Tijdens onze wandeling door Zierikzee liepen we tegen het Stadhuis Museum aan. Een bezoek kon nog net voor sluitingstijd. Het museum is klein maar laat vooral de geschiedenis zien van de handel en vervoer met schepen. Een belangrijke bron van inkomsten was de meekrap waarmee kleur konden worden gegeven aan textiel. Zierikzee lag van oudsher aan zee en had een eigen haven die later moest concurreren met Antwerpen en omliggende steden. Het museum heeft een trouwzaal die nog steeds in gebruik is. Op de bovenste etage levert de balkenconstructie een ingewikkeld schouwspel en zijn daarvoor speciale ligstoelen geplaatst om als bezoeker gemakkelijk omhoog te kunnen staren.

 

Het stadspaleis van Bergen op Zoom is de Markiezenhof. Het voormalige woonpaleis is ontstaan ergens tussen 1485 en 1520 in opdracht van het middeleeuwse hof van de heren en markiezen van Bergen op Zoom: Jan II en Jan III van Glymes, vader en zoon. Aan het eind van de vijftiende eeuw was dit adellijke Brabantse geslacht in hoog aanzien gekomen. Het stadspaleis is een mooi monument in de stad en bezoekers kunnen genieten van de goed ingerichte kamers en van schilderijen met historie van Bergen op Zoom. Ook is er een expositie van oude vormen van volksvermaak en situaties uit de Middeleeuwen.

De zon scheen prachtig door de bomen en de bladeren zijn helemaal rood en geel gekleurd. Zo nu en dan piepen de zonnestralen door de takken en geven rechte stralen op het pad. Op de hoge bomen nestelen zich de paddenstoelen en weerspiegelt de natuur zich in de strakke vijver. Op de achtergrond is het polderlandschap zichtbaar met aan de horizon mooi windmolens. De wandeling was om in te lijsten. Bij deze.
 

Omdat de huiskamer, hal en keuken worden hersteld in kleur en aanzien (na waterschade), moet de hele woonkamer leeg. We maken van deze gelegenheid meteen maar het beste van door ook de vloer te laten schuren en lakken. Het is een heel gedoe om de piano, kasten en zitbank te verkassen naar het atelier; echt loodzwaar. Gelukkig hebben we goede verwarming in het atelier en met de provisorisch aangelegde UTP bekabeling hebben en tv en internet, wel zo handig. De vakmannen kunnen nu komen, wij gaan eerst eten.
 


 

Een ander museumbezoek was naar het Salm (en Schwarzenberg) paleis dat tegen de Praagse burcht aan ligt. Het museum had moderne kunst met controversiële, misselijkmakende, beelden van martelingen; niet onze stijl. Maar er waren ook mooie objecten te bewonderen waaronder die van Ron Mueck (met levensechte mensenbeelden), Keith Haring (met prachtige kleurrijke schilderijen), Andy Warhol (met portretten) en Frank Stella (vierkante kleurpatroon).


 

De National Gallery Prague (NGP) heeft door de hele stad musea. We wandelden naar het Veletržní museum (ook wel Trade Fair Palace genoemd) dat gelegen is in een typisch oud-communistisch stijl gebouw aan de gelijknamige boulevard. Bijzonder was het Van Gogh schilderij en de expositie van Alberto Giacometti met zijn smal uitgesneden (zelfportret) beelden.


 

In een eerder bezoek aan Praag had ik de oude Joodse begraafplaats bekeken maar nog niet de omringende synagoges. Na de aanschaf van een schoon keppeltje kochten we onze kaartjes voor de oude begraafplaats, de aangelegen Pinkas synagage, de Staronová synagoge (oudnieuwe) en de Maisel synagoge. De Joodse bevolking is, net als in andere delen van Europa, vervolgd geweest en verbannen naar de getto’s. In de Pinkas synagoge is het herdenkingsmonument voor de 77.297 Tsjechische en Slowaakse Joden die tijdens de holocaust de dood vonden. Op de binnenmuren staan op indrukwekkende wijze de namen van de slachtoffers, met geboortedatum en de dag van transport naar de vernietigingskampen. Ook is het een monument voor de 7500 kinderen die stierven in deze kampen. Terwijl zij op deportatie vanuit Theresienstadt wachtten, werden de kinderen aangemoedigd tekeningen te maken. Deze aangrijpende expositie van tekeningen van de kinderen met hun namen en datum waarop zij overleden.
Op de Oude Joodse Begraafplaats in Praag liggen en staan meer dan 12.000 grafstenen. Het totale aantal Joden dat hier begraven ligt, is meer dan 100.000. Omdat graven ruimen verboden is liggen de graven in vele lagen boven elkaar begraven: schots en scheef en verweerd. De oudste steen is van 25 april 1439.




 

Aan de noordkant van de rivier de Moldau ligt de Praagse burcht. Het is niet zomaar een burcht maar een heel complex van verschillende gebouwen, kerken, paleizen en straten. Het is bijna een stad op zich. Het wemelt er van de toeristen en een bezoek aan de paleizen laat staan de grote Sint-Vituskathedraal is vrijwel niet te doen. We hebben ons beperkt tot een wandeling en een museumbezoek in het Salm en Schwarzenberg paleis.
Van een afstand, en ook vanuit het hotel, is de burcht (of ook wel kasteel) een belangrijk punt aan de horizon en hoger gelegen dan de oude stad. Bovenaan de heuvel ligt ook het witte Strahov klooster.
 



 

Vanmiddag maakte ik een korte wandeling door de AWD om even met de camera en het monostatief een paar foto’s te schieten. Vogels waren er bijzonder weinig. Alleen de koolmees is er in grote getale. Ze zijn mooi van kleur maar verraderlijk in hun geluiden; het zijn net papegaaien die andere vogelgeluiden nabootsen. Ook herten in overvloed en dat gaf gelegenheid om de voorkeurstoets te oefenen van full-frame naar aps-c instelling te veranderen en omgekeerd. De mooiste foto was echter de zandhagedis die vlak voor me in het hoge gras opdook. Onderweg kwam ik zelfs nog een wilde bijennest tegen.
 





 

Even een klein kiekje met de 600mm van een meeuw. Door het inzoomen op de kop zie je het prachtige verenpak van een lelijke vogel die ook nog eens een heel lelijk geluid maakt.

De α7iii heeft, net als vele andere camera’s, de mogelijkheid om van full-frame over te schakelen naar APS-C formaat. Dit is handig (en noodzakelijk) als een APS lens op een full-frame camera wordt gezet. Daarmee voorkom je vignettering. Dat houdt in dat de hoeken van een foto donkerder worden omdat het licht niet op de sensor komt maar tegen de inwendige wand van de camera.
.
Door het beeld in het midden te pakken knip je de hoeken weg en is er niks aan de hand. Behalve dan dat de effective beeldgrootte kleiner wordt. Daarmee vergroot je in principe de effective brandpuntsafstand van je lens. Vandaag experimenteerde ik er mee en kreeg zonder zelf nog achteraf te croppen mooie vergelijkingen van de twee standen: links full-frame (600mm/24MP) en rechts aps-c (900mm/12MP).

In Parijs heb je de MAM en in Lisse de LAM, het Lisser Art Museum met als thema voedsel. We gingen met zijn vijven en begonnen onze tour op de bovenste etage. Je loopt dan meteen tegen een moeder aan die met haar kindje net boodschappen heeft gedaan. Weliswaar is de mevrouw in verkleinde vorm van dezelfde kunstenaar, Ron van Mueck, die vergrote mensenbeelden maakt zoals te zien in Voorlinden museum. Omdat het thema “voedsel” is vind je hele mooie objecten en wandkunst van bekende en minder bekende kunstenaars. Een opvallende expositie is die van de Israëlische kunstenaar Itamar Gilboa die een verzameling wit porseleinen voorwerpen toont van over een jaar geconsumeerde producten.

Vandaag kwam de nieuwe rugzak aan die nodig is voor de camera uitrusting. De oude tas heeft meer dan 20 jaar dienst gedaan maar is te klein voor de nieuwe lens. Het speurwerk naar een vervanger kon dan ook niet lichtvaardig worden gedaan. Heel veel camerarugzakken hebben een nauwe indeling en als er dan wat spulletjes inzitten is het vol. Als je onderweg bent met de spullen wil je naast wat lenzen ook handschoenen, pet, water of eten meenemen waar dan geen plek voor is. De Lowepro Whistler BP 450 AW (BP=Back Pack, AW=All Weather) is de eerste versie van de Whistler serie en was iets in prijs verlaagd omdat nr II al weer op de markt is.

De nieuwe Sony SEL FE 200-600mm F5.6-6.3 G OSS supertelezoom is binnen en die moet natuurlijk even worden geprobeerd. Vanmorgen lukte dat niet vanwege de regen. Omdat het vanmiddag erg woei en de zon zich slechts zo nu en dan laat zien, zijn de eerste foto’s in het park genomen en van een paar bloemen in de tuin. De lens is net iets zwaarder dan Sony SAL 70-400mm F4-5.6 G SSM maar is zeer compact in handeling omdat bij uitzoomen de zoom niet verder uitschuift en je beter controle hebt over de balans.

Na de lunch liepen we 50m verder naar het Stedelijk Museum van Schiedam met exposities van Meesterlijke Vrouwen. Er zaten prachtige werken tussen, met name van Charely Toroop, Lou Loeber, Alida Pott en Jacoba van Heemskerck. Sommigen zijn geboren in de 19de eeuw en hun werken zijn daarom veelal in de 20ste eeuw gemaakt. Daarnaast waren er Cobra exposities en herinneringen aan Schiedam met oude foto’s. De Amerikaanse kunstenaar Mark Rothko had een belevingstentoonstelling neergezet die geleend was van het Boijmans van Beuningen museum. Hij maakte abstracte kunst en één van zijn topstukken mag je in je eentje (zonder telefoon) bekijken: het schilderij Grey, Orange on Maroon, No. 8 uit 1960 (tweede foto hieronder). Eerlijk gezegd werd ik er noch warm noch koud van; ik kan niet in het schilderij kruipen waar sommige mensen van alles uit halen en ik niet verder komen dan een beeldscherm met een vrolijk toetsenbord er onder. Excuses aan de mensen die opgewonden raken van dit schilderij. Ik genoot meer van het werk van de vrouwen en foto’s uit de vorige eeuw.