De eerste kerstdag vierden we thuis met heerlijk eten en samen film kijken. Op tweede kerstdag reden we naar Friesland om mt familie kerst te vieren. Eerst bezochten we mijn moeder met Annelot en veel gezelligheid. ‘s Middags gingen we naar Ingrid’s ouders waar de andere kinderen zich bij ons voegden en ook de broer van Ingrid met gezin kwamen. We aten met elkaar en genoten van de lekkernijen die iedereen had voorbereid.
Kerstavond vierden we bij onze vrienden. Na heerlijke hapjes, drankjes, soep en lekkernijen vertrokken we voor de kerstnachtdienst bij Cross-Roads in Amstelveen. De kerkruimte was mooi versierd en we zongen mooie kerstliederen. De jongelui zetten zichzelf in het licht wat ook het thema was van de avond: licht brengen in deze wereld. Daarom is Jezus naar deze aarde gekomen. We zongen uit volle borst de essentie van de komt van Jezus zoals dat is beschreven in Joh. 3:16: “For God so loved the world, that he gave his only Son, that whoever believes in him should not perish but have eternal life“.
“Christ the Savior is born” zingen we in “Silent Night“. Dat is de kern van het kerstfeest. Hoe kunnen we ooit deze Savior vinden in dit grote universum? Dat kunnen we niet maar gelukkig vond Hij ons. Hij kwam als kind naar planeet aarde en werd mens zoals jij en ik. Herders eerden Hem nadat door een engel aan hen werd verteld dat “Christ the Savior” geboren was. Perzische wetenschappers uit het oosten eerden Hem met dure kostbaarheden zoals goud, wierook en mirre. Door de eeuwen heen is Jezus geëerd als de Zoon van God die als Redder naar ons toekwam op aarde. Het lied “Silent Night” in deze video kent een hele mooie variant. Vanaf 3:50 wordt Jezus bezongen en geëerd met de toevoeging:
” I love You Lord I worship You
Hope which was lost now stands renewed
I give my life to honour this
The love of Christ the Saviour King “.
Deze dagen vieren we kerst met familie en vrienden en eren we Christ the Savior die ons verlossing heeft gegeven zoals Hij werd aangekondigd in Jesaja 9:5.
Nadat we terug naar huis waren gereden vanuit Enschede gingen we samen uit eten in Leiden, In Den Doofpot. Het exquise menu liet duidelijk de signaturen van de chef zien: Tonijn (avocado, mierikswortel), Eendenlever (biet, peer), Kabeljauw (rendang, schorseneer), Fazant (rode kool, truffel) en Banaan of Kaas. Alle gerechten waren bijzonder mooi opgemaakt en de topper was de combinatie van rode biet en eendenlever. Zo vierden we Ingrid’s verjaardag en het begin van mijn pensioen.
We vieren vandaag Ingrid’s verjaardag. We maken er een leuk feestje van met onze ouders die op bezoek komen. Met de kinderen vierden we het afgelopen weekend. En vrienden kwamen al eerder haar verjaardag vieren.
We vierden op een wat ongebruikelijk moment Sinterklaas, Ingrid’s verjaardag en Kerst met eigen gezin. We hadden allerlei leuke pakjes voor elkaar gekocht en Annelot regisseerde spelregels om de pakjes uit te pakken, weg te geven, te ruilen of af te pakken. Ook waren er opdrachten en een enkele tranentrekkende surprise. Na het pakjesdelen gingen we met elkaar aan de steengrill. Kortom, het was een gezellige familiemiddag.
Toen de afscheidsreceptie even bezig was kwamen de speeches. Eerst collega-directeur Christophe die een volledige opsomming deed van alle werkzaamheden van de afgelopen 33 jaar met een overvloed aan complimenten. Daarna kwam mijn eigen directrice Sonia die haar waardering uitsprak en me mooie woorden meegaf. Als derde spreker was daar Jeroen, een van de IT Project Office medewerkers die iedereen meenam in de aanleiding voor het cadeau en kudoboord waar velen aan hebben bijgedragen. Fantastich! Na de ontvangst van de mooie cadeaus en bloemen, sprak ik daarna dankwoorden uit in een korte speech. Naast het bedanken van collega’s heb ik 3 dingen meegegeven als mijn drijfveer: 1. Mijn geloof in Jezus die me genade, vrede en doel geeft. Het ontvangen van genade is van invloed geweest op mijn managementstijl, iets wat ik heb willen toepassen door vergevingsgezind te zijn, 2. Mijn familie die er altijd voor me was in goede en mindere tijden, en 3. De collega’s die altijd hun support gaven en hun samenwerking die tot alle prestaties hebben geleid. Ingrid en de kinderen kregen van veel collega’s fijne feedback over hun vader. Zelf ontving ik vele mooie woorden waar ik soms verlegen van werd. We hebben even tijd nodig om al het mooie te verwerken. Het was in 1 woord: hartverwarmend. Ik had me geen mooiere afsluiting kunnen voorstellen. Hartelijk dank aan alle collega-vrienden!
Het is bijna zover: vanaf 1 januari 2024 ga ik met pensioen. In de afgelopen jaren heb ik met heel veel collega’s fantastisch samengewerkt. Met sommige oud-collega’s heb ik nog steeds contact, maar binnenkort ben ik ook een oud-collega. Voordat het zover is, wilde ik graag afscheid van iedereen nemen met een receptie. De opkomst was geweldig, de gesprekken warm en ook de familie was er bij. Heel veel mooie momenten met mooie mensen zijn vastgelegd door de kinderen. Wat was het een geweldig samenzijn, het voelde ouderwets gezellig. Dank aan iedereen die er bij kon zijn.
In 1973 werd op 5 oktober het Europees Octrooiverdrag getekend in München, in het Engels de European Patent Convention genoemd. Het was de aanzet om het Europees Octrooibureau op te zetten dat in 1977 begon. Vandaag werd op mijn werk “50 Years European Patent Convention” gevierd vanuit München en Den Haag. Koning Willem Alexander, minister Micky Adriaansens en de Bulgaarse president Radev waren o.a. de genodigden met andere excellenties. Onze eigen president opende de viering met een toespraak, gevolgd door meerdere sprekers. Tijdens zijn speech werden er op de achtergrond foto’s getoond en zag ik plotseling mezelf in beeld, zie het youtube.com. Het ging om een ludieke foto tijdens de Campus Dagen met mijn team dat ik toen nog maar twee weken leidde.
Bij de Hofvijver hingen de vlaggen met de feestelijke aanduiding van ons kantoor. In de bijna 33 jaar dat ik er werk is er veel veranderd: enorme groei van octrooiaanvragen, grote toename personeel en nieuwe gebouwen. Foto’s van John Gundlach en epo.org.
Het is vandaag feest want Ingrid’s vader is 80 geworden. We reden naar Friesland, eerst opgehouden door de Feyenoord bus die onderweg was naar Ajax, en overhandigden ons kado voor hem. Het kado was een kussen en kleed met waterroute kaart van de omgeving waar de boot in de haven ligt. Ze hadden familie en vrienden uitgenodigd en het werd een gezellig feest. Er was zelfs een warm buffet met heerlijke diamanthaas en Italiaanse salades. Omdat we vroeg waren gekomen konden we eerst nog met elkaar bijpraten. En ook mijn moeder was van de partij.
De band van Opwekking tourt door het land en geeft concerten waarin opnames worden gemaakt van nieuwe liederen. Vanavond waren we met onze vrienden Rob en Petra in onze oude gemeente, de LEG in Aalsmeer, en woonden we het concert bij. De nieuwe liederen waren:
Het werd een prachtige avond met lofprijzingsmuziek in een echte Opwekkingsstijl.
Tijdens onze vakantie op Madeira bestelde ik een Pergear 60mm f/2.8 macro lens met 2:1 vergroting, voor mijn verjaardag van Ingrid. Al langer keek ik naar een macro-lens maar een goede lens komt al gauw in de buurt van €1000. De Pergear is een eenvoudig model maar de recenties waren goed, en de prijs slechts €185. Dat is het proberen waard. Omdat de levering langer deed wachten (vanwege een enorme vraag) dan voorzien kreeg ik een refund van €30. Wat kun je verwachten van een lens van iets meer dan €150? Nou, heel veel. De uitvoering is solide, mooi glas en superscherp. Er is behoorlijke vignetting als je landschapsfoto’s maakt maar daar is een macro niet voor bedoeld. En bij macrofoto’s is die vignetting er niet. Gek genoeg heeft de diafragma ring geen klikstops maar doorloopt de f-stops lineair. Je moet handmatig scherpstellen en dus een stevige hand hebben. Bovendien is er geen digitale lensinfo beschikbaar maar dat probleem had ik al opgelost met de Laowa 10-18mm met een programma om dergelijke info aan het EXIF record toe te voegen. Hier is een eerste indruk van de lens. De 2:1 vergroting is wel een mooie bijkomstigheid.
Vanavond vieren we mijn verjaardag, deel 3. Ingrid en Annelot verzorgden heerlijke hapjes en een ontzettend mooie en lekkere taart. Onze vrienden maakten er een heus feest van met polonaise, mooie woorden en prachtige kado’s. Op deze leeftijd mag men een speech verwachten en die ging ongeveer als volgt: “Wij, mensen, hebben een verfijnd gevoel voor tijd, iets wat ons onderscheidt van dieren. We weten inmiddels dat tijd geen constante is want Einstein toonde in 1915 al aan dat alleen de snelheid van het licht constant is. Tijd begon toen God bij de Schepping zei “Er zij licht”. Daarna schiep God ons als mens naar Zijn beeld. Tijdsbesef zit ons in de genen maar verandert ook naar de omstandigheid. Als je kind bent denk je dat het een eeuwigheid duurt voordat je tien wordt. Als je ouder bent, zoals ik, besef je dat de tijd enorm snel voorbij gaat. En als we terugkijken dan stellen we onszelf soms de vraag: wat was nou de beste tijd van je leven? We denken dan aan onze kindertijd, lekker zorgeloos. Of aan onze studententijd, vrijheid-blijheid. Of aan die momenten dat we trouwden, dat je familielid herstelde van een ziekte of gespaard werd tijdens een ongeluk. Of dat ons eerste kind geboren werd. Maar ook het tweede, en ook het derde want je wil niemand tekortdoen. Het grappige is dat in die beste momenten we denken aan periodes of specifieke momenten. Wat als rode draad door al die herinnering terugkomt is de interactie met de geliefden om je heen. Geliefd zijn door je ouders, door je familie, door je vrienden maken al die momenten waardevol. Toen God ons schiep zei Hij dat het goed was. Daar was de eerste blijk van liefde. Het is liefde dat ons die beste tijd in ons leven geeft. Paulus zei in 1 Corinthiërs 13 dat de liefde de meeste is van geloof, hoop en liefde. Dat Jezus voor ons stierf was Gods tweede blijk van liefde, onvoorwaardelijke liefde. Jezus zei: Heb God lief boven al en je naaste als jezelf. Geliefd zijn en liefde geven maken van elke dag de beste tijd van je leven. Leeftijd speelt dan geen rol. Ik houd van mijn familie en vrienden en wens dat zij ook kunnen en zullen liefhebben. Dan geven we elkaar de beste tijd van ons leven“. Je verjaardag vieren in een soort van drieluik met mensen die je heel dierbaar zijn is een geweldige zegen.
Deel 2 van het vieren van mijn verjaardag was vanavond. We dineerden met onze kinderen in Leiden, met een boot die voor ons was ingericht. Helaas kon Salo door ziekte er niet bij zijn. We begonnen met een aperatif. Annelot en Sam deelden een verjaardagskado voor Noud en meteen zat de feestelijke sfeer er in. Al gauw daarna kwam de Leidse kapitein (en gids) aan boord en werden de eerste twee gangen geserveerd. Terwijl we door Leiden tourden genoten we van de culinaire gerechten en kregen we toelichting over de bezienswaardigheden van Leiden. De sfeer was geweldig en met eigen gezin een hele boot voor jezelf hebben was fantastisch. Van de kinderen kreeg ik mooie kado’s: een abonnement op een natuurtijdschrift, lekkers, een reisboek over Schotland en een weekendje Schotland om de mooie landschappen te fotograferen.
Het dineren-op-de-boot is ontzettend gezellig uitgepakt en was een groot succes.
Als je kind bent dan vind je de leeftijd van 10 al geweldig want je kunt het nog net met alle vingers van beide handen aangeven. Dan komt 20 en ben je bijna volwassen en bij 30 denk je dat je oud wordt. Bij 40 vertelt iedereen dat je nu in de wijze jaren bent aangekomen. Dan tik je de 50 aan en ben je niet oud maar van middelbare leeftijd wat dat ook maar mag betekenen. Nu mag ik vieren dat ik de 60 voorbij ben. En ja, de tijd vliegt maar voel ik me oud? Nee, jong van hart in een wat ouder lijf. Wat boven alles uitstijgt is dankbaarheid naar God toe dat ik dit mag meemaken en dat we als gezin gezegend en beschermd zijn door alle jaren heen. Dat hebben we gevierd met onze ouders. Wat een zegen is dat, net als toen ik 40 en 50 werd. Mijn vader was er toen nog bij; wat ben ik blij dat we die mijlpalen ook toen hebben gevierd. Vanavond hebben enorm met elkaar genoten van een speciaal voor ons ingepast 4-gangen diner. We hebben mooie verhalen gedeeld en fijne gesprekken gehad. Mijn jeugdvriend George had een mooie verrassing meegegeven met een warme groet voor iedereen. Als je 60 wordt en je met je dierbaren van hart tot hart kan spreken, dan is deel één van het vieren van mijn verjaardag zeer geslaagd.
