De zeilcompetitie met Friese skûtsjes vond plaats in Earnewâld. Met de sloep gingen we met zijn vieren naar de plek waar de boten keren, nl. bij de Folkertssloot. Met iets te weinig wind was er niet heel erg veel spanning. Toch was er de rode protestvlag van Langweer en Stavoren die als laatsten finishten. Na een lange vertraagde start in een temperatuurtje van 30 graden en twee rondjes van het hele veld keerden we terug om de zeilwegen heen. Teruggekomen haalden we mijn moeder op om met elkaar uit eten te gaan in een naburig restaurant.
Zie ook: 21.07.2015 – Skûtsjes.
 

De koele zomeravond na de wandeling werd nog even opgewarmd door de houthaard in de hooiberg van Ingrid’s ouders. Met de zon er nog bij deden de hommels hun rondje langs de bloemen in de tuin.

De weersvooruitzichten voor vandaag en morgen zijn gunstig. Daarom planden we met familie om op de volgende dag het skûtsjesilen in Earnewâld te bezoeken. Op de dag vooraf ging ik met Ingrid’s vader een wandeling door de Houtwielen maken, – een natuurgebied -, om met de nieuwe lens fauna te fotograferen. Ondanks dat er weinig vogelgeluid was kwamen er toch een paar mooie exemplaren voorbij. En dat was puzzelen. Welke vogel was het nou? De eerste leek op een bosrietzanger maar was eigenlijk te donker en is waarschijnlijk toch een jonge rietgors (tweede foto eerste rij) met zijn donkere veren en nog niet zo donker uitgesneden kop. Dan is er de andere grotere puzzel (eerst foto eerste rij). Is het nu een notenkraker, Siberische notenkraker, vrouwtje, mannetje, jonge vogel of toch een grote lijster? Met dank aan de ANWB Vogelgids van Europa blijkt het een jonge spreeuw te zijn die in zijn eerste complete vliegvacht zit die behoorlijk afwijkt van de volwassen spreeuw. Verder waren er graspiepers, lepelaars, buizerds en vlinders.



 

Er zijn vele wandelroutes in Nederland in verschillende provincies. Vandaag kozen we voor de “Grootschermerroute” die was aangeboden door Wandelnetwerk Noord-Holland. Op papier was de afstand ongeveer 10,68km maar met de mapmywalk app komt die op 11,51km. De rit er naar toe leidde ons door onbekende plaatsjes zoals De Rijp, Graft en Noordeinde. In Graft en Grootschermer staan prachtige raadhuizen midden tussen de typisch Noord-Hollandse houten woningen. Het landschap in deze streek is heel kenmerkend vanuit de lucht met de kleine weilandjes en slootjes. Halverwege de wandeling loop je door Schermerhorn waar we een koffietje pakten op het terras en het kleinste museum van Nederland bezochten. Het oude huisje is in goede staat bewaard met nog alle oude elementen. De afkomst van de uitdrukking “ondergeschoven kindje” is me eindelijk helder geworden. De wandeling is een aanrader. Op de terugweg reden we via Zaanstad waar het grote hotel is gebouwd met elementen van dezelfde Noord-Hollandse houtwoningen.

Gisteren op de terugweg van de vaartocht gaf de thermometer op het dashboard van de auto in eerste instantie 39 graden aan (eergisteren ook al toen we door Rotterdam en Capelle aan de IJssel reden). Toen we even later door het dorpje Nijega reden gaf de thermometer 40 graden aan (linksboven op onderstaande foto); een record wat ik ooit als temperatuur heb gezien. Vanmorgen bleek dat er nu echt sprake is van een hittegolf. De weerbeelden komen van weeronline.nl. met links de informatie over een officiele hittegolf. Volgens het KNMI is een hittegolf “een serie van minstens 5 zomerse dagen, waarvan er zeker 3 tropisch zijn. In Nederland is een hittegolf een opeenvolging van in De Bilt minimaal 5 zomerse dagen met maximumtemperatuur 25,0 °C of hoger, waarvan er minimaal drie tropische dagen (maximumtemperatuur 30,0 °C of hoger) zijn“. De tweede foto op de onderste rij laat de wegtemperaturen zien door het land op 25 juli.
Korte update om 15:15u: vanmiddag haalden we opnieuw de 40 graden terwijl we op de snelweg reden: tweede foto bovenste rij. Dit ritje was nodig voor twee verkoelingsventilators KFF-400-M van het bedrijf Koenic.

Om de hitte te overbruggen hadden we afgesproken een vaartocht te maken met Ingrid’s ouders. De temperatuur liep op tot 39 graden en een zacht briesje bracht zo nu en dan verkoeling. Ondanks de enorme hitte was het de moeite waard om buiten van de natuur te genieten en de nieuwe lens te proberen.

 

Vooraf hadden we een boekje aangeschaft met wandelingen op Corfu, een echte aanrader. De klimpartijen op het eiland zijn weliswaar lastig met hoge temperaturen maar de natuur en de uitzichten maken veel goed. We begonnen deze route voorbij Pelekas bij het kerkje Agios Nikolaos en liepen ruim 6,5km bij een temperatuur van rond de 30 graden. Iets verder dan halverwege lunchten we bij een kleine taverne Bella Vista met zeezicht, vlakbij het strandje waar we 2 jaar geleden ook waren. De route liep dwars door olijfboomgaarden waarin de krekels als een zangkoor de stilte doorbreken. We hebben ook hier genoten van de prachtige Griekse natuur en omgeving, en niet te vergeten de vriendelijkheid van de bevolking; efgaristo.

De nieuwe Sony SEL FE 200-600mm F5.6-6.3 G OSS supertelezoom is binnen en die moet natuurlijk even worden geprobeerd. Vanmorgen lukte dat niet vanwege de regen. Omdat het vanmiddag erg woei en de zon zich slechts zo nu en dan laat zien, zijn de eerste foto’s in het park genomen en van een paar bloemen in de tuin. De lens is net iets zwaarder dan Sony SAL 70-400mm F4-5.6 G SSM maar is zeer compact in handeling omdat bij uitzoomen de zoom niet verder uitschuift en je beter controle hebt over de balans.

Tot mijn grote verrassing kwamen we een prachtige torenvalk tegen op het eiland Tiengemeten. Hij liet zich graag fotograferen maar niet te dicht bij. De gele kwikstaart kwam voorbij maar die liet zich niet fotograferen. Twee haasjes die vlak voor me uit het gras opdoken schrokken net zoveel van mij als ik van hen. Dan had je de ganzen die met grote mond overvliegen, zwemmen in de Haringvliet en daar tussenin de dijk en weilanden vol kakken. Toch is het echt genieten op je eerste vakantiedag met zoveel mooie natuur.

Voor vertrek vanmorgen had ik via Natuurmonumenten een wandelroute gevonden op het eiland Tiengemeten. Een pontje meert aan bij Nieuwendijk en vertrekt elk uur naar Tiengemeten over het Haringvliet. Het eiland is een natuurgebied met veel wilde bloemen en een paar boerderijen. Vogels en dieren hebben onder de rook van Rotterdam toch een prachtig leven.

 

De “Rode Zonnehoed” (Echinacea Purpurea) staat in de tuin volop te bloeien en nodigt uit om van heel dicht bij te worden bekeken (met lens). De 70mm macrolens weet daar wel aardig raad mee en laat de kelken in de roestbruine bloemhoofd tot in detail zien. Ook de andere bloemen die we in het voorjaar plantten komen nu tot bloei en maken de tuin bijzonder levendig en kleurrijk.

De fietstocht naar de Kaleb gemeente in Warmond werd vanmorgen abrupt onderbroken door een lekke band. Het was juist zo’n fijne dag om op zondag naar de kerk te fietsen. Na de wandeltocht met de fiets aan de hand maakten Ingrid en ik vanmiddag een wandeling naar de polder buiten het dorp. Op de Kaag waren veel bootjes en in de sloot veel lelies. Ik kon het niet laten om de lelies te fotograferen (met mijn nieuwe statief). De roze lelies had ik nog niet eerder gezien.

 


 

Vanmorgen werd ik vroeg verrast met ontbijt op bed, happy socks, parfum en een set fotografie-tijdschriften. Vaderdag vieren is een voorrecht, ten eerste dat je vader mag zijn en ten tweede als je kinderen blijk geven van waardering. Ik voel me daarom de koning te rijk. Ingrid en ik vertrokken vanmorgen om haar vader in het zonnetje te zetten. We hadden beide viervoeters mee zodat de pup kan wennen aan de autoritten. Onderweg stopten we even in het Friese landschap voor beentjes strekken en het legen van de blaasjes. Het samenzijn met haar ouders was fijn en begon met prachtig zonlicht voor het fotograferen van de rozen. Daarna bezocht ik mijn moeder en hadden we een gezellige tijd samen. Op de terugweg pikten we Annelot op in Amsterdam en thuis konden we buiten eten en opnieuw foto’s maken van rozen en prachtige wolken.

De planten die we eind april plantten staan volop in bloei door een vruchtbare combinatie van zon en regen. De bloemen komen prachtig en de insecten doen hun werk om de bstuiving te bevorderen. Schoonheid zit om je heen, je moet er gewoon even bij stil staan.

De berichten vanmorgen uit Sri Lanka zijn zorgwekkend. Zonder enige reden zijn bijna 140 mensen op onzinnige wijze om het leven gekomen. Zelfs een bisschop in Sri Lanka heeft de paasdiensten geannuleerd in verband met de veiligheid van de gelovigen. Toch is de opstandingskracht van Jezus sterker dan de fysieke dood. Het erge is de illusie van deze bewegingen dat ze daarmee denken een plaatsje in de hemel te kunnen krijgen. Het geheim van het evangelie is heel eenvoudig: je kunt het niet verdienen, je ontvangt het alleen door geloof in de barmhartigheid die Jezus toonde door voor ons aan het kruis te sterven. Hij overwon die dood drie dagen later; Pasen is niet het feest van eieren of paashaas maar van redding en overwinning.
Na het vieren van de opstanding vanmorgen in de Hillsong kerk in Amsterdam, fietsten Ingrid en ik vanmiddag door de gele velden naar Het Joppe in Warmond. De rietzanger deed zijn melodie langs het water en de roze tulpen lieten zich nog even zien.