De herfstvakantie hebben we met gezin gevierd in een hotel in het oosten des lands. We hebben een bezoek gebracht aan de Hoge Veluwe (helaas was Kröller-Müller gesloten op maandag) en gefietst op de witte fietsen door het park. Prachtig weer en mooie natuur met herfstkleuren. Meer foto’s volgen over Burgerszoo, kasteel Doorwerth en Legoworld in de volgende blogs.
Vanmorgen was ik rond 7 uur bij het AWD, niet erin want de boswachter kwam me persoonlijk vertellen dat de zon nog niet scheen. Even gewacht tot het donker weg was en toen de ingang Oase genomen. Het burlen van de herten was op grote afstand te horen. Eindelijk aangekomen bij de herten wist ik niet wat ik zag: waar komen al die mensen plotseling vandaan? Het was toch net nog donker? Het is indrukwekkend om tussen de mannetjes herten te lopen. Een domper was het dat er zoveel mensen rondlopen. Na een paar foto’s ben ik maar weer huiswaarts gekeerd. Geen bal aan als je bij elke foto een andere fotograaf in je vizier hebt. Ik houd toch van de rust.
Het begint toch wel een beetje te prikkelen als ik de blogs van andere fotografen bekijk. De bronsttijd is het moment om in het AWD te zijn maar door de hockey is de zaterdag vaak bezet. Gelukkig heb ik nog een aantal foto’s die nog niet gepubliceerd waren en nog twee nieuwe van een duif in de tuin. De vogels zijn in Bretagne gefotografeerd.
Vlnr. (2de rij): kneu, merel, grauwe gors, kneu
Vlnr. (3de rij): heggenmus, graspieper, graspieper, heggenmus
Na een dagje hockey met de D1 jongens was er een heerlijk zonnetje over het westen des lands. Ik kon het niet laten even door het AWD te struinen. Mijn grote vriend, Reintje, lag heerlijk te zonnebaden. Een aantal herten bleek later maar al te nieuwsgierig en de staartmees (dank je, Ghita; het is inderdaad niet de kwikstaart) poseerde op korte afstand. Prachtig genieten van de natuur dus.
Zaterdagavond zat ik al een beetje te hikken, zou het morgenvroeg mooi fotoweer zijn. En jawel, prachtig om na zoveel weken weer met camera door het AWD te struinen. De vogels waren wel erg rustig of zaten diep in de bomen op een uitzondering daar gelaten. De jonge pimpelmees verraste me. Ook de vos liet zich weer even zien. En de zwarte roodstaart, de fitis, de rietgors en de boompieper. Boven in de lucht maakte een buizerd erg veel herrie. Hier en daar lag een hert rustig te genieten en kroop een rups rustig over het pad.
Gisteren hebben we de woonkamer weer betrokken. De parketvloer is als nieuw en de wanden zijn opnieuw gekleurd. Alle roet- en waterschade is weg en het voelt fijn om weer eens gewoon op de bank te ploffen. Met het mooie weer is het bovendien ook heerlijk om van de tuin te genieten. Dus nu maar weer eens andere fotos van dichtbij op het blog.
Vandaag hebben we vaderdag gevierd in Friesland bij onze ouders. Vanmorgen heb ik nog een korte wandeling gemaakt met mijn schoonvader door de Houtwielen. Het is een natuurgebied dat men onder water heeft laten lopen en dat veel water- en rietvogels aantrekt, waaronder de rietgors en tot onze grote verbazing de vos (een pup)! Ook hebben we de rietzanger en de bosrietzanger kunnen fotograferen (volgende keer zal ik hem iets scherper op de foto zetten). Al met al een gezellige dag die werd afgesloten met, jawel, zelfgemaakte vaderdagkado’s van de kinderen. Mooier kan het niet.
Gewoon in de tuin: een lieveheersbeestjespaartje is bezig met de volgende generatie. Het mannetje is erg enthousiast op de tweede foto.
Vervolg van AWD (1). De vrolijk fluitende braamsluipers, fitisen en groenlingen maakten het een levendige boel in de duinen. De zon deed er een schepje bovenop door extra kleur te geven aan de flora en fauna. Mochten er lezers zijn die kunnen helpen met vogels herkennen, dan houd ik mij aanbevolen. Ik zie bijvoorbeeld geen verschil tussen een braamsluiper en een kleine karekiet. Welke vogels zijn afgebeeld op 2de en 4de foto op de onderste rij zijn mij ook niet helemaal duidelijk. Ik vermoed, vlnr, groenling, zwarte roodstaart, grasmus en tuinfluiter.
Om kwart over zeven vanmorgen stonden Sam en ik in het AWD om een flinke wandeling te maken om herten, vogels en misschien zelfs een vos te zien. Met prachtig zonlicht werden onze verwachtingen helemaal waar. Naast 21 herten en te veel konijnen maar wel 2 vossen hebben we een goed resultaat behaald. Zie ook AWD (2).
De foto linksboven is een fitis, daarnaast een grasmus, de grote foto onderaan laat een bosrietzanger zien.
Vanmorgen ben ik vroeg opgestaan en heb een wandeling van ruim 3 uren door het AWD gemaakt. Het zonlicht was precies goed, niet te fel. Met het blad in de boom is het lastiger de vogels op de sensor te krijgen. Een aantal is toch gelukt. Op eerste t/m derde rij zijn de vink, tjiftjaf en braamsluiper te zien. Op de vijfde rij, middelste foto zat de koekoek met zijn verre roep. Op de zesde rij de boompieper en buizerd. Als toetje liet de vos zich ook nog even zien.
Na een leuke reportage in duinen met een bevriende familie wilde ik onderweg toch even een paar fotos schieten van de tulpen. De hele wereld komt hiernaar toe om bloemen te kijken en ik betrap mezelf erop niet eens de moeite te willen nemen slechts 1 foto te maken? Dat is toch wel een tikkeltje uit de hoogte. Hup, fiets aan de kant, camera uit de rugzak en schieten maar. Toch blij dat ik hier en daar even ben gestopt.
Een vroege geboorte van 5 jonge meerkoetjes nog geen 100m bij ons vandaan. Met een hockeyzaterdagnamiddagzonnetje (voor de scrabbelaars) is het gezellig druk in het park met alle bloemencorsobezoekers (nog ééntje) en zijn vader en moeder meerkoet druk in de weer om voor het jonge kroost te zorgen
Na een lange ochtend hockey met de jongens was de verleiding niet te weerstaan om met dit mooie weer het AWD in te gaan. Met het zonnetje in de rug ben ik een aantal keren gepost bij plekken waar vogels druk in de weer waren. Niet een lange tocht maar wel veel gefotografeerd: de grote bonte specht (4de rij), goudvink (3de rij), boomklever (niet op de fotos hieronder), duinpieper (7de rij), fitis (1ste, 2de, 5de en 6de rij) en staartmees (6de rij).
Onze wandeling kreeg een leuk vervolg. Bij de waterbekkens stond er plotseling een vos op ons pad. Hij was erg tam en liet zich uitgebreid fotograferen. Het was een vrouwtje, kijk maar eens: ze plaste tussen de benen op de eerste foto van de tweede rij). Ze kwam zelfs tot een halve meter bij Ingrid. Op de terugweg kwamen we nog een vos tegen maar die schrok zo dat hij snel de benen nam.
