De gastvrouw had ons attent gemaakt op een wijnboer(in) met een restaurant genaamd Ambelonas. Het is gelegen tussen Kerkyra en Pelekas. De locatie is al prachtig en het eten was echt fijn. Het openingsaperatiefje was een eigen gemaakte rozenwijn, erg passend voor onze reisgelegenheid.

 

Vlakbij ons huis is het Glas Strand waar je alleen per boot kan komen of via een bergafdaling (en terug natuurlijk via een stevige beklimming). De afdaling was behoorlijk steil en om toegang tot het strand te krijgen moest je je even flink bekwamen in het afdalen langs een touw over de kiezels. Eenmaal op het strand aangekomen was het bijna een privé-strand. We konden heerlijk zwemmen en genieten van de rust. De beklimming van ruim 200m was een behoorlijke inspanning en minder gevaarlijk dan de afdaling.


 

Het vakantiehuis was inderdaad net als op de foto’s: een mooi design huis, een prachtig zwembad en zeezicht. Met al het blauw van de zee en lucht ontsnap je niet meer aan een heerlijk vakantie-gevoel. Naast dat het huis aan alle verwachtingen voldeed, waren de Zwitserse gastvrouw en Franse gastheer bijzonder gastvrij. We kregen hele goede tips over de omgeving en werden ‘s avonds gefêteerd op een heerlijke welkomsborrel. Het enige punt van aandacht was dat de Peugeot 508 en de landweg niet volledig compatibel waren. De 508 hebben later gewisseld voor een 4-wiel aangedreven Jeep Renegade. Naast het prachtige huis, het heerlijke zwembad en het prachtige uitzicht was de omringende natuur geweldig mooi en waren er veel dieren om ons heen, 12 (wilde) katten en opvallende andere wilde dieren, daarover later meer.

 

Vanmorgen om 4:00 uur bracht Noud ons naar Schiphol. Het is dan toch zover dat we mogen vliegen met een negatieve PCR test op zak. Onze reis ging naar Corfu waar we een week lang een privé-huis tot onze beschikking zouden hebben. De gelegenheid is dat we op 21 juni ons 30-jarig huwelijk vieren. Het huis en de vlucht hadden we op 1 januari geboekt. Bij aankomst in Kerkyra, de hoofdstad van Corfu, kregen we onze (te luxe) huurauto mee (Peugeot 508), gingen we boodschappen doen en lunchten we vervolgens bij Tristrato, een restaurantje vlakbij onze woning in de bergen van Giannades.

Toen we vanmorgen iets na 7:00 uur beneden kwamen deed het keukenlicht het niet. Ik ging gauw even kijken of er een zekering gesprongen was of dat de aardlekschakelaar iets ongebruikelijks had gedetecteerd. Niks van dat alles. Ook de vriezer lag er uit. Maar die zit op een hele andere groep. Dit klopt niet. Het heeft toch niet te maken met de bekabeling van de oplaadpunten? Nee, dat kan niet. Ik heb de elektriciën gebeld en die kon meteen komen. De hele meterkast had hij gedemonteerd en toen bleek dat Fase 2 geen spanning gaf. Het lag dus aan Liander. Enfin, Liander gebeld en is er een ticket aangemaakt. Gelukkig was de monteur er bij want daar zouden de eerste vragen komen: heeft u de zekering…, heeft u de aardlek…, heeft u….; kleuterschool vragen zoals in het telefonisch menu. Ik ben potverdorie afgestudeerd in elektro en weet wat een fase is en wat het verschil tussen spanning en stroom is. Er bleek een kabel kapot te zijn in de straat om de hoek. Drie blokken met huizen lagen er uit. Het duurde tot 15:00 uur totdat alles weer hersteld was.

Sam ging vandaag samen met Wouter fotoshoots maken met de 70-400mm. Met de mountainbikes en de elektrische Mate trokken ze door het parcours tot ze een paar leuke spots vonden. Ze hebben 145 fto’s geschoten. Ik mocht deze foto’s posten.

Vandaag bezochten we onze ouders in Friesland. Eerst gingen we naar mijn moeder waar we elkaar gezellig bijpraatten over recente gebeurtenissen, vakanties en gewone dingetjes. Na het fixen van een schurend element in de rollator werden we verrast met koffie, gebak en drinken en veel lekkers. Later trokken we naar Ingrid’s ouders die ons meenamen in de sloep naar Grou. Het was een mooie tocht door een strak Fries landschap met een hele frisse noordenwind waarbij een extra trui wel zeer prettig was. We reden op tijd weer terug zodat ik met Noud de EK wedstrijd Nederland-Oekraine kon kijken die Nederland amper met 3-2 won. Omdat de XC90 binnenkort terug naar de dealer hebben we het ritje naar Friesland en terug als een soort afsluiting van het witte paard gemaakt. Voor de volgende ritten pakken we straks de rode S60.


 

Het was vandaag spannend. Welk telefoontje zou Noud krijgen: geslaagd of (nog) niet geslaagd? Het was het eerste. Niet alleen Noud slaagde maar ook Sanne. Met een mooie cijferlijst hebben de volwassen tieners hun havo-5 diploma behaald. De vlag kan uit en de champagne open. Gefeliciteerd!

Het is bijna een jaar geleden dat ik met de mountainbike onderuit ging in Oostenrijk. Ruim een jaar geleden gingen Sam en ik er samen op uit om door de duinen te crossen. De laatste keer was op 13 juli 2020. Vandaag was het zover, we gingen opnieuw samen fietsen door de duinen. Het ging heel goed met de druk op de elleboog; op de mountainbike zit je voorover en is het pad hobbelig. Op de terugweg van de 23km route strekte ik de arm even om de bloedsomloop te bevorderen. Zowel Sam als ikzelf hebben genoten om weer op pad te zijn. Wat mij betreft was er geen angst om te vallen maar voorzichtigheid had plaatsgenomen voor snel crossen. Beetje bij beetje opbouwen maar.
 

Het opladen van de hybride Volvo hoeft voortaan niet meer met het lange haspelsnoer. We hebben twee oplaadpunten aangelegd, eentje voor de Volvo en eentje voor een mogelijke tweede hybride auto. De meterkast is voorzien van 2 aparte groepen. Mocht de hybride later worden opgevolgd door volledig elektrisch dan hoeft alleen het eindpunt worden voorzien van een drie-fasen oplader en de meterkast aangepast. De bekabeling is al uitgerust met 5-aderige 2,5mm draad die door de kruipruimte naar de eindpunten gaan. Nadat de monteur de eerste kabel had aangelegd durfde hij de tweede niet te doen omdat de kruipruimte achterin nog kleiner is. Ik had een tijdje geleden al gehoord van een man die klem zat in zijn kruipruimte en bevrijd moest worden door de brandweer. Dat willen we niet. Daarom ging ik zelf met een schepje in de hand de kruipruimte in en heb de kabel naar buiten geduwd door het gaat wat de andere monteur had geboord. Daarna ben ik gauw gaan douchen en weer aan het (thuis)werk gegaan. De oplaadpunten zijn klaar en alle straatwerk is weer teruggelegd.

Vanavond nam Sam me mee op de e-step om te kijken naar het ooievaarsnest in het park. We wachtten op de papa-ooievaar die even boodschappen was gaan doen. Net als vele mannen kon hij de kikkerbillen en de kippepootjes niet vinden; het duurde nogal lang. Daarna hebben we om beurten wat foto’s geschoten. Sam nam de close-ups en de (poepende) ooievaar. De parkieten heb ik geschoten.

Het was al weer een tijdje geleden dat we onze vrienden hadden gesproken. We hadden afgesproken bij Langevelderslag omdat het weer zo fantastisch was. We praatten elkaar even bij over familie aangelegenheden, recente gebeurtenissen, vaccinaties, juridische kwesties en de plannen voor de zomer. We genoten van de gesprekken, de wandeling en de mooie ondergaande zon. Ook zagen we een zeehond in de Noordzee en een hert in duinen aan de zeekant. Erg leuk.

 

Toen ik net thuis was uit mijn werk werd ik tot mijn grote verrassing gebeld door de auteur uit Indianapolis (VS) van het boek “I Shall Not Die” dat ik net gelezen had, zie item van 30.05.2021 – Hart Hasten. Wat een bijzondere man en wat een bijzonder verhaal en wat een prachtig mens! Het ontroert me dat iemand die zo veel heeft meegemaakt zo veel met zijn leven heeft gedaan. Elke tegenslag heeft hij door Goddelijke ingeving kunnen omzetten in iets nieuws. Hij weigerde om een slachtofferrol te hebben en heeft dat steeds voor ogen gehouden. Dat ging niet vanzelf. Enfin, lees het boek maar eens en je zult verbaasd staan. We spraken er uitgebreid over en hadden een geweldig gesprek. Ook de mezuzah kwam even aan bod. Hij was verbaasd dat wij er een aan de deur post hebben. Het was destijds (toen we het huis kochten) een hele bewuste keuze, een proclamatie uit Deuteronomium 6:4-7: “Hear, O Israel: The Lord our God, the Lord is one. Love the Lord your God with all your heart and with all your soul and with all your strength. These commandments that I give you today are to be upon your hearts. Impress them on your children. Talk about them when you sit at home and when you walk along the road, when you lie down and when you get up.”. Dit is ons levensmotto steeds geweest en zal het blijven voor altijd.
Nu de corona bijna onder controle is gaat ook voor hem, als 90-jarige, de deur naar Israël weer open, samen met zijn vrouw. Wellicht gaan we elkaar nog eens in levende lijve in Jeruzalem ontmoeten.

Na meer dan een jaar niet op mijn werkplek te zijn geweest ben ik vandaag naar kantoor gegaan om van daaruit te werken. De aanleiding was om de eerste vaccinatie te ontvangen op de locatie vlakbij mijn werk. De vaccinatie verliep zeer gemakkelijk. De werkplek is enorm veranderd omdat het oude kantoor volledig is vervangen door een gigantische vijver.

Na een warme dag werken had ik wel even zin om mijn hoofd in de wind en mijn voor de lens te houden. Er was niet al te veel tijd en daarom nam ik de fiets naar de polder, naar de plek waar ik vorig jaar de putters fotografeerde. Eens kijken wat er vandaag in de aanbieding is: mus, kievit, haas, spreeuw, grutto, zwaluw en een witte buizerd.