Het wandelen door de stad werd beloond met een bezoek aan het Italiaanse restaurant L’Osteria wat gelegen is aan de binnenring van de promenade in het zuid-oosten van het centrum. Ook Salo kwam er bij en met z’n vieren genoten we van heerlijk Italiaans eten met gigantisch grote pizza’s. Na het eten liepen we de 1,4km terug met Annelot en telden we nachtkonijntjes die liepen te grazen langs de promenade.
In 2003 waren we voor het eerst in EuroDisney met Annelot en Sam. In 2008 gingen we nogmaals maar nu met Noud er bij. Deze week ging Noud met Sanne en een bevriend koppel zelf naar EuroDisney. Ze hadden zelf alles georganiseerd en reden met de Mini Countryman naar Parijs. Het was een prachtige onderneming en de berichten terug zijn enthousiast. We vinden het ontzettend leuk als de kinderen dingen ondernemen en genieten van reizen en actief zijn met elkaar. Hier is een korte impressie, bovenste foto is de intro, de tweede en derde rij is 2023 met Noud en Sanne, de vierde rij is van 2008 en de vijfde rij is van 2003.
Om deze verjaardag niet zomaar aan ons voorbij te laten gaan, vierden we Sam’s verjaardag met een etentje bij Enjoy. Het eten was verrassend goed en we genoten van de carpaccio, zalm, triple burger, gentleman steak, kipsaté, kabeljauw en hertenbiefstuk. Als desert wachtte voor sommigen crème brûlée of bailey’s koffie. We praatten over lopende activiteiten maar ook over de geboorte 24 jaar geleden. Nu, 24 jaar later, zit er een jongeman tegenover ons die volop in zaken zit en zijn weg vindt in nieuwe ontwikkelingen. Gefeliciteerd, Sam.
Ook vandaag gingen we de verjaardag van Sam vieren. Het is een bijzonder gezegend moment als je bedenkt dat hij gespaard is gebleven na het motorongeluk vorig jaar zomer. Samen met onze kinderen, Ingrid’s ouders en mijn moeder gingen we aan de feest-champagne. Sam opende de fles met een knal zonder een gat in het plafond te schieten. Daarna was het tijd voor de gourmet. We bakten heerlijke bief, kip, garnalen, hamburger, champions, uien en nog veel meer lekkernijen in een gezellig samenzijn. Tijdens het eten hebben we familie-foto’s gemaakt en na het eten deden we het dunnetjes over in een andere opstelling.
Om de verjaardag van Sam dit weekend met familie en vrienden te vieren was Annelot thuis gekomen. We dineerden met z’n vijven en Sam ontving zijn kado’s. Als toetje was er de yoghurt-aardbeien-taart, één van Sam’s favorieten door Ingrid gemaakt. ‘s Avonds kwamen de vrienden van Sam en genoten ze met elkaar in het atelier. Helaas kon Sanne er niet bij zijn vanwege corona. Hopelijk is ze gauw weer van de partij.
Elke dag zaten we om 7:45uur aan het ontbijt en om 8:45uur in de lift naar de eerste piste. Rond 10:30uur was er vaak even tijd voor een koffie of chocolademelk. En om 12:30uur zochten we een restaurant om te lunchen. Onze favoriete plek was toch wel het panorama-restaurant boven Serfaus met prachtig uitzicht over de pistes.
Nadat het project klaar was ging ik naar beneden voor een bakkie. Ingrid zei: “Annelot belt om 5 uur, ik ga naar het atelier”. Tegen 5 uur wandelde een dame het pad op langs de serre. Ik was even verbaasd: “maar Ingrid is toch in het atelier”. Dat klopte. Annelot was onverwacht uit Münster op bezoek gekomen. Gezellig. We besloten om samen met haar naar de Griek te gaan in Leiden. Het was een ontzettend leuke verrassing, kon ze ook meteen de was en de strijk even doen. Nou ja, moeder doet het wel even…
De Nederlandse directeuren op mijn werk hebben een leuke gewoonte om eens in de zoveel tijd met elkaar te gaan lunchen. Voor mij was de laatste keer lang geleden, al voor de corona-tijd. Vandaag hadden we afgesproken in Hofstede Meerzigt in Zoetermeer. Het was een bijzonder gezellig samenzijn met boeiende, vaak persoonlijke, gesprekken. We werden gefêteerd op prachtige gerechtjes en mooie wijnen, alles in mate en gepast. Het was echt genieten met elkaar. Opvallend was dat qua werk 5 van de 6 een flinke tegenslag hadden meegemaakt. Nog opvallender was dat, ondanks dat tegenslag verwerkt moest worden, we er een positieve wending aan hebben kunnen geven. Toevallig deelde een christencollega het verhaal van Ruth. Was zij niet het voorbeeld die tegenslag (hongersnood, verlies van echtgenoot, achterlaten van eigen land en taal) heeft kunnen omzetten in iets nieuws? In Ruth 1:16 zei ze tegen Naomi: “uw God is mijn God..”. En zo is God voor mij ook het anker geweest.
Voor de lunch in Gouda gingen we van het museum over Achter de Kerk naar restaurant Coco wat gelegen is in het Relais & Chateaux Weeshuis. Het is een hotel met restaurant in een prachtig oud stedelijk kasteeltje uit 1642. Het weeshuis is opgericht in 1599. Aan de wand hangt een schilderij met vermoedelijk de raad van het Weeshuis Gouda.
We kozen voor een lichte lunch en een glas wijn. In zo’n entourage is de beleving van het 5 meter hoge klassieke restaurant met modern interieur zeker de moeite waard.
Vandaag vierden we met Ingrid’s ouders dat ze 55 jaar getrouwd zijn. We kwamen ‘s middags bijelkaar om daarna met de hele familie uit eten te gaan. Tijdens de maaltijd hadden we een korte Kahoot vragentest voor het echtpaar en voor de hele groep een wat langere Kahoot met vragen over onze (groot)ouders. De 4-gangen waren uitstekend verzorgd. Het was een mooie avond met elkaar.
Met kerst waren alle kinderen thuis en genoten we van een heerlijke maaltijd die Ingrid had voorbereid. We lazen het kerstverhaal en praatten over van alles en nog wat. Het bij-elkaar-zijn voelde weer als vanouds. Vooraf werden er nog spelletjes gedaan en later keken we de film Kidnep.
Op deze dag vierden we Ingrid’s verjaardag bij Tante Kee, met het hele gezin. Het was voor het eerst dat ook Salo, de vriend van Annelot, bij ons thuis kwam. In het restaurant hadden we een kamer voor ons apart en hadden de kinderen een kadootjes-kist voor Ingrid samengesteld. De avond was heel gezellig met leuke gesprekken die van Nederlands, Duits en Engels heen en weer sprongen. Het 5-gangen menu had heerlijke voltreffers en de halve wijntjes lieten we ons uitstekend smaken. Het was een verjaardag om niet te vergeten.
Vanaf de groothandel reden we via de A32 naar Holten om te dineren en overnachten in hotel-restaurant De Swarte Ruijter. We lieten ons verrassen met een 6-gangen menu. Vooraf kregen we wel 4 verschillende amuses. De presentatie en kwaliteit van de gerechten was subliem. In een prachtige entourage en met mooie wijnen genoten we van het avondje uiteten. We maakten kennis met 2 mooie Oostenrijkse wijnen: Forbidden en Triebaumer Blaufrankisch.
Eén van mijn favoriete gerechten was de verfijnd klaargemaakte hertenbeef maar ook de fijne varkensreepjes in een bedje van paddenstoeltjes en teriyakisaus. Dit restaurant is een echte aanrader.
Het uitgestelde weekendje uit van oktober, dat werd verschoven naar november en uiteindelijk in december plaatsvond, is begonnen. We reden op deze een mooie zonnige vrijdag richting een groothandel om tegels te kiezen voor een aanstaande kleine verbouwing. Bij de Afsluitdijk pauzeerden we even voor een paar foto’s.
De kookbeurt van deze avond werd een tafeltje bij een Grieks restaurant, Rodos, in Leiden. We hadden wel eens goede berichten over het restaurant gehoord en waarom dan niet eens zelf proberen. Het eten was uitstekend en we aten veel tzatziki. De bediening was ook heel prettig en typisch Grieks met persoonlijk contact.Dit is voor herhaling vatbaar. Op de weg terug liepen we langs de Morspoort.
