Ingrid is dit weekend op bezoek bij Annelot. Om mezelf thuis nuttig te maken heb ik vanmiddag de leibomen gesnoeid. Dat vraagt hoogtewerk met goed gereedschap. Daar hebben we een Stihl heggenschaar voor en een takkenschaar met lange arm. Bij de zitkuil is de grip van de ladder niet erg groot en gelukkig kwam Noud helpen om mij op hoogte te houden zodat ik de leibomen aan de linkerkant goed kon bewerken. Het bleek iets teveel omdat je meer bezig bent met snoeien en jezelf in evenwicht te houden. We hebben er even om gelachen en daarna heb ik de hele rij op dezelfde hoogte afgetopt.

Met oud-collega’s was vanmiddag een lunch geboekt bij restaurant Kruydt in Delft. Het is een leuke traditie die zelfs nog een vervolg krijgt nu ik met pensioen ben. We waren nu met twee gepensioneerden (van de tien) en in de zomer zijn dat er al vier. Het eten was prima en de gezelligheid met elkaar eveneens weer heel prettig.

Een keer per jaar moeten we het hardhouten terras schoonmaken om de algengroei te verwijderen. Door het groene goedje worden de planken spekglas en daarmee gevaarlijk. Noud deed een van de terrassen met de Kärcher maar de druk helaas werd de machine helaas te veel: er bleek een lek in het systeem te zitten. Reparatie was een optie maar bij wie en waar? Zelf had ik niet het juiste gereedschap voor demontage. We besloten de gele machine in de recycling te doen bij de JoJo en een nieuwe Stihl aan te schaffen. Het terras, de zitkuil en de stoelen zijn weer vrij van algen. Laat het voorjaar maar komen.

Al een lange tijd wil Ingrid graag een pergola op het terras om de blauwe regen te begeleiden. In de afgelopen weken hebben we overlegd hoe die er dan uit moest zien: hout, ruw hout, kastanje palen, staal of aluminium. We zijn er uit: geen hout. maar (zwart) staal zoals op Corfu. Maar waar krijg je zoiets want dat koop je niet in deze maten. We vonden het bedrijf Edelga in Zwaag, bij Hoorn. De eigenaren zijn een jong stel met een prachtige presentatie op hun website van hun portfolio. We maakten een afspraak en vanmorgen bezochten we hun bedrijf. We legden ons probleem voor met een eenvoudige schets en al gauw lag de oplossing op tafel. Edelga gaat voor ons een pergola op maat maken van cortenstaal. Dit type staal heeft een roestlaag die het ondeliggende staal beschermd. Het deed ons denken aan het staal van Richard Serra zoals dat te zien is in Wassenaar en Bilbao.

Na de AED cursus, reed ik over de A12 door Utrecht en was zo dicht bij Sam die in Houten werkt dat ik besloot even af te buigen naar Easy Ride. Toen ik aankwam stond Sam naast de bedrijfsbus en klaar om een bestelling af te leveren. Hé, pap, ga je mee? Ik sta op het punt om naar Geertruidenberg te gaan, het is maar 40km. Zo zat ik een minuut later in de bus naar het zuiden. We reden over de A27, afslag Raamsdonksveer, op naar het adres. Onderweg zag ik al het bord staan van afslag Werkendam en zo ontdekte ik iets meer van de plaatsen rondom de Merwede, Amer, Lek en Donge. Het werd voor mij niet alleen een gezellige rit maar ook een topologische opsteker. Bij aankomst in Houten was er een koffie. Daarna ging mijn rit terug naar huis. Eerst nog even een lange file…
 

Het vervolg op het klaarmaken van de kussens was het installeren er van. Vanmorgen togen we al vroeg naar Enschede. Eerst bezochten we met Annelot de kerk Thrive City waar ze haar plek heeft gevonden. Na een enthousiaste dienst vertrokken we naar haar appartement. De bankdelen waren al gauw geinstalleerd en daarna volgden er nog wat kleine klusjes. Nadat Ingrid en Annelot boodschappen hadden gedaan voor het eten en ik nog dingetje opgeruimd had, aten we van een heerlijke maaltijd die Annelot had gemaakt. Het borrelen vooraf met Zwitserse kazen beviel ook prima; heelijk die kaas met peper en met chili. Rond een uur of half acht reden we weer naar huis in de plensregen, en kwamen we zonder brokken thuis waar het inmiddels droog was. Het was een gezellige dag.

 

Vorige week had ik multiplex platen op maat laten zagen voor een zitbank voor onze dochter. Ondertussen hadden we schuimrubber en bekleding besteld die op de platen aangebracht moest worden. Deze week waren alle spullen compleet en vandaag gingen Ingrid en ik aan het stofferen. Binnenkort gaan we de meubelstukjes afleveren en monteren op de bestemming.

Na enig speurwerk heb ik met hulp van Sam en Ingrid een keuze gemaakt voor een nieuwe fiets die ik als afscheidskado kreeg voor mijn pensioen. Het is een Specialized Turbo Vado 3.0 IGH geworden, een sportieve hybride e-bike met riem (i.p.v. ketting) en met een traploze versnelling. Wat mij vooral goed beviel was dat het fietsen zonder motorhulp erg licht is en dat het stuur zeer prettig in de handen ligt. Ik heb op advies van Sam de Shimano BR-MT200 handremmen laten vervangen door de Shimano XT versie voor betere grip. Vandaag kon ik de fiets ophalen en de eerste zaken regelen zoals verzekering en de bijbehorende app installeren. Morgen overdag zal ik de fiets beter leren kennen en bij iets warmer weer zal ik daadwerkelijk gaan touren. Grote dank aan alle oud-collega’s die aan dit mooie kado hebben bijgedragen.

 

Na alle voorbereidingen konden we vandaag Annelot verhuizen naar Enschede. Noud was ook van de partij evenals opa en oma uit Friesland. Thuis laadden we de gehuurde verhuisbus tot op de laatste vierkante centimeter. Onderweg dronken we thuisgezette koffie en reden we gezellig naar het oosten. We haalden eerste alle spullen uit de bus. Oma had broodjes gemaakt en zo lunchten we samen en gingen vervolgens naar Almelo om de door Annelot op marktplaats gekochte kledingkast op te halen. Daarna volgde het installatie werk. Opa had ondertussen de wasmachine en het fornuis aangesloten. Ingrid en oma hadden alles woonklaar gemaakt voor etenswaar, servies en bestek. Aan het einde van de dag stond het meeste op zijn plaats en is alles klaar voor de nieuwe werkweek. Borre kon ook weer mee naar huis.

Gisteren en vandaag waren we bij Annelot in Enschede om de laatste klus te klaren voordat we haar gaan verhuizen. Borre, de waakhond, was ook mee logeren. Hij was voor het eerst in Enschede en liep bij aankomst voor ons uit maar stopte precies bij Annelot haar voordeur, goed neusje? De vloeren moesten er in en dat is gelukt. Toen de leverancier even na het middaguur de materialen leverde, konden we meteen aan de slag met het tapijt in de woonkamer en slaapkamer. Vanmorgen moesten er nog een paar kleine hoekjes worden afgewerkt en daarna kwam het vinyl er aan te pas. Het was letterlijk passen en knippen want met snijden vlieg je gauw uit de bocht. Tot slot nog lijmen op de cruciale plaatsen en het appartement is klaar voor de inboedel. Het waren intensieve dagen met veel voldoening. We dineerden en overnachten in het Van der Valk hotel in Hengelo wat ons bijzonder goed is bevallen.

De voorbereidingen voor het decoreren van Annelot’s appartement in Enschede is behoorlijk onderweg. Eerder deze week kwamen vrienden om haar te helpen met schilderen. Vandaag kwamen Ingrid en ik een handje helpen. Ingrid had overgordijnen op maat gemaakt en die gingen we ophangen. We hadden de grote lamp, inrichtingmateriaal en een oud ladenkastje meegenomen. In Enschede kocht Annelot een nieuwe keukenlamp en een nieuwe douchekop. Het keukenraam werd belegd met glas-in-lood plakplastic om inkijk te voorkomen. Nu rest nog wat lampen en het tapijt. Ze is goed om weg om er te gaan wonen wanneer het schooljaar weer begint. Op de terugweg aten we gezellig samen in Deventer.

Nadat we terug naar huis waren gereden vanuit Enschede gingen we samen uit eten in Leiden, In Den Doofpot. Het exquise menu liet duidelijk de signaturen van de chef zien: Tonijn (avocado, mierikswortel), Eendenlever (biet, peer), Kabeljauw (rendang, schorseneer), Fazant (rode kool, truffel) en Banaan of Kaas. Alle gerechten waren bijzonder mooi opgemaakt en de topper was de combinatie van rode biet en eendenlever. Zo vierden we Ingrid’s verjaardag en het begin van mijn pensioen.
 

Gisteren ontving Annelot de sleutel van haar nieuwe appartement. Vandaag reden Ingrid en ik naar Enschede om met Annelot een inventarisatie te maken van de eerste benodigdheden en maatvoeringen. Eerst bezochten we Annelot op haar school waar leerlingen ons verwelkomden met bloemen. We mochten met haar klas mee lunchen van de gerechtjes die de leerlingen uit Syrië, Afghanistan en Somalië hadden meegenomen; de moeders hadden lekker eten voorbereid. In het appartement maakten we eerst schoon en installeerden we de enkele spullen die we hadden meegenomen. Na het opmeten van de ruimtes, bestelde Annelot de vloerbedekking en het vinyl. Binnenkort gaan we terug voor het leggen er van.

De laatste werkdag is geweest. Na het inleveren van alle spullen zoals computer, groot scherm, id kaarten en toegangs badge gaat mijn werkzame bestaan over in een vrij bestaan. Ik kan met grote tevredenheid en werkplezier dit hoofdstuk afsluiten. Met het vertrek is figuurlijk een deur dichtgegaan en een nieuwe deur open. Dank aan de aanwezige collega’s om deze memorabele dag met mij te vieren en dank aan Trudy die speciaal naar kantoor kwam en even fotograaf was. Alle lezers wens ik een hele fijne kerst met familie en vrienden.

Vanaf 1 januari ben ik met pensioen. In de praktijk komt het er op neer dat ik morgenmiddag al de officieuse stap naar het vrije leven mag zetten. Nadat ik mijn intentie aangaf om met pensioen te gaan leek het nog ver weg. Aftellen heb ik nooit gedaan omdat ik van elke dag wil genieten. Drie weken geleden betrapte ik mezelf er op dat ik met de tijd in de war was. Ik dacht dat er nog vier weken waren te gaan, het waren er drie. Opnieuw is er een cliché waar: “Time flies when you are having fun“. En zo ga ik ook de laatste werkdag in.