Het uitgestelde weekendje uit van oktober, dat werd verschoven naar november en uiteindelijk in december plaatsvond, is begonnen. We reden op deze een mooie zonnige vrijdag richting een groothandel om tegels te kiezen voor een aanstaande kleine verbouwing. Bij de Afsluitdijk pauzeerden we even voor een paar foto’s.
 

Gisteren werd Annelot uitgenodigd voor een sollicitatie-gesprek op een school in Enschede. Aanvang: 9:00 uur. Om haar van stress te ontlasten was ik vandaag even niet chauffeur van Sam maar van Annelot. Om 6:00 uur zaten we in de auto en om 8:00 uur aan de koffie bij de McCafé in Lonneker, vlak boven Enschede. We waren ruim op tijd. Na een uur gesprek en rondleiding door de school kwam Annelot enthousiast terug. Ondertussen reed ik een rondje langs de Universiteit Twente waar ik een tijdje hebt gestudeerd. Na het gesprek liet ik Annelot nog de studentenflat Macandra zien waar ik heb gewoond. In de auto werd ze gebeld door de recruiter die zeer positief was. Het besluit volgt morgen of overmorgen. Inmiddels weten we (donderdag 24 november) dat Annelot is aangenomen. Ze gaat lesgeven aan een klas oudere leerlingen die een taalachterstand moeten inhalen. Ze vindt het superleuk en heeft daar ruim ervaring mee in Amsterdam.

Na 5 jaar, waarvan 1 jaar tussenverblijf in Midden-Amerika, verliet Annelot vandaag officieel haar appartement in Amsterdam-Noord. Na haar terugkeer uit Costa Rica logeerde ze bij ons. Vanmorgen om 6:30 uur waren Annelot en Ingrid al onderweg om de gehuurde bus op te halen. Even later volgden Noud en ik om alle spullen van vier etages hoog naar beneden te sjouwen en een plek in de bus te geven. In een afgeladen auto kon Annelot haar reis beginnen. In Münster heeft ze ook weer handjes die kunnen helpen met uitladen. Ondertussen was het bijna lunchtijd en haalde Annelot nog wat bij Albert Heijn voor onderweg. Wij reden door de mcdrive voor een mckroket. Zo is de Amsterdam-periode afgesloten en hopen we voor Annelot dat ze in het oosten van het land als leerkracht een betrekking zal vinden. Als dat gelukt is zal ze gaan forensen met haar VW Polo. Inmiddels hebben we gehoord dat ze in Münster is aangekomen en de auto al bijna uitgeladen is.

We waren nog niet eerder samen in het Teylers museum in Haarlem geweest. Het is het oudste museum van Nederland. Je vindt er fossiele vondsten, meetinstrumenten uit de oude tijd, experimentele apparaten, schilderijen, oude en recente (strip)tekeningen en natuurlijk het oorspronkelijke huis van Pieter Teyler. In het museum is de beroemde elektriseermachine te zien uit 1784. Napoleon bezocht in 1811 het Teylers Museum om de machine te zien. De machine doet gigantische vonken overslaan als de glasschijven gaan draaien. Van de website: “Vanaf de opening in 1784 tot het begin van de 20e eeuw was Teylers Museum een plek waar actief wetenschappelijk onderzoek werd bedreven en waar de resultaten getoond werden aan een breed publiek. Wist je dat Nobelprijswinnaar Hendrik Antoon Lorentz zijn eigen laboratorium in Teylers Museum had waar hij vanaf 1909 tot zijn dood in 1928 werkte? Grote wetenschappers, waaronder Einstein, bezochten hem hier“.
Ook zijn er diverse schilderijen te zien van vele onbekende schilders, zoals (rij 5, eerste foto) Wybrand Hendriks met het Haarlems teekencollegie uit 1799, (rij 5, derde foto) Christiaan Dreibholtz met schipbreuk voor Engelse kust uit 1839 (tevens het aankoopjaar) en (rij 6) Bartholomeus van Hove met zijn stadsgezicht uit 1836 (ook het aankoopjaar). Iets bekender is (op rij 5, vierde foto) de Trommelslaagster van Isaac Israëls uit 1908.

Eén van de unieke Nederlandse feestdagen is koningsdag. Heel Nederland kleurt oranje, de vlooimarkten worden ingenomen door jong en oud, de grachten van Amsterdam lopen dicht met in oranje gehulde feestgangers (zoals Sam) en Nederland eet oranje tompoes. Zo ook wij wat het laatste betreft. Het eten er van is ook een kunst en kan op verschillende manier, zie hier het onderzoek op Youtube.

Het rondje Friesland ging door het noord-oostelijk gedeelte naar mijn zussen, zwagers en mijn moeder. Het was aangename winterse dag met volop zon. Zo kon ik even bijpraten met de familie en tussendoor even een toeschouwer zijn bij de Friesche Boys waar mijn neef de linksmidden positie prima uitvoerde. Hij was met zowel verdedigen als aanvallen van de partij en wist regelmatig de tegenstander op het verkeerde been te zetten. Het is al weer lang geleden dat ik de grasmat van zo dichtbij heb gezien. Ik lette ook op de scheidsrechter want morgen fluit ik namelijk de hockeywedstrijd van het eerste team met Sam. En tsjonge wat is voetbal fysiek. Het sportieve intermezzo was ontzettend leuk want voor balsporten (behalve handbal) ben ik altijd wel te porren, zeker als er familie speelt. Het bezoek bij mijn zussen en zwagers en moeder was onverwacht en daarom ook erg fijn.

Vanuit de bossen bij Doorn, togen we naar Amersfoort voor ons diner naar Merlot. Vooraf bezochten we de stad, pakten we een terras en liepen naar museum Flehite. Hier was een tentoonstelling van 3 generaties Withoos, een familie van schilders waarvan de jongste oude schilderijen combineerde met fotografie. Modellen worden op oude schilderijen afgebeeld wat een fraaie nieuwe compositie geeft.

Na het fietsen zetten we koers naar Zutphen om daar het stedelijk museum te bezoeken. We konden mooi tegen het centrum ana parkeren en genoten van de kleurrijke krokusperken het het uitzicht op het oude stadscentrum. Na het bezoek aan het museum wandelden we langs de kade bij de IJssel terug naar de auto op weg naar Deventer.

 

De restaurants mogen weer open en dat wilden we meteen vieren. Ingrid had gereserveerd bij Olivijn in Haarlem. Het beviel ons goed om ‘s middags de lunch te nemen. We kregen een 5-gangen menu geserveerd met prachtige gerechten. De entourage was bijzonder fraai. Het personeel was zeer bekwaam en vriendelijk, de kok had prachtige nieuwe smaken gecombineerd en de locatie leek wel een sjieke zaal uit het Frans Hals museum. We genoten van deze gelegenheid. Een echte aanrader als je de portemonnee even wat wijder open trekt maar eerlijk is eerlijk, zelden zo lekker gegeten.

 

Voor een vriendin laten we video tapes van camera opnames digitaliseren. Ik had nog een oud adresje in Leiden waar ik in 2007 mijn foto’s en dia’s liet scannen, Digital-Scan. Ik belde voor een afspraak en het bedrijf was verhuisd naar Apeldoorn. We brengen het wel even, zei ik, hopende dat deze week het weer zou omslaan en we in de buurt een leuke wandeling konden maken. Het was allemaal waar, we gingen naar Apeldoorn en bij Hoog Soeren maakten we een mooie maar natte wandeling. Het was maar 4,5km die bij terugkomst bij de auto behoorlijk natte kleding had opgeleverd. Toch was het fijn om op pad te zijn en te genieten van een mooie autorit.


 

In corona-tijd is verjaardag vieren best lastig maar om er niet aan voorbij te gaan togen we vanmorgen vroeg naar Friesland. We vertrokken met een mooie blauwe lucht die net boven de horizon roze opkleurde. Boven Amsterdam was de lucht prachtig geel verlicht en dat maakt de autorit al aangenaam vanaf het begin. En de pret moest nog beginnen. De (bijna) jarige wist nog van niks. Ook wij wisten niet dat het weer zo mee zou zitten vandaag voor een buiten (doorloop) feest. Vanaf Leeuwarden kleurde het landschap wit en daalde de thermometer naar -1. Een goed begin van de de dag.
 

De expositie van Jacob Jordaens in het Frans Hals museum was bijzonder goed ingericht met mooie schilderijen van o.a. de Grote Drie van de Zuidelijke Nederlanden: Jordaens, Rubens en Van Dyck. Een prachtige spiegelruimte kon worden bekeken met pantoffels om de spiegels te beschermen en gaf een mooie blik op de plafondschilderijen. Samen met Paul de Vos schilderde Jordaens een tafel met gevogelte waarin De Vos de details fantastisch weergaf. Het museum liet ook hele mooie stillevens zien van oude meesters uit de omgeving zoals Pieter Claesz. Ook hing er een van de eerste Mondriaans, een schilderij van Pieter Brueghel en Jan Steen.

Het niet hebben gezien van onze eigen Nederlandse meesters was de aanleiding om vanmiddag het Frans Hals museum te bezoeken. Haarlem is sowieso een mooie stad met het museum gelegen in een prachtige buurt waar zich vroeger, in de 17de eeuw, het Sint Elisabeths gasthuis bevond. Nadat we mond- en neusmasker op hadden gezet, de qr-code was gescand en de jassen waren opgeborgen, begonnen we onze route langs de Jacob Jordaens expositie op naar de schuttersstukken. De grote schilderijen zijn echt indrukwekkend en bijzonder van kleur. Ook hangen er een paar schilderijtjes van de broer Dirck van Hals.



 

We sloten de dag af met een heerlijk etentje in Deventer bij restaurant Jackies (New Tork City). We hadden op tijd gereserveerd want het restaurant is populair en dat had een reden. Ten eerste was de bediening voortreffelijk en het eten ook bijzonder fijn. Na steaktartaar, sashimi van gekonfi jte aardpeer, kreeft en hertenbiefstuk vertrokken we naar Friesland om onze ouders te bezoeken.

Tegenover landgoed Carelshaven in Delden ligt landgoed Twickel waar een prachtige wandelroute is aangelegd. De route dankt zijn naam aan Eduard Petzold, de Duitse landschapsarchitect die rond 1890 actief was op Twickel. In zijn tijd is een eerste deel van het wandelpad aangelegd. Petzold stierf in 1891. Het duurde vervolgens tot 2012 dat de route werd afgemaakt. Vandaag liepen wij dé wandelroute van Twickel die de Umfassungsweg (UW) genoemd is en ook duidelijk met UW is aangegeven. De route voert langs het landgoed Carelshaven en langs mooie plekken waaronder een moerasachtig gebied met een mooi vlonderpad. Het fascinerende aan de route was dat er langs de buitenranden van de velden bloemen beschermd zijn waardoor zelfs het lanschap in het grijze november weer kleur krijgt.