Vandaag is de dag van de wereldgezondheid: World Heath Day 2020 uitgeroepen door de WHO. Op vele plekken in de wereld worden de mensen bedankt die in de zorg werken voor de gezondheid van anderen. Nu het Corona-virus hard toeslaat wordt er van artsen, verpleegkundigen en zorgmedewerkers een enorme inspanning gevraagd voor een lange tijd. Vanwege het hoge besmettingsrisico wordt er bijzondere aandacht gegeven aan hun doorzettingsvermogen en tonen we allen respect voor hun inzet. Ook via mijn blog wil ik hen bedanken; dit is niet anoniem omdat ik sowieso 5 mensen persoonlijk ken in eigen kring die of op de IC, op in verloskunde, of in andere zorggebieden kennis, behandelingen, hulp en bijstand bieden. In deze bijzondere tijd is ook bezinning op maakbaarheid nodig. Daarom bid ik iedereen gezondheid en kracht toe in afhankelijkheid van God. De woorden van een goed verwoord gebed komen van de katholieke kerk uit Singapore en zijn iets aangepast weergegeven.
 

Het was al even gepland maar met het zonnige weer voelt het weer tijd voor de zomerbanden en zo was het vanmorgen weer zover. Op de terugweg scheen de zon prachtig over de gekleurde bollenvelden, op loopafstand van de Keukenhof. Helaas dit jaar geen Keukenhof en geen corso, een strop voor veel ondernemers. Bossen tulpen worden aangeboden tegen spotprijzen, 50 voor €5. We hopen op een beter ondernemersjaar in 2021.

 

Tijdens het uitlaten van de honden spotte ik plotseling een moedereend met 14 kuikens. Het is een prachtig schouwspel als moeder over alle 14 waakt. Ze lopen het steigertje op en springen ook zo weer in het water. Maar als moeder het water in gaat, dan gaan ze allemaal. Nu maar hopen dat meneer Reiger en meneer Ooievaar even de andere kant op kijken…
 



 

Om beweging te houden en de drukte van de zondag te ontwijken wandelden we vanmiddag met gepaste afstand van elkaar een rondje door de AWD. Het is een voor ons bekend rondje met een lengte van 5,7km. Onderweg was het gezellig kletsen en genoten we van de stralende zon. Het was nog warm ook.



 

Na 3 weken thuiswerken (vanwege het corona-besmettingsgevaar) had ik vanmiddag vrij genomen voor een beeldschermvrij moment. Nadat de wolken waren weggetrokken wandelden Ingrid en ik een rondje polderdijk van ruim 7km. De zon scheen prachtig, de wind was fris en het verkeer op de wegen buiten de polder leek erg druk. Bij thuiskomst gingen we met de jongens en hun vriendinnen gezellig gourmetten. Een geslaagde middag. Helaas zijn er nog geen berichten wanneer Annelot vanuit Guatemala terug kan naar huis. We bidden er elke dag voor en verwachten dat God hierin voorziet.



 

Het is vier jaar geleden dat “heit” ons ontviel. Steeds meer schuiven de meest recente jaren van zijn ziekte naar de achtergrond en maken plaats voor mooie herinneringen van de tijd daar voor. Met het zelf ouder worden spiegel je je eigen vaderschap naar hoe hij was. En dat geeft een beeld van een actieve vader die altijd plezier haalde uit het contact met zijn kinderen, en vooral ook in onze tienerjaren. De dingen die we samen deden springen er nu uit. Dankbaar ben ik voor die goede zorg en beleving maar zeker net zo blij met de kracht die onze Hemelse Vader geeft door tijden van verdriet en rouw. Dat is wat God geeft door alle tijden heen zoals in het bijbelboek Jeremia 31:13 staat: “Dan verheugt zich het meisje in de reidans, jongelingen en grijsaards tezamen. Ik verander hun rouw in vreugde. Ik troost en verblijd hen na hun smart.“.

Na wat klusjes in de tuin ging ik vanmiddag even voor een wandeling naar de duinen. Het was bijzonder rustig en daarom aangenaam om te genieten van de mooie natuur. Onderweg kwam ik wat herten tegen (het is een uitzondering als je ze niet tegenkomt) en vooral veel pimpelmezen, een paar buizerds, zingende graspiepers, krooneenden en de eerste bloeiende bomen.

 

 

Terwijl ik met de camera de lucht fotografeer pak ik tussendoor even een bloem. Door de sterke zoom in combinatie de grootst mogelijke opening (kleinste diafragma van toch wel f/6.3) bij de lens in te stellen, ontstaat een mooie bokeh op de achtergrond. D.w.z. dat lichtpuntjes in de onscherpe achtergrond kleine rondjes worden of dat een achtergrond dusdanig onscherp wordt dat alle accent op het scherpe object komt te liggen.

Ondanks de frisse wind konden we gebruik maken van het terras en ons laten verwarmen door het zonnetje. Er was heel veel vliegverkeer naar Schiphol en over Schiphol. Op een enkel Cargo-vlucht na leken het repatriëringsvluchten voordat zo meteen ook hier het luchtruim sluit. De bomen en struiken kleuren prachtig tegen het diepblauwe van de lucht.


 

Met de invloed van corona in ons dagelijks leven zouden we bijna vergeten dat de lente vandaag is ingezet. De zon schijnt helder en de lucht is blauw. Het geeft even lucht om buiten te kunnen wandelen. Wandelaars houden gepast afstand als ze elkaar tegen komen, en het was druk omdat iedereen er even uit wil.
Buiten-zijn doet de dreiging niet vergeten want sommigen kúnnen niet denken aan lente. In directe vriendenkring is er een zeer pijnlijke en schrijnende situatie ontstaan; tijdens het verzorgen van een ernstig ziek familie-lid in Spanje blijkt deze patiënt bij het ondergaan van een zware chemokuur ook nog eens met corona besmet te zijn. Het verzorgen wordt daarmee quarantaine terwijl het vooruitzicht voor het familie-lid terminaal is. Het zet heel veel in perspectief. Vrienden in Spanje, Annelot in Guatemala, bedrijfssluiting voor eigen familie, bezoekisolatie voor onze ouders en afgelasten van normale schoolactiviteiten. De wereld staat op zijn kop. Onze houvast moeten we opnieuw zoeken bij onze Helper uit Psalm 121 en Psalm 34.
De wandeling samen met Sam en Anouk was heel fijn; met 2 camera’s konden we plezier halen uit elkaar fotograferen en even uitwaaien in de koude wind. Vogels floten weer, herten sprongen door de duinen en de watervogels zwommen door onstuimige golven. De 9km bewegen waren bovendien nuttig omdat onze (hockey)trainingen niet meer plaatsvinden en de spieren wel oefening nodig hebben.
 

Vorige week was het de beurt aan het houten terras en vandaag vervingen we de planten in de bloemenbak van het terras. Bij het verwijderen van de oude planten ontdekten we dat de bodem aan een kant was verzakt. Dat verklaarde waarom er steeds weer potgrond bij moest. Klaarblijkelijk was het te zwaar door het gewicht van grond en water. Dus moest de bak eerst helemaal leeg en vervolgens op zijn kop voor reparatie. De bak is van hardhout en loeizwaar. Na verstevigen van de bodem en inmiddels vergane steunpoten is de bak weer op zijn plek. Na wat passen, meten en hoogtes bijwerken stond de bak weer helemaal waterpas. Nog even vullen en planten water geven. En voilà.

Vanmiddag belde Annelot vanuit Guatemala dat alle vliegvelden dicht gaan en zij het land niet kan verlaten. Haar vlucht naar Amsterdam (via Orlando en Atlanta) was voor deze week gepland maar nu zit ze noodgedwongen wat langer in Zuid-Amerika. Alternatieven zoeken is op dit moment niet te doen en het is verstandig om even rustig af te wachten tot er weer gelegenheid is. Hoofd koel houden en kijken of ze ter plekke iets kan betekenen voor de lokale mensen tijdens het verlengde verblijf in Livingston. Daarna kijken wat er mogelijk is.

 

De overheid is op basis van een onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen projecten begonnen in diverse gemeenten om het illegale grondgebruik door burgers in te dammen. Er blijkt nogal ruim omgegaan te zijn met de grond voor oprit, heggen of ander gebruik. Zo kregen wij vorig jaar bericht dat een meter van de voortuin niet aan ons toebehoort. Volgens mijn informatie was dat lariekoek maar om de zaak niet verder op te houden heb ik een verjaringsprocedure aangevraagd gebaseerd op 29 jaar ter goeder trouw gebruik (het was al zo toen we het huis kochten) en Kadaster tekeningen van 1931.
De verjaring is erkend en alles wordt nu notarieel vastgelegd. Vandaag kwam het Kadaster de nieuwe voorgrens inmeten en zo is het grondgebruik geformaliseerd.

De foto van de vink van vanmiddag is genomen door plat op de grond in de duinen te liggen en zo op ooghoogte te komen met de vogel. Daardoor krijg je veel scherptediepte boven (achtergrond) en onder (voorgrond). De vink lijkt daardoor nog scherper. Ook experimenteer ik even opnieuw met de kleur van de watermerken; antraciet of blauw (van het blog).

Op dit moment is Nederland in onrust. En eigenlijk mondiaal is er ongerustheid over de gevolgen van het uitbreken van het Corona virus. Stichting Opwekking riep vandaag op om 13:00 uur vanmiddag gezamenlijk het nummer “Jezus is Overwinnaar” te zingen in zoveel mogelijk huizen in Nederland met daarna te bidden voor opwekking in Nederland en daarna voor bevrijding en herstel van Corona virus. Na de wandeling in de duinen waren we op tijd thuis en samen met Sam zongen we het lied en baden tegelijkertijd met vele Nederlanders. Het eerste veld met met gele bloemen laat de overwinningskleur al weer zien.
Zojuist kregen we bevestiging dat Annelot eerder thuis komt vanuit Guatemala 🇬🇹.