Afgelopen vrijdag boekte Ingrid 4 dagen Oslo. De weersvooruitzichten waren gunstig en Oslo stond op ons verlanglijstje. We vlogen vroeg in de ochtend vanaf Schiphol en na een kleine 1,5 uren vliegen pakten we de FlyToGet exprestrein die je in 20 minuten comfortabel naar Oslo brengt. Om 10 uur liepen we, weliswaar met rolkoffer, door Oslo en kregen we de eerste indruk van de stad. Om alles te zien en te belopen leek ons niet handig en na het afgeven van onze bagage bij het Park Inn hotel aan de Øvre Slottsgate gingen we naar de fietsverhuur. We huurden we onze fietsen en gingen de stad verkennen. Langs het stadhuis, over de kade van de Aker Brygge. Het hotel zat vlak tegen het plein van Christiania Torv aan waar in 1829 hevig is gevochten in het toenmalige door koning Christiania IV opnieuw gestichte Oslo. Oslo was bijna geheel uitgebrand en op deze plek is toen het oude handelscentrum begonnen. Nu zijn er restaurants gevestigd waaronder Celcius waar we heerlijk hebben gegeten.

Het gebergte rond Laax (en Flims) is zeer uitgestrekt, niet alleen in piste-kilometers maar vooral omdat je door de hoogte zo’n mooi uitzicht hebt. De piek van de pistes ligt op 3012m waar vandaan je de keus hebt om over de rode gletsjer piste naar beneden te gaan of via een 5,3km lange zwarte piste. Het was prachtig en indrukwekkend. Met een app op de mobiele telefoon hielden we onze prestaties bij waaronder afgelegde afstand en topsnelheid. Sam tikte de 99,1km/u aan en zelf heb ik de 88,2km/u kunnen halen. Eerlijk gezegd was het ons hier niet om te doen maar wel leuk als de app het voor je bijhoudt. Noud hield het niet bij en presteerde in het algemeen beter dan ik. Met name als de sneeuw zacht werd kon ik Noud niet bijhouden omdat het mij aan lef en kracht ontbrak om strakke bewegingen te maken in de opgehoopte “yoghurt” pistes (ontstaan door de hoge temperatuur onder de 2000m). De vakantie was zeer geslaagd en het verblijf in hotel Laaxerhof ook met alle faciliteiten binnen korte loopafstand en heerlijk ontbijt en diner.

Voor Sam, Noud en ik was de omgeving Laax geheel nieuw. In voorgaande jaren waren we in Flachau, Oostenrijk, en wintersporten in Zwitserland was op aanraden van een collega en een vriend van Sam. Het is ons zeer goed bevallen omdat de pistes hoog in de bergen liggen en het heel wijds is. Helaas brak de vriend van Sam op de tweede dag zijn sleutelbeen en wel zo vervelend dat hij in een naburig ziekenhuis geopereerd moest worden. Dat was even een enorme domper voor de jonge mannen. Gelukkig konden ze samen lunchen in de berghutten omdat in Zwitserland de liften voor zowel gebruik naar boven als ook naar beneden zijn ingericht.

De vakantie naar Curaçao was voor Ingrid, Annelot en moeder een waardevolle ervaring, zeker om zelf de natuur en de hoofdstad Willemstad te ervaren. Enthousiaste verhalen gingen over kleuren, omgeving, gewoontes en taalgebruik. Het drijvende pont in Willemstad is op zich al fascinerend met zicht op de hoge brug waaronder cruiseschepen hun weg vinden. Met toestemming publiceer ik hier een aantal indrukken.

Terwijl Ingrid met dochter en moeder terugvliegen van Curaçao naar Nederland (via Aruba) zijn we als jongens skiën in de bergen van Laax. Ondertussen hebben we mooie foto’s ontvangen van de prachtige natuur met flamingo’s, leguanen en hagedissen. Hier zijn een paar foto’s met indrukken.

Onze skivakantie naar Laax begon op de verjaardag van Sam. De dag daarvoor overnachtten we in Winterthur, net over de Zwitserse grens. Om 12 uur stonden we al in de sneeuw op een hoogte van 2500m. ‘s Avonds na het diner in het hotel vierde Sam zijn verjaardag met Laax-getrouwe vrienden, Noud en ik. Het werd niet laat omdat skiën en snowboarden behoorlijk inspannend maar zeker ook ontspannen bezigheden zijn.

Vandaag vertrok Ingrid met moeder en dochter naar Curaçao voor een weekje ontspannen en vanwege haar verjaardag. Hun vlucht was vanaf de Kaagbaan en via flighttracker wisten we dat het vliegtuig over ons heen zou vliegen.
Terwijl de dames onderweg waren, floot ik twee wedstrijden van de Dames 1 hockey bij Hisalis.

Het boek Canada 2018 is eindelijk binnen. Het 140 pagina’s tellende boek bevat ruim 450 foto’s van de zomerreis naar Canada. Het was even een prijzige aanschaf maar een mooie herinnering om thuis na te genieten, bij fotogoed.nl.

De reis naar Canada zit er op en is nu weergegeven in het blog. Op onderstaande kaart heb ik de hele route gemarkeerd met de blog items hieronder.
Voor alle items, zie Canada 2018.

De laatste overnachting en laatste dag in Canada. De vakantie tour zit er op. Vandaag hebben we de camper (“rv”) ingeleverd en vliegen we vanaf Calgary naar Amsterdam. We hebben genoten en veel gezien, best intensief maar zeker de moeite waard.
Voor alle items, zie Canada 2018.

Het was wel even vervelend voor Noud; ten eerste was er 8 uren verschil met Nederland en ten tweede zaten we in een gebied zonder mobiel bereik. De Whatsapp felicitaties die 8 uren geleden al waren doorgestuurd kon Noud nog niet ontvangen. Het duurde ruim 45 minuten rijden voordat het eerste signaal er was. Maar wie kan nou zeggen dat hij zijn verjaardag in Calgary heeft gevierd? Gefeliciteerd, kerel!
Voor alle items, zie Canada 2018.

De nieuwe locatie Cataract Creek is op basis van “first come first serve”. Er waren gelukkig genoeg plekken en we konden uitzoeken. Wat ontbrak is electriciteit, water, afvoer en mobiel signaal. Op zich niet zo erg maar als je 13km op een onverharde weg moet rijden vanaf highway 40 (die overigens winters dicht gaat) is het toch wel even wennen. Ook voor Noud die bij het opstaan de volgende dag geen felicitaties via de Whatsapp of SMS kan ontvangen, ook niet via papa’s hotspot. ‘s Avonds genoten we met elkaar van de natuur, stilte, vuurtje en lekker eten. ‘s Nachts was het stil, veel regen en pikkedonker.
Voor alle items, zie Canada 2018.

Ons wildlife verhaal gaat nog even verder. Na Banff besloten we af te wijken van de boeking en gingen we op de bonne fooi rijden over Highway 40, een onverwacht prachtige route. Na wat zoekwerk aan het begin van deze route om te golfen of ergens te overnachten trokken we verder en raakten we gefascineerd door wildlife. Binnen een half uur zagen we de grizzly met jong, de zwarte beer van heel dichtij, berggeiten en de coyote! Wow! Dat was opnieuw veel adrenaline, adembenemend mooi.
Voor alle items, zie Canada 2018.
 

 

Canada kent heel veel bergmeren die een fantastisch decor vormen met blauwe luchten en hoge rotsen. Op Lake Minnewanka (betekent “Water of the Spirits”) kun je heerlijk genieten van de natuur vanuit een kayak. Je moet ook hier even diep in de buidel tasten ($75 per uur voor een dubbel en $60 voor een enkel) maar je bent hier maar een keer, nietwaar? We hebben heerlijk kunnen uitwaaien en roeien. We werden er op geattendeerd om niet te dicht langs de kant te roeien omdat er recentelijk nog een zwarte beer was gespot, en ze kunnen goed zwemmen. Geen beer gezien, wel de Barbarijse grondeekhoorn, op de laatste foto.
Voor alle items, zie Canada 2018.

Vanuit het Jasper National Park gaan we over in het Banff National Park. De route naar Banff brengt ons langs prachtige wegen en langs het beroemde Lake Louise. Banff is een typisch wintersportstadje (net als Whistler) en het is er een drukte van belang in de gezellige winkeltjes en op de terrasjes. We zijn hier geboekt voor maar liefst 3 nachten en onuitgesproken vermoedden we allemaal of dat niet te lang is. Banff heeft de Bow Falls en het grootse Fairmont Hotel. Het hotel is internationaal erg bekend. In 1888 is het door William Cornelius Van Horne (de algemeen manager van de Canadian Pacific Railway, de CPR) gebouwd omdat hij deze plek beschouwde als groot toeristisch potentieel voor het Canadese westen. Onze campground was niet zo luxe als het hotel maar wel ruim. De geelbuikmarmot liet zich ook weer horen maar ook de Barbarijse grondeekhoorn (net als langs de Icefields Parkway). Op de laatste dag van ons verblijf dachten we te gaan golfen maar het weer liet het niet toe. We overwogen om de grotten in te gaan bij Canmore maar de activiteit vereiste klimkunsten door nauwe openingen waar de familie niet happig op was. Het werd kayaken en een nieuwe route rijden over Highway 40. Onderweg stopten we nog even bij de Hoodoos rotsen die als stalagmieten uit het landschap verrijzen.
Voor alle items, zie Canada 2018.