Vanmorgen heel vroeg hadden we bezoekers na het wegbrengen van vrienden naar Schiphol. Na ontbijt en koffie gingen Ingrid’s vader en ik wandelen in de duinen en Ingrid met haar moeder planten halen voor een vernieuwde tuin. Dat laatste heeft iets meer onderhoud nodig omdat alle buxussen aangetast zijn door de rups. In de AWD zagen we weer veel herten en de tjiftjaf.
De kleuren van de bollenstreek blijven fascineren. Op de terugweg van het strand zagen we een prachtig roze veld met tulpen. Wat een mooi gezicht!
Het is begin april en de bollen staan vol in bloei. Ons uitstapje naar het strand ging wat langzamer dan gepland omdat er zo nu en dan even gestopt moest worden om foto’s te maken. De bollenboeren vinden het erg vervelend als mensen door de velden lopen omdat er dan kans bestaat dat er gewasziektes worden overgedragen. Ik houd me netjes op afstand van de bloemen en fotografeer vanaf de zijkant. De temperatuur was aangenaam zo rond de 15 graden.
Na een hectische week was ik blij vrijdagmiddag vrij te hebben. Ingrid en ik hadden een reservering bij restaurant “Het Koetshuis” in Bennekom. Vooraf liepen we een natuurmonumenten route bij Wolfheze door bos en langs duinen. Het was heerlijk om door de natuur de wandelen en foto’s te maken van de mooie bomen en omgeving.
Tijdens het uitlaten van de hond had ik de camera meegenomen omdat er weer volop zonlicht was. Onderweg in het park hoorde ik de boomkruiper hoog in een berkenboom. Het licht gaf mooie kleuren en doorschijn door de bloemen en bladeren.
Vrijdag was vandaag een vrije dag. Na autowassen en een paar boodschappen togen Ingrid en ik naar Friesland om onze ouders te bezoeken. Mijn moeder had prachtige warme sokken gebreid voor haar kleindochter en haar vriendinnen in Amsterdam die we mee mochten nemen. Het mooie lenteweer gaf fantastisch mooi licht op alles wat weer gaat bloeien.
Tegen de avond keerden we huiswaarts en gingen we op de bonnefooi langs landgoed Lauswolt waar ze waarempel nog een tafel vrij hadden. We begonnen met ons aperatief op het terras met uitzicht over het park met zijn ooievaars. Het diner was verbluffend fijntjes lekker en zo vierden we een nieuwe tijd die aanbreekt wat mijn baan betreft. Het was een geslaagde dag.
Vroeg op de avond maakten we samen een wandeling door de polder. Het lucht gaf een prachtig beeld omdat de stratocumulus wolken bijzonder fraai het zonlicht reflecteerden. De kleuren varieerden van geel, rood, roze en blauw.
Uit mijn werk zag ik de maan bijzonder laag boven de “weg” hangen. Dat moest ik even vastleggen op de sensorplaat. Tegen de tijd dat ik de camera had gepakt stond de maan al weer wat hoger en leek daarmee ook weer wat gekrompen.
De wekker stond vanmorgen vroeg om de maansverduistering te bekijken, de superbloedwolfmaan. Die zette vanmorgen in rond 5:41 uur en had zijn maximum rond 6:13 uur. Het vroor -6 maar dat kon de pret niet drukken. Het was een prachtig gezicht om de rode gloed over de maan te zien die in feite in de schaduw van de aarde bewoog. In eerste instantie was de belichting te hoog waardoor de maan feller op de foto kwam dan in werkelijkheid. De eerste foto is zoals de lichtsterkte in het echt was. Bij de derde foto (niet heel erg scherp vanwege lange sluitertijd) zie je de sterren bewegen en kwam er rechtsonder nog even een vliegtuig langs. Op hemel.waarnemen.com is meer te lezen over deze eclipse.
Bij het wakker worden vanmorgen hing de ochtendvorst strak over het landschap en bomen. Wanneer het vriest verandert de omgeving en dan is er met prachtig zonlicht geen ontkomen aan om even de camera er bij te pakken.
Om even de benen te strekken en de hond uit een potentiele post-vuurwerk-zone te halen besloten we een boswandeling te maken in de duinen, onze nieuwjaarswandeling. De hond was weer ontspannen en wij genoten van het bos en de zon die zich tot grote verrassing liet zien.
Na een bezoek aan de Meerkerk met spreker Jurjen ten Brinke uit Amsterdam wandelden Ingrid en ik het rondje van 5km door de polder. Rakker was ingepakt met een nieuw “addidog” trainingspak, tegen de kou natuurlijk. De lucht was prachtig blauw en de herfstkleuren in het polderlandschap helder en sterk.
Tegen de middag maakten we een wandeling van 2 uren door de AWD vanaf Pannenland. Het was er druk omdat het een prachtige dag was en waarschijnlijk veel ouders met hun kinderen de burlende herten wilden bekijken. Er waren veel herten en veel geluiden, niet alleen van de mannetjes maar ook van de vrouwtjes die met hun licht piepende gil op de burlroep van de mannetjes reageerden. Met het gunstige licht kleurden de bomen, bladeren en paddenstoelen prachtig rood tegen soms typische gele achtergronden van bomen in de herfst.
Onze route van natuurmonumenten ging richting het Naardermeer. We reden naar de westkant van Naarden en begonnen onze wandeling door nat gebied langs de Wijde- of Bovenste Blik. Het prachtige nazomerse herfstweer was voor vele mensen aanleiding om te genieten van het prachtige buitenleven.
De bronsttijd is aangebroken en de herten gaan hun ritueel weer uitvoeren. Ze burlen diep vanuit hun keel wat klinkt als durpen bij mensen die snel teveel prikdrank hebben gedronken. Toch is het niet geheel ongevaarlijk omdat de hormonen bij de dieren net even anders werken dan normaal. Het gedrag en de geluiden van de dieren is altijd weer bijzonder rond deze tijd.
