In het zuidelijke deel van Corfu ligt het Korissionmeer. Langs de westelijke kant ligt een smalle duinenreeks met een onverhard pad van ongeveer 3km tot een klein kanaaltje dat het brakke water met de zee verbindt. Langs de weg kun je gemakkelijk parkeren en even een stop maken op het zandstrand. De begroeiing bij het kanaaltje deed ons denken aan de Peleponeses met groen, rotsen en kiezels. Het duinzand was behoorlijk heet en schoeisel was absoluut noodzakelijk. We genoten van het warme water en vooral van de rust op het strand. Op de terugweg aten we typisch Griekse gerechtjes met als favoriet de Griekse Salade en Tzaziki.
 

Eén van de betere restaurants op Corfu is de wijnboerderij Ambelonas. We zaten tegen de druivenranken aan en de zonsondergang maakte het tafereel opnieuw een bijzonder aangename beleving. De eigengemaakte wijn smaakte heerlijk ondanks de merkwaardige oranje kleur. De geserveerde gerechten waren van uitstekende kwaliteit en van normale proporties. Als je op Corfu bent mag je dit niet missen.

 

Op Corfu kan men mooie wandelingen maken door de olijfboomgaarden, langs stranden en door de bergachtige streken. Net als vorig jaar liepen we de route vanaf het huis naar Giannades en weer terug. In het dorpje namen we een sandwich en een frappé. Omdat de temperatuur al behoorlijk aan het stijgen was vulden we ook de koelfles bij met gekoeld water. Giannades is een klein dorp met typische eilandtaferelen: veel bloemen en zo nu en dan afgedankte geparkeerde auto’s of scooters. Onderweg zie je veel bloemen en kleine dieren zoals vlinders en spinnen. Bukken dus om je hoofd vrij te houden van kleverige spinnenwebdraad.



 

We hadden voor 10 dagen een vakantiehuis geboekt in de omgeving van Giannades op het eiland Corfu. Het inchecken op Schiphol verliep bijzonder vlot en de vlucht naar Kerkyra voelde als een bekende reis. Dit was onze 5de vakantie op Corfu. Het eiland is voor ons favoriet omdat het groen is en hele mooie rustige plekjes kent. Vanuit het vakantiehuis hebben we zicht over de blauwe zee. Bij aankomst waren net 3 katjes geboren die rond het huis tam en wild zich nestelen. Ook was de steenmarter weer van de partij (en de vos ook). de dieren waren ‘s nachts te horen bij het maanlicht. Later zouden we vanaf zee het huis kunnen zien dat zich op een hoogte van rond 200m op de rots bevindt (zie laatste rij foto’s).



 

Het toetje op het fotograferen was toch wel de zeer zeldzame provençaalse grasmus. De grasmus had ik al veel vaker gezien maar deze soort nog niet. Het was ook in een kort moment dat ik het beestje kon fotograferen want zo lang liet hij zich niet zien. Op het moment van fotograferen wist ik dat het een voor mij onbekend vogeltje was en nam de nieuwsgierigheid enorm toe. Via waarneming.nl met herkenningssoftware ontdekte ik de soort.

Tijdens het fotograferen kwam ik op verschillende plekken in de omgeving van Esquibien graspiepers tegen. Zo ook onderstaand exemplaar. Tot mijn grote verrassing was dit niet de graspieper maar de roodkeelpieper waarvan ik het bestaan niet eens wist. Het blijkt een zeldzame verschijning te zijn en als hobby-fotograaf knijp je dan extra hard in je handen: die is dan toch maar even gescoord!

De serie vogels is nog niet compleet en ook de volgende vogels zijn gespot en gefotografeerd tijdens het verblijf in Esquibien: groenling, geelgors, vink, roodborst, (nogmaals) graspieper, torenvalk en tapuit. Zie ook: 06.05.2022 – Des Oiseaux (1).






 

Vogelfotografie is al jarenlang een grote liefhebberij van me. Tijdens deze week vakantie in Esquibien heb ik bijna 900 foto’s gemaakt van alleen maar vogels. Die kan ik niet allemaal delen wat wie is nou geinteresseerd in zo’n grote bak tweevoeters. Ik heb een selectie gemaakt en verdeeld over 4 items: twee items over all soorten en twee items over een zeldzame en zelfs een zeer zeldzaam expemplaar. In dit item zijn de volgende vogels getoond: aalscholver, kauw, meeuw, graspieper (in struiken en in vlucht), roodborsttappuit, grasmus, winterkoning, kneu en tjiftjaf. Genoeg om enthousiast over te worden als je met de 200-600m telelens door de natuur loopt. Meer in de volgende items: 06.05.2022 – Des Oiseaux (2)

Ook vlinders zijn er tijdens de wandeling te bewonderen, met name het icarusblauwtje. Ze zijn niet veel groter dan 3 cm en zien eruit als belegd met fluweel. Als er veel bloemen zijn, trekt het natuurlijk ook veel vlinders aan. Lange tijd waren er weinig vlinders maar gelukkig sieren ze de flora weer op, beginnend met veel rupsen. Die laatste vinden we niet altijd zo schoon en prettig.

 

Als je door de natuur wandelt hoor je vaak het geritsel van kleine dieren. Meestal is het een hagedis. We kwamen er aardig wat tegen maar ze zijn zo snel weer uit het zicht dat fotograferen niet mogelijk is. Toch zijn er twee examplaren vastgelegd: de muurhagedis en de westelijke smaragdhagedis (de geelgroene). Ze zijn nog geen 15cm en als je inzoomt zie je de details van hun fascinerende huid.

Zeevissen, dat stond op ons programma voor vandaag. Met z’n vieren reden we vanuit Esquibien naar de haven van Le Guilvinec. Daar pikte de vissersboot van soizen.fr ons op voor een tocht van 4 uren. We vingen deze keer 35 vissen. Dat is een verbetering van het record uit 2018; toen was het 20. De buit was makreel, sprot, wijting en zandspiering. Sommigen van deze vissen zitten op een diepte van 30-40 meter terwijl de makreel zich beweegt op een diepte van 5-10 meter. Het was een leuke activiteit, lichtelijk fris op het water maar ook wel motiverend om soms 2-3 vissen tegelijk te vangen.

 

Bretagne staat bekend om zijn zeeklimaat met veel regen dus. De zon kan er ook lekker schijnen en door die afwisseling groeien en bloeien er veel wilde bloemen. De mooiste kleuren komen tot leven als de zon er op schijnt. Dat is een lust voor de camera. Hier is een kleine impressie van bloemen in de kuststrook van Esquibien.


 

We hebben het altijd lastig gevonden om een goed restaurant in dit gedeelte van Bretagne te vinden. Er zijn veel crêperies maar dat vind ik eerlijk gezegd niet zo spannend. Ons favoriete restaurant Tandoori was deze week gesloten. We gingen op zoek naar alternatieven en vonden een restaurant in Penhorn, Breitz Armor genaamd, zo’n 30 minuten rijden. We aten er heel gezellig en de bediening was uiterst vriendelijk.
Een tweede restaurant zat eigenlijk om de hoek, in Audierne, Le Goyen genaamd. Hier hebben we bijzonder lekker gegeten en ook hier was de bediening zeer vriendelijk. We aten zalm en vis, kreeft, beef op twee manier gebakken of gepocheerde kip en kaas of chocolade desert. Het was een voortreffelijke gelegenheid.
Maar ook thuis in het vakantiehuis hebben we heerlijk gegeten terwijl we vanuit de serre genoten van het prachtige utizicht. En als het even kon werd een ijsje gehaald bij de haven in Audierne.

 

Vandaag wandelden we vanuit Audierne terug naar het vakantiehuis langs de kust. Noud had ons gedropt bij de veerboot naar Ile de Sein. Met Noud en Sanne hadden we deze route ook al eens gelopen maar dan in omgekeerde richting. Onderweg zie je allerlei mooie bloemen en een hele aparte zwarte bij met rode vlekken op zijn vleugels. De zon scheen heerlijk over het water en gaf het landschap prachtig kleur. Weer een mooie dag op vakantie in Esqbuibien.



 

Een andere kustplek is Pointe de Kastel Koz. We verwachtten een kasteel te zien op de rotsen, strategisch geplaatst om aanvallende troepen te kunnen weren. Op afstand bleken er geen echte restanten meer te zijn van het platform op de rots wat dateert uit 450 voor Christus. De plaats van Kastel Koz huisvestte een dorp van ongeveer 200 inwoners. De vindplaats wordt toegeschreven aan het einde van het Neolithicum of het begin van de Bronstijd. We wandelden op de helling van dit rotsplatform en zagen onderweg nog een geelgroene hagedis voorbij springen (zie later blog item).