De wandelroute in de Logtsevelden vonden we via Natuurmonumenten. De route is ongeveer 6,5km lang en gaat over velden langs het Winkelsven en gevarieerd landschap. De zon scheen af en toe door de bomen en het was een prachtige route die we nog wel eens gaan doen in de lente of zomer.
Onze zaterdag had een vol schema en alles voltrek zich rondom Eindhoven. We begonnen in Nistelrode bij Van Tilburg mode waar we op kledingzoektocht gingen en slaagden. Daarna lunchten we in de aangelegen eetgelegenheid en vertrokken we richting Oirschot voor een wandeling.
In het derde en vierde gedeelte van de Hermitage waren oude meesters en oud-ingerichte kamers. De grote zaal met meer dan ware-grootte schilderijen (gigantisch groot) was indrukwekkend. De schilderijen uit de VOC tijd werden bijgestaan door vergelijkende reportages van actuele personen zoals Ruud Gullit. Ook de paar werken van Rembrandt, niet noodzakelijkerwijs prettig, waren bijzonder met de anatomische onderzoeken naar hersenen en buik. Tot slot was er de memorabele zaal met monumenttegels van de koninklijke familie en hun banden met de Russische adel (begon met Willem II die met Anna Paulowna trouwde), daarna de kerkzaal, de keuken van het vroegere armenhuis en de registerkamer waar de administratie werd onderhouden.
De Nederlandse (outsider) kunstenaar Willem van Genk (1929-2005) heeft een uitzonderlijk actief brein gehad met veel aandacht voor detail. Hij ziet de wereld vol dreigingen die hij in zijn werk in kaart wil brengen en bouwt met die gedachten zijn eigen wereld. In veel werk is er de bijna obsessieve drang naar detail die hij uit wegenkaarten, trein- en metrolijnen, luchtvaartroutes en dienstregelingen haalt. Op de tentoonstelling zie je dan grote schilderij-tekeningen van wereldsteden, soms haarfijn gedetailleerd. Ik had nog niet van Willem van Genk gehoord maar was onder de indruk van zijn originele creativiteit.
In de Hermitage in Amsterdam is een tentoonstelling van meer dan 300 stuks juwelen van de Russische tsaren en tsarinnen uit de 19de eeuw en daarvoor. Veel hiervan komt uit de Hermitage van Sint Petersburg en is zelfs nog nooit getoond in Russische musea. De eerste expositie staat vol met mooie schilderijen van de deftige dames (uit de Romanov familie, Julia Telyakovskaya, tsarina Maria Fjodorovna, enz.) die maar al te graag hun mooie sieraden wilden tonen. Dat ging niet altijd op want soms waren de sieraden zo zwaar dat ze hooguit geëtaleerd konden worden op een sjieke plek in de mooie huizen. De expositie liet niet alleen de schilderijen zien maar ook de mooie kleding die prachtig werd getoond achter glas (weliswaar). Ook was er het sieraad van Bibi van der Velden met de “Memento Mori” en gemaakt is in de vorm van een grote verwelkende tulpenknop. Het is versierd met miniatuurinsecten bestaande uit goud, edelstenen, robijnen, smaragden, karmozijnrode saffieren en kleurloze diamanten. Daar naast hing de bekende postzakjas van Koningin Máxima, ontworpen door Jan Taminiau.
In hartje Amsterdam parkeren (Stopera) is prijzig maar het alternatief (trein en tram) is net zo duur voor 2 personen. Was het arkeertarief gisteravond €30 voor 6 uren, vandaag was het €20 voor 4 uren maar dat kost het openbaar vervoer ook. Het was zeker de moeite waard en ondanks de koude wind was het in ieder geval droog met een beetje zon. Ingrid en ik liepen (net als gisteravond met de mannen) over de Blauwbrug naar de Hermitage en later naar het Rembrandtplein om te lunchen. In de grachten kabbelden de rondvaartboten rustig hun rondjes en op de binnenplaats van de Hermitage was een heel veld met sneeuwklokjes.
De weg naar de Tuschinski bioscoop ging via de Blauwbrug met uitzicht op de Magere Brug en de Hermitage richting het Rembrandtplein. Samen met Rein en onze beide zonen aten we eerst bij “rain” en konden we even bijpraten. We kwamen voor de film 1917 van regisseur Sam Mendes en dat was er eentje. De film is indringend en gaat over een gevaarlijke onderneming zien van twee soldaten die een vuurlinie moeten oversteken tijdens de Eerste Wereldoorlog. De beelden laten een rauwe oorlog zien waar over het algemeen minder over bekend is dan de Tweede Wereldoorlog. De oorlog is primitief, nat, koud, guur en gevaarlijk voor de soldaten en dat voel je in de film die als een GoPro de soldaten volgt door het slagveld.
Sam kwam vanmiddag op bezoek op mijn werk. Natuurlijk gingen we even naar het terras van het nieuwe gebouw op de 27ste etage. Zo werd het bezoek hoog ontvangen en was het bijzonder gezellig om met elkaar bij te praten. Sam had namelijk zijn eerste toelatingsgesprek voor de politie-opleiding vlak bij mijn werkplek in Rijswijk. Sam is nu door de eerste ronde. Samen liepen we nog naar mijn kantoor en hadden we gelegenheid om wat te drinken.
Vanmorgen om 7:30 uur lag ik in de stoel van de tandarts. Bij de laatste controle was gebleken dat er een gaatje zat aan de zijkant van de derde molaar, ofwel de M3. De derde grote kies achterin de mond wordt ook wel de verstandskies genoemd. De kies was binnen enkele minuten getrokken en na 30 minuten de kaken stijf op elkaar houden was de wond ook rustig. Op de eerste foto is aan de inham onderaan te zien waar het euvel is ontstaan. Het gevaar is nu geweken.
Het kerstverlof geeft even tijd om Lightroom bij te werken. De teller van actieve foto’s staat op 96511. Alles is ingedeeld vanaf de jaren ’60. Het blog is mijn middel om sommige daarvan te delen met familie en vrienden en toevallige voorbijgangers. Terwijl ik de export functie van Lightroom aan het bijwerken ben en nieuwe overlays test kom ik wat closeups tegen van dierenportretten. De export functies laten een eenvoudige update zien van het copyright logo, exif gegevens en hooxies.nl referentie.
Samen met onze vrienden Rein en Petra, en later met Noud en Sanne, beleefden we Oud & Nieuw ouderwets met gezelligheid en met de sjoelbak. Geweldig fijn om met vrienden en gezin samen te zijn. Tegen het einde van de avond leidde Noud onze bijzonder mooie gesprekken over voornemens en wensen voor 2020, vlak voor middernacht. Na de wederzijdse wensen en Whatsapp berichtjes heen en weer naar familie, vrienden, buren en collega’s ging de gezelligheid nog even door met champagne.
Het jaar 2020 is begonnen.
Iedereen die dit blog leest wens ik een gelukkig, voorspoedig, gezegend en gezond nieuw jaar toe. 2020 is begonnen.
