Voor werkbezoek vertrok ik gisteren samen met een aantal collega’s naar de wipo in Genève, de internationale octrooi- en merkenorganisatie voor alle aangesloten landen over de wereld. De vlucht naar Genève was bijzonder mooi. Het meer van Genève lag bedekt met wolken en de bergen met o.a. de Mont Blanc stegen daar prachtig over uit.
De foto’s van gisteren hebben uitvergroot een bijzonder partoon. De schelpen hebben een raster in hun schild en de zandkorrels lijken wel kleine textiel rafels.
Met eindelijk weer een zonnige heldere dag konden we het niet laten een strandwandeling te maken naar Duindamseslag. Vannacht had het gevroren en op sommige plekken lag de vorst nog aan de grond. Aan de horizon verscheen een verdwaalde bui die later ook het land op trok.
Het bewerken van foto’s is een vak apart. Op youtube vind je tientallen zo niet honderden vloggers die hun kunstjes aan de man willen brengen. Vanuit Lightroom Classic kun je een foto van donker naar kleurrijk omtoveren geheel naar eigen smaak. Dat is nu net waar het om gaat: de juiste knoppen weten aan te raken en het beeld wat je wilt er dan ook zo laten uitzien. Een mooi voorbeeld is deze youtube van Serge Ramelli. Onderstaand is mijn eigen bewerking van het parlementsgebouw in Den Haag.
Voor vanmiddag was ik gevraagd door een naburige hockeyclub om twee wedstrijden te fluiten van hun eerste heren team, Kikkers H1. Ik kende ze al van oefenwedstrijden tegen Hisalis H1 in de afgelopen twee weken. Dit zijn mooie leergelegenheden die ik graag aangrijp (naast het coachen van de JA1). In de zaal gaat het allemaal een tandje sneller en dat is goed op letten geblazen. Het ging goed en ik werd voor de tussenwedstrijd gevraagd voor Heerhugowaard H1 te fluiten en zo werden het er 3 achter elkaar. Mooie leerpunten en ook vermoeiend omdat je met deze snelle jongens geconcentreerd probeert te blijven.
In de prediking van vanmorgen bij Hillsong werd het verschil tussen uit de wet leven en uit genade leven uitgelegd vanuit een aantal invalshoeken. Eigenlijk zou je ook kunnen zeggen: goede werken tegenover leven uit de Geest. Het ene uiterste legt accent op “ik” en het tweede op “Jezus”. Bij het eerste ligt het accent op wat ik doe en voor elkaar krijg en bij het tweede op wat Jezus voor ons heeft gedaan. Dat vind je o.a. terug in de brief van Paulus aan Efeziërs, hoofstuk 2 verzen 8-10; Ef. 2:8-10. Dat we hier niet altijd mee weten om te gaan is kort beschreven op Creatov.nl.
Uit mijn werk zag ik de maan bijzonder laag boven de “weg” hangen. Dat moest ik even vastleggen op de sensorplaat. Tegen de tijd dat ik de camera had gepakt stond de maan al weer wat hoger en leek daarmee ook weer wat gekrompen.
De wekker stond vanmorgen vroeg om de maansverduistering te bekijken, de superbloedwolfmaan. Die zette vanmorgen in rond 5:41 uur en had zijn maximum rond 6:13 uur. Het vroor -6 maar dat kon de pret niet drukken. Het was een prachtig gezicht om de rode gloed over de maan te zien die in feite in de schaduw van de aarde bewoog. In eerste instantie was de belichting te hoog waardoor de maan feller op de foto kwam dan in werkelijkheid. De eerste foto is zoals de lichtsterkte in het echt was. Bij de derde foto (niet heel erg scherp vanwege lange sluitertijd) zie je de sterren bewegen en kwam er rechtsonder nog even een vliegtuig langs. Op hemel.waarnemen.com is meer te lezen over deze eclipse.
Bij het wakker worden vanmorgen hing de ochtendvorst strak over het landschap en bomen. Wanneer het vriest verandert de omgeving en dan is er met prachtig zonlicht geen ontkomen aan om even de camera er bij te pakken.
Na het bezoek aan mijn moeder bezochten we ook de ouders van Ingrid. De aanschaf van een nieuwe auto was het eerste punt van interesse en het tweede was de telefonie aan te passen voor bluetooth. Dat laatste betekende een overstap naar een smartphone en de installatie af te ronden. ‘s Avonds aten we bij KB in Dokkum.
Na maanden van pijnlijk lopen is mijn moeder vandaag geopereerd voor een heupvervanging. Een ingreep van 1,5 uur brengt zoveel verschil en goeds in de bewegelijkheid van iemands leven. De operatie en nazorg is goed verlopen en binnen een dag mocht ze al weer op haar benen staan. In de komende weken moet ze wel rustig aan doen en revalideren. Toch is het bijzonder dat er zo kort na de ingreep al zichtbaar resultaat is.
Vanavond gingen we feestelijk uit eten met gezin. In Den Ouden Heren is de keuken uitstekend en de gelegenheid gezellig om samen te genieten van de maxi-carpaccio, tournedos, wild gerecht en andere mooie smaken. Het was een geslaagde avond.
Oorlog, honger en geweld verdeelt mensen en soms hele maatschappijen. De problematiek van vluchtelingen wordt enorm politiek omdat de toestroom zo enorm is toegenomen. Uit landen waar geen normaal leven meer mogelijk is vanwege bedreiging, levensnood of oorlogsgeweld komen mensen zoeken naar nieuwe overlevingskansen. Achter elke vluchteling schuilt vaak een dramatisch verhaal. Het Humanity House van het Rode Kruis in Den Haag geeft op een indrukwekkende manier een beeld van de gevolgen van vluchteling-zijn. Aspecten als onzekerheid, familie loslaten, bedreiging onderweg en overleven worden aan de bezoeker getoond door zelf een ervaringstour te maken. Dat hebben we vanmiddag gedaan met onze jongste tieners. Bijzonder was de virtuele tour in de landen van herkomst en de spiegel die je eigen beeld niet weerspiegelt want je bent immers niemand.
Na het bezoek aan De Pont reden we verder naar Van Tilburg in Nistelrode alwaar ik waarempel tegen een mooi kostuum en Giorgio schoenen met bijpassende riem aanliep.
Het is nog vakantieperiode en daarom bezochten we vandaag De Pont in Tilburg. Omdat er in het recente verleden oelewappers het museum bezochten die al zwaaiend met hun camera aan de riem museum-objecten hebben beschadigd mocht mijn Sony camera niet naar binnen. De nieuwe regel is nu: “wel foto’s maar met een camera niet groter dan een mobiele telefoon”. Nadat we deze absurditeit hadden verwerkt heb ik de iPhone fotodienst gegeven. De exposities waren van Anne & Patrick Poirier en Ann Veronica Janssens. Het stel Piorier toont objecten die hun geheugen weergeven; na al hun archeologische reizen is nu hun brein onderdeel van archeologisch diepgraven. Eerlijk gezegd vond ik de benadering een mathematich neurotisch karakter hebben. Wat wel leuk was waren de inkijkdozen die zogenaamde archeologische objecten toonden uit het “geheugen”. Ze hadden ook een “Exotica” spookstad samengesteld uit allerlei voorwerpen. Het is een leuk idee maar voelt erg triest aan. Van de lichtspelingen van Ann Veronica Janssens waren alleen de kleurspiegel effecten interessant; maar dit ligt meer tegen design aan dan tegen kunst. Haar lichtspelingen met lampen was erger dan discolampen. Maar, toch leuk om gezien te hebben, kunnen we weer ergens over meepraten en een mening hebben… De vaste tentoonstelling was daarentegen wel mooi met schilderijen van o.a. Sigmar Polke.
Zie ook: 06.03.2016 – De Pont en 02.01.2013 – Tour.
