Vanmorgen vertrokken Noud en Sanne voor vakantie naar het zuiden van het land. Ze verblijven daar met Sanne’s ouders. De rit ging in de Mini van Ingrid met de mountainbikes achterop. Dat laatste bleek nog een hele puzzel omdat een van de onderdelen om de fietsen te borgen niet functioneerde. We vonden een tijdelijke oplossing en zo vertrokken de beide voor een actieve vakantie met de familie.
De ouders van Salo, de vriend van Annelot, bleken ook op Corfu te zijn. We spraken af in Sidari en hadden een geweldige tijd met elkaar. Het zijn bijzonder lieve mensen en onze band voelde alsof we elkaar al jaren kennen. Ze trakteerden ons op heerlijk Grieks eten en drinken. Op de parkeerplaats namen we afscheid van elkaar maar pas nadat we ter plekke voor elkaar hadden gebeden. We voelden ons zeer gezegend.
Onze laatste wandeling in deze vakantie was door het plaatje Liapades. Je kunt met de auto naar boven tot aan de fontein maar terug is lastig want je moet dezelfde smalle weg terug rijden. Al toeterend ga je naar beneden en hopen dat er geen toeter van beneden komt. Een wandeling door het pittoreske dorpje is leuker.
Grieks eten is een van de prettige dingen van vakantie op Corfu. Afgelopen dagen bezochten we Jialos, Ambolenas, Elizabeth, Ladokolla en Apomero. Alle restaurantjes hebben hun eigen specialiteiten. Bij Jialos is dat de cerviche, bij Ambolenas hebben ze eigengemaakte wijn, bij Elizabeth (de beste van allemaal) hebben de beste stifado van het eiland, bij Ladokolla heerlijke souvlaki en bij Apomero de kip in mostersaus en niet te vergeten de gebakken aubergine.
Ons bezoek aan Elizabeth in Dukades was opvallend want we arriveerden in het midden van een hoosbui. Op de terugweg was er dan de regenboog.
Vandaag probeerden we een nieuwe route langs de olijfbomen naar het strand plaatsje Ermonia. Het pad was prachtig en gaf mooi uitzicht over de valei en de dorpes Giannades en Vatos. Om ons heen vlogen de vlinders, sprinkhanen en een libellen-paar. Aan het einde van de route is het strand van Ermonia waar we een dag eerder hadden gezwommen.
Ondanks dat ik de grote telelens thuis had gelaten valt je oog toch op vogels die je onderweg tegenkomt. De hoge roofvogels heb ik laten gaan ondanks dat ik een sperwer of buizerd met muis in zijn klauwen heb gefotografeerd. Om en nabij ons verblijf waren er de zwaluwen, pimpelmezen met juvenielen, roodkopklauwiers, de grauwe klauwier (op de kabel), putters en een oostelijke orpheusgrasmus (eerste foto).
Een kwartiertje rijden van Nymfes ligt (oud) Peritheia. Het is inderdaad oud en verlaten. Althans het plaatsje leek vanaf 1960 uitgestorven en dat maakt het sinds 2010 een toeristen trekpleister. Van oorsprong was het een schuilplaats tegen piraten vanwege de ligging. Meer informatie is te vinden op deze website: https://old-perithia.com/. Naast de ruines is het dorpje nu opgesierd met taverna’s. En dat maakt het echt gezellig tussen de oude rotzooi. We hebben er lekker gegeten en genoten van de prachtige bebloemde bergweg. Na het bezoek reden we via de oostkant terug langs Kalami waar het welbekende restaurant The White House zich bevindt.
Na veel jaren Corfu (dit was de 6de keer) waren we nog nooit in het noordoosten geweest waar zich de hoogste berg van het eiland bevindt. Aan de noordkant van deze berg liggen de plaatsjes Nymfes en Peritheia. Beide plaatsen zijn alleen vanaf de noordkant bereikbaar. Vandaag ondernamen we de rit en stopten we bij Nymfes waar de gelijknamige waterval is. Velen doen er sceptisch over maar het was best mooi om midden in het bos de waterval te bekijken.
In de afgelopen items heb ik verkleinwoorden gebruikt om de macro-serie te markeren. Omdat de gastvrouw veel katten onderhoudt heb ik deze keer ook een item “katjes” toegevoegd. De ster van de (15) katten is hun eigen Syberische kat.
Wat voor torretjes geldt, geldt ook voor de vlinders. Corfu is een vruchtbaar eiland en zeer bloemrijk. En daarom zijn er ook veel vlinders, althans als de natuur zijn werk kan gaan. En dat blijkt op Corfu helemaal goed te gaan want er zijn ook dit jaar veel (verschillende) soorten vlinders.
Waar op Corfu bloemen zijn zie je ook ontzettend veel (vliegende) torren in verschillende maten en kleuren. Hier is een kleine verzameling van torretjes die zich stil hielden onder de macro-lens.
Spinnen zijn een interessant object om te fotograferen. In hun web lijkt het eenvoudig maar het omgekeerde is waar. Als je ze met macro-oog observeert zie je dat ze twee scherpe ogen hebben. Ze zien je met de camera al op afstand aan komen. Zodra je dichterbij komt rollen ze zich helemaal op, of, wanneer ze lopen, gaan ze geheid van je af lopen. Toch is het gelukt een paar mooie spinnen te fotograferen. Van dichtbij zijn ze fascinerend mooi.
Op Corfu heb je op krekels en sprinkhanen. Ten eerste is er de greppelsprinkhaan (donker gekleurd), de struiksprinhaan (felgroen), de bramensprinkhaan (witte kop, verticale foto) en de Egyptische treksprinkhaan. De laatste is een maatje groter dan de eerste twee en geliefd bij katten vanwege hun proteine.
De indeling van de macro-foto’s past niet helemaal in het woord van dit blog item want er zitten, naast aparte insecten, ook een paar “duizend” poten tussen. Met de Sigma 70mm macro lens zijn er een paar foto’s goed gelukt, met veel geduld. Maar ook de Tamron 28-200mm is een bijzonder scherpe lens gebleken, een 100% aanrader.
Dit jaar koos ik voor de macrolens-variant om te voorkomen dat ik dezelfde foto’s als voorgaande jaren zou maken. In de volgende series zijn er de bijtjes (en vliegjes), de insectjes, de sprinkhaantjes, de spinnetjes, de torretjes en de vlindertjes. Omdat de gastvrouw zoveel katten verzorgt is er nog een toegift over enkele katten.
