In eerste instantie dachten we niet aan het Vikingmuseum op Bygdøy; misschien wel saai of magere tentoonstelling. Niets was minder waar omdat de collectie objecten en het verhaal achter de Vikingen indrukwekkend was. Al rond 800-900 na Chr. trokken de wilde mannen de wereld rond in platte schepen waarmee ze zich op verschillende plekken vestigden waaronder het Canadese Newfoundland. Het museum laat goedbewaarde Vikingschepen en andere middelen zien die opgegraven zijn door verschillende onderzoekers. Twee daarvan waren Helge en Anne Stine Ingstadt die resten van een nederzetting in Newfoundland ontdekten in 1960. Zij waren ook de oprichters van het Vikingmuseum en hun standbeeld is te zien op de laatste foto. Op het moment van ons bezoek kwam hun dochter (ze zal rond de 70 zijn geweest) op bezoek en heb ik een foto van haar en een vriendin genomen voor het standbeeld van haar ouders.

Terwijl alle overheidsgebouwen gesloten zijn en de bouw even stil staat vanwege dag van de arbeid, genieten we van een boottochtje naar het schiereiland Bygdøy. Hier bevindt zich o.a. het Vikingmuseum (wat dan gelukkig wel geopend is) en het Maritiem museum met zijn sterke driehoeksvormen. Tegen Bygdøy aan ligt het huis op de rots Dyna Fyr wat niet zo bekend is maar wel een mooi tafereeltje geeft met de Noorse wateren. Vanaf de boot is het een leuk wandelingetje langs mooie huizen naar het strand maar toegankelijk is het niet echt omdat de buurt onder eigen beheer is. We vonden onze weg en genoten even van het uitzicht en de vogels voor ons. De eider(eend) liet zich zien met zijn prachtige kleuren en unieke gedaante. De eider is een snelle vlieger (113km/u) en kan wel 60cm groot worden.



 

Vanaf het koninklijk paleis is het nog een kleine 3km fietsen naar Vigeland. Vigeland, heb ik me door een Noor laten vertellen, was een sterke persoonlijkheid in Oslo die het voor elkaar kreeg een eigen groots park te krijgen vol met sculpturen. Dat is een “must” voor de Oslo bezoeker, zo ook voor ons. Het park kleurt prachtig groen en het is op een centrale plek overvloedig voorzien van standbeelden. Opnieuw zijn ook hier weer menselijke figuren uitgebeeld; een algemeen thema, lijkt het, voor alle kunst in Oslo.

Het koninklijk paleis ligt vrij centraal in de stad en ligt aan het einde van de grote “Karl Johangate” die van het centraal station naar het paleis loopt. Karl Johan was na lange tijd zonder eigen koning (want Noorwegen viel als provincie onder Deens bestuur) koning van Noorwegen en Zweden, een gedeeld koningschap dat later in 1829 werd opgevolgd door de tweede prins van Denemarken toen Noorwegen helemaal onafhankelijk werd. Het heeft even geduurd en heeft zelfs tot een crisis geleid tussen Noorwegen en Denemarken wie nu eigenlijk recht van bestuur heeft over Groenland; Denemarken kreeg die gerechtelijke bevoegdheid uiteindelijk. Het gebied rondom het koninklijk paleis is vrij toegankelijk en je mag er gewoon om heen fietsen, tussen de wachten door.

Oslo is rijk aan kunstobjecten. Op bijna elke hoek van de straat is een museum te vinden en overal in de stad vind je kunst in de vorm van mensbeelden. Op enkele plekken is daar vanaf geweken bijvoorbeeld bij het “Sentral Stasjon” waar een meer dan levensgroot bronzen tijgerbeeld van 4,5m staat. Het is gemaakt door Elena Engelsen als geschenk aan de stad Oslo toen ze in 2000 hun 1000-jarig jubileum vierden. Oslo heeft nl. de bijnaam “Tigerstaden”. Bekend is ook de waterfontein met de handschoen van Christian IV. Het beeld staat op de plek waar de stad Christiania (vorige naam van Oslo) na een verwoestend vuur in 1624 is herbouwd. Ook het “Akershus Festning” is een bijzondere kasteel dat eind 13e eeuw gebouwd werd om Oslo te beschermen. De bouw van Akershus werd waarschijnlijk begonnen door koning Håkon V rondom 1290. Zo heeft elk deel van de stad zijn kenmerken of historie; bij het Astrup museum staat een beeld van de Selvaag Gruppen, een hoofd met een brede mond (laatste foto van de eerste rij). In de haven is een grappig zilverbeeld te zien van een Scuba duiker, heel subtiel maar typisch passend in het karakter van Oslo.

Onze fietstocht ging langs de prachtig gerestaureerde pakhuizen langs de Aker Brygge kade, langs de haven nabij het operagebouw, de Domkerk, het parlementsgebouw en het nieuwe stadscentrum. Overal in de stad wordt hard gewerkt en gebouwd. Met name nabij het operagebouw waar het project Barcode in een nieuw kantoorgebied voorziet van hoge gebouwen met op zijn minst een breedte van 12 meter. Onder andere zijn pwc, Deloitte en andere grote bedrijven daar gevestigd. Vanaf het dak van het operagebouw s het uitzicht over de stad erg mooi.

Afgelopen vrijdag boekte Ingrid 4 dagen Oslo. De weersvooruitzichten waren gunstig en Oslo stond op ons verlanglijstje. We vlogen vroeg in de ochtend vanaf Schiphol en na een kleine 1,5 uren vliegen pakten we de FlyToGet exprestrein die je in 20 minuten comfortabel naar Oslo brengt. Om 10 uur liepen we, weliswaar met rolkoffer, door Oslo en kregen we de eerste indruk van de stad. Om alles te zien en te belopen leek ons niet handig en na het afgeven van onze bagage bij het Park Inn hotel aan de Øvre Slottsgate gingen we naar de fietsverhuur. We huurden we onze fietsen en gingen de stad verkennen. Langs het stadhuis, over de kade van de Aker Brygge. Het hotel zat vlak tegen het plein van Christiania Torv aan waar in 1829 hevig is gevochten in het toenmalige door koning Christiania IV opnieuw gestichte Oslo. Oslo was bijna geheel uitgebrand en op deze plek is toen het oude handelscentrum begonnen. Nu zijn er restaurants gevestigd waaronder Celcius waar we heerlijk hebben gegeten.

Het gebergte rond Laax (en Flims) is zeer uitgestrekt, niet alleen in piste-kilometers maar vooral omdat je door de hoogte zo’n mooi uitzicht hebt. De piek van de pistes ligt op 3012m waar vandaan je de keus hebt om over de rode gletsjer piste naar beneden te gaan of via een 5,3km lange zwarte piste. Het was prachtig en indrukwekkend. Met een app op de mobiele telefoon hielden we onze prestaties bij waaronder afgelegde afstand en topsnelheid. Sam tikte de 99,1km/u aan en zelf heb ik de 88,2km/u kunnen halen. Eerlijk gezegd was het ons hier niet om te doen maar wel leuk als de app het voor je bijhoudt. Noud hield het niet bij en presteerde in het algemeen beter dan ik. Met name als de sneeuw zacht werd kon ik Noud niet bijhouden omdat het mij aan lef en kracht ontbrak om strakke bewegingen te maken in de opgehoopte “yoghurt” pistes (ontstaan door de hoge temperatuur onder de 2000m). De vakantie was zeer geslaagd en het verblijf in hotel Laaxerhof ook met alle faciliteiten binnen korte loopafstand en heerlijk ontbijt en diner.

Voor Sam, Noud en ik was de omgeving Laax geheel nieuw. In voorgaande jaren waren we in Flachau, Oostenrijk, en wintersporten in Zwitserland was op aanraden van een collega en een vriend van Sam. Het is ons zeer goed bevallen omdat de pistes hoog in de bergen liggen en het heel wijds is. Helaas brak de vriend van Sam op de tweede dag zijn sleutelbeen en wel zo vervelend dat hij in een naburig ziekenhuis geopereerd moest worden. Dat was even een enorme domper voor de jonge mannen. Gelukkig konden ze samen lunchen in de berghutten omdat in Zwitserland de liften voor zowel gebruik naar boven als ook naar beneden zijn ingericht.

De vakantie naar Curaçao was voor Ingrid, Annelot en moeder een waardevolle ervaring, zeker om zelf de natuur en de hoofdstad Willemstad te ervaren. Enthousiaste verhalen gingen over kleuren, omgeving, gewoontes en taalgebruik. Het drijvende pont in Willemstad is op zich al fascinerend met zicht op de hoge brug waaronder cruiseschepen hun weg vinden. Met toestemming publiceer ik hier een aantal indrukken.

Terwijl Ingrid met dochter en moeder terugvliegen van Curaçao naar Nederland (via Aruba) zijn we als jongens skiën in de bergen van Laax. Ondertussen hebben we mooie foto’s ontvangen van de prachtige natuur met flamingo’s, leguanen en hagedissen. Hier zijn een paar foto’s met indrukken.

Onze skivakantie naar Laax begon op de verjaardag van Sam. De dag daarvoor overnachtten we in Winterthur, net over de Zwitserse grens. Om 12 uur stonden we al in de sneeuw op een hoogte van 2500m. ‘s Avonds na het diner in het hotel vierde Sam zijn verjaardag met Laax-getrouwe vrienden, Noud en ik. Het werd niet laat omdat skiën en snowboarden behoorlijk inspannend maar zeker ook ontspannen bezigheden zijn.

Vandaag vertrok Ingrid met moeder en dochter naar Curaçao voor een weekje ontspannen en vanwege haar verjaardag. Hun vlucht was vanaf de Kaagbaan en via flighttracker wisten we dat het vliegtuig over ons heen zou vliegen.
Terwijl de dames onderweg waren, floot ik twee wedstrijden van de Dames 1 hockey bij Hisalis.

Het boek Canada 2018 is eindelijk binnen. Het 140 pagina’s tellende boek bevat ruim 450 foto’s van de zomerreis naar Canada. Het was even een prijzige aanschaf maar een mooie herinnering om thuis na te genieten, bij fotogoed.nl.

De reis naar Canada zit er op en is nu weergegeven in het blog. Op onderstaande kaart heb ik de hele route gemarkeerd met de blog items hieronder.
Voor alle items, zie Canada 2018.