De serie vogels is nog niet compleet en ook de volgende vogels zijn gespot en gefotografeerd tijdens het verblijf in Esquibien: groenling, geelgors, vink, roodborst, (nogmaals) graspieper, torenvalk en tapuit. Zie ook: 06.05.2022 – Des Oiseaux (1).
Vogelfotografie is al jarenlang een grote liefhebberij van me. Tijdens deze week vakantie in Esquibien heb ik bijna 900 foto’s gemaakt van alleen maar vogels. Die kan ik niet allemaal delen wat wie is nou geinteresseerd in zo’n grote bak tweevoeters. Ik heb een selectie gemaakt en verdeeld over 4 items: twee items over all soorten en twee items over een zeldzame en zelfs een zeer zeldzaam expemplaar. In dit item zijn de volgende vogels getoond: aalscholver, kauw, meeuw, graspieper (in struiken en in vlucht), roodborsttappuit, grasmus, winterkoning, kneu en tjiftjaf. Genoeg om enthousiast over te worden als je met de 200-600m telelens door de natuur loopt. Meer in de volgende items: 06.05.2022 – Des Oiseaux (2)
Nadat we bij Ingrid’s ouders Hour of Power hadden gekeken wandelden we met haar vader door natuurgebied door de Houtwiel. Er waren op deze Paaszondag opvallend veel vogels en vooral veel ganzen. Wat ons bijzonder in het oog sprong waren de Bruine Kiekendief en de Blauwborst. Daarnaast zagen we de fitis, grasmus, rietzanger en rietgors. En natuurlijk waren de Schotse Hooglander en de Konigspaarden in het gebied aan het grazen.
De wandeling van gisteren en de fietstocht van vandaag heb ik gecombineerd in één item omdat de beleving en omgeving vrijwel hetzelfde mooie beeld van de natuur geeft. Al wandelend legden we ruim 5km af, op de fiets 32km. Je ziet op de fiets meer maar al wandelend zie je de natuur beter. We genoten van beide routes door het Salland en er om heen. Onderweg waren het vooral de vinken, koolmezen en pimpelmezen die zich lieten horen. Helaas zagen we de eekhoorn niet. BIj het hotel zagen we ‘s ochtends een muisje die zich in alle opgestelde vogelhuisje verstopte.
Op de plek waar we genoten van de paarse heide in een zonnige zandvlakte vlogen de boompiepers van de heidestruiken naar de dennenbomen en terug. Soms poseerden ze even tegen een zonovergoten paarse achtergrond en was het fotograferen er van weer een groot plezier. Ook waren er in het bos veel vogelgeluiden maar door de dichte begroeiing waren de vogels moeilijk te spotten, behalve die ene boomklever.
Samen met Ingrid en Annelot waren we voor twee dagen op bezoek in Friesland. Vanmiddag wandelden Ingrid’s vader en ik door natuurgebied de Houtwielen, een pad wat we al vaker hebben gelopen, in 2010 (met vosje pup) en in 2019. Vandaag was het erg stil en zagen we alleen schapen, twee Konigspaarden en een Schotse Hooglander. In de lucht vloog een bruine kiekendief en later ook nog een buizerd.
Kijk, een zwart vogeltje met een oranje staart. Wat is dat voor vogel? Het vogeltje dartelt vrolijk van huis naar huis en blijkt een zwarte roodstaart te zijn. Het eigenwijze kopje en de oranje staart maken het een mooie verschijning.
Op de terugweg ging ik via Baarn over de A27 naar de Oostvaardersplassen. Ik was er nog nooit geweest en had me voorgenomen om de regio eens te verkennen. Als eerste reed ik naar het bezoekerscentrum en ging daarna richting vogelhut De Poelruiter. Na een praatje met andere bezoekers trok ik naar vogelhut De Grauwe Gans. In deze vogelhut hadden zwaluwen hun nest gebouwd en voerden ze hun jongen. Vanuit de hut had ik goed zicht op het riet waar ik een tjiftjaf (grote foto), een kleine karekiet (foto’s onder de grote foto) en een kwikstaart fotografeerde. Ook watervogels heb ik op afstand kunnen waarnemen waaronder een lepelaar en een witte reiger.
Ook voor deze vakantie had ik de 200-600mm lens mee. En daarmee heb ik toch weer heel veel plezier gehad. De roodkopklauwier verscheen twee maal voor de camera en was voor mij de vogelverrassing. Ik had deze soort nog nooit eerder gezien. Volgens waarneming.nl is dit (in Nederland) een zeer zeldzaam inheemse soort.
Vanavond nam Sam me mee op de e-step om te kijken naar het ooievaarsnest in het park. We wachtten op de papa-ooievaar die even boodschappen was gaan doen. Net als vele mannen kon hij de kikkerbillen en de kippepootjes niet vinden; het duurde nogal lang. Daarna hebben we om beurten wat foto’s geschoten. Sam nam de close-ups en de (poepende) ooievaar. De parkieten heb ik geschoten.
Na een warme dag werken had ik wel even zin om mijn hoofd in de wind en mijn voor de lens te houden. Er was niet al te veel tijd en daarom nam ik de fiets naar de polder, naar de plek waar ik vorig jaar de putters fotografeerde. Eens kijken wat er vandaag in de aanbieding is: mus, kievit, haas, spreeuw, grutto, zwaluw en een witte buizerd.
Na geluisterd te hebben naar het verhaal van Ruth en Naomi in Hour of Power, trokken Ingrid en ik door de duinen. We gingen struinen door de duinen, los van het pad en langs veel vogels. Er waren bijzonder veel geluiden, veel meer dan een week geleden. We zagen o.a. (in volgorde van de foto’s): de vink, de boomleeuwerik, nogmaals de boomleeuwerik, de gekraagde roodstaart en de kneu.
Vanmorgen had ik een afspraak bij de chirurg ter controle van de elleboog operatie. De wondsnede is goed hersteld en ook de beweging in de elleboog komt weer in de buurt zoals het was. Medisch gezien is het genezen. De grootste verandering na de laatste operatie is dat er rondom het bot aanzienlijk veel litteken weefsel is verwijderd. Bij onvoldoende beweging van de arm kan dit zich opnieuw voordoen. Goed bewegen dus.
Daar ben ik vanmiddag maar meteen mee begonnen en heb een ruime wandeling door de AWD gemaakt. Het windje was fris maar met een mooi zonnetje tussen de wolken door was het aangenaam en waren er warempel nog een paar mooie vogels waar te nemen, d.w.z. te fotograferen. Het ging om de rietgors, fitis en roodborsttapuit.
Aanvankelijk hadden we een wandeltocht gepland in Lemele. Onderweg besloten we de route kort te sluiten en parkeerden we tegen de heid vlak buiten Vierhouten en iets boven Elspeet. De wind was fris maar het zonnetje scheen helder over de heide en door de bomen. We vonden een kneuterig klein bankje om te lunchen en vervolgden onze weg verder door het bos. Een helicopter vloog in de verte voor een mooie serie wolken en werd op beeld helemaal bibberig vanwege de opstijgende warme lucht. Op een bepaald moment scheen de zon zo mooi op de groene takken van de bomen waardoor het leek alsof ze licht gaven. Een buizerd zweegde hoog door de lucht terwijl een roodborstje het eten dicht bij de grond zocht.
Als je zo door natuur wandelt en de duinen bedekt zijn met sneeuw en ijs, kom je van bijzondere composities tegen die de natuur zelf in elkaar steekt. Met het zonlicht van voren, achteren of van zij springen die bijzondere tafereeltje er uit. Zwart ijs met witte vlekken, sneeuwtopjes die reflecteren in de zon, ijsblokjes met weerspiegeling tegen de zon, ijsringen om een boomstam en zo voort. Qua leven was het rustig met weinig vogels. Toch was er de kramsvogel die zich al slapend indekte tegen de kou.
