Vandaag heb ik mijn 2de vaccinatie ontvangen, de tweede Moderna. De eerste was op 1 juni. Nu zijn we beide ingeënt en de jongens volgen later deze week. Als iedereen het laat doen zijn we gauw van dit rotvirus en zijn mutaties af.

Inderdaad, ook gisteren was er een item over Lage Vuursche. Toen ik Sam gisteren vertelde dat de omgeving erg mooi is maar dan van de fiets stelde hij vanmorgen voor om samen met de mountainbike het parcours in Lage Vuursche af te leggen. Dat was snel besloten. We legden de 10km in een klein uur af. Op het hoogste punt is het 27m en het laagste 8m waarmee het hoogteverschil 19m is maar over het hele parcours bekeken is er daadwerkelijk een hoogteverschil van 41m afgelegd. Voor mij was dit parcours een ommekeer in de beleving op de fiets. Ruim drie weken geleden reed ik met Sam weer voor het eerst na het ongeluk een parcours waarbij voorzichtigheid belangrijker was dan het plezier. Vandaag stond het plezier weer voorop. Weer een mooi moment. Op de kaart zijn zowel de route van de wandeling van gisteren (blauw) en het fietsen van vandaag (rood) aangegeven.
 

Op de terugweg ging ik via Baarn over de A27 naar de Oostvaardersplassen. Ik was er nog nooit geweest en had me voorgenomen om de regio eens te verkennen. Als eerste reed ik naar het bezoekerscentrum en ging daarna richting vogelhut De Poelruiter. Na een praatje met andere bezoekers trok ik naar vogelhut De Grauwe Gans. In deze vogelhut hadden zwaluwen hun nest gebouwd en voerden ze hun jongen. Vanuit de hut had ik goed zicht op het riet waar ik een tjiftjaf (grote foto), een kleine karekiet (foto’s onder de grote foto) en een kwikstaart fotografeerde. Ook watervogels heb ik op afstand kunnen waarnemen waaronder een lepelaar en een witte reiger.


 

Vanmorgen vertrok ik naar Lage Vuursche om daar te wandelen en te fotograferen. Het is een prachtige omgeving maar er was weinig reuring. Het enige wat mij opviel was een trillende tor die nog kon vliegen ook.

Noud is geslaagd voor de havo en vandaag was de diploma uitreiking zoals we die nog niet eerder hebben meegemaakt: aan huis! De grote bus werd door de chauffeurende docent op het pad geparkeerd en allerlei attributen werden in de tuin geinstalleerd. De mentor gaf een toesprak die Noud tussendoor graag even aanvulde. Na het tekenen van zijn diploma kwam het vuurwerk en de champagne. Ook Sanne is geslaagd en zij had net daarvoor dezelfde ceremonie verzorgd gekregen. Beide tieners kunnen hun vervolgopleiding na de zomer beginnen. Gefeliciteerd!


 

De hockeybond heeft voor de jeugdteams nog even een hele korte competitie ingelast tijdens de maand juni. Gisteren floot ik de JA1 tegen Athena. Hisalis won die met 9-0. Vandaag mocht ik de Heren 1 (H1 team) fluiten dat tegen Xenios H2 speelden. Xenios speelt in de reserve 1ste klasse en is dus bijna twee klassen hoger ingedeeld dan Hisalis H1. Het was een prachtige wedstrijd. Als scheidsrechter heb ik er enorm veel plezier aan beleefd en weer een paar leerpunten meegepakt. Een vriend van Sam heeft met mijn Sony a7iii foto’s gemaakt die later met het team zijn gedeeld. Het is grappig om te zien dat mijn concentratie tijdens de wedstrijd fysiek zichtbaar is, nl. met de tong op de lip. De wedstrijd eindigde in 1-1. Sam speelde een prima wedstrijd en het team hield goed stand tegen een hoger geclasseerd team.

 

Op onze laatste dag planden we om ‘s middags naar het strandje Yaliskari (zie foto’s vorig blog item) te gaan. Omdat het ‘s ochtends nog niet zo heel erg warm was besloten we om met bergschoenen aan een wandeling door de omgeving te maken. Onderweg dartelden de vlinders rijkelijk om ons heen en zagen we een paar hagedissen. Op het plein in Giannades dronken we een koffie en maakten we een praatje met de locale mensen. Het was een gezellige afsluiting in rijke natuur met cactussen en vele bloemen. De feestelijke reis om ons 30-jarig huwelijk te vieren is een groot succes geweest.

Eén van de leuke dingen op Corfu is het aantal kleine strandjes. We hadden al een hele afdaling gedaan om bij het Glazen Strand te komen. Vandaag reden we naar Liapades en vervolgens over een smalle bergweg naar een plek om de auto te parkeren. Vandaar moesten we door een bergachtige olijfboomgaard wandelen naar een tweelingstrandje met aan beide kanten zee. Vanaf het strand hadden we uitzicht over de andere kant waar het hotel Akrotiri in Paleokastritsa staat waar we vorige keren verbleven. Het was heel grappig om de wereld van een ander blikveld te bekijken. Met steentjes hadden vorige bezoekers “Corfu” uitgelegd. Terwijl Ingrid in haar boek dook ben ik met de flippers aan gaan snorkelen om vissen te spotten. De laatste twee foto’s zijn van een ander strandje, namelijk Yaliskari.

Vandaag is het een feestelijke dag want we zijn dertig jaar getrouwd, 30!. Het is cliché maar de tijd is onder onze ogen verdampt. Onze relatie gelukkig niet want we zijn nog steeds gelukkig getrouwd en dat wilden we samen vieren. Corfu is onze feestbestemming. Toen we vanmorgen wakker werden had onze gastvrouw een prachtig hartkrans gemaakt voor deze feestelijke dag. Onze trouwtekst uit Psalm 5:12-13 is waar gebleken: “Maar verheugen zullen zich allen die bij U schuilen, altoos zullen zij jubelen, daar Gij hen beschermt, en in U zullen juichen wie uw naam liefhebben. Want Gij zegent de rechtvaardige, o Here, Gij omgeeft hem met welbehagen als met een schild“. Maar ook Psalm 31:20: “Hoe groot is het goed dat Gij hebt weggelegd voor wie U vrezen, dat Gij bereid hebt voor wie bij U schuilen ten aanschouwen van de mensenkinderen“. We vieren deze dag in grote dankbaarheid en ontzag voor onze grote God die ons draagt en beschermt in Zijn trouw.
We genoten ‘s avonds van heerlijk eten bij restaurant Apomero vlakbij Giannades. Van het huis werden we getrakteerd op champagne, genoten we van de kip in mosterdsaus en daarna van een heerlijk chocolade toetje.
 

 

In voorgaande jaren zijn we twee keer in de plaats Paleokastritsa geweest maar nog nooit zijn we op de berg met het klooster geweest. Met het prachtige weer trokken we vandaag de berg op naar Monastery Paleokastritsa. Het was beslist de moeite waard want het klooster heeft ook een klein museum en boven op de rots heb je een prachtig uitzicht over de zee. Voordat we naar binnen konden kreeg Ingrid een mooie rok en sjaal aangeboden om de korte broek en schouders af te dekken.





 

Ook voor deze vakantie had ik de 200-600mm lens mee. En daarmee heb ik toch weer heel veel plezier gehad. De roodkopklauwier verscheen twee maal voor de camera en was voor mij de vogelverrassing. Ik had deze soort nog nooit eerder gezien. Volgens waarneming.nl is dit (in Nederland) een zeer zeldzaam inheemse soort.
 

In 2010 waren we met het hele gezin op Corfu (Barbati) aan de noord-oost kant. We bezochten toen samen met een gezin uit Leeuwarden restaurant “The White House”. Naast dat het eten heel goed was, was de boottocht er naar toe een hele belevenis. We werden toen opgehaald met een rubberboot met 2x250pk, en dat ging snel. Om nu weer naar het Witte Huis te gaan was ook een beetje sentiment. Intussen was het restaurant een stapje hoger gegaan en kun je er heel culinair (vis) eten. De derde en vierde foto op de vierde rij van dit blog item zijn van het bezoek op 31.07.2010 – Corfu (1).
 

Met een nieuw advies onder de arm trokken we naar Corfu-stad (Kerkyra) om naar het mini-eiland Vido te gaan. Vanuit de haven vertrekken er regelmatig boten naar het eilandje maar vanwege de covid-19 situatie is er minder toerisme en dus geen boot te vinden, behalve de piratenboot. Deze boot verzorgde een rondvaart langs de hoofdstad, langs het vliegveld en weer terug. Een beetje verkoeling op zee was eigenlijk aangenamer dan een eilandje bezoeken met niks. Dus wij op de piratenboot met de Pink Floyd muziek luid schallend over de zee en ondertussen een drankje er bij. Toch best wel leuk met slechts 4 passagiers.

 

De gastvrouw verzorgde twaalf wilde katten en haar eigen huiskat met grote betrokkenheid. De katten voelden zich uitermate thuis rondom het huis maar blijven gewend aan het buitenleven. Het voer voor de katten was ook opgemerkt door de wildere buitendieren. Regelmatig kwamen de steenmarters, de vos en de wasbeer ook even snuffelen. ‘s Avonds hoorde je steenmarters met elkaar vechten, zeer boeiend en zeker als je deze bijzondere dieren op de foto kan krijgen. De lichtcondities zijn ‘s avonds helaas erg mager. Zelfs met hoge ISO is het moeilijk te doen. Toch heb ik een paar foto’s kunnen maken. Met de steenmarter zat ik op ooghoogte op een afstand van ongeveer 3 meter. Bij elk gering geluid zijn ze foetsie.
 

De natuur op Corfu is prachtig. Omdat er relatief veel regen valt buiten de zomer periode is er veel groen. En dat trekt natuurlijk kleine (en grote) dieren aan. Tijdens wandelingen en struinen rondom het huis kom je van alles tegen: de vlinders die letterlijk om je oren vliegen, hagedissen op de grond, in het water en in de boom, sprinkhanen, goudgekleurde torren, zwart-blauwe hommels en een heuse reuzenwesp die een spin vervoert voor een fijne maaltijd.