Firkin Point (punt 3 |🌐) is een gewone recreatieplek met prachtig uitzicht over het meer en bomen in mooie herfstkleuren. We reden verder en stopten bij de Sloy-Hydro centrale (punt 4 |🌐). Inmiddels was het tijd voor lunch en die namen we bij The Drovers Inn (punt 5 |🌐), een heel gezellige pub met opgezette wilde dieren. Na de lunch reden we naar de waterval van Falloch (punt 6 |🌐), ook weer prachtig!
Vanf Glasgow trokken we eerst naar het noorden over de A82. De eerste stop was bij het plaatjse Luss (punt 2 |🌐). We moesten nog steeds wennen aan het links rijden. We sloegen rechtsaf en parkeerden de auto in Luss (en wandelden verder naar de pier waar bij goed weer de rondvaartboot toeristen meeneemt over Loch Lomond. Het was een gezellig dorpje met kleine winkeltjes. Na de souvenierwinkel en wat foto’s kochten we lekkers voor onderweg en vervolgden onze reis naar Firkin Point (punt 3 |🌐).
Voor mijn 60ste verjaardag had ik van Annelot een reis naar Schotland gekregen. En vandaag was het zover: na een snelle security check en paspoortcontrole haalden we wat Britse pounds uit de muur en genoten we van een ontbijt in de business lounge van KLM. Was het vertrek vanaf Schiphol zeer nat, in de buurt van Glasgow scheen de zon door de wolken en verlichtte het landschap. Na de landing was er opnieuw paspoortcontrole. Daarna konden we meteen de huurauto ophalen: een Crossland automaat. We waren van plan naar Glencoe te rijden en onderweg verschillende stops te doen. We startten bij (punt 1 |🌐) op de kaarten die hieronder zijn getoond. Het was even wennen om links te rijden en de rotondes met de klok mee te rijden. Goed naar rechts kijken, dus.
Door het grensgebied loopt de Dommel rivier. Het water stroomt er zichtbaar snel door heen en meandert sierlijk door het landschap. We hadden gehoopt wellicht een bever te zien maar dat was niet het geval. De mooie wandeling bracht ons opnieuw langs en over de grenslijn, totdat het opnieuw begon te plensen. We moesten opnieuw schuilen en de route die voor ogen hadden was niet toegankelijk. Na 5km hebben we Sam en Noud gebeld om ons op te halen van een locatie net over de grens in België zodat we weer op tijd thuis konden zijn voor het eten.
De mooie landschappen en natuur waren eenvoudig en inspirerend voor de fotografen die meegereisd waren. Inspiratie door het kleine maar ook door composities of indrukwekkende zwarte buffels. De paddenstoelen maar ook de bloemen in het veld zijn boeiende objecten voor de lens van de 3 fotografen met camera, mobieltje niet meegerekend.
Op zaterdagmiddag hadden we met een paar mensen op de padelbaan in Veldhoven gespeeld. Maar ook in onze eigen achtertuin was er voldoende gelegenheid om spellen te doen. Ook kwam de one-wheel er bij te pas. Kortom, het gezelschap was actief en gezellig.
Al sinds 2009 houden we gezamenlijke familieweekenden met onze kinderen. De kinderen die toen nog klein waren zijn inmiddels volwassen en daarmee veranderen ook de activiteiten. Eén van de belangrijke dingen is toch wel het samen eten met twee gezinnen. We genoten van samen heerlijk ontbijten, grillen en dineren. In het grote huis in Achterste Brug speelden we spellen en twee Kahoot kwissen met een prijs voor de winnaar. De tijd met elkaar doorbrengen in zo’n fijne sfeer is niet alleen gezellig maar versterkt ook de onderlinge vriendschappen.
Tijdens de vele wandelingen die we maakten boften we vaak en soms niet met het weer. Er was regen en kou voorspeld maar vaak vertrokken we met strak blauwe lucht en maakten we mooie foto’s van de wolken partijen en de landerijen. Maar dan kwam er een donkere wolk en liet de stortregen zich gelden. Dat gaf veel nattigheid maar kon de pret niet drukken.
In het grensgebied ten zuiden van Valkenswaard liggen de Plateaux. Je kunt er heerlijk wandelen door bos, heide en weilanden. We maakten op deze zaterdag een mooie wandeling van ruim 9km door Nederland en België. Onderweg was er veel lol en baanden we ons een weg door de bossen, over bruggetjes en langs grote zwarte buffels. Bij een bankje maakten we een groepsfoto en onderling werd er veel gefotografeerd wat gezellige indrukken gaf van de wandeling.
Afgelopen maart boekten we een groot huis voor 2 families (Rein & Petra en wijzelf, met kinderen) in Noord-Brabant, iets ten zuiden van Valkenswaard in het gehucht Achterste Brug. We hadden er met elkaar naar uitgekeken en nu was het eindelijk zover. Ingrid en ik arriveerden rond een uur of 3 en checkten in bij de beheerder van de prachtig verbouwde boerderij. Het huis was riant en gaf meer dan voldoende gelegenheid voor het grote gezelschap van 11 personen om een weekend te vertoeven. ‘s Middags druppelden de andere familie-leden binnen en borrelden we naar de maaltijd toe. De temperatuur was zo aangenaam dat we buiten op terras konden eten. Het huis ligt tegen een rustig natuurgebied aan met in ieder geval één eekhoorn die zich regelmatig liet zien.
Na 10 dagen Madeira zit ons verblijf er weer op en vertrekken we vanaf het Cristiano Ronaldo vliegveld weer naar huis. In de dagen vooraf moesten sommige vliegtuigen uitwijken naar het dichtbij gelegen eiland Porto Santo (eerste verticale foto) vanwege een te sterke wind langs de steile kust. Gelukkig kwam “Peter Pan” op tijd aan en bracht ons veilig weer thuis.
Voor de zekerheid had ik de Sony 600mm telelens meegenomen. Het was meestal een te zware last voor het weinige wat ik kon fotograferen. Vrijwel alles kon ik met de Tamron 28-200mm fotograferen. Toch was ik thuis verrast met een aantal vogels die ik ter plekke niet kon identificeren: de Europese Kanarie, de Kanarie, de Roodvoorhoofdkanarie, de Grote Gele Kwikstaart, de Torenvalk Ssp Canariensis, de Klein Mantelmeeuw. Maar ook zagen we de Madeira-hagedis, de wielwebspin Argiope Trifasciata en de Issus Coleoptratus.
Vanuit de plekken die we bezochten konden we foto’s maken van de hoofdstad Funchal dat zeer uitgestrekt op de hellingen van de zuidkust is gelegen. We bezochten het kleine kerkje Capela de Nossa Senhora da Conceição dat bovenaan bij paleis Monte ligt, dichtbij de plek waar ook de Madeira-sleetjes vertrekken. Madeira is een bijzonder eiland met een rijke wegeninfrastructuur. Door de steile rotsen was verplaatsen alleen mogelijk via bergwegen. Maar op Madeira zijn ze flink gaan boren want bijna het hele eiland rond is er een gescheiden vierbaansweg met vele (lange) tunnels. In totaal is er meer dan 150km aan tunnels geboord. Op de foto’s is de snelweg goed te zien.
Nadat we de kabelbaan terug hadden genomen namen we nog een kijkje in de bekende Botanic Garden van Funchal. De tuin heeft een centrale mozaiek, vele cactussen, bloemen en bomen.
Bij de tuinen was een tentoonstelling “Mother Nature Secrets” van 700 mineralen hoofdzakelijk uit Brazilië, Portugal, Zuid-Afrika, Zambia, Peru, Argentinië en Noord-Amerika. De natuurstenen verzameling is gedaan door een liefhebber, José Berardo, die er 15 jaar over deed om het assortiment samen te stellen.
