naar Friesland om mt familie kerst te vieren. Eerst bezochten we mijn moeder met Annelot en veel gezelligheid. ‘s Middags gingen we naar Ingrid’s ouders waar de andere kinderen zich bij ons voegden en ook de broer van Ingrid met gezin kwamen. We aten met elkaar en genoten van de lekkernijen die iedereen had voorbereid.
 


 

Kerstavond vierden we bij onze vrienden. Na heerlijke hapjes, drankjes, soep en lekkernijen vertrokken we voor de kerstnachtdienst bij Cross-Roads in Amstelveen. De kerkruimte was mooi versierd en we zongen mooie kerstliederen. De jongelui zetten zichzelf in het licht wat ook het thema was van de avond: licht brengen in deze wereld. Daarom is Jezus naar deze aarde gekomen. We zongen uit volle borst de essentie van de komt van Jezus zoals dat is beschreven in Joh. 3:16: “For God so loved the world, that he gave his only Son, that whoever believes in him should not perish but have eternal life“.