Tijdens het uitlaten van de hond had ik de camera meegenomen omdat er weer volop zonlicht was. Onderweg in het park hoorde ik de boomkruiper hoog in een berkenboom. Het licht gaf mooie kleuren en doorschijn door de bloemen en bladeren.

Vrijdag was vandaag een vrije dag. Na autowassen en een paar boodschappen togen Ingrid en ik naar Friesland om onze ouders te bezoeken. Mijn moeder had prachtige warme sokken gebreid voor haar kleindochter en haar vriendinnen in Amsterdam die we mee mochten nemen. Het mooie lenteweer gaf fantastisch mooi licht op alles wat weer gaat bloeien.
Tegen de avond keerden we huiswaarts en gingen we op de bonnefooi langs landgoed Lauswolt waar ze waarempel nog een tafel vrij hadden. We begonnen met ons aperatief op het terras met uitzicht over het park met zijn ooievaars. Het diner was verbluffend fijntjes lekker en zo vierden we een nieuwe tijd die aanbreekt wat mijn baan betreft. Het was een geslaagde dag.

Sportfoto’s hebben eigenlijk helder licht nodig om de sluitertijd zo klein mogelijk te houden. De vuistregel is dat de sluitertijd het omgekeerde moet zijn van de brandpuntsafstand. Dus met 400mm moet je sluitertijd eigenlijk 1/400 zijn om je foto enigszins scherp te krijgen. Met kunstlicht op een avond is dat heel lastig te doen omdat je met een ISO van 100 al gauw op 1/4 komt. Met deze camera kan er nog met gemak op ISO 6400 worden gefotografeerd waarmee je net tussen de 1/100 en 1/200 komt, met een belichtingscompensatie van -1EV. De foto’s zijn gemaakt tijdens een oefenwedstrijd van Sam in de H1 tegen Bennebroek.

Vroeg op de avond maakten we samen een wandeling door de polder. Het lucht gaf een prachtig beeld omdat de stratocumulus wolken bijzonder fraai het zonlicht reflecteerden. De kleuren varieerden van geel, rood, roze en blauw.
 
 
 

Voor de hockey waren we vanmorgen met de jongens bij Hillsong waar een spreker uit London (Robi Sonderegger) vertelde over Jesaja 40:30-31 dat God de jongeren kracht geeft en laat vliegen als op adelaarsvleugels. Hij gebruikte beroepsvliegen als een metafoor en benadrukte drie dingen die je tegenwerken: angst, vergeving, geloof. Bij angst ga je niet vliegen, als je niet besluit om te vergeven blijf je op je plek zitten en koester je soms het verleden, en tot slot, als je niet gelooft dat God met je is dan kom je niet in beweging.
Na de hockey maakten Ingrid en ik een strandwandeling in de sterke wind. Onderweg zie je al de eerste bollenvelden in hun kleurige patronen verschijnen; we zijn al half maart voorbij. Bij herhaling vloog de kustwacht over het duingebied en was er zelfs een helicopter langdurig op een bepaalde plek. Ook politie speurde met auto’s en motor naar iets wat op een zoekactie leek.
Met de krachtige wind en heerlijk zonnetje was het weer bijzonder aangenaam om buiten te zijn.

Gisteren speelden we met ons team (van Noud), jongens A1, opnieuw in de competitie. Met een monsteruitslag van 19-0 lieten de spelers zich van hun beste kant zien. Goed spel en doorzetten tot de laatste minuut. In de competitie staan we boven aan en is ons doelsaldo 66. We stonden te laag ingedeeld en de cijfers laten het ook zien. Ik floot gisteren de meisjes B2 voor Sam die op zijn beurt bij ons, JA1, kwam fluiten.
Vandaag floot ik het Heren 2 team tegen Heren 9 van AMVJ die met 7-1 wonnen.

Vamiddag speelde Sam tegen Woerden H1 en wonnen met 2-0. Sam werd “man of the match”. Hij stond sterk te spelen op de positie rechtsachter. Het werd een mooie wedstrijd met veel regen.
 

Afgelopen donderdag hervatten we de veldcompetitie en speelden we (Noud als speler, zelf als coach van de JA1) uit tegen Hoorn. Het leek wel Siberië, zo koud, nat en hagel. Na 5 minuten waren de spelers door en door nat. Door de koude storm konden sommigen niet meer goed grip houden op hun stick. De uitslag werd uiteindelijk 0-9 in ons voordeel.
Vandaag speelden we al meteen onze tweede wedstrijd en die viel redelijk tegen. We konden onze vorm niet pakken maar wonnen uiteindelijk met 1-10. Vanaf het begin van de competitie staan we bovenaan en dat houden we ook graag zo. Het team is gericht op inzet en spel maken.

De website DxO Mark meet de karakteristieken van camera sensors op een betrouwbare basis en heeft een enorme database met referenties van sensor metingen. Vandaag zag ik dat de Nikon Z6 dezelfde sensor gebruikt als de Sony α7iii maar qua karakteristiek er niet iets onder zit. Dat heeft te maken met het bewerken erna van het sensor beeld.
DxO zegt over de Sony α7iii, “Low-light performer“, het volgende: “After the ground-breaking A9 and the eagerly anticipated A7R III, Sony has lifted the lid on the A7 III. At $2,000, the Sony A7 III is a much more accessibly-priced model, built around a 5-axis, image-stabilized, 24MP full-frame BSI CMOS sensor. Although not a “stacked CMOS” sensor design like that of the a9, some of the technology derived from that model has filtered down, such as an electronic shutter mode at a still impressive 10fps, and a new, faster hybrid AF system. Its 425 contrast-detection AF points are complemented by 693 phase-detection AF points with 93% frame coverage, which Sony say performs twice as fast as its predecessor. The new model also gets the vaunted Lock-on AF and Eye AF modes seen on the A9.”

Het gebergte rond Laax (en Flims) is zeer uitgestrekt, niet alleen in piste-kilometers maar vooral omdat je door de hoogte zo’n mooi uitzicht hebt. De piek van de pistes ligt op 3012m waar vandaan je de keus hebt om over de rode gletsjer piste naar beneden te gaan of via een 5,3km lange zwarte piste. Het was prachtig en indrukwekkend. Met een app op de mobiele telefoon hielden we onze prestaties bij waaronder afgelegde afstand en topsnelheid. Sam tikte de 99,1km/u aan en zelf heb ik de 88,2km/u kunnen halen. Eerlijk gezegd was het ons hier niet om te doen maar wel leuk als de app het voor je bijhoudt. Noud hield het niet bij en presteerde in het algemeen beter dan ik. Met name als de sneeuw zacht werd kon ik Noud niet bijhouden omdat het mij aan lef en kracht ontbrak om strakke bewegingen te maken in de opgehoopte “yoghurt” pistes (ontstaan door de hoge temperatuur onder de 2000m). De vakantie was zeer geslaagd en het verblijf in hotel Laaxerhof ook met alle faciliteiten binnen korte loopafstand en heerlijk ontbijt en diner.

Voor Sam, Noud en ik was de omgeving Laax geheel nieuw. In voorgaande jaren waren we in Flachau, Oostenrijk, en wintersporten in Zwitserland was op aanraden van een collega en een vriend van Sam. Het is ons zeer goed bevallen omdat de pistes hoog in de bergen liggen en het heel wijds is. Helaas brak de vriend van Sam op de tweede dag zijn sleutelbeen en wel zo vervelend dat hij in een naburig ziekenhuis geopereerd moest worden. Dat was even een enorme domper voor de jonge mannen. Gelukkig konden ze samen lunchen in de berghutten omdat in Zwitserland de liften voor zowel gebruik naar boven als ook naar beneden zijn ingericht.

De vakantie naar Curaçao was voor Ingrid, Annelot en moeder een waardevolle ervaring, zeker om zelf de natuur en de hoofdstad Willemstad te ervaren. Enthousiaste verhalen gingen over kleuren, omgeving, gewoontes en taalgebruik. Het drijvende pont in Willemstad is op zich al fascinerend met zicht op de hoge brug waaronder cruiseschepen hun weg vinden. Met toestemming publiceer ik hier een aantal indrukken.

Terwijl Ingrid met dochter en moeder terugvliegen van Curaçao naar Nederland (via Aruba) zijn we als jongens skiën in de bergen van Laax. Ondertussen hebben we mooie foto’s ontvangen van de prachtige natuur met flamingo’s, leguanen en hagedissen. Hier zijn een paar foto’s met indrukken.

Onze skivakantie naar Laax begon op de verjaardag van Sam. De dag daarvoor overnachtten we in Winterthur, net over de Zwitserse grens. Om 12 uur stonden we al in de sneeuw op een hoogte van 2500m. ‘s Avonds na het diner in het hotel vierde Sam zijn verjaardag met Laax-getrouwe vrienden, Noud en ik. Het werd niet laat omdat skiën en snowboarden behoorlijk inspannend maar zeker ook ontspannen bezigheden zijn.

Vandaag vertrok Ingrid met moeder en dochter naar Curaçao voor een weekje ontspannen en vanwege haar verjaardag. Hun vlucht was vanaf de Kaagbaan en via flighttracker wisten we dat het vliegtuig over ons heen zou vliegen.
Terwijl de dames onderweg waren, floot ik twee wedstrijden van de Dames 1 hockey bij Hisalis.