Onze oudste zoon is vandaag 22 jaar geworden. Dat hebben we met elkaar gevierd. Het is een grote zegen om kinderen te krijgen en om ze te zien opgroeien naar zelfstandigheid. We zijn dankbaar en blij dat we dit als gezin vieren met een feestelijke grill en buitenvuurtje in februari. Sam, gefeliciteerd.
Inderdaad, Valentijnsdag is op de 14de. Maar vanavond hebben we met gezin de Valentijnsdag gevierd. We genoten van een heerlijk menu van restaurant Tante Kee. Ingrid had er mooie wijntjes bij gehaald en zo waren we uit eten in eigen huis.
Op een regenachtige tweede kerstdag was er ruimte voor wat lezen en film kijken.’s Avonds aten we met z’n vieren bij de grill: kalkoen, beef, tartaar en burger. Omdat onze ouders er niet bij kunnen zijn beeldbelden we tussendoor even met de onze moeders. Na het eten was er nog tijd voor nog een film.
Het is kerst. We vieren dat Jezus als kind naar deze wereld kwam en werd geboren in Bethlehem. We luisterden naar een prediking van Max Lucado op Family7 die het boek “Because of Bethlehem” schreef. Hij belicht het kerstverhaal vanuit het Bijbelse perspectief dat God naar deze wereld kwam met een doel: om te redden. Hij gebruikte chaos om te laten zien dat Hij regie houdt ook al lijkt het soms uitzichtloos. Een mooi beeld wat zeker ook in corona-tijd toegepast kan worden. Krampachtig vasthouden aan religieuze activiteiten zijn niet het redmiddel. Jezus brengt redding en dat hebben we met gezin gevierd door met elkaar het kerstverhaal te lezen en te zingen van Jesaja 9:5 waarin Jezus ruim 700 jaar voor Zijn geboorte al werd aangekondigd.
Vandaag vieren we Ingrid’s verjaardag met eigen gezin en twee van onze vrienden. Ingrid ontving cadeaus van iedereen en ‘s avonds gingen met de kinderen sjoelen. De meeste punten gingen naar de jarige. Ondanks de corona beperkingen was het een hele leuke dag.
Sinterklaasavond vierden we met gezin waarbij we elkaar een of meerdere cadeaus gaven volgens loting en tegen budget. Het was bijzonder gezellig en na de eerste ronde van onderlinge cadeaus speelden we het sinterklaasspel. Hierin kun je cadeautjes krijgen, verliezen, weggeven of ontvangen; totdat de tijd om is.
Op 1 november 1990 begon ik als octrooi-vooronderzoeker bij het Europees Octrooibureau. Na 4 jaar stapte ik over naar de IT afdeling waar ik verschillende functies bekleedde en vanaf 2001 in management terecht kwam, in het hart van de octrooi-verlening. In 2011 werd ik benoemd tot directeur aanvankelijk in informatie acquisitie en later in ontwikkeling van software voor documentatie- en verlenings systemen. Van de afgelopen 30 jaar heb ik mooie en ludieke momenten verzameld zonder inbreuk te doen op privacy van collega’s. Ik heb veel gependeld tussen Amsterdam en München maar ook gereisd in Europa, soms met Ingrid samen, en paar keer naar de VS. In die dertig jaar is er veel veranderd en zijn we ruim 29 jaar getrouwd en hebben we 3 kinderen gekregen. Dat wist dat jonge studentje in 1990 nog niet maar is nu een gelukkig man.
Vanmiddag slaagde Noud voor zijn rijbewijs na een route door Leiden en Oegstgeest en het met succes afleggen van twee bijzondere verrichtingen. Gefeliciteerd, Noud!
De boventoon tijdens het vieren van mijn 57ste verjaardag was dit jaar toch zeker dankbaarheid. Het besef dat het fietsongeluk in Oostenrijk toch ernstiger had kunnen aflopen maakte deze verjaardag met eigen gezin bijzonder. De gezelligheid met elkaar was, naast de leuke kado’s, eenvoudig samen borrelen, samen Sam’s scorende sleeppush bij de hockey kijken, samen eten, samen luisteren naar de ukulele en (slechts alleen voor de kinderen) samen op de e-longboard.
Wiskundig gezien is het enige interessante aan 57 dat het een Leyland priemgetal is. Dat wil zeggen dat er een combinatie xy+yx bestaat die precies op 57 uitkomt (voor de waarden 2 en 5). Maar levensbeschouwelijk gezien, met inspiratie van het gezin en de rust die God in mijn hart heeft gelegd, is 57 het getal waar voor mij het leven weer begint.
Om de verjaardag van Noud met een etentje te vieren, hadden we gereserveerd bij Woods in Leiden. Op zijn verjaardag konden we niet weggaan vanwege mijn elleboog en het lopende onderzoek naar een mogelijke MRSA bacterie vanuit het ziekenhuis in Villach (wat gelukkig niet zo bleek te zijn). Vanaf het houten menuplankje kozen we vier gerechten. Het etentje begon buiten aan de waterkant maar werd later binnen voortgezet omdat het regenwater tussen de parasols door op onze tafel begon te spetteren. Achtien jaar worden is beslist een mooie mijlpaal en het was reuze gezellig om het samen met Noud en Sanne te vieren.
Onze jongste is vandaag 18 jaar geworden. Daarmee bestaat het hele gezin uit volwassenen. Deze mijlpaal moesten we noodgedwongen bescheiden vieren vanwege mijn linkerarm maar we hebben het wel gevierd. Sam en Annelot hadden mooie kado’s voor Noud en traditie-getrouw kreeg ook Noud een fotoboek van 0-18 jaar. De feestelijkheden werden ook bij Sanne thuis verder gevierd. Wij konden helaas geen bezoek ontvangen; niet vanwege corona maar vanwege de mogelijkheid dat ik in Oostenrijk besmet zou kunnen zijn geraakt met de MRSA bacterie. Later zullen we de feestelijkheid inhalen en uit eten gaan met Noud. Voor nu gaven de chirurgen mij verlof om samen bij het gezin te zijn. Morgen volgt de tweede operatie.
Na het zien van het bijzondere Rampsol werk weken we af van de geplande route om vervolgens over het Kampereiland naar Vierhouten te rijden. Hier liggen onze eerste herinneringen aan de pinksterconferentie Opwekking. De Zonnehal en de Paasheuvel waren nog in takt en brachten nostalgie naar boven. Hierna reden we verder richting Epe om nog eens te kijken waar de eerste huurbungalow stond die we bewoonden en vanwaar we boswandelingen maakten door het Vierhoutse bos. Onder weg pakten we een lekker schepijsje bij Kroondomein Het Loo en koersten we naar ons restaurant voor het avondeten. We hebben vandaag een moaie hjoed hân.
Negenentwintig jaar geleden zijn Ingrid en ik getrouwd. Op vrijdagavond gingen we samen uit eten en vanmiddag vierden we het met onze kinderen met een drankje en samen tafelen.
We vieren de verjaardag van Annelot en tegelijk is het ook vaderdag. Dat wil zeggen dat vaders even gek mogen doen en hun kunstjes tonen. Voor mij was het kameelrijden bij Karavanserai en steltlopen in Jeruzalem. In de tuin poseerden we even voor foto’s van deze dag en lunchten we in het Romeinse restaurant.
Van Beth Juda is het even een stukje lopen naar de Romeinse Straat in Jeruzalem. Het pad loopt via een geboortegrot, een herderstoren, een tollernaarshuis, een timmermans-werkplaats en dan via Karavanserai naar het Arabisch dorp. In het dorp zijn typisch Arabische woningen met kleurrijke interieurs en een moskee ingericht. Het park wil meerdere godsdiensten uit de regio belichten. Op de route is ook een mini-aquaduct te zien met vooral veel kikkerdril en kleine kikkertjes. In de Romeinse straat aangekomen is er het plein van Pilatus en een Egyptisch huis.
2017Ameland 2024Ankeveen 2019Apenheul 2020Ardennen 
2020Atelier 2013Bad Kleinkirchheim 
2020Bad Kleinkirchheim 2021Barcelona 
2013Biarritz 
2011Bilbao 2017Boekarest 
2014Boomkikkers 2023Bright Eye 2017Cambodja 
2016Canada 
2018Corfu 
2010Corfu 2017Corfu 2019Corfu 2021Corfu 2022Corfu 2023Cornillon 2008Costa Rica 
2022Cote d'Azur 2012Curaçao 
2019Den Bosch 2017Elleboog 2020-2021Esquibien 2006-2007Esquibien 2010Esquibien 2015Esquibien 2016Esquibien 2017Esquibien 2018Esquibien 2022Fiss 2023Flachau 2017Flachau 2018Fundatie 2017Heerlen 2016Heilig Landstichting 2020Hermitage 2020Holterberg 2020Instanbul 
2013Italië 
2014Kefalonia 2024Kunstenaar 2018Laax 
2019Lissabon 
2018Münster 
2023Madeira 2023Makkum 2014Montfort 2010Munnekeburen 2018New York 
2016Noorwegen 
2015Noorwegen 2016Noorwegen 2019Oldenallerpad 2020Opwekking 2011Opwekking 2017Opwekking 2019Opwekking 2024Parijs 2014Parijs 2024Pasen 2018Peloponese 2008-2009Praag 
2019Psalm 23 2023Salland 2022San Francisco 2014Schotland 
2023Tanzania 
2013Texel 2016Texel 2019Tiengemeten 2019Tourdag 2020Trois Vallées 2024Utrecht 2019Valkenswaard 2023Vendée 2012Vijfenvijftig 
2023Voorlinden 2016Voorlinden 2019Washington 2014Wildpark Anholt 2019Zitkuil 2020